EKSODOA

I. KAP.

        1. Huna Israelgo semeen izenak, Jakobekin Egipton sarthu zirenenak, zein bere etxekoekin:

        2. Erruben, Simeon, Lebi, Juda,

        3. Isakar, Zabulon eta Benjamin,

        4. Dan eta Nefthali, Gad eta Aser.

        5. Jakoben belhaunetikako guziak ziren beraz hirur hogoi eta hamar: bada, Josep Egiptoan zen ordukotz.

        6. Hau hil ondoan, eta hunen anaia guziak eta ahaidegoa ere bai,

        7. Israelgo semeak berhatu ziren, eta muskila bezala populatu: eta hainitz hazkarturik, estali zuten lurra.

        8. Bizkitartean errege berri bat, Josep ezagutzen etzuena, jaiki zen Egiptoaren gainera.

        9. Eta erran zioen populuari: Huna Israelgo semeen populua ostetan igana, eta gu baino hazkarrago.

        10. Zatozte, zuhurki egiteko zapha dezagun, popula dadien beldurrez: eta gure gainera gerla bat heldu bada, bat egin dadien gure etsaiekin, eta gu garhaiturik ilkhi dadien Egiptotik.

        11. Hortarakotz ezarri zituen hekien gainean lanetako aitzindariak, nekheen-pean hekien lehertzeko: eta Faraoni egin izan ziozkaten Tabernakleako hiriak, Phitom eta Errameses.

        12. Bainan zenbatenaz zaphatuago eta hanbatenaz populatzen eta berhatzenago ziren

        13. Eta Egiptoarrek higuin zituzten Israelgo semeak, eta eskarniatuz gaizki erabiltzen zituzten:

        14. Eta bizitze garratza iraganarazten zioten lohi, eta adrailuetako lan gogorrez eta bertze zerbitzu guziez, zeinetaz lur lanetan leherrarazten baitzituzten.

        15. Eta Egiptoko erregek erran zioten Hebrearren emaginei, zeinetarik bat Sefora deitzen baitzen, eta bertzea Phua,

        16. Manu egiten ziotelarik: Erdiko dituzuenean hebrear emaztekiak, eta haurraren sortzeko orduan, muthikokia bada, hil zazue: nexka bada, begira zazue.

        17. Bainan emaginak Jainkoaren beldur izan ziren, eta etzuten egin Egiptoko erregeren manuaren arabera, bainan begiratzen zituzten muthikokiak.

        18. Erregek erakharrarazirik erran zioten: Nolaz begiratu dituzue muthikoak?

        19. Ihardetsi zuten: Hebrear emaztekiak ez dira Egiptoarrak bezala: berek ezen emagintzan badakite; eta gu hekien ganatu baino lehen, egiten dituzte haurrak.

        20. Jainkoak beraz ongi egin zioten emaginei: eta populua berhatu eta hazkartu zen hainitz

        21. Eta Jainkoak, emaginak haren beldur izan zirelakotz, altxatu zituen hekien etxeak.

        22. Faraonek manu egin zioen beraz bere populuari, erraten zioelarik: Sorthuko diren muthikokiak oro arthik zatzue ura-behera: nexkak begira zatzue.

II. KAP.

        1. Horien ondoan, ilkhi zen Lebiren etxeko gizon bat, eta hartu zuen bere leinuko emazte bat.

        2. Hau amatu zen eta erdi seme batez: eta ederra zela ikhusirik, gorde izan zuen hirur hilabethez.

        3. Eta gehiago ezin gorde zezakeenean, hartu zuen ihizko xaxkito bat, eta ferekatu zuen naslikaz eta bikhez: eta haurttoa ezarri zuen barnean, eta urhegiko ihien artean utzi zuen,

        4. Haurraren arreba urrundanik zagoela, zer gerthatuko zen begira.

        5. Huna bada, Faraonen alaba jausten zela urean garbitzera: eta haren neskatxak ur-hegiz zihoazen. Eta xaxkitoa ikhusi zuenean ihiztokan, bere ondokoetarik bat igorri zuen: eta ekharri zioten xaxkitoa.

        6. Idekitzean eta ikhustearekin haur ttipi bat barnean marrakaz, hartaz urrikaldurik, erran zuen: Hebrearren haurretarik da hau.

        7. Haurraren arrebak erran zioen: Nahi duzu goan nadien, eta deit dezazudan hebrear emazteki bat, haur ttipia haz dezakeena?

        8. Ihardetsi zioen: Zoazi. Nexka goan zen eta deithu zuen bere ama.

        9. Faraonen alabak erran zioen huni: Har zazu haur hau, eta haz darotazu: nik zuri emanen darotzut zure saria. Emaztekiak hartu eta hazi zuen haurra: eta tarrotu zenean, eman zioen Faraonen alabari.

        10. Hunek onhetsi zuen bere semeorde, eta izendatu zuen Moise, zioelarik: Zeren uretik hartu dudan.

        11. Handitu zen ondoko egunetan, Moise atheratu zen bere anaietara, eta ikhusi zuen hekien atsekabea, eta Egiptoar aitzindari bat bere anaia Hebrearretarik baten jotzen.

        12. Eta bazterretara begiraturik, ikhusi zuenean nihor etzela lekhuko, Egiptoarra hilik gorde zuen legarrean.

        13. Eta atherarik bertze egunean, ikhusi zituen bi Hebrear liskarrean: eta erran zioen gaizki hari zenari: Zertako jotzen duzu zure laguna?

        14. Hunek ihardetsi zuen: Nork ezarri hau gure gainean buruzagi eta juie? ala hil nahi nauk, Egiptoarra atzo hil dukan bezala? Moise beldurtu zen, eta erran zioen: Nola agertu da solas hori?

        15. Eta Fanon jakintsun egin zen hitz horietaz eta Moise hil beharrez zabilan: hunek ihes eginik haren begietarik, baratu zen Madiango lurrean, eta jarri putzu baten aldean.

        16. Bada, Madiango aphezak bazituen zazpi alaba, zeinak ur atheratzera ethorri baitziren eta askak betherik edaran nahi zituzten beren aitaren arthaldeak.

        17. Artera artzainak ethorri ziren, eta neskatxak haizatu zituzten: eta Moise jaiki zen, eta hekien aldea harturik, edaran ziozkaten ardiak.

        18. Eta itzuli zirenean beren aita Erraguelen gana, hunek erran zioten: Nolaz ethorri zarete ohi baino lasterrago?

        19. Ihardetsi zuten: Egiptoar gizon batek ilkhi gaitu artzainen eskuetarik: eta gehiago dena, ura atheratu du gurekin, eta ardiei edatera eman diote.

        20. Eta aitak erran zioten: Non da? zertako utzi duzue gizona? deith zazue ogiaren jatera.

        21. Moisek beraz zin egin zuen harekin egonen zela. Eta emaztetzat hartu zuen Sefora haren alaba:

        22. Hunek eman zioen seme bat, Jersam deithu zuena, zioelarik: Arrotz izatu naiz atze-lurrean. Gero eman zioen bertze bat, Eliezer deithu zuena, zioelarik: Ene aitaren Jainkoak ezen, ene laguntzaileak, itzuri nau Faraonen eskutik.

        23. Bada, asko denboren buruan, hil izan zen Egiptoko errege: eta auhenetan, Israelgo semeek deihadar egin zuten beren nekheak gatik: eta hekien nekheetarikako deihadarra igan zen Jainkoa gana.

        24. Eta entzun zuen hekien kuinta, eta orhoitu zen Abrahamekin, Isaakekin eta Jakobekin egin izan zuen batasunaz.

        25. Eta Jaunak begiratu zioten Israelen semeei, eta ezagutu zituen.

III. KAP.

        1. Bada, Moisek alhatzen zituen Jethro bere aitaginarreba, Madianeko aphezaren ardiak: eta mortu barrera eraman zituen batez, ethorri zen Horeben, Jainkoaren mendia.

        2. Eta Jauna agertu zitzaioen, sasi baten erditik atheratzen zen su-gar batean: eta Moisek ikhusten zuen sasia sutan zela, eta ez erretzen.

        3. Moisek erran zuen beraz: Goanen naiz, eta ikhusiko dut agerkuntza handi hori, nolaz sasia ez den erretzen.

        4. Bainan Jaunak ikhusirik hurbiltzen zela begiratzekotzat, deithu zuen sasiaren erditik, eta erran zioen: Moise! Moise! Hunek ihardetsi zuen: Huna non naizen.

        5. Eta Jaunak erran zioen: Etzaitezila hunat hurbil: Khen zatzu oinetakoak zangoetarik: ezen zu zauden tokia lur saindua da.

        6. Eta erran zuen berriz: Ni naiz zure aitaren Jainkoa, Abrahamen Jainkoa, Isaaken Jainkoa, eta Jakoben Jainkoa. Moisek gorde zuen begithartea: ezen etzen ausartatzen Jainkoaren aldera begiratzera.

        7. Jaunak erran zioen: Ikhusi izan dut ene populuaren Egiptoko atsekabea, eta haren deihadarra entzun dut haren lanetako aitzindarien gogortasuna gatik.

        8. Eta jakinez haren oinhazea, jautsi naiz haren atheratzera Egiptoarren eskuetarik, eta eramatera lur hartarik lur on eta zabal batera, esne eta ezti darioen lur batera, Kananear, eta Hethear, eta Amorhear, eta Pherezear, eta Hebear, eta Jebusearren lekhuetara.

        9. Israelen semeen deihadarra heldu izan da beraz ni gana: eta ikhusi dut Egiptoarrek jasanarazten dioten atsekabea.

        10. Bainan zato, eta igorriren zaitut Faraonen gana, Egiptotik erakhar dezazun ene populua, Israelen semeak.

        11. Eta Moisek erran zioen Jainkoari: Nor naiz ni goatekotzat Faraonen gana, eta Egiptotik erakhartzeko Israelen semeak

        12. Ihardetsi zioen: Ni zurekin izanen naiz: eta hori dukezu seinalea nik igorria zarela: Ene populua Egiptotik atheratu dukezun ondoan, Jainkoari imolatuko diozu mendi hunen gainean.

        13. Moisek erran zioen Jainkoari: Huna non goanen naizen ni Israelen semeetara, eta erranen diotet zuen arbasoen Jainkoak igorri nau zuen gana. Eta erranen badarotate: Zer du izena? zer erranen diotet nik?

        14. Jainkoak erran zioen Moisi: Ni naiz naizena. Erran zioen oraino: Hula mintzatuko zare Israelen semeei: Denak igorri nau zuetara.

        15. Jainkoak erran zioen Moisi berriz: Hau erranen diozute Israelen semeei: Zuen arbasoen Jainko Jaunak, Abrahamen Jainkoak, Isaaken Jainkoak, eta Jakoben Jainkoak igorri nau zuetara: hori da bethikotzat ene izena, eta hori da ene orhoitkizuna mendeen mendetako.

        16. Zoazi, eta bil zatzu Israelgo zaharrak eta errozute: Zuen arbasoen Jainko Jauna agertu zait niri, Abrahamen Jainkoa, Isaaken Jainkoa, eta Jakoben Jainkoa, dioelarik: Ene begiz ikhustera ethorri natzaitzue, eta ihkusi ditut Egiptoan gerthatu zaizkitzuen guziak.

        17. Eta mintzatu naiz zuen Egiptoko atsekabetik athera zaitzatedan Kananearren, eta Hethearren, eta Amorhearren, eta Pherezearren, eta Hebearren, eta Jebusarren lurrera, esne eta ezti darioen lurrera.

        18. Eta entzunen dute zure boza: eta goanen zarete zu eta Israelgo zaharrak Faraonen aitzinera, eta erranen diozu: Hebrearren Jainko Jaunak deithu gaitu: hirur egunen bidean goanen gure mortura, gure Jainko Jaunari imolatzera.

        19. Bainan badakit nik Egiptoko erregek etzaituztela goatera utziko, beso hazkarraren bidez ezpada.

        20. Hedatuko dut ezen ene eskua, eta Egiptoa joko du ene sendagaila orotan, zeinak eginen baititut heklen erdian: utziren zaituztete gero.

        21. Eta Egiptoarren aitzinean emanen diot populu hari ene grazia: eta ilkhitzen zaiztenean, etzarete hutsik atheratuko.

        22. Bainan emaztekiak galdeginen dioizki bere hauzoari eta bere etxekandreari zilharrezko eta urhezko untziak, eta soinekoak: eta hekiek ezarriko dituzue zuen seme-alaben bizkarrean, eta Egiptoa biluziko duzue.

IV. KAP.

        1. Ihardestean Moisek erran zuen: Ez darotate sinheste emanen, eta ez dute ene boza entzunen, bainan erranen dute: Etzaik agertu Jauna.

        2. Jaunak erran zioen beraz: Zer da eskuan duzun hori? Ihardetsi zuen: Zigorra.

        3. Eta Jaunak erran zioen: Arthik zazu lurrera. Arthiki zuen, eta suge bilhakatua izan zen, hala non Moisek ihesari eman baitzuen.

        4. Eta Jaunak erran zioen: Heda zazu eskua, eta loth zakitzo buztanetik. Hedatu zuen, eta atxiki, eta zigor bilhakatua izan zen.

        5. Sinhets dezaten, zioen Jaunak, agertu zaitzula hekien arbasoen Jainko Jauna, Abrahamen Jainkoa, Isaaken Jainkoa, eta Jakoben Jainkoa.

        6. Eta berriz Jaunak erran zioen: Ezar zazu zure eskua golkhoan. Golkhoan sarthu ondoan, atheratu zuen legenez betherik, elhurrez bezala.

        7. Berriz ere erran zioen: Itzul zazu zure eskua golkhora. Bihurtu zuen eta bigarren aldian atheratu, eta gainerako haragiak bezala zen.

        8. Ez bazaituzte sinhesten, zioen, eta ez badute entzuten lehenbiziko seinalearen solasa, sinhetsiko dute ondoko seinalearen hitza.

        9. Baldin bi seinale horiei ez balute ere sinheste eman nahi, eta ez balezate entzun zure boza: har zazu ibaietik ura, eta ixur zazu leihorrera, eta ibaietik athera dukezun guzia, odol bilhakatuko da.

        10. Moisek erran zuen: Othoi, Jauna, ez atzotik, ez herenegundik ez naiz hizdun eder: eta zure zerbitzariari mintzatu zarenaz geroztik trabatuago eta uzkurrago dut mihia,

        11. Jaunak erran zioen: Nork egin du gizonaren ahoa? edo nork egin ditu mutua eta gorra, argia eta itsua? Ez othe naiz ni hura?

        12. Zoaz beraz, eta ni izanen naiz zure ahoan: nik irakhatsiko darotzut zer erran behar dukezun.

        13. Eta harek ihardetsi zuen: Othoi, Jauna, igor zazu igorri behar duzuna.

        14. Moisen alderat samurturik, Jaunak erran zioen: Badakit zure anaia Aaron lebitarra hizdun eder dela: horra non bera atheratzen zaitzun bidera, eta zu ikhustearekin boztuko da bihotzez.

        15. Mintza zakizko, eta ezar zatzu ene solasak haren ahoan: eta ni izanen naiz haren ahoan eta zurean, eta erakhutsiko darotzuet zer duzuen egiteko.

        16. Zure orde hura mintzatuko da populuari, eta zure ahoa izanen da: eta zu izanen zakizko hari Jainkoari dagokioten gauzetan.

        17. Har ere zazu eskuan zigor hori, zeinetaz sendagailak eginen baitituzu.

        18. Moise goan zen, eta itzuli bere aitaginarreba Jethroren gana, eta erran zioen: Goanen naiz eta bihurtuko Egiptora ene anaietara, ikhustera hea bizi diren oraino. Jethrok ihardetsi zioen: Zoaz bakean.

        19. Jaunak erran zioen beraz Moisi Madian-herrian: Zoaz, eta itzul zaite Egiptora; ezen hilak dira zure biziaren ondoan zabiltzan guziak.

        20. Moisek beraz hartu zituen bere emaztea eta semeak, eta ezarri zituen asto baten gainean, eta bihurtu zen Egiptora, Jainkoaren zigorra eskuan.

        21. Eta Egiptora bihurtzen zelarik, Jaunak erran zioen: Orhoit zaite Faraonen aitzinean egitera zure eskuan ezarri ditudan ikhuskari guziak: gogortuko dut nik haren bihotza, eta populua ez du goatera utziko.

        22. Eta erranen diozu: Hau dio Jaunak: Israel da ene seme zaharrena.

        23. Nik hiri erran izan daroat: Utzak ene semea, zerbitza nezantzat; eta hik ez duk nahi izan utzi: huna nik non hilen dudan hire seme zaharrena.

        24. Eta bidean zelarik, Jauna atheratu zitzaioen ostatu batera, eta semea hil nahi zioen.

        25. Seforak hartu zuen berehala harri bat zorrotzenetarik, eta ingurebaki zuen bere semearen buztan-mokoa, eta ukitu zituen Moisen zangoak eta erran zioen: Odoletako senhar bat zaizkit.

        26. Eta utzi izan zuen, erran ondoan: Odoletako senharra, ingurebakiaren ariaz.

        27. Bada, Jaunak erran zioen Aaroni: Zoazi Moisen bidera mortura. Hau goan zen bidera Jainkoaren mendira, eta eman zioen musu.

        28. Eta Moisek Aaroni khondatu ziozkan Jaunaren hitz guziak, zeinetaz igorri izan baitzuen, eta manatu ziozkien sendagailak.

        29. Eta elkharrekin ethorri ziren, eta bildu zituzten Israelgo semeetako zaharrak.

        30. Eta Aaronek erran zioizkiten Jaunak Moisi erran solas guziak: eta sendagailak egin zituen populuaren aitzinean,

        31. Eta populuak sinheste eman zuen. Eta ezagutu zuten Jauna ethorri izan zela Israelgo semeen ikhustera, eta begiratu zioela hekien atsekabeari: eta lurrera eroririk adoratu zuten.

V. KAP.

        1. Gero Moise eta Aaron goan ziren Faraonen aitzinera, eta erran zioten: Hau dio Israelgo Jainko Jaunak: Utzak ene populua mortuan sakrifizio egitera.

        2. Bainan hunek ihardetsi zuen: Nor da Jauna, nik haren boza entzuteko, eta Israel uzteko? Ez dut Jaunik ezagutzen, eta ez dut Israel utziko.

        3. Eta erran zioten: Hebrearren Jainkoak deithu gaitu, goan gaitezen hirur egunen bidean mortuan, eta sakrifika dezogun gure Jainko Jaunari: beldurrez izurriak edo ezpatak jazar dizaguten.

        4. Egiptoko erregek erran zioten: Moise eta Aaron, zertako harrotzen duzue populua bere lanetarik? zoazte zuen egitekoetara.

        5. Eta Faraonek erran zuen: Populu hori berhatua da: ikhusten duzue osteak goiti egin duela: zenbatez gehiago bere nekeetarik hatsarte ematen badiozuete.

        6. Egun hartan manu egin zioten beraz lanetako aitzindariei eta populuaren gainean zirenei, erraten zuelarik:

        7. Ez duzue gehiago populuari aitzinean bezala lastorik emanen adrailuen egiteko: bainan goan beitez berak lasto biltzera.

        8. Eta emanen diozuete egiteko aitzinean egiten zuten bezenbat adrailu, eta ez duzue batere gutituko: ezen alfer daude, eta horren gatik oihuka hari dira, diotelarik: Goazen, eta sakrifizio egin diozogun gure Jainkoari.

        9. Lanen-pean lehertuak izan beitez, eta xedatua bethe bezate, onhets ez detzaten gezurrezko solasak.

        10. Ilkhi ziren beraz lanetako aitzindariak eta populuaren gainekoak, eta erran zioten populuari: Hunela dio Faraonek: Ez darotzuet lastorik ematen.

        11. Zoazte, eta bil zazue ahal duzuen tokian, eta zuen lanetik etzaitzuete batere gutitua izanen.

        12. Eta populua barraiatu zen Egiptoko lur guzian lastoketara.

        13. Lanetako aitzindariek ere hertsatzen zituzten, ziotelarik: Akhaba zazue zuen eguneko lana, aitzinean egiten ohi zinduten bezala, lasto ematen zarotzuetenean.

        14. Eta Faraonentzat populuaren gainean zirenek azotatu zituzten Israelgo semeen lanetako aitzindariak, ziotelarik: Zertako ez atzo, ez egun ez duzue egin lehen bezenbat adrailu?

        15. Eta ethorri ziren Israelgo semeen aitzindariak, eta Faraoni oihuz erraten zioten: Zertako hari zaizkote horrela zure zerbitzariei?

        16. Lastorik ez darokute ematen, eta adrailuak orobat manatzen darozkigute: huna zure muthilak non garen azotatuak, eta bidegabeki erabilia da zure populua.

        17. Hunek erran zioten: Alfer zaudete, eta horren gatik diozue: Goazen, eta sakrifizio egin diozogun Jaunari.

        18. Zoazte beraz, eta egiozu lanari: lastorik etzaitzue emanen, eta bihurtuko duzue ohi bezenbat adrailu.

        19. Eta Israelgo semeen aitzindariek ikhusten zuten gaizki zirela, errana zitzaioetenaz geroz: Etzaitzue egun bakhotxekotzat adrailuetarik batere gutitua izanen.

        20. Eta Faraonen ganik atheratzen zirelarik, buruz-buru egin zituzten Moise eta Aaron, bertze aldetik, hekien begira zaudenak:

        21. Eta erran zioten: Jaunak ikhus eta erabak beza, zeren usain txarretan ezarri baikaituzue Faraonen aitzinean gu eta haren zerbitzariak, eta ezpata eskura eman diozuelakotz gure biltzeko.

        22. Eta Moise itzuli zen Jaunaren alderat, eta erran zuen: Jauna, zetako atsekabeztatu duzu populu hau? zertara igorri nauzu ni?

        23. Ezen Faraonen aitzinera agertu naizenaz geroztik, zure izenean mintzatzera, atsekabe eman dio zure populuari: eta zuk ez dituzu atheratu.

VI. KAP.

        1. Eta Jaunak erran zioen Moisi: Orai ikhusiko duzu zer egitera nohan Faraoni: ezen esku hazkarrak utzaraziko dioizki, eta bere lurretik esku indardunera emanen ditu.

        2. Eta Jauna Moisi mintzatu zitzaioen, zioelarik: Ni naiz Jauna,

        3. Abrahami, Isaaki eta Jakobi agertu natzaiotena, Jainko guziz-ahaldua bezala: eta Adonai ene izena ez diotet ezagutarazi.

        4. Eta hekiekin batasun egin izan dut, hekiei ematekotzat Kanaango lurra, beren erromeriako lurra, zeinetan arrotz bezala egon izan baitira.

        5. Entzun dut nik Israelgo semeen auhena, zeinetaz hestutu baitituzte Egiptoarrek: eta orhoitu naiz ene patuaz.

        6. Aria hortaz errozute Israelgo semeei: Ni naiz Jauna, Egiptoarren presondegitik atheratuko, eta gathibutasunari itzuriko zaituztedana, eta ene besoaren hazkarraz eta erabakien handiaz berrerosiren zaituztedana.

        7. Eta hartuko zaituztet ene populutzat, eta izanen naiz zuen Jainkoa: eta jakinen duzue ni naizela zuen Jainko Jauna Egiptoarren presondegitik athera zaituztedana,

        8. Eta sarthuko zaituztet lur hartan, zeinaren gainean besoa altxatu baitut haren emateko Abrahami, Isaaki eta Jakobi, eta hura emanen darotzuet goratzera, nik Jaunak.

        9. Moisek beraz guziak khondatu ziozkaten Israelgo semeei: haukiek etzuten onhetsi, beren gogoko hesturaren eta hunen gogorraren ariaz.

        10. Eta Jauna mintzatu zitzaioen Moisi, zioelarik:

        11. Ager zaite eta mintza Faraon Egiptoko erregeri, bere lurretik utz ditzan Israelgo semeak.

        12. Moisek ihardetsi zuen Jaunaren aitzinean: Huna non Israelgo semeek ez nauten entzuten: eta nola entzunen nau. Faraonek, ni guziz ezpainak ebaki gabeak ditudana?

        13. Eta Jauna mintzatu zitzaioten Moisi eta Aaroni, eta manu egin zioten goan zitezen Israelgo semeen gana, eta Faraon Egiptoko erregeren gana, Israelgo semeak ilkhiarazteko Egiptoko lurretik.

        14. Haukiek dira etxetako buruzagiak, familiaka: Israelen seme zaharren Errubenen semeak: Henok eta Phalu, Helion eta Karmi: Horra Errubenenganikako adarrak.

        15. Simeonen semeak: Jamuel, eta Jamin, eta Ahod, eta Jakin, eta Sohar, eta Saul, kananear emazte baten semea: horra Simeonen umeak.

        16. Eta haukiek dira Lebiren semeen izenak eta ondoregoen buruak: Jerson, eta Kaath eta Merari. Bada Lebiren biziko urtheak izan ziren seietan hogoi eta hamazazpi.

        17. Jersonen semeak: Lobni eta Semei ondorego buruak.

        18. Kaathen semeak: Amram eta Isaar, eta Hebron eta Oziel. Kaathen biziko urtheak ere izan ziren seietan hogoi eta hamar.

        19. Merarien semeak: Moholi eta Musi: horiek dira Lebirenganikako ethorkiak familiaka.

        20. Bada Amramek emaztetzat hartu zuen Jokabed, bere kusi lehena, zeinak eman baitziozkan Aaron eta Moise. Amramen biziko urtheak izan ziren seietan hogoi eta hamazazpi.

        21. Isaarren semeak ere: Kore, eta Nepheg, eta Zekri.

        22. Ozielen semeak ere: Misael, eta Elisaphan eta Sethri.

        23. Bada, Aaronek emaztetzat hartu zuen Elizabeth Aminadaben alaba, Nahasonen arreba, zeinak eman baitziozkan Nadab, eta Abiu, eta Eleazar, eta Ithamar.

        24. Koeeen semeak ere: Aser eta Elkana, eta Abiafaph: horra Koretarren iraulgiak.

        25. Bada, Eleazar, Aaronen semeak emaztetzat hartu zuen Phutielen alabetarik: zeinak eman baitzioen Phinees; horra Lebitarren familietako buruzagiak beren iraulgien arabera.

        26. Aaron eta Moise dira Jaunak manatu zituenak, Egiptoko lurretik eramateko Israelgo semeak zein bere andanetan.

        27. Honek dira Egiptoko errege Faraoni mintzatzen direnak, Israelgo semeak Egiptotik eramateko, Moise eta Aaron dira,

        28. Jauna Moisi mintzatu zen egunean, Egiptoko lurrean.

        29. Eta Moisi mintzatu zen Jauna, zioelarik: Nik Jaunak: errozotzu Faraoni nik zuri erraten darozkitzudan guziak.

        30. Eta Moisek erran zuen Jaunaren aitzinean: Huna non naizen ezpain ebakigabe bat, nola entzunen nau Faraonek?

VII. KAP.

        1. Eta Jaunak erran zioen Moisi: Huna non ezarri zaitudan Faraonen Jainko: eta zure anaia Aaron izanen da zure profeta.

        2. Zuk hari erranen diozkatzu nik zuri manatu guziak: eta hura mintzatuko da Faraoni, utz ditzan bere lurretik Israelgo semeak.

        3. Bainan nik gogortuko dut haren bihotza, eta bat-bertzearen gainzka eginen ditut ene sendagailak eta ikhuskariak Egiptoko lurrean.

        4. Eta Faraonek etzaituztete entzunen: eta hedatuko dut ene besoa Egiptoaren gainera, eta atheratuko ditut Egiptoko lurretik erabaki gogorrenez ene armada eta populua, Israelgo semeak.

        5. Eta Egiptoarrek jakinen dute ni naizela Jauna, ene eskua hedatu dudana Egiptoaren gainera, eta hekien erditik Israelgo semeak atheratu ditudana.

        6. Moisek beraz eta Aaronek nola manatu baitzuen Jauna, hala egin zuten.

        7. Bada Moisek lau hogoi urthe zituen eta Aaronek lau hogoi eta hirur Faraoni mintzatu zirenean.

        8. Eta Jaunak erran zioten Moisi eta Aaroni:

        9. Faraonek erranen darotzuetenean: Erakhuts diaztatzue seinaleak, zuk, Moise, errozu Aaroni: Har zazu zure zigorra, eta arthikazu Faraonen aitzinean, eta zigorra suge bilhakatuko da.

        10. Moise eta Aaron goan ziren beraz Faraonen aitzinera, eta egin zuten Jaunak manatu izan zioten bezala; eta Aaronek hartu zuen zigorra Faraonen eta haren zerbitzarien aitzinean, eta suge bilhakatu zen.

        11. Bainan Faraonek deithu zituen bere jakinak eta sorginkeria egileek: eta haukiek ere orobat egin zuten Egiptoko sorginkeria eta jakitate ixilen bidez.

        12. Arthiki zituzten beren zigorrak, zeinak suge bilhakatu baitziren: bainan Aaronen zigorrak hekienak iretsi zituen.

        13. Eta Faraonen bihotza gogortu zen, eta etzituen entzun, Jaunak manatu izan zuen bezala.

        14. Bada, Jaunak erran zioen Moisi: Dorphetua da Faraonen bihotza, ez du populua goatera utzi nahi.

        15. Zoazi goizetik haren gana: hara non atherako den urera: eta egonen zare haren bidean hibaia bazterrean: eta eskuan har zazu suge bilhakatu izan den zigorra.

        16. Eta erranen diozu Faraoni: Hebrearren Jainko Jaunak igorri nau zu gana, dioelarik: Utzak ene populua, mortuan niri sakrifizio egitera; eta orai arteo ez duk nahi izan entzun.

        17. Hau dio beraz Jaunak: Huntarik jakinen duk Jauna naizela: huna non joko dudan eskuan dudan zigorraz hibaieko ura, eta odoletara bihurturen da.

        18. Eta hibaiean diren arrainak ere hilen dira eta urak ustelduko, eta hibaieko uretik edanen duten Egiptoarrak erituko dira.

        19. Jaunak erran ere zioen Moisi: Errozu Aaroni: Har zazu zure zigorra, eta heda zazu zure eskua Egiptoko uren gainera, eta hekien hibai, lats, aintzira eta ur-mael guzien gainera, odoletara bihur ditezen: eta odola izan bedi Egiptoko lur guzian, hala zurezko untzietan nola harrizkoetan.

        20. Eta Moisek eta Aaronek egin zuten Jaunak manatu bezala: eta zigorra goititurik, Aaronek Faraonen eta haren zerbitzarien aitzinean jo zuen hibaieko ura, zeina odol bilhakatu baitzen.

        21. Eta hibaiean ziren arrainak hil izan ziren: eta hibaia usteldu zen; eta Egiptoarrek ezin edan zezaketen hibaieko uretik, eta odola zen Egiptoko lur guzian.

        22. Egiptoko sorginkeria egileek orobat egin zuten beren gaizkinkeriez eta Faraonen bihotza gogortu zen, eta etzituen entzun Jaunak manatu izan zuen bezala.

        23. Eta urrundu zen, eta sarthu bere etxera, eta aldi hartan ere etzioen bere bihotzari amorrik eragin.

        24. Bada, Egiptoar guziek zilhoak egin zituzten hibai inguruetan uraren edateko; ezen etzezaketen edan hibaieko uretik.

        25. Eta zazpi egun bethe ziten, Jaunak hibaia joz geroztik.

VIII. KAP.

        1. Jaunak erran zioen berriz Moisi: Sar zaite Faraonen gana, eta errozu: Hau dio Jaunak. Utzak ene populua goatera, niri sakrifizio bat egin dezadan.

        2. Bainan ez badituk utzi nahi, hire eremu guziak betheko ditiat igelez.

        3. Eta hibaia igelez irakituko da: eta igelak goiti atheratuko dira, sarthuko dira hire etxean, eta hire etzateko gelan, eta hire ohean, eta hire zerbitzarien etxeetan, eta hire populuaren baithan, eta hire labeetan, eta hire jatekoen ondarretan:

        4. Eta igelak sarthuko dira hire gana eta hire populuaren gana, eta hire zerbitzarien gana.

        5. Eta Jaunak Moisi erran zioen: Errozu Aaroni: Heda zazu zure eskua hibaiera eta latsetara eta aintziretara, eta ilkhi zatzu igelak Egiptoko lurraren gainera.

        6. Eta Aaronek eskua hedatu zuen Egiptoko uren gainera, eta igelak igan ziren eta Egiptoko lurra estali zuten.

        7. Eta sorginkeria egileek orobat egin zuten beren gaizkinkeriez, eta igelak iganarazi zituzten Egiptoko lurraren gainera.

        8. Bada Faraonek deithu zituen Moise eta Aaron, eta erran zioten: Othoitz zazue Jauna igelak khen detzan ni ganik eta ene populua ganik: eta populua utziko dut Jaunari sakrifizio egitera.

        9. Eta Moisek ihardetsi zioen Faraoni: Berez dizadazu eguna zeinetan othoitz eginen baitut zuretzat, eta zure zerbitzari eta zure populuarentzat, igelak urrun diten zutarik, eta zure etxetik, eta zure zerbitzarietarik eta zure populutik: eta hibaiean baizik ez ditezen geldi.

        10. Hunek ihardetsi zuen: Bihar. Eta Moisek erran zioen: Zuk galdatua eginen dut, jakin dezazun ez dela gure Jainko Jauna bezalakorik.

        11. Eta igelek gibel eginen dute zu ganik, eta zure etxetik, eta zure zerbitzarien eta zure populuaren ganik: eta bakharrik geldituko dira hibaiean.

        12. Beraz Moise eta Aaron ilkhi ziren Faraonen ganik: eta Jaunari oihu egin zuen Moisek Faraoni igelen gainean egin zioen agintza gatik.

        13. Eta Jaunak egin izan zuen Moisen hitzaren arabera: eta etxeetako, hirietako eta bazterretako igelak hil izan ziren.

        14. Eta bildu zituzten ikharagarriko metetan, eta lurra usteldu zen.

        15. Bainan Faraonek ikhusirik gogoa emana zitzaioela, dorphetu zuen bere bihotza, eta Moise eta Aaron etzituen entzun, Jaunak manatu zuen bezala.

        16. Eta Moisi erran zioen Jaunak: Errozu Aaroni: Heda zazu zure zigorra eta jo zazu lurreko herrautsa: eta ulitxaz bethe bedi Egiptoko lurra oro.

        17. Eta hala egin zuten. Eta Aaronek hedatu zuen eskua, zigorra zadukalarik: eta jo zuen lurreko herrautsa, eta ulitxak jarri ziren gizonetan eta aziendetan: lurreko herrauts guzia ulitxa bilhakatu zen Egiptoko lur guzian.

        18. Eta sorginkeria egileak orobat abiatu ziren ulitxak atherarazi beharrez, eta ezin egin izan zuten: eta ulitxak lothuak ziren hala gizonetan nola aziendetan.

        19. Eta sorginkeria egileek erran zioten Faraoni: Jainkoaren erhia hemen da: bainan Faraonen bihotza gogortu zen, eta Jaunak manatua zen bezala etzituen entzun.

        20. Jaunak berriz erran zioen Moisi: Jaiki zaite argi-zirrintatik, eta zaudezi Faraonen bidean: ezen urera ilkhiko da, eta errozu: Hau dio Jaunak: Populua utzak niri sakrifizio baten egitera.

        21. Baldinetaria uzten ez baduk, huna non igorriko dudan hitara, eta hire zerbitzari, eta hire populu, eta hire etxeetara zer-nahi uli: eta uli mota guziez betheko dira Egiptoarren etxeak, eta hekiek izanen diren lurra oro.

        22. Eta egun hartan miresteko gauza eginen diat Jefengo lurrean, zeinetan baita ene populua, han ulirik izanen ez baita: eta jakin dezakan ni naizela Jauna lurraren erdian.

        23. Eta zedarri bat ezarriko diat ene populuaren eta hire populuaren artean: bihar izanen da sendagaila hori.

        24. Eta Jaunak hala egin zuen. Eta uliketa gaixtoena ethorri zen Faraonen eta haren zerbitzarien etxeetara, eta Egiptoko lur guzira: eta uli molde hortaz lurra usteldua izan zen.

        25. Eta Faraonek deithu zituen Moise eta Aaron, eta erran zioten: Zoazte eta zuen Jainkoari sakrifika zazue lur huntan.

        26. Eta Moisek ihardetsi zioen: Ez daite hola egin: ezen Egiptoarrentzat izigarri dira guk imolatzen ditugunak; Egiptoarrek adoratzen dituztenak hiltzen baditugu begien aitzinean, harrika phorrokaturen gaituzte.

        27. Hirur egunen bidean sarthuko gare mortuan: eta sakrifikatuko diogu gure Jainko Jaunari, manatu darokun bezala.

        28. Eta Faraonek erran zuen: Utziko zaituztet zuen Jainko Jaunari mortuan sakrifikatzera: ez ordean goan urrunago, othoitz egizue enetzat.

        29. Eta Moisek ihardetsi zioen: Zure ganik ilkhi-eta, othoitz eginen diot Jaunari: eta bihar uliak gibel eginen du Faraonen ganik, eta haren zerbitzarietarik, eta haren populutik: bainan ez engana gehiago, populua ez uzteko Jaunari sakrifikatzera.

        30. Eta Faraonen ganik ilkhirik; Moisek othoitz egin zioen Jaunari.

        31. Jaunak onhetsi zuen haren hitza, eta uliak khendu zituen Faraonen ganik, eta haren zerbitzarietarik, eta haren populutik: bat bakharra ere etzen gelditu.

        32. Bainan Faraonek dorphetu zuen bere bihotza, hala non aldi hartan ere ez baitzuen utzi populua.

IX. KAP.

        1. Bada Jaunak Moisi erran zioen: Ager zaite Faraonen aitzinera, eta errozu: Hau dio Hebrearren Jainko Jaunak: Utzak populua sakrifikatzera niri.

        2. Baldinetaria oraino ukhora egiten baduk eta atxikitzen badituk,

        3. Huna non ene eskua izanen den hire landen gainean: eta izurrite latz bat hire zaldi, eta asto, eta kamelu, eta idi eta ardien gainean.

        4. Eta miresgarri dena eginen du Jaunak Israelen izantzen eta Egiptoarren izantzen artean, Israelen semeenak direnetarik ez baita deusere galduko.

        5. Eta Jaunak ordua berezi du, dioelarik: Jaunak bihar obratuko du hitz hori lurraren gainean.

        6. Jaunak beraz hitz hori obratu zuen biharamunean: eta Egiptoarren abere guziak hil ziren; eta bat bakharra ere ez Israelgo semeen abereetarik.

        7. Eta Faraonek igorri izan zuen ikhustera: bainan Israelenak zirenetarik etzen batere hilik. Eta dorphetu zen Faraonen bihotza eta etzuen utzi populua goatera.

        8. Eta Jaunak erran zioten Moisi eta Aaroni: Eskuak bethe zatzue sutegiko hautsetik, eta Moisek hura arthik beza zerura Faraonen aitzinean.

        9. Eta herrautsa hel bedi Egiptoko lur guzira: ezen zauriak eta trunpilo hantzen direnak eginen dira gizonetan eta aziendetan Egiptoko lur guzian.

        10. Eta hartu zuten sutegiko hautsetik, eta eman ziren Faraonen aitzinean, eta Moisek hautsa arthiki zuen zerura: eta zauriak eta trunpilo hantzen zirenak egin ziren gizonetan eta aziendetan.

        11. Eta sorginkeria egileak ezin agertu ziren Moisen aitzinera hekietan ziren zauriak gatik, eta Egiptoko lur guzian.

        12. Eta Jaunak gogortu zuen Faraonen bihotza, eta hunek etzituen entzun, Jaunak Moisi erran izan zioen bezala.

        13. Eta Jaunak erran zioen Moisi: Goizik jaiki zaite, eta Faraonen aitzinean eman, eta erranen diozu: Han dio Hebrearren Jainko Jaunak: Utzak ene populua niri sakrifikatzera.

        14. Ezen aldi huntan ene zauriak oro igorriren ditut hire bihotzaren gainera, eta hire zerbitzari, eta hire populuaren gainera: jakin dezakan ene idurikorik ez dela lur guzian.

        15. Ezen orai eskua hedatzen dudalarik, izurriz joko haut hi eta hire populua ere, eta lurretik ezeztaturen haiz.

        16. Zeren-eta hi ezarri izan baihaut, ene indarra ager dadientzat hire gainean, eta ene izena lur guzian aipha dadientzat.

        17. Idukitzen duk oraino ene populua, eta ez duk utzi nahi goatera?

        18. Huna non bihar, oren huntan berean erorraraziko dudan harri-abar bat gaitza, nolakorik Egiptoan izan ez baita, Egiptoa Egipto denetik egungo eguna artean.

        19. Igor zak beraz orai berean hire azienden eta kanpoan ditukan guzien biltzera: ezen gizon eta azienda, eta kanpoan atzemanak izanen diren guziak, landetarik bildu-gabe, harria eroriko zaiote gainera, eta hilen dira.

        20. Faraonen zerbitzarietarik Jaunaren hitzaren beldur izan zenak etxeetara ihes eginarazi zioten bere sehi eta aziendei:

        21. Bainan Jaunaren hitzaz ardurarik egin etzuenak, utzi zituen bere sehiak eta aziendak bazterretan.

        22. Eta Jaunak Moisi erran zioen: Heda zazu eskua zerura, Egipto guzian harria eror dadien gizonen gainera, eta azienden gainera, eta Egiptoko lurrean den bazterretako belhar guziaren gainera.

        23. Eta Moisek hedatu zuen zigorra zerura, eta Jaunak igorri zituen ihurtzuriak, harria eta ximistak lurraren buru batetik bertzera jotzen zutenak: eta Jaunak harri-abarra erorrarazi zuen Egiptoko lurraren gainera.

        24. Eta harria eta sua nahasteka bardin ekharriak ziren: eta halako handitasunekoa izan zen, non hura bezalakorik ez baitzen Egiptoko lur guzian agertu jendaki hura han jarria zenaz geroztik.

        25. Eta harriak jo zituen Egiptoko lur guzian kanpoetan ziren guziak, gizonetarik aziendetaraino: eta harriak jo zuen bazterretako belhar guzia, eta xehakatu zuen tokiko zuhamu guzia.

        26. Bakharrik Jefengo lurrean, non baitziren Israelgo semeak, harririk etzen erori.

        27. Eta Faraonek igorri zuen, eta deithu zituen Moise eta Aaron, erraten ziotelarik: Oraikoan ere egin dut bekhatu: Jauna zuzena da: ni eta ene populua gare gaixtaginak.

        28. Othoitz egiozue Jaunari bara ditezen Jainkoaren ihurtzuriak eta harria: zuek utz zetzatedantzat goatera, eta hemen gehiago egon etzaiztezentzat.

        29. Moisek ihardetsi zioen: Hiritik ilkhiko naizenean, hedatuko ditut eskuak Jaunaren gana, eta geldituko dira ihurtzuriak, eta harririk ez da izanen, jakin dezazuntzat lurra Jaunarena dela.

        30. Badakit, bada, zu eta zure zerbitzariak etzaretera oraino Jainko Jaunaren beldur.

        31. Bada, lihoa eta garagarra dainatuak izan ziren, zeren garagarra ferdatzen hari baitzen eta lihoa hostatzen.

        32. Bainan ogia eta bertze bihiak etziren galdu, berankorragoak zirelakotz.

        33. Atheraturik Faraon baitharik eta hiritik, Moisek hedatu zuen eskua Jauna gana: eta gelditu ziren ihurtzuriak eta harria, eta etzuen gehiago uririk egin lurraren gainera.

        34. Bainan Faraonek ikhustearekin uria, harria eta ihurtzuriak baratu zirela, berhatu zuen bere bekhatua:

        35. Eta dorphetu zen haren bihotza eta haren zerbitzariena ere bai, eta hainitz gogortu: eta etzituen Israelgo semeak utzi, Jaunak Moisen arartekoz manatu zuen bezala.

X. KAP.

        1. Eta Jaunak erran zioen Moisi: Ager zaite Faraonen aitzinera: nik ezen gogortu dut haren bihotza eta haren zerbitzariena: ene sendagaila haukiek haren gainean egiteko ariaz,

        2. Eta khondatuko diozkatzute zure semeari eta zure ilobasoei zenbat aldiz zafratu ditudan Egiptoarrak, eta ene sendagailak egin hekien gainean; eta jakin dezazuentzat ni naizela Jauna.

        3. Moise eta Aaron sarthu ziren beraz Faraonen aitzinera, eta erran zioten: Hau dio Hebrearren Jainko Jaunak: Noiz arteo ez darotak amor eman nahiko? utzak goatera ene populua niri sakrifizio baten egitera.

        4. Bainan gogor egiten baduk, eta hura ez baduk utzi nahi, huna non bihar xartala sarraraziko dudan hire eremuetan.

        5. Estaliko du lurraren gaina, deusik ageriko ez den bezala, eta harriak utziak janen ditu: ezen iretsiko ditu bazterretan heldu diren zuhamu guziak.

        6. Eta betheko dituzte hire etxeak, eta hire zerbitzarienak, eta Egiptoar guzienak: hire aitek, ez arbasoak halakorik ez baitute ikhusi lurrera sorthuz geroztik egungo eguna arteo. Eta itzuli zen, eta goan Faraonen ganik.

        7. Bada, Faraonen zerbitzariek erran zioten erregeri: Noiz arteo jasanen dugu gaizbide hau? utzkitzu gizon horiek beren Jainko Jaunari sakrifikatzera: ez duzu ikhusten Egiptoa xahutzen hari dela?

        8. Eta berriz deithu zituzten Moise eta Aaron Faraonen gana, zeinak erran baitzioten: Zoazte, sakrifika zazue zuen Jainko Jaunari: nor dira goatekoak?

        9. Moisek erran zuen: Goanen gare gure haurrekin eta gizon-zaharrekin, semeekin eta alabekin, ardiekin eta idiekin: ezen gure Jainko Jaunaren besta-burua da.

        10. Eta Faraonek ihardetsi zuen: Holetan Jauna zuekin izan bedi; zer nik zuek eta zuen haurrak utziko zaituztedala! Nori zaio dudako zimarkhu tzarrena derabilkazuela gogoan?

        11. Ez da horrelakorik izanen, bainan zoazte gizonak bakharrik, eta sakrifika zazue Jaunari: ezen hori da zuek galdegiten duzuena. Eta ordu berean iratziak izan ziren Faraonen aitzinetik.

        12. Bainan Jaunak erran zioen Moisi: Heda zazu zure eskua xartala deitzeko, gainera igan dadien, eta irets dezan harriak utzi duen belhar guzia.

        13. Eta Moisek zigorra hedatu zuen Egiptoko lurraren gainera, eta Jaunak igorri zuen egun hartan guzian eta ondoko gauean haize bat erretzen zuena: eta goiza ethorri zenean, haize beroak ekharri zituen xartalak,

        14. Zeinak igan baitziren Egiptoko lur guzira: eta jarri ziren Egiptoko bazter orotan hanbateko metetan, non halakorik ez baitzen egundaino izatu, eta geroan ere ez baita izanen.

        15. Eta estali zuten lurraren azal guzia, oro xahutzen zituztelarik. Belhar guzia iretsia izan zen beraz, eta harriak utzi zituen zuhaitzetako fruitu guziak ere: eta deusere berderik etzen gelditu lurreko zuhaitz eta belharretan, Egipto guzian.

        16. Horren gatik berehala Faraonek deithu zituen Moise eta Aaron, eta erran zioten: Bekhatu egin dut zuen Jainko Jaunaren alderat eta zuen alderat.

        17. Bainan aldi huntan ere barkha dizadazue ene bekhatua, eta othoitz egiozue zuen Jainko Jaunari, izurri hori urrun dezan ni ganik.

        18. Moisek beraz, Faraonen aitzinetik ilkhirik, othoitz egin zioen Jaunari.

        19. Jaunak mendebaletik igorri zuen haize bat hazkarrenetarik, zeinak hartu baitzituen xartalak eta itsaso Gorrira arthiki: eta hekietarik bakhar bat ere etzen gelditu Egiptoko bazter orotan.

        20. Eta Jaunak gogortu zuen Faraonen bihotza, eta erregek etzituen utzi Israelgo semeak.

        21. Bainan Jaunak erran zioen Moisi: heda zazu eskua zerura: eta ilhunbeak egin beitez Egiptoko lurrean hain lodiak non eskuz uki izan ahal baitekez.

        22. Eta Moisek hedatu zuen eskua zerura: eta ilhunbe izigarriak egin ziren hirur egunez Egiptoko lur guzian.

        23. Eta nihork etzuen ikhusi bere anaia, eta nihor etzen higitu zagoen tokitik: bainan argi zen Israelgo semeek egoitza egiten zuten lekhuetan.

        24. Eta Faraonek deithu zituen Moise eta Aaron, eta erran zioten: Zoazte, sakrifika zazue Jaunari: bakharrik zuen ardiak eta idiak geldi beitez; zuen haurrak ere goan beitez zuekin.

        25. Moisek ihardetsi zuen: Emanen darozkigutzu bitimak eta holokaustak, gure Jainko Jaunari eskaintzeko.

        26. Gure arthalde guziak ethorriko dira gurekin: hekietarik ez da aztaparreko behatz bat ere geldituko; premia dira gure Jainko Jaunari bihurtzen zaizkon ohoretako: bereziki ez dakigunean zer den behar imolatu, lekhura berera hel gaitezen artean.

        27. Bada Jaunak gogortu zuen Faraonen bihotza, eta goatera etzituen utzi nahi izan.

        28. Eta Faraonek erran zioen Moisi: Habil ene ganik, eta begira hadi gehiago agertzetik ene begien aitzinera: ezen agertuko haizen egunean, hilen haiz.

        29. Moisek ihardetsi zuen: Biz erran duzun bezala, ez dut gehiago zure begithartea ikhusiko.

XI. KAP.

        1. Eta Jaunak erran zioen Moisi: Izurri batez oraino joko ditut Faraon eta Egiptoa, eta gero utziko zaituzte, eta goatera hertsatuko.

        2. Errozu beraz populu guziari, gizonak galda diotzola bere adiskideari, eta emaztekiak bere hauzoari, urhezko eta zilharrezko untziak.

        3. Bada Jaunak grazia emanen dio bere populuari Egiptoarren aitzinean. Eta Moise hainitz gizon handia izan zen Egiptoko lurrean, Faraonen zerbitzarien aitzinean eta populu guziaren aitzinean.

        4. Eta erran zuen: Hau dio Jaunak: Gauaren erdian sarthuko naiz Egiptoan:

        5. Eta Egiptoarren lurrean hilen da lehen-sorthu guzia, Faraonen seme zaharren, haren tronuaren gainean jartzen denetik hasirik, ihara harriaren itzultzen hari den neskatoaren seme zaharreneraino, eta abereetako ume lehen-sorthu guziak.

        6. Eta deihadar handi bat jauziko da Egiptoko lur guzian, halakorik aitzinean ez baita izan, eta geroan ere ez izanen.

        7. Bainan Israelgo semeen baithan gizonetik aziendaraino, xakhur batek ere ez du intzirina bat eginen, jakin dezazuentzat nolako mirakuluz Jaunak berezten duen Israel Egiptoarretarik.

        8. Eta zure zerbitzari horiek oro jautsiko dira ni gana, eta adoratuko naute, diotelarik: Ilkhi zaite zu eta zure azpiko den populu guzia; eta gero ilkhiko gare.

        9. Eta Moise athera zen Faraonen ganik hasarre handitan. Bada Jaunak erran zioen Moisi: Faraonek etzaituztete entzunen, sendagaila hainitz egin ditezen Egiptoko lurrean.

        10. Bada Moisek eta Aaronek egin zituzten iskribatuak diren ikhuskari guziak, Faraonen aitzinean. Bainan Jaunak gogortu zuen Faraonen bihotza, eta bere lurretik etzituen utzi Israelgo semeak.

XII. KAP.

        1. Jaunak erran zioten berriz Moisi eta Aaroni Egiptoko lurrean:

        2. Hilabethe hau izanen da zuentzat hilabetheen hastea, eta urtheko hilabetheetan lehenbizikoa.

        3. Mintza zaizte Israelgo semeen bilkhu guziari, eta errozuete: Hilabethe huntako hamargarren egunean norkberak har beza bildots bat familia eta etxe arauka.

        4. Bainan hain guti badira etxe batean, non ez baitirateke aski bildotsaren jateko, etxearen aldeko hauzoa deith bezate, bildotsaren jateko aski ditakeen moltxoaren arabera.

        5. Bada, bildotsa izanen da nothagabea, orotsa, eta urthekoa: molde berean hartuko duzue pittika bat.

        6. Eta begiratuko duzue hilabethe huntako hamalaugarren eguna arteo: eta Israelgo semeen oste guziak hura hilen du arratsean.

        7. Eta hartuko dute haren odoletik, eta ezarriko dute jaten duten etxeetako bi athe-habeetan eta athaburuetan.

        8. Eta janen dituzte haragiak suan errerik, eta ogi airisak letxura basekin.

        9. Eta hartarik ez duzue deusere janen gordinik, ez-etare urean egosirik, bainan bakharrik suan errerik: janen duzue burua bere zango eta sabelekin.

        10. Eta hartarik ez da batere geldituko biharamuneko; ondarrik balin bada suan erreko duzue.

        11. Huna nola janen duzuen hura: Zuen gerriak tinkatuko dituzue, eta oinetakoak jauntziak izanen dituzue, makhilak eskuetan dituzuelarik, eta herresakan janen duzue, ezen Jaunaren Bazkoa da, erran nahi da, iragaitza.

        12. Eta gau hartan iraganen naiz Egiptoko lurra gaindi, eta joko dut Egiptoko lurrean lehen-sorthu guzia gizonetik aziendaraino: eta ene erabakiak emanen ditut Egiptoko jainko guzien gainean, nik Jaunak.

        13. Eta odola izanen da seinalea zein etxetan izanen zareten: eta ikhusiko dut odola, eta iraganen zaituztet, eta izurria ez da zuen xahutzera ethorriko, joko dudanean Egiptoko lurra.

        14. Egun hura ordean idukiko duzue orhoitpenetan: eta hura besta-buru atherako diozue Jaunari, bestatuz bethi eta bethi giza-mende guzietan.

        15. Zazpi egunez janen duzue ogi airisa: eta lehen egunetik ez da altxagarririk izanen zuen etxeetan: edozeinek, lehenbiziko egunetik zazpigarren eguneraino, jaten badu ogi altxatua, haina galduko da Israeldik.

        16. Lehenbiziko eguna izanen da saindu eta besta-buru, eta zazpigarrena besta beraz ohoratzekoa: egun hekietan ez duzue eginen deusere lanik, janari dagokionaz landan.

        17. Eta begiratuko duzue ogi airisen besta: ezen egun hartan berean eramanen dut zuen armada Egiptoko lurretik, eta egun hura begiratuko duzue, bethi eta bethi bestatuz zuen giza-mendeetan.

        18. Lehenbiziko hilabethean, hilabetheko hamalaugarren egunean ilhuntzean, abiatuko zarete ogi airisaren jaten, hilabethe bereko hogoi eta batgarren eguneko ilhuntzea arteo.

        19. Zazpi egunez ez da altxagarririk aurkhituko zuen etxeetan: ogi altxatua janen duena, haina galduko da Israelgo bilkhutik, izan dadien, nahiz arrotzetarik, nahiz tokiko jendeetarik.

        20. Ez duzue deusere janen altxaturik: zuen egoitza guzietan airisa janen duzue.

        21. Bada Moisek deithu zituen Israelgo semeetako zahar guziak, eta erran zioeten: Zoazte bildots baten hartzera zuen familia bakhotxeko, eta Bazkoa imola zazue.

        22. Hisopo ahurtara bat athelaseko odolean gorri zazue, eta hartaz busti athaburua eta bi habeak: zuetarik nihor ez bedi ilkhi athetik kanpora goiza arteo.

        23. Ezen iraganen da Jauna Egiptoarrak jotzen dituela: eta ikhusiko duenean odola athaburuetan, eta bi athe-habeetan, etxe-sartzea iraganen du, eta joilea ez du utziko sartzera zuen etxeetara eta zuei bidegabe egitera.

        24. Hitz hau begira zazu zuretzat eta zure semeentzat lege zuzen bat bezala bethi eta bethiraino.

        25. Eta Jaunak agindu bezala emanen darotzuen lurrean sartuak zareztekeenean, begiratuko dituzue zeremonia horiek.

        26. Eta erranen darotzuetenean zuen haurrek: Zer da zeremonia hori?

        27. Ihardetsiko diozuete: Hori da Jaunaren iragaitzako bitima, iragan zenean Israelgo semeen etxeen gainetik Egipton, Egiptoarrak jotzen zituelarik, eta gure etxeak libratzen. Orduan populua gurthurik adoran jarri zen.

        28. Israelgo semeak goan ziren eta egin zuten Jaunak Moisi eta Aaroni manatu zioeten bezala.

        29. Bada, gerthatu zen gauaren erdian, Jaunak jo zituela lehen-sorthuak oro Egiptoko lurrean, hasirik Faraonen seme zaharren, haren tronuan jartzen zenetik, preso zagoen emazteki gathibuaren seme zaharreneraino, eta aziendetako ume lehen-sorthu guziak.

        30. Eta Faraon gauaren erdian jaiki zen, eta haren zerbitzariak ere, eta Egipto guzia: eta marraska handi bat jauzi zen Egiptoan: ezen etzen etxerik zeinetan hil bat etzana etzagoenik.

        31. Eta Faraonek gauaz deithurik Moise eta Aaron, erran zioeten: Jaiki zaizte eta ilkhi ene populuaren artetik, zuek eta Israelgo semeak: zoazte, eta Jaunari imola zozue zuen erranaren arabera.

        32. Har zatzue zuen ardiak eta abereak galdatu duzuen bezala, eta goatean benedika nezazue.

        33. Eta Egiptoarrek populua hertsatzen zuten beren lurretik laster atheratzera, zioetelarik: Guziak hilen gare.

        34. Populuak hartu zuen beraz irin bustia altxatu-gabean: eta kapetan lothurik, bizkarrera eman zuen.

        35. Eta Israelgo semeek egin zuten Moisek manatu bezala, eta Egiptoarrei galdegin ziotzaten urhezko eta zilharrezko untziak, eta soineko hainitz.

        36. Bada, Jaunak populuari grazia eman zioen Egiptoarren aitzinean maileguz eman zezatentzat hari: eta biluzi zituzten Egiptoarrak.

        37. Eta Israelgo semeak Erramesetik abiatu ziren Sokothera, sei ehun mila gizon oinezkoren ingurua, haurrak khondatu gabe.

        38. Eta ezin-khondatuzko nahas-mahaseko jende oste bat igan zen hekiekin, ardiak eta idiak eta asko azienda motetako meta bat gaitza.

        39. Eta erre zuten Egiptotik hartu zuten irin orhatua, eta egin zituzten hautspeko ophil airisak: ezen etzituzten altxarazi ahal izan Egiptoarrek ilkhitzera hertsatzen zituztelakotz, eta epherik batere etzioetelakotz eman nahi: eta etzituzten utzi jatekorik batere xuxentzera.

        40. Bada, Israelgo semeak Egiptoan egon izan ziren urtheak, lau ehun eta hogoi eta hamar ziren.

        41. Urthe hekiek bethe ondoan, egun berean Jaunaren armada guzia ilkhi zen Egiptoko lurretik.

        42. Gau hura Jaunari da kontsekratua, zeinetan Israelgo semeak ilkhi baitzituen Egiptoko lurretik: hura begiratu behar dute guziek ondokoen-ondoko.

        43. Eta Jaunak erran zioten Moisi eta Aaroni: Hori da Bazko-besta: Arrotzak ez du Bazkotik jan behar.

        44. Bainan gathibu erosia ingurebakia izanen da, eta haletan janen du.

        45. Bainan arrotzak eta sarizaleak ez dute hartarik janen.

        46. Bildotsa janen da etxe batean, eta ez duzue haren haragietarik kanpora eramanen, ez-eta haren hezurrik hautsiren.

        47. Israelgo semeen balderna guziak eginen du hori.

        48. Bainan arrotz zenbaitek zuen baldernako sarthu nahi badu, eta Jaunaren Bazkoa egin, ingurebaki bedi lehenik harekilako gizonki guzia, eta orduan besta zelebratuko du, eta izanen da lekhuko umea bezala: bainan ingurebakia izan ez denik balin bada norbait, harek Bazkotik ez du janen.

        49. Lege bera izanen da lekhuko umearentzat eta zuen artean arrotz ibiliko denarentzat.

        50. Eta Israelgo seme guziek egin zuten Jaunak Moisi eta Aaroni manatu zioeten bezala.

        51. Eta egun hartan berean Jaunak andanaka ilkhiarazi zituen Israelgo semeak Egiptoko lurretik.

XIII. KAP.

        1. Eta Moisi mintzatu zitzaioen Jauna, zioelarik:

        2. Niri kontsekra diaztatzu Israelgo semeetan amaren sabela lehenbizikorik idekiko duten guziak, nahiz gizonetan, nahiz abereetan: ezen oro eneak dira.

        3. Eta Moisek erran zioen populuari: Orhoit bekizue egun hau zeinetan ilkhi baitzarete Egiptotik eta gathibutasuneko etxetik, zeren Jaunak esku hazkarraz atheratu baitzaituzte lekhu hortarik: ez dezazuen jan ogi altxatua.

        4. Egun ilkhitzen zarete fruitu berrietako hilabethean.

        5. Eta, oi Israel, Jaunak sarraraziko zaituenean Kananearraren, Hethearraren, Amorhearraren, Hebearraren eta Jebusearraren lurrean, zeina zuri emanen darotzula zin egin baitu zure aitei, esnea eta eztia darioen lurra, hilabethe hunetan zelebratuko duzu ohitza sakratu hau.

        6. Zazpi egunez janen duzu ogi airisa: eta zazpigarren egunean izanen da Jaunaren besta-burua.

        7. Ogi airisa janen duzu zazpi egunez: eta deusere altxatua denik ez da ageriko zure etxean, ez-etare zure eremuetan.

        8. Eta khondatuko diozu zure semeari egun hartan, diozularik: Hau da Jaunak niri egin darotana, Egiptotik ilkhi naizenean.

        9. Eta hau izanen da seinale bat bezala zure eskuan, eta orhoitpen bat bezala zure begien aitzinean; eta Jaunaren legea izan dadientzat bethi zure ahoan, ezen esku hazkarraz Egiptotik ilkhi zaitu Jaunak.

        10. Erran den bezalako besta hau begiratuko duzu urthetik urthera, ordu berezian.

        11. Eta, noiz-eta-ere Jaunak sarraraziko baitzaitu Kananearraren lurrean, zuri eta zure aitei zin egin izan dioten bezala, eta hura emanen baitarotzu,

        12. Jaunarentzat bereziko duzu amaren sabela idekitzen duen guzia eta aziendaren lehen-sorthua: Jaunari kontsekratuko diozu izanen duzun ordoski guzia.

        13. Astoaren lehen-sorthua trukatuko duzu ardira: eta berrerosten ez baduzu, hilen duzu. Ordean dirutan berrerosiko duzu zure semeetarikako gizonaren lehen-sorthua.

        14. Eta gerora zure semeak galde eginen darotzunean, dioelarik: Zer da hori? ihardetsiko diozu: Bere eskuaren hazkarraz Jaunak athera gaitu Egiptoko lurretik, gathibutasuneko etxetik.

        15. Ezen Faraon gogortua zagoenean, eta ez gintuenean goatera utzi nahi, Jaunak hil zituen Egiptoko lurrean lehen-sorthu guziak gizonaren lehen-sorthutik azienden lehen-sorthuraino: hargatik imolatzen diot Jaunari sabela idekitzen duen ordoski guzia, eta berrerosten ene semeen lehen-sorthuak oro.

        16. Hau izanen da beraz seinale bat bezala zure eskuan, eta dilindan dagoen zerbait bezala orhoitzapenetan zure begien aitzinean: zeren bere eskuaren hazkarraz Jaunak ihardoki gaituen Egiptotik.

        17. Bada, Faraonek populua igorri zuenean, Jaunak etzituen eraman hauzo diren Filistindarren lurrerako bidetik: beldurrez-eta gerla ikhusten bazuten beren kontra altxatzen, urriki zakioeten eta gibelerat bihur Egiptora.

        18. Bainan inguruan eraman zituen mortuko bide, itsaso Gorriaren aldean denetik: eta Israelgo semeak harmaturik igan ziren Egiptoko lurretik.

        19. Eta Moisek berekin eraman zituen Josepen hezurrak, zeren Josepek zin eginarazi zioeten Israelgo semeei, erraten ziotelarik: Jainkoa ikhustera ethorriko zaitzue, eramazkitzue hemendik ene hezurrak zuekin.

        20. Eta Sokothetik abiaturik kanpatu ziren Ethamen, mortuko azken mugetan.

        21. Bada Jauna begien aitzinean zihoan bidearen erakhusteko, egunaz hedoiezko habe batean, eta gauaz suzko habean: bide-emaile izan zadientzat gauaz eta egunaz.

        22. Behinere populuaren aitzinetik etzen eskastu egunaz hedoiezko habea, eta suzkoa gauaz.

XIV. KAP.

        1. Bada Jauna Moisi mintzatu zen, erraten zioelarik:

        2. Mintza zakitzote Israelgo semeei: Itzulirik, kanpa beitez Phihahirotheko aurkhintzan, zeina baita Magdalumen eta itsasoaren artean, Beelsephonen parrean: haren aitzinean ezarriko dituzu kanpak itsas-hegian.

        3. Eta Faraonek erranen du Israelgo semeez: Hestutuak dira lurrean, mortuak hertsi ditu.

        4. Eta gogortuko dut haren bihotza, eta hekien ondotik emanen da: eta ospatua izanen naiz Faraon gatik eta haren armada guzia gatik, Egiptoarrek jakin dezaten ni naizela Jauna. Eta Israeldarrek hala egin zuten.

        5. Eta Egiptoko erregeri erran zioten ihes egin zuela populuak: eta Faraonen bihotza eta haren zerbitzariena ganbiatua izan zen populuaren gainean, eta erran zuten: Zer egin nahi izan dugu Israel uzteaz, ez gaitzan gehiago zerbitza?

        6. Zaldiak uztarrarazi ziozkien beraz bere orga-lasterrari, eta bere populu guzia hartu zuen berekin.

        7. Eta hartu zituen sei ehun orga-laster hautatu, eta Egiptoan ziren orga-laster guziak: eta bere armada guziko aitzindariak.

        8. Eta Jaunak gogortu zuen Faraon Egiptoko erregearen bihotza, eta Faraon eman zen Israelgo semeen ondotik: bainan goratikako eskuak ilkhiaraziak ziren haukiek.

        9. Eta nola Egiptoarrak aitzinean zihoazinen hatzei jarraikitzen baitziren, kanpetan atzeman zituzten itsas-hegian; Faraonen zaldieria eta orga-laster eta armada guzia Phihahirothen ziren Beelsephonen parrean.

        10. Eta Faraon hurbildua izan zenean, Israelgo semeak, begiak altxatzearekin, ohartu ziren Egiptoarrak gibelean zituztela; eta hainitz izitu ziren, eta deihadarka Jaunari eman ziren.

        11. Eta Moisi erran zioten: Ez othe zen hobirik Egipton, horren gatik erakharri gaituzu mortuan hiltzera: zer nahi izan duzu egin gu Egiptotik ilkhiarazirik?

        12. Ez othe da hau Egipton ematen ginarotzun solasa, erraten ginarotzunean: Urrun zaite gu ganik zerbitza detzagun Egiptoarrak? ezen hainitzez zen hobe hekien zerbitzatzea, ezenez mortuan hiltzea.

        13. Eta Moisek populuari erran zioen: Ez izan beldurrik; zaudete, eta ikhusatzue Jaunak egun eginen dituen sendagaila handiak; ezen orai ikhusten ditutzuen Egiptoarrak, ez ditutzue egun-eta-bizian gehiago ikhusiko.

        14. Jauna gudukatuko da zuen alde, eta zuek, ixilik egonen zarete.

        15. Eta Jaunak Moisi erran zioen: Zertako egiten darotazu oihu? Mintza zaite Israelgo semeei abia ditezentzat.

        16. Eta zuk, altxa zazu zure zigorra, eta heda zazu eskua itsasoaren gainera eta berez zazu hori Israelgo semeak idorrean ibil ditezen itsasoaren erdian.

        17. Eta nik gogorturen dut Egiptoarren bihotza, arren-eta eman ditezen zuen ondotik; eta ospatua izanen naiz Faraonen baithan eta haren armada guzia baithan, eta haren orga-laster eta zaldierian.

        18. Eta Egiptoarrek jakinen dute ni naizela Jauna, ospatua izanen naizean Faraon baithan eta haren orga-laster eta zaldieriaren gainean.

        19. Eta Israelgo kanpen aitzinean zihoan Jaunaren aingerua, altxaturik goan zen bekien gibelera; eta harekin orobat hedoiezko habea, aitzinak utzirik, gibelera

        20. Jarri zen Egiptoarren eta Israelgo kanpen artean; eta hedoia zen beltza, eta argitzen zuen gauaz, halako moldez non armadak gau guzian elkharri ezin hurbil baitzitazkeen.

        21. Eta Moisek eskua hedatu zuenean itsasoaren gainera, Jaunak urratu zuen hura haize borthitz eta erregarri gau guzia iraun zuen batez, eta itsasoa agortu zuen, eta ura berezi.

        22. Eta Israelgo semeak idorrik sarthu ziren itsasoaren erdia gaindi; ezen ura harrasia bezala zagoen hekien eskuinetik eta ezkerretik.

        23. Eta Egiptoarrak jarraikitzean sarthu ziren hekien ondotik, Faraonen zaldizko guziak, eta orga-lasterrak, eta zaldiak, itsasoaren erdira.

        24. Eta jadanik ethorria zen goizaldeko beila, eta huna non Jaunak suzko eta hedoiezko habetik begiraturik Egiptoarren kanpei, hil zuen hekien armada.

        25. Eta uzkaili zituen orgetako arrodak, eta osinera eramanak ziren. Egiptoarrek erran zuten beraz: Israeli ihes egiogun, ezen horien alde Jauna gudukatzen da gure kontra.

        26. Eta Jaunak erran zioen Moisi: Heda zazu eskua itsasoaren gainera, arren-eta urak bihur ditezen Egiptoarretara, horien orga eta zaldien gainera.

        27. Eta Moisek eskua hedatu zuenean itsasoko aldera, ura argi-urratzean itzuli zen leheneko lekhura; eta Egiptoarrak ihes zihoazelarik, ura jauzi zitzaioten, eta Jaunak inguratu zituen uhinen erdian.

        28. Eta urek bihurturik estali zituzten Faraonen armada guziko orga eta zaldizkoak, jarraikitzean itsasoan sarthu zirenak; eta hekietarik bat bakharra etzen gelditu.

        29. Bainan Israelgo semeak idorrik goan ziren itsasoaren erdia barna, eta urak zituzten harrasitzat bezala eskuinetik eta ezkerretik.

        30. Eta Jaunak egun hartan Israel atheratu zuen Egiptoarren eskuetarik.

        31. Eta Israelgo semeek ikhusi zituzten Egiptoarrak hilak itsas-bazterrean, eta hekien kontra Jaunak hedatu zuen esku borthitza; eta populua eman zen Jaunaren beldurrean, eta sinheste hartu zuen Jauna baithan eta haren zerbitzari Moise baithan.

XV. KAP.

        1. Orduan Moisek kantatu zuen, eta Israelgo semeek harekin, kantu hau: Kantu egin diozogun Jaunari; ezen ospetsuki goretsi du bere burua, zaldia eta gainekoa, biak itsasora arthiki ditu.

        2. Jauna da ene indarra eta ene laudorioa, eta ene salbatzaile egin da; hura da ene Jainkoa, eta ospatuko dut nik; ene aitaren Jainkoa da, eta goretsiko dut nik.

        3. Jaunak iduri du gerlari gizona, Ahalorotakoa da haren izena.

        4. Itsasora arthiki ditu Faraonen orga-lasterrak eta haren armada; itsaso Gorrian ithoak izan dira haren aitzindari hautak.

        5. Tirainek estali dituzte, harri bat bezala jautsi dira ondora.

        6. Jauna, zure eskuina ospatu da bere indarrean; Jauna, zure eskuinak eho du etsaia.

        7. Eta zure ospearen handiaz lurreratu dituzu zuri jazar-egileak; igorri duzu zure hasarrea, eta iretsi ditu lastoa bezala.

        8. Eta zure suliaren hatsak moltzatu ditu urak; baratu da zurrutan zohan uhina, tirainak moltzatu dira itsaso-erdian.

        9. Etsaiak erran du: Joko dut ondotik, eta lothuko naiz, phartituko ditut buluzkinak, aseko da ene gogoa; atheratuko dut ene marrauza, ene eskuak puskatuko ditu.

        10. Abiatu da zure hatsa, eta itsasoak estali ditu; itho dira beruna ur muthirietan bezala.

        11. Hazkarren artean zein da zure idurikorik, Jauna? nor da zure idurikorik, saindutasunez handi zarena, lazgarri eta laudagarri zarena, sendagaila harritzekoak egiten ditutzuna?

        12. Hedatu duzu eskua, eta lurrak iretsi ditu.

        13. Zure urrikalpenean, izatu zare berrerosi duzun populuaren bidemaile; eta zure indarrean ekharri duzu zure egoitza saindura.

        14. Populuak igan dira, eta sumindu; oinhazea sarthu da Filistindarren bihotzetan.

        15. Orduan asaldatu dira Edomen buruzagiak, ikharak hartu ditu Moaben hazkarrak, Kanaandarra laztua gelditu da.

        16. Beldurra eta izialdura loth bekiozkite zure besoaren indarraren aitzinean; harri-mokhorra bezala geldi beitez, zure populua iragan arteo, Jauna, eskura hartu izan duzun zure populu hau iragan dadien arteo.

        17. Sarraraziko dituzu eta jarriko zure primantzako mendian, zuretzat egin duzun egoitza guziz hazkarrean, Jauna; zure eskuek gothortu duten saindutegian, Jauna.

        18. Jauna erreginatuko da bethi guzian, eta handik harat ere.

        19. Ezen itsasoan sarthu da Faraonen zaldia haren orga-laster eta zaldieria guziarekin; eta Jaunak gainera bihurtu diozkite itsasoko urak; bainan Israelgo semeak oinak idorrik ibili dira haren erdian.

        20. Beraz Maria profetesak, Aaronen arrebak, eskura hartu zuen gatamore bat; eta emazteki guziak ilkhi ziren haren ondotik gatamoreekin eta kantari-andanetan.

        21. Lehenbizikorik kantatzen zuen hunela: Kantu egin diozogun Jaunari; ezen ospetsuki goretsi du bere burua, zaldia eta gainekoa biak itsasora arthiki ditu.

        22. Moisek, bada, atheratu zuen itsaso Gorritik Israel, eta sarthu ziren Surreko mortuan; hirur egunez ibili ziren eremuan eta etzuten urik aurkhitzen.

        23. Eta ethorri ziren Marara, bainan etzezaketen edan Marako uretarik, kharatsak zirelakotz; horren gatik eman zioen lekhuari zihoakioen izena, deitzen zuelarik Mara, erran nahi baita kharastasuna.

        24. Eta populua marmaraz haritu zen Moisen kontra, zioelarik: Zer edanen dugu?

        25. Bainan Moisek oihu egin zioen Jaunari, zeinak erakhutsi baitzinen egur bat, eta hura urera arthiki zuenean, urak ezti bihurtu ziren. Han Jainkoak eman ziozkan manamendu eta erabaki batzuek, eta bere frogapenean ezarri,

        26. Erraten zioelarik: Zure Jainko Jaunaren boza entzuten baduzu, eta haren begietan zuzen dena egiten baduzu, eta haren manuak bethetzen badituzu, eta haren manamendu guziak begiratzen, ez dut zure gainera igorriko Egiptoari eman izan ditudan ahiduretarik batere; ezen ni naiz Jauna zure sendatzailea.

        27. Eta Israelgo semeak ethorri ziren Elimera, non baitziren hamabi ithurri, eta hirur hogoi eta hamar palmondo; eta kanpatu ziren uren aldean.

XVI. KAP.

        1. Eta Israelgo semeen ostea oro, Elimetik abiaturik, ethorri zen, Egiptoko lurretik atheratu eta bigarren hilabetheko hamabortzgarren eguneko, Sineko mortura, zeina baita Elimen eta Sinairen artean.

        2. Eta Israelgo semeen oste guzia erasian haritu zen eremuan Moisen eta Aaronen kontra.

        3. Eta Israelgo semeek erran izan zioten: Oxala hil izan bagina Jaunaren eskutik Egiptoko lurrean, jartzen ginenean haragizko duphinen aldean, eta ogiz asea ginduenean zertako erakharri gaituzue mortu huntara, guziak gosez hilaraztera?

        4. Bainan Jaunak erran zioen Moisi: Huna non erorraraziko darotzuedan nik ogia zerutik; populua ilkhi bedi, eta bil beza egunean eguneko dina; froga dezadan hea ene bidean dabilan, ala ez.

        5. Bainan seigarren egunean iduk bezate ekharriko dutena, eta hura izan bedi egun bakhotxean biltzen ohi zuten bezalako bia.

        6. Moisek eta Aaronek erran zioten Israelgo seme guziei: Gaur jakinen duzue Jaunak atheratu zaituztela Egiptoko lurretik.

        7. Eta bihar goizean ikhusiko duzue Jaunaren ospea; entzun du ezen zuen erasia haren kontra: gu ordean zer gare, gure kontra erasian hari zaiztezentzat?

        8. Eta Moisek erran zuen: Jaunak emanen darotzuete gaur haragia jatera, eta bihar goizean ogiz asea: hori zeren aditu baititu zuen erasiak, zeinetaz haren kontra marmaran haritu baitzarete: ezen, zer gare gu? zuen erasia ez da gure kontra, bainan bai Jaunaren kontra.

        9. Moisek erran ere zuen Aaroni: Errozu Israelgo semeen baldarna guziari: Hurbil zaizte Jaunaren aitzinera: ezen aditu du zuen erasia.

        10. Eta Aaron Israelgo semeen bilkhu guziari mintzo zelarik, begiratu zuten eremuko aldera: eta hara non agertu zen Jaunaren ospea hedoi batean.

        11. Bada Jauna mintzatu zen Moisi, erraten zioelarik:

        12. Aditu ditut Israelgo semeen erasiak: errozute: Gaur janen duzue haragia, eta bihar goizean aseko zarete ogiz: eta jakinen duzue ni naizela zuen Jainko Jauna.

        13. Bada, gerthatu zen arrats aphalean, kalla iganik, estali zituela kanpak: ihintza ere goizean hedatua zen kanpen inguruan.

        14. Eta estali izan zuenean lurraren axala, eremuan agertu zen bihi xehe bat, xurruan joa balitz bezala, izotza iduri lurraren gainean.

        15. Hori ikhusi zutenean, Israelgo semeek elkharri erran zuten: Manhu? erran nahi baita; Zer da hori? ezen etzakiten zer zen hura. Moisek erran zioten: Hori da ogia zuei Jaunak jateko eman darotzuetena.

        16. Hau da Jaunak manatzen darotzuen solasa: Batbederak bil beza hortarik jateko dina: gomor bat buru bakhotxeko, olhan dagoezinen jende arauka, hola altxatuko duzue.

        17. Eta Israelgo semeek hala egin zuten: eta bildu izan zuten, batzuek gehiago, eta bertzeek gutiago.

        18. Eta neurtu zuten gomorreko neurrian: eta gehiago bildu zuenak, etzuen gaindirik izatu: eta gutiago bildu zuenak, etzuen eskasik atzeman: bainan batbederak bildu zuen jaten ahal zuenaren arabera.

        19. Eta Moisek erran zioeten: Nihork ez beza huntarik utz behar goizeko.

        20. Etzuten aditu nahi izan, bainan batzuek atxiki zuten goiz arteo, eta abiatu zen harrez irakitzen, eta usteldu zen; eta Moise samurtu zitzaioten.

        21. Geroztik batbederak jan-ahala biltzen zuen goiz bakhotxean: eta iguzkia berotzearekin, urtzen zen.

        22. Bainan seigarren egunean biltzen zituzten jatekoak bikhunean, erran nahi da, bi gomor gizon bakhoxka: eta populuko aitzindari guziak ethorri ziren eta Moisi khondatu zioten.

        23. Hunek erran zioeten: Hori da Jaunak erran izan duena: Bihar larunbateko phausua Jaunari kontsekratua zaio; egiteko direnak, egizkitzue: eta erretzekoak, erre zatzue: eta gelditzen dena, bego goiz arteo.

        24. Eta egin zuten Moisek manatu bezala: eta etzen usteldu, eta etzen hartan harrik aurkhitu.

        25. Eta Moisek erran zuen: Jan zazue hori egun, zeren Jaunaren larunbata baita; egun ez da kanpoan aurkhituko.

        26. Bil zazue sei egunez: bainan zazpigarren egunean Jaunaren larunbata da; horren gatik ez da aurkhituko.

        27. Eta ethorri zen zazpigarren eguna, eta populutik biltzera ilkhi zirenek, aurkhitu etzuten.

        28. Bainan Jaunak erran zioen Moisi: Noiz arteo ez dituzue ene manamenduak eta ene legea begiratu nahiko?

        29. Ikhusazue nola Jaunak eman izan darotzuen larunbata, eta horren gatik seigarren egunean jatekoak ematen darozkitzuete bikhunean: norbera geldi bedi bere egoitzan, nihor ez bedi ilkhi bere lekhutik zazpigarren egunean.

        30. Eta populuak larunbata egin zuen zazpigarren egunean.

        31. Eta Israelgo etxeak janhari hura deithu zuen Mana: koriandraren hazi xuria bezalakoa zen, eta gostua zuen irin eztiarekin orhatuak bezala.

        32. Bada, Moisek erran zuen: Hau da Jaunak manatu izan duen solasa: Gomor bat manaz bethe zazu, eta begiratua izan bedi gerorat ethortzekoak diren gizaldietan; ezagut dezatentzat zer ogiz hazi zaituztedan mortuan, Egiptoko lurretik erakharriak izan zaretenean.

        33. Eta Moisek erran zioen Aaroni: Untzi bat har zazu, eta hartan mana ezar zazu, gomor batek atxik-ahala: eta Jaunaren aitzinean phausa zazu, ethorri behar diren zuen gizaldientzat begiratzeko,

        34. Jaunak Moisi manatu izan dioen bezala. Eta Aaronek hura tabernaklean ezarri zuen gerokotzat.

        35. Bada, Israelgo semeek manatik jan zuten berrogoi urthez, heldu arteo egonkidin zen lurrera: janhari hortaz hazi ziren Kanaango lurreko mugak ukitu arteo.

        36. Bada, gomorra ephiaren hamargarrena da.

XVII. KAP.

        1. Israelgo semeen oste guzia goan zen beraz Sineko mortutik, zoin bere andanetan, Jaunaren hitzaren arabera, eta kanpatu ziren Erraphidimen, non populuarentzat urik ez baitzen edateko.

        2. Populuak, Moisi jazarriz, erran zioen: Iguzu ura edatera. Moisek ihardetsi zioten: Zer jazartzen darotazue? zertako bilhatzen duzue Jauna?

        3. Egarriz egon zen beraz han populua ur-eskasa gatik, eta erasian haritu zen Moisen kontra, erraten zuelarik: Zertako ilkhiarazi gaituzu Egiptotik, egarriz hiltzeko eta, gure haurrak eta gure aziendak?

        4. Bainan Moisek oihu egin zioen Jaunari, erraten zuelarik: Zer eginen diot populu huni? oraino aphur bat gehiago, eta harrikatuko nau.

        5. Eta Jaunak erran zioen Moisi: Zoazi populuaren aitzinean, eta har zatzu zurekin Israelgo zaharretarik: eskuan har zazu ibaiaren jotzeko erabili duzun zigorra, eta zoazi.

        6. Hara non izanen naizen ni han zure aitzinean, Horebeko harriaren gainean: eta harria joko duzu, eta hartarik ura jauziko da, populuak edatekotzat. Moisek hola egin zuen Israelgo zaharren aitzinean.

        7. Eta toki hura deithu zuen Froga-lekhu, Israelgo semeen jazargoa gatik, eta zeren Jauna bilhatu zuten erraten zutelarik: Gu baithan othe da Jauna, ala ez?

        8. Bada, Amalek ethorri zen, eta gudu ematen zioen Israeli Erraphidimen.

        9. Eta Moisek erran zioen Josueri: Hauta zatzu gizonak; eta atheraturik, guduka zaite Amaleken kontra: bihar ni egonen naiz mendixka-bizkarrean, Jaunaren zigorra eskuan.

        10. Josuek egin zuen Moisek errana, eta Amaleken kontra gudu egin zuen: bainan Moise, eta Aaron eta Hur igan ziren mendixkaren bizkarrera.

        11. Eta Moisek eskuak altxatzen zituenean, Israelek garhaizia zaraman: ordean aphur bat beheititzen zituenean, Amalek nausitzen zen.

        12. Bainan Moisen eskuak phisatuak ziren: Aaronek eta Hurrek harturik beraz harri bat, haren azpian ezarri zuten, eta jarri zen gainean: eta biek bi aldeetarik eskuak idukitzen ziozkaten. Eta hala gerthatu zen haren eskuak etzirela nekhatu iguzki sartzea arteo.

        13. Eta Josuek ihes ezarri zuen Amalek, eta ezpataren ahoan haren populua.

        14. Eta Jaunak erran zioen Moisi: Orhoitgarri iskribuz eman zazu hau liburu batean, eta adiaraz zozu Josueri: ezen Amaleken otsa ezeztatuko dut zeruaren-pean.

        15. Eta Moisek aldare bat altxatu zuen: eta haren izena eman zuen, Jauna ene gorespena, zioelarik:

        16. Zeren Jaunaren eskua tronutik eta Jaunaren gerla mendetik mendera Amaleken kontra izanen baitira.

XVIII. KAP.

        1. Jethrok, Madiango aphez eta Moisen aitaginarrebak, aditu zituenean Jainkoak Moisentzat eta Israel bere populuarentzat egin izan zituen guziak, eta Jaunak nola atheratu zuen Israel Egiptotik:

        2. Hartu zuen Sefora, Moisen emaztea, gibelerat senharrak igorria izan zena,

        3. Eta haren bi semeak, zeinetarik bat Jersam deithua izan baitzen, aitak erraten zuelarik: Arrotz izatu naiz atze-lurrean;

        4. Eta bertzea Eliezer, Moisek erran baitzuen: Ene aitaren Jainkoa izatu da ene laguntzaile, eta itzuri nau Faraonen ezpatari.

        5. Jethro, Moisen aitaginarreba, ethorri zen beraz haren seme eta emaztearekin, Moisen gana mortura, non kanpatua baitzen Jainkoaren mendiaren ondoan.

        6. Eta gaztiatu erraten zuelarik: Ni Jethro, zure aitaginarreba, heldu natzaitzu zure emaztearekin eta bere bi semeak harekin.

        7. Moise, bere aitaginarrebari bidera atheraturik, gurthu zitzaioen eta besarkatu zuen: eta elkharri eman zioten agurra bakezko solasekin. Eta olhan sarthu zirenean,

        8. Moisek bere aitaginarrebari khondatu ziozkan Jainkoak Israelen gatik egin ziozkaten guziak Faraoni eta Egiptoarrei: eta bidean izan zuten nekhe guzia; eta nola libratu zituen Jaunak.

        9. Jethro boztu zen Jaunak Israeli egin ziotzan ongi guziez, haren itzurtzeko Egiptoarren eskuari.

        10. Eta erran zuen: Benedikatua Jauna zuek Egiptoarren eskuetarik eta Faraonen eskutik atheratu zaituztena, eta bere populua Egiptoaren eskudantziari itzuri duena.

        11. Jauna handia dela bertze jainko guzien gainean ezagutu dut orai, Egiptoarrek hanpurutsuki jazarri ziotenetik Israelgo semeei.

        12. Beraz Jethrok, Moisen aitaginarrebak, Jainkoari eskaini ziozkan holokaustak eta bitimak: eta Aaron eta Israelgo zaharrak ethorri ziren harekin ogiaren jatera Jainkoaren aitzinean.

        13. Bada, biharamunean Moise jarri zen juiatzeko populua, zeina goizetik-arrats Moisen aitzinean baitzen.

        14. Aitaginarrebak ikhusi zuenean hori, erran nahi da populua baithan egiten zituen guziak, erran zioen: Zer hari zare hola populuan? zertako jartzen zare bakharrik eta populu guzia goizetik-arrats begira dago?

        15. Moisek ihardetsi zioen: Populua ene gana heldu da Jainkoaren erabakiaren galdez.

        16. Eta makhur zerbait gerthatzen zaioetenean, ethortzen zaizkit beren artean erabak dezotedantzat, eta irakhats detzotedan Jaunaren manamenduak eta haren legeak.

        17. Bainan Jethrok erran zioen: Etzare ongi hari.

        18. Lan eragabean akhitzen zarete zu eta zurekin den populu hau: egiteko hori zure indarrez goitikoa da, bakharrik ezin jasanen duzu.

        19. Bainan entzun zatzu ene solasak eta kontseiluak, eta Jainkoa zurekin izanen da. Zu izan zakizko populuari Jainkoari dagozkioten gauzetan, Jaunari eramateko haren galdeak:

        20. Eta irakhats zotzu populuari zeremoniak eta ohore emateko moldea, eta bidea zeina-barna sarthu behar baitira, eta egin behar dituzten lanak.

        21. Bainan populu guzitik berez zatzu gizon larderiakoak eta Jainkoaren beldur direnak, zeinen baithan aurkhituko baita zintasuna; eta jaramankeria higuin izanen dutenak: eta hekietarik jar zatzu buruzagi, batzuek mila gizonen, bertze batzuek ehunen, bertze batzuek berrogoi eta hamarren, eta bertzeak hamarren.

        22. Hekiek juia bezate populua ordu oroz: bainan egiteko handirik balin bada, ekharriko dituzte zu gana, eta berek ttipiagoak xoilki juiatuko dituzte: eta karga zathiturik bertzeetara, arinagoa izanen da zuretzat.

        23. Hori egiten baduzu, Jainkoaren manamendua betheko duzu eta haren manuei ihardetsiko ahal diozute: eta populu hau guzia bakearekin itzuliko da bere lekhuetara.

        24. Horiek aditurik, Moisek egin zituen Jethrok bururatu ziozkan guziak.

        25. Eta Israel guzitik hautaturik gizon larderiadunak, jarri zituen populuaren buruzagi, mila gizonen, ehunen, berrogoi eta hamarren, eta hamarren gaineko.

        26. Haukiek edozein orduz juiatzen zuten jendea: bainan egiteko handienak ekhartzen zituzten Moisen gana, bakharrik errexenak erabakitzen zituztelarik.

        27. Gero Moisek utzi zuen bere aitaginarreba, zeina bihurturik goan baitzen bere lurrera.

XIX. KAP.

        1. Israel Egiptoko lurretik ilkhi ondoko hirugarren hilabethean, egun berean ethorri ziren Sinaiko mortura.

        2. Ezen Erraphidimetik abiaturik eta Sinaiko morturaino heldurik, kanpatu ziren toki hartan berean, eta Israelek olhak jarri zituen mendiaren parrean.

        3. Moise ordean igan zen Jainkoa gana, eta Jaunak deithu zuen menditik, eta erran zioen: Hau erranen diozu Jakoben etxeari, eta huntaz jakintsun eginen dituzu Israelgo semeak:

        4. Zerorrek ikhusi duzue zer egin diotedan Egiptoarrei, nola ekharri zaituztedan arrano hegalen gainean, eta ene gana bildu.

        5. Baldin beraz entzuten baduzue ene boza, eta begiratzen enekilako patua, izanen zarete enetzat populu guzien artetikako mozkin bat bezala: alabainan lurra enea da oro.

        6. Eta izanen zarete enetzat aphez-erresuma bat bezala, eta jendaki saindu bat; horiek dira hitzak Israelgo semeei erranen ditutzunak.

        7. Moise ethorri zen, eta bilarazirik populuko zaharrenak adinez, aitzinera eman ziozkaten Jaunak manatu solas guziak.

        8. Eta populu guziak batean ihardetsi zuen: Eginen ditugu Jaunak erranak oro. Eta Moisek Jaunari bihurtu ziozkanean populuaren hitzak,

        9. Jaunak erran zioen: Huna, ethortzera nihoakizu hedoi batez itzalirik, populuak entzun nezan zuri mintzatzen; eta bethi-guzian sinheste eman dezazun. Moisek beraz Jaunari ekharri ziozkan populuaren hitzak.

        10. Jaunak erran zioen: Zoazi populuaren gana, eta sainduets zatzu egun eta bihar, eta xuri betzate beren soinekoak,

        11. Eta xuxenduak izan beitez hirugarren eguneko: ezen hirugarren egunean jautsiko da Jauna populu guziaren aitzinean Sinaiko mendiaren gainera.

        12. Eta populuari zedarriak ezarriko diozkatzu inguruan, eta erranen diozu: Begira zaizte igaitetik mendira, eta ukitzetik hango mugarriak: mendia ukitzen duen edozein heriotzez hilen da.

        13. Baina ez du eskuak ukiko, bainan izanen da harrika lehertua, edo geziz zilhatua: izan dadien edo aberea, edo gizona, ez da biziko. Turuta jotzen abiatzen denean, orduan iganen dira mendira.

        14. Eta Moise menditik jautsi zen populuaren gana, eta sainduetsi zuen. Eta beren soinekoak xuritu zituztenean,

        15. Moisek erran zioten: Zaudezte xuxenduak hirugarren egunerako, eta etzaiteztela hurbil zuen emazteei.

        16. Eta jadanik hirugarren eguna ethorri zen, eta goiza argitu, eta huna non ihurtzuriak abiatu ziren burrunbaz, eta simistak dirdiratzen, eta mendia hedoirik lodienaz estaltzen, eta turutak durrundatzen zuen muthiriki: eta kanpetan zen populua ikharatu zen.

        17. Eta Moisek kanpa-lekhutik ilkhiarazi zituenean Jainkoaren aitzinera, baratu ziren mendiaren oinean.

        18. Sinaiko mendia guzia khetan zagoen, zeren gainera jautsi baitzen Jauna su batean, eta hartarik khea igaiten baitzen labetik bezala: eta mendi guzia ikharagarria zen.

        19. Eta turutaren durrunda emeki-emeki handituz zihoan eta urrunago helduz: Moise mintzatzen zen, eta Jaunak ihardesten zioen.

        20. Eta Jauna jautsi zen Sinaiko mendira, mendi-bizkarrera berera, eta Moise deithu zuen hartako kaskora. Igan zenean,

        21. Jaunak erran zioen: Jauts zaite, eta mana zazu populuak, zedarrien iragaitera ez dezan egin Jaunaren ikhusteko, beldurrez-eta hekietarik oste handia gal dadien.

        22. Jaunari hurbiltzen diren aphezak ere sainduets beitez, Jaunak jo detzan beldurrez.

        23. Eta Moisek erran zioen Jaunari: Jendea ezin iganen da Sinaiko mendira, ezen zure hitzaz lekhukotasun egina da, eta manatu duzu, diozularik: Ezar zatzu zedarriak mendiaren inguruan, eta sainduets zazu hura.

        24. Jaunak ihardetsi zioen: Zoazi, jauts zaite; igan zaite gero zu, eta Aaron zurekin; bainan aphezek eta populuak zedarriak iragan ez betzate, eta ez beitez igan Jauna gana, hil ez detzan beldurrez.

        25. Eta Moise jautsi zen populua gana, eta oro erran zioizkien.

XX. KAP.

        1. Eta Jaunak atxiki zituen solas haukiek guziak.

        2. Ni naiz hire Jainko Jauna, Egiptoko lurretik, gathibutasuneko etxetik ilkhi hautana.

        3. Ez duk izanen Jainko atzerik ene aitzinean.

        4. Ez duk eginen eskuzko jainkorik, ez-etare itxurarik zeru gainean diren gauzenik, ez lurraren gainean direnenik, ez uretan luphean direnenik.

        5. Ez dituk hekiek adoratuko, ez-etare zerbitzatuko: ni naiz hire Jainko Jaun hazkarra, bekhaizkorra, aiten gaixtaginkeria bilhatzen dudana semeetan, ni gaitzirizkotan nadukatenen hirugarren eta laugarren belhauneko haurretan;

        6. Eta miletan ondokoen-ondoko miserikordia egiten dudana ni maithatzen nautenei eta ene manamenduak begiratzen dituztenei.

        7. Ez duk alferki erabiliko hire Jainko Jaunaren izena: Jaunak ezen ez du hobengabe idukiko haren izena gauza hutsetan erabiliko duena.

        8. Orhoit hadi larunbata sainduesteaz.

        9. Sei egunez hariko haiz lanean, eta eginen dituk hire lan guziak.

        10. Bainan zazpigarren egunean duk hire Jainko Jaunaren larunbata: ez duk egun hartan lanik eginen batere, ez hik, ez hire semeak, ez hire alabak, ez hire muthilak, ez hire neskatoak, ez hire abereak, ez hire etxean den arrotzak.

        11. Jaunak alabainan sei egunez egin izan zituen zeru-lur-itsasoak eta hekietan diren guziak, eta phausatu zen zazpigarren egunean: horren gatik Jaunak benedikatu eta sainduetsi du larunbata.

        12. Ohoratzak hire ait-amak, luzeki bizi hadientzat, Jainko Jaunak emanen darokan lurraren gainean.

        13. Ez duk hilen.

        14. Ez haiz lohikerian khutsatuko.

        15. Ez duk ohorgorik eginen.

        16. Ez duk hire lagunaren kontra lekhukotasun gezurrezkorik eginen.

        17. Ez diok hire lagunaren etxeari irritsik ekharriko; ez duk gutiziatuko haren emaztea, ez muthila, ez neskatoa, ez idia, ez astoa, ez eta deusere harena denik.

        18. Bada populu guziak aditzen zituen azantzak eta turutaren durrundak, eta ikhusten argiak eta mendia khetan: eta izituak eta ikharatuak urrundik egon ziren,

        19. Moisi erraten ziotelarik: Zu mintza zakizkigu, eta entzunen zaitugu: Jauna ez bekigu mintza guri, hil ez gaitezen beldurrez.

        20. Eta populuari erran zioen Moisek: Ez izan beldurrik; ezen zuen frogatzera ethorri da Jauna, eta haren beldurra zuen baithan izan dadientzat eta ez dezazuentzat bekhaturik egin.

        21. Eta populua egon zen urrundik. Moise ordean hurbildu zen Jainkoa zagoen lanhora.

        22. Jaunak Moisi erran zioen oraino: Hau erranen diozute Israelgo semeei: Ikhusi duzue zerutik mintzatu natzaitzuela.

        23. Ez duzue eginen zilharrezko jainkorik, eta urhezko jainkorik ez duzue eginen.

        24. Lurrezko aldare bat eginen darotazue, eta haren gainean eskainiko zuen holokausta eta bakezko bitimak, zuen ardiak eta idiak, ene izenaren aiphamena izanen den lekhu guzietan: ethorriko naiz zure gana, eta benedikatuko zaitut.

        25. Baldin aldarea harrizkoa egiten badarotazu, ez duzu hura harri pikatuz eginen: ezen baldin pikoa altxatzen baduzu haren gainera, khutsatua izanen da.

        26. Etzare mailetarik izanen ene aldarera, itsusi denik zutan ager ez dadien.

XXI. KAP.

        1. Haukiek dira aitzinera emanen diozkatzuten erabakiak.

        2. Hebrear gathibu bat erosten baduzu, sei urthez zerbitzatuko zaitu: eta zazpigarrenean ilkhiko da urrurik libro.

        3. Nolako soinekoarekin sarthu baititake, halakoarekin ilkhiko da: emaztedun bazen, emaztea harekin ilkhiko da.

        4. Bainan nausiak eman badio emaztea, eta semeak eta alabak izan baditu, emaztekia eta haurrak nausiarenak izanen dira, bainan bera bere soinekoarekin atheratuko da.

        5. Gathibuak erran baleza: Maite ditut, ene nausia, eta ene emaztea, eta ene haurrak, ez naiz librorik ilkhiko;

        6. Nausiak agerraraziko du juieen aitzinera, eta hurbilaraziko du atheari eta habeei, eta beharria eztenaz zilhatuko dio: eta behin-bethiko haren gathibu izanen da.

        7. Norbaitek alaba sehitzat sal baleza, ez da bertze neskatoek ohi duten bezala atherako.

        8. Emana izan zaioen nausiaren begiko desgogara egin badu, nausiak utziko du: bainan jendaia atzeari saltzeko eskurik ez du izanen, berak narda egin badio.

        9. Bainan bere semeari ezkontzaz eman badio, neskatxei ohi den bezala eginen du harentzat.

        10. Bertze emazte bat onhesten badio, ezkonaraziko du neskatxa, eta ez dioizki ukhatuko soinekoak eta ahalkearen prezioa.

        11. Hirur horiek ez baditu egiten, ilkhiko da urrurik dirurikan gabe.

        12. Nork-ere hiltzekotan joko baitu gizona, heriotzez hila izanen da.

        13. Ez baditu ordean zelatak erabili, bainan Jainkoak hura eskuetara eman badio, erakhutsiko darotzut lekhua zeinetara ihes egin beharko baitu.

        14. Norbaitek zimarkhuz eta zelatak eginez hiltzen badu bere laguna, bera hiltzeko khenduren duzu ene aldaretik.

        15. Aita edo ama jo dituzkeena, heriotzez hila izan bedi.

        16. Nork-ere gizona ebatsi eta saldu baituke, gaizkia frogatu-eta, heriotzez hila izan bedi.

        17. Bere aitari edo eman burhoa arthikiko dioena, heriotzez hila izan bedi.

        18. Bi gizon liskarrean haritu badira, eta batek laguna jo badu harriaz edo ukharai-muloaz, eta hau hil ez bada, bainan ohatua gelditu:

        19. Jaikitzen bada, eta kanpoan ibiltzen makhilaren gainean, joilea hobengabe izanen da, hula bizkitartean non bihurtuko baitioizki bere lan sariak eta midikuetako gastuak.

        20. Norbaitek sehia edo neskatoa zaharo ukhaldika jotzen badu, eta hiltzen bazaizko eskuetan, hobenaz hobendun izanen da.

        21. Irauten badu ordean egun bat edo bia, ez da gaztigu meneko izanen, zeren gathibua haren dirua baita.

        22. Gizonak liskarrean sartzen badira, eta norbaitek jotzen badu emazteki izorra bat, eta haurra gaizki eragiten badio, bera bizi izanik ere: hainak bidegabea onthuko du, emaztekiaren senharrak galdeginen eta gizonek xedatuko duten bezenbat.

        23. Ordean emaztekiaren heriotzea ondotik balin badarraio, joileak emanen du bizia biziarentzat,

        24. Begia begiarentzat, hortza hortzarentzat, eskua eskuarentzat, zangoa zangoarentzat,

        25. Errea errearentzat, sakhia sakhiarentzat, uspela uspelarentzat.

        26. Norbaitek jotzen badu bere muthil gathibuaren begia edo neskatoarena eta okhertzen baditu, libro utziko ditu khendu duen begia gatik.

        27. Hortz bat ere khentzen badiote bere muthilari edo neskatoari, orobat utziko ditu libro.

        28. Idi batek adarraz jotzen badu gizon bat edo emazteki bat, eta hiltzen badira, harrika hila izanen da, eta haren haragiak ez dira janen: eta idiaren nausia ere hobengabe izanen da.

        29. Idia atzotik eta herenegundik adarraz emailea bada, eta haren nausiari hortaz lekhukotasun egin badiote eta harek idia ez hertsi, eta hunek hiltzen badu gizona edo emaztekia: idia harrikatua izanen da, eta nausia hila.

        30. Bainan bidegabearen ontzeaz behartzen badute, galdegin guzia emanen du bere biziaren ordain.

        31. Gizon-gaztea ere edo neskatxa adarraz jotzen badu, erabaki beraren peko izanen da.

        32. Muthilari edo neskatoari jokhatu bada, nausiak emanen ditu hogoi eta hamar siklo zilharrezko; bainan idia harrika lehertua izanen da.

        33. Norbaitek urtegi bat idekitzen badu edo berri bat zilhatzen eta ez apatzen, eta idi bat edo asto bat hartara eror badadi,

        34. Urtegiaren nausiak bihurtuko du aziendaren balioa; ordean azienda hila bere izanen du.

        35. Gizon baten idiak bertze batena sakhitzen badu, eta hiltzen bada hau: sal bezate idi bizia eta dirua erditik egin; ordean hila ere elkharren artean zathi bezate.

        36. Bainan nausiak balin bazakien idia adarraz emaile zela atzotik eta herenegundik, eta ez bazuen zaindu, bihur eza idia idiarentzat, eta hila osorik hartuko du.

XXII. KAP.

        1. Idi bat edo ardi bat ebatsi duenak, eta hil edo saldu badu, bihurtuko ditu, bortz idi batentzat, eta lau ardi batentzat.

        2. Etxe baten hausten edo zilhatzen atzemana dena, eta hiltzen bada hartu duen sakhi batetarik, joilea ez da odolaz hobendun izanen.

        3. Bainan hori iguzkia atheratuz geroztik egin badu, gizon hiltzeketa bat egin duke, eta hila izanen da bera. Ohoinak ez badu bere ohointzaren ordaina zertaz bihur, saldua izanen da bera.

        4. Baldin ebatsi duena etxean atzemana bazaio, bizirik, nahiz idia, nahiz astoa, nahiz ardia; bikhunean bihurtuko du.

        5. Bidegabe eginen duenak landa batean, edo mahasti batean, eta bere azienda bertzeen ontasunean alhatzera utzi badu, bere landan edo mahastian duen hobeena bihurtuko du, bidegabearen prezamenaren alderat.

        6. Su atheratu batek elhorriak atzematen baditu, eta bihi-espal meta bati lotzen bada, edo landetan xutik diren uztei, sua biztu duenak bidegabea onthuko du.

        7. Norbaitek bere adiskideari zaintzera eman badio dirua edo untzi bat, eta hartu duenari ebasten badiote; ohoina atzemana bada, bikhunean bihurtuko du.

        8. Agertzen ez bada ohoina, etxeko nausia hurbilduko da juieetara, eta zin eginen du ez duela eskua hedatu lagunaren gauzaren gainera,

        9. Maula egiteko, hala idian nola astoan, edo ardian, edo soinekoan, edo zer-nahitan bidegabe ekhar dezakeen gauzan; bataren eta bertzearen ikhustekoa juieen aitzinera ethorriko da: eta haukiek erabakitzen badute, zaintzaileak bikhunean bihurtuko dio bere lagunari.

        10. Norbaitek bere lagunari zaintzera eman badio idi, ardi edo bertze edozein azienda, eta hura hil badadi, edo ahul, edo etsaiak harrapa badeza, eta nihork hori ez ikhusi;

        11. Zinari bide emateko izanen zaio, nola zaintzaileak, eskua ez duen hedatu bere lagunaren gauzaren gainera; jabeak zina onhetsiko du, eta bertzea ez da bihurtzera behartua izanen.

        12. Bainan ohorgoz ebatsia izan bada, jabeari onthuko dio bidegabea.

        13. Ihizi batek jana izan bada, jabeari hilikitik ekharriko dio, eta ez du bihurtuko.

        14. Norbaitek azienda horietarik maileguz ordain egitekotan galdatzen badu, eta ahultzera edo hiltzera heldu bada, jabea han ez delarik, mailegu-egilea bihurtzera bortxatua izanen da.

        15. Bainan ez du bihurtuko, jabea han bazen, beregainki azienda bere lanaren saritan erakharria bazen.

        16. Neskatxa dontzella bat, ezkontzaz hitzemana ez dena oraino, enganatu duenak, eta harekin lo egin badu, dotatuko du, eta emazte izanen du.

        17. Neskatxaren aitak ez badio eman nahi, neskatxek dotetzat har ohi duten bezenbat diru muthilak emanen du.

        18. Ez duzu jasanen sorginkeria egileak bizi ditezen.

        19. Aziendarekin lohikeria eginen duena, heriotzez hila izan bedi.

        20. Jaunaz bertze jainkoei imolatuko duena, hila izan bedi.

        21. Nahigaberik ez gaizkirik ez egin arrotzari: zeronek ezen arrotz izatu zarete Egiptoko lurrean.

        22. Ez duzue bidegaberik eginen alhargunari eta umezurtzari.

        23. Damurik egiten badiozuete, deihadar eginen darotet niri, eta nik entzunen dut hekien oihua.

        24. Eta ene hasarrea jauziko da, eta marrauzaz joko zaituztet, eta zuen emazteak alhargun izanen dira, eta zuen haurrak umezurtz.

        25. Dirua maileguz ematen badiozute ene populu beharrari, zuekin dagoenari, ez duzue zerga-biltzaileak bezala ertxatuko, ez-eta lukuruz lehertuko.

        26. Zure lagunari soinekoa bahitzat hartzen badiozu, iguzkia sarthu baino lehen bihurtuko diozu.

        27. Alabainan bere larruaren estaltzeko hura du soineko bakharra, eta bertzerik ez du zeinen barnean lo egin baitezake: ni gana oihu egiten badu, entzunen dut, zeren urrikalmendutsua bainaiz ni.

        28. Juieez etzare gaizki mintzatuko, eta zure populuko buruzagia ez duzu madarikatuko.

        29. Hamarrenen eta pikainen bihurtzera ez duzu luzatuko: emanen darotazu zure semeetarik lehen-sorthua.

        30. Idietarik ere eta ardietarik orobat eginen duzu: ume lehen-sorthua zazpi egunez egonen da bere amarekin, eta zortzigarrenean bihurtuko darotazu niri.

        31. Saindu izanen zarozkidate: aziendek hasirikako haragitik ez duzue janen, bainan arthikiko diozuete zakhurrei.

XXIII. KAP.

        1. Ez duzu onhetsiko gezurrezko solasa: eta zure eskua ez duzu batuko gaixtaginaren alde lekhukotasun faltsuaren ekhartzeko.

        2. Etzare moltzoari jarraikiren gaizkiaren egiteko: eta juiamendutan, ez duzu gehienen erabakia onhetsiko, egiatik aldaratzeko.

        3. Beharrari ere etzaizkio urrikalduren zure juiamenduetan.

        4. Aurkhitzen baduzu zure etsaiaren idia, edo astoa errebelatua, bihurtuko diozu.

        5. Ikhusten baduzu zure ixterbegiaren astoa kargaren azpian eroria, etzare aitzina goanen, bainan xutituko duzu harekin.

        6. Etzare uzkur izanen beharrari bere zuzenbidea ematera.

        7. Gezurrari ihes eginen diozu. Hobengabea eta gizon zuzena ez dituzu hilen, zeren hastio baitut gaixtagina.

        8. Ez duzu emaitzarik onhetsiko, zeren gizon umoak ere itsutzen baitituzte eta gizon zuzenen solasak makhurtzen.

        9. Etzare txar izanen arrotzaren alderat, badakizue guziek ezen arrotzen bizia, zeren Egiptoko lurrean arrotz izan baitzarete.

        10. Sei urthez erainen duzu zure lurra, eta uztak bilduko.

        11. Bainan zazpigarren urthean utziko duzu eta phausaraziko, zure populuko erromesek jateko aurkhi dezatentzat, eta ihiziek ondarrak jan detzaten: orobat eginen duzu zure mahastian eta olibadian.

        12. Sei egunez hariko zare lanean: zazpigarrenean geldituko zare, zure idia eta astoa phausa ditezentzat: eta zure neskatoaren semea eta arrotza freska diten.

        13. Begira zatzue ene erran guziek. Ez duzue zin eginen jainko atzeen izenaz, eta hura ez bedi athera zuen ahotik.

        14. Hirur aldiz urthe bakhotxean bestak niri zelebratuko daroztatzue.

        15. Ogi airisen besta-burua idukiko duzu, zazpi egunez janen duzu ogi airisa, manatu izan darotzudan bezala, fruitu berrietako hilabethearen mugan, zeinetan Egiptotik ilkhi baitzare: etzare ene aitzinean eskuak hutsik agerturen.

        16. Idukiko duzu uztako, eta zure laneko pikainen, eta landetako eraintza guzien besta-burua, eta urthe-ondarreko besta-burua ere, zure landako fruitu guziak bildu dituzketzunean.

        17. Urthean hiruretan zure gizonki guziak agertuko dira zure Jainko Jaunaren aitzinera.

        18. Ez duzu imolatuko ene bitimaren odola altxagarriaren gainean, eta ene besta-buruko urina ez da egonen goiza arteo.

        19. Zure lurreko fruituen pikainak ekharriko dituzu zure Jainko Jaunaren etxera. Ez duzu pittika erreko bere amaren esnean delarik.

        20. Huna non igorriko dudan ene aingerua, zeina zure aitzinean ibiliko baita, eta bidean begiratuko baitzaitu eta sarraraziko nik xuxendu darotzutan lekhuan.

        21. Gur zakizko, eta entzun zazu haren boza, haren erdeinatzera ez abia; zeren bekhatu hortara erortzen zarenean, ez darotzun barkhatuko, eta haren baithan den ene izena.

        22. Entzuten baduzu ene boza, eta nik diotzadan guziak egiten, zure etsaien etsai izanen naiz, eta nahigabe ematen darotzutenei nahigabe emanen diotet.

        23. Eta ene aingerua goanen da zure aitzinean, eta sarraraziko zaitu Amorhearraren baithan, eta Hethearraren, eta Pherezearraren, eta Kananearraren, eta Hebearraren, eta Jebusearraren baithan, eta zathituko ditut nik.

        24. Ez dituzu adoratuko hekien jainkoak, ez-etare zerbitzatuko: etzare hekien lanetan hariko, bainan ezeztaturen dituzu, eta hautsiko hekien moldeak.

        25. Zerbitzatuko duzue zuen Jainko Jauna, benedika detzatzuedantzat zuen ogia eta zuen ura, eta gaitza khen dezadan zuen artetik.

        26. Ez da zure lurrean izanen, ez emazte sabel aberatseko izanen ez denik, ez-etare agorrik: osatuko ditut zure bizitzeko egunak.

        27. Ene ikhara igorriko dut goan dadien zure aitzinean eta hilen dut edozein jendaki zeinen baithan sarthuko baitzare; eta ihes zure aitzinean eraginen diotet zure etsai guziei:

        28. Lehenik igorriz listorrak, zeinek Hebearra, eta Kananearra, eta Hethearra ihes bidaliko baitituzte, zu sarthu aitzinean.

        29. Ez ditut lehen urthean zure aitzinetik khenduko, lurra ez dadientzat larre goan, eta ihiziak ez ditezen zure kontra popula.

        30. Emeki-emeki iraiziko ditut zure aitzinetik, popula zaitezen eta lurra bethe dezazun arteo.

        31. Zure zedarriak ezarriko ditut itsaso Gorritik, Palestindarren itsasoraino, eta mortutik hibaieraino: zuen eskuetara emanen ditut lur hartako egoiliarrak, eta iraiziko ditut zuen aitzinetik.

        32. Ez duzu hekiekin batasunik eginen, ez-etare hekien jainkoekin.

        33. Ez beitez egon zure lurrean, beldurrez-eta ene kontra bekhatu eginaraz dezazuten, hekien jainkoak zerbitzatzen badituzu: hori bailitake segurki zuretzat gaizbidetan.

XXIV. KAP.

        1. Moisi halaber erran zioen: Igan zaizte Jauna gana, zu, Aaron, Nadab, Abiu, eta Israelgo hirur hogoi eta hamar zaharrak, eta adoratuko duzue urrundik.

        2. Eta Moise iganen da bakharrik Jauna ganaino, eta bertzeak etzaizkio hurbilduko: eta populua ere ez da iganen harekin.

        3. Moise ethorri zen beraz eta populu guziari ekharri ziozkan Jaunaren hitzak eta erabakiak: eta populu guziak ihardetsi zuen boz batez: Eginen ditugu Jaunak erranak oro.

        4. Bada, Moisek iskribuz eman zituen Jaunaren solas guziak; eta goizik jaikirik, aldare bat egin zuen mendi beherean, eta hamabi orhoipeneko harri landatu zituen Israelgo hamabi leinuen arabera.

        5. Eta igorri zituen Israelgo gizon-gazteak; eta eskaini zituzten holokaustak, eta Jaunari imolatu aratxeak, bakezko bitimak.

        6. Eta Moisek hartu zuen odolaren erdia eta xata batzuetan ezarri zuen: eta gainerakoa ixuri zuen aldare gainera.

        7. Eta harturik legeko liburua, irakurtu zuen populuak entzuten zuelarik, eta orok ihardetsi zuten: Jaunak erran guziak eginen ditugu, eta ethordun izanen gare.

        8. Beraz Moisek odola hartu eta ixuri zuen populuaren gainera, eta erran zuen: Hau da Jaunak zuekin egin duen batasuneko odola, erran haukien guzien gainean.

        9. Eta Moise eta Aaron, Nadab eta Abiu, eta Israelgo hirur hogoi eta hamar zaharrak igan ziren.

        10. Eta ikhusi zuten Israelgo Jainkoa, eta haren oinpekoa, zafirrezko tresna bat iduri zuena, eta zerua arraso denean bezala.

        11. Eta Jainkoak etzituen bere eskuaz jo Israelgo semeetarik urrun aitzinago heldu izan zirenak, eta Jainkoa ikhusi zuten, eta jan zuten, eta edan zuten.

        12. Bada Jaunak erran zioen Moisi: Igan zaite hunat, ene gana mendi gainera, eta zaude hemen: eta emanen darozkitzut harrizko lauzak, eta legea eta manamenduak iskribatu ditudanak irakhats detzatzuntzat populuari.

        13. Xutitu ziren Moise eta Josue, horen zerbitzaria: eta igaiten zelarik Jainkoaren mendira, Moisek

        14. Zaharrei erran zioeten: Begira hemen zaudete zuetara bihur gaitezen arteo. Aaron eta Hur izanen dituzue zuekin. Makhurrik sortzen bada, horiei begiratuko zarete:

        15. Eta Moise igan zenean, lanhoak estali zuen mendia.

        16. Eta Jaunaren gloria egotu zen Sinairen gainean, sei egunez estaltzen zuela hedoi batez: eta zazpigarren egunean Jainkoak Moise deithu zuen lanhoaren erditik.

        17. Bada, Jaunaren gloria mendiaren kasko gainean agertua zagoen, su-khalda bat iduri, Israelgo semeen begien aitzinean.

        18. Eta Moise sarthurik lanhoaren erdira, mendi gainera igan zen: eta han egotu zen berrogoi gau-egunez.

XXV. KAP.

        1. Eta Jauna mintzatu zen Moisi, erraten zioelarik:

        2. Errozute Israelgo semeei, ekhar detzatedan pikainak niri, eta hartuko dituzu bere oldetara ekharriko dituzten guzien ganik.

        3. Bada, haukiek dira onetsi behar dituzunak: urhea, zilharra, eta kobrea,

        4. Moredina eta purpura, eskarlata bietan thindatua, eta liho hauta, ahuntz-ilea,

        5. Eta ahari-larruak gorriz thindatuak, eta larru gorrimoreak, eta setim zurak,

        6. Olioa kriseluei argiarazteko, baltsamuak urrindatzeko, eta usain oneko isentsagaiak,

        7. Oniz harriak eta bertze harri baliosetarik soingainekoaren eta bulharretakoaren ederztatzeko.

        8. Eta eginen darotate saindutegi bat, eta egonen naiz horien artean,

        9. Erakhutsiko darotzudan tabernaklearen eta han zerbitzatzeko untzien iduri osoaren arabera: hula eginen duzue.

        10. Setimezko zurez egizue arkha bat, zeinaren luzetasuna izanen baita bi beso eta erdi, zabaltasuna beso bat eta erdi, goratasuna bardin beso bat eta erdi.

        11. Eta barnetik eta kanpotik urheztatuko duzu urhe garbienetik: eta gainean eginen diozu urhezko khoro bat inguru guzian,

        12. Eta lau urhe-erreztun, arkharen lau izkinetan ezarriko ditutzunak: bi erreztun sahets batetik eta bia bertzetik.

        13. Halaber eginen dituzu hagak setim zurez, eta urhez estaliko dituzu:

        14. Eta sarthuko dituzu arkharen sahetsetan diren erreztunetarik, arkha hekietan erabiltzekotzat.

        15. Hagak egonen dira bethi erreztunetan, eta ez dira hekietarik behin-ere atheratuko.

        16. Eta arkhan ezarriko duzu nik zuri emanen darotzudan lekhukotasuna.

        17. Eta eginen duzu propiziatorio bat urhe garbienetik: izanen da bi beso eta erdi luze, eta beso bat eta erdi zabal.

        18. Orobat eginen dituzu urhe beratik bi kerubin propiziatorioaren bi buruetan.

        19. Kerubin bat izan bedi sahets batean, eta bertzea bertzean.

        20. Eta estal betzate propiziatorioaren bi sahetsak, hegalak hedatuz, eta oraklea itzaliz, eta elkharri begira bezate, begitharteak itzuliz propiziatoriora zeinak estaliko baitu arkha,

        21. Eta huntan ezarriko baituzu nik emanen darotzudan lekhukotasuna.

        22. Eta handik manatuko dut, eta propiziatorioaren gainetik, eta lekhukotasuneko arkharen gainean izanen diren bi kerubinen artetik, erranen darozkitzut Israelgo semeei, zure arartekoz, gaztiatuko diozkatedan guziak.

        23. Eta setim zurez eginen duzu mahain bat, bi beso luze, beso bat zabal, eta beso bat eta erdi gora izanen dena.

        24. Eta hura urheztatuko duzu urhe garbienetik: eta eginen diozu inguruan urhezko ezpain bat,

        25. Eta ezpainean berean khoroadura zizelatu bat lau erhi gora izanen dena, eta haren gainean bertze khoro bat urhezkoa.

        26. Xuxenduko dituzu bertze lau urhe-erreztun eta ezarriko dituzu mahain beraren lau izkinetan zango bakhotxean.

        27. Urhe-erreztunak izanen dira khoroaduraren azpiko aldean, hagak hekietan sartzeko, eta mahaina erabilia izan ahal dadientzat.

        28. Eta hagak berak ere eginen dituzu setim zurez, eta inguratuko dituzu urhez mahainaren erabiltzeko.

        29. Halaber urhe garbienetik eginen dituzu azpilak eta gorgoilak, isentsuntziak eta xatak zeinetan ezkaini behar baitira, libazioneak.

        30. Eta ezarriko dituzu mahainaren gainean proposizioneko ogiak ene aitzinean bethi.

        31. Urhe beratik eta garbienetik eginen ditutzu ganderailu bat eta girthain, adar, xatatto, sagar eta hartarik ilkhiko direnak.

        32. Sei adar atheratuko dira haren sahetsetatik, hirur batetarik eta hirur bertzetik.

        33. Adar bakhoxka izanen dira hirur xatatto heltzaurraren moldean bezala, eta sagar bat eta lili bat elkharrekin; eta orobat hirur xata heltzaur iduriak bertze adarrean, eta hekiekin sagarra eta lilia: hori izanen da girthainetik ilkhiko diren sei adarretako lana.

        34. Bainan ganderailuak berak izanen ditu lau xata heltzaurra bezalakoak, sagarra eta lilia bakhotxarekin.

        35. Hirur tokitan izanen dira hirur sagar zeinetarik ilkhiko baitira bakhotxetik bi adar, orotara sei, girthain beretik atherako direnak.

        36. Eta sagarrak beraz eta adarrak batetarik izanen dira, guziak urhe garbienetik mailukatuak.

        37. Eginen dituzu zazpi kriselu ere, eta ezarriko dituzu ganderailuaren gainean, parrean-par argi dezatentzat.

        38. Halaber eginen dituzu muketak, eta mukiaren hil-tokiak urhe garbienetik.

        39. Ganderailuak bere untzi guziekin pisu izanen du talendu bat urhe garbienetik.

        40. Begira zazu, eta egizu mendi gainean zuri erakhutsi moldearen arabera.

XXVI. KAP.

        1. Bada, huneletan eginen duzu tabernaklea: hamar erridau liho hari bihurtuzkoak, moredinez eta purpuraz eta eskarlata bi aldiz thindatuz eginen dituzu, eta lorekatzailearen eskuz mudantzatuak.

        2. Erridau bakhotxak izanen ditu hogoi eta zortzi beso luze, eta lau zabalean. Oihaleria hori guzia izanen da neurri berekoa.

        3. Bortz erridau izanen dira elkharri lothuak eta bertze bortz elkharri iratxikiren dira molde berean.

        4. Ezarriko diozkatzute moredin lokharriak bi sahetsetarik eta bazterretan, elkharri iratxik ahal ditezentzat.

        5. Erridauak izanen ditu bazter bakhotxetik berrogoi eta hamar lokharri, halako moldez sarthuak, non lokharria lokharriaren parrean ethorriko baita, bata bertzeari iratxikiko ahal den bezala.

        6. Eginen ere dituzu berrogoi eta hamar urhe-erreztun, zeinetaz erridauen oihalak elkharri lothuko baitira, tabernakle bakhar bat egin dadientzat.

        7. Eginen dituzu bertzalde hameka saihal ahuntz-ilez, tabernakle gainaren estaltzeko.

        8. Bakharrak izanen ditu hogoi eta hamar beso luzera, eta lau zabalera; eta neurri bera izanen dute guziek.

        9. Hekietarik bortz elkharri batuko dituzu andana batean, eta sei elkharri iratxikiren dituzu, seigarrena gainetik aitzin-aldera jautsaraziko duzun bezala.

        10. Eginen dituzu berrogoi eta hamar lokharri saihal bakharraren bazterretan, bertzeari loth ahal dadientzat: eta berrogoi eta hamar lokharri bertze saihalaren bazterretan lehenbizikoari iratxik ahal dadientzat.

        11. Eta eginen dituzu berrogoi eta hamar hersgailu kobrezkoaz, zeinetaz iratxikiak izanen baitira lokharriak, estalgi guzietarik bat bakharra eginen den bezala.

        12. Eta tabernaklearen gaina estaliko duten saihal hekietarik gelditzen dena, hura baita saihal bat gainerako, haren erdiaz estaliko duzu tabernaklearen gibela.

        13. Eta saihalen luzetasunaren soberakinetik beso bat dilindan izanen da alde batetik eta bertze hainbertze bertze aldetik, tabernaklearen bi sahetsak begiratzen dituztela.

        14. Eta gainari eginen diozu bertze estalgi bat ahari-larru gorrituz; eta haren gaineko berriz bertze estalgi bat larru moregorriz.

        15. Eta eginen dituzu oholak setim zurez tabernakleari xutik ezartzeko,

        16. Hekietarik bakhotxak izanen dituen bezala hamar beso luzera eta beso bat eta erdi zabalera.

        17. Oholek sahetsetan izan betzate bi mihi, zeinen bidez ohol bat iratxikiko baita bertzeari.

        18. Hekietarik hogoi izanen dira eguerdi-aldetik zeina itzulia baita hegoara.

        19. Urthuko dituzu berrogoi zango zilharrezko, bi zango ezarriak izan ditezentzat ohol bakhotxaren azpian bi izkinetan.

        20. Tabernaklearen bigarren sahetsetik ere zeina ipharrari baitago, izanen dira hogoi ohol,

        21. Hogoi zango izanen dituztenak, bi zango ohol bakhotxaren azpian.

        22. Bainan tabernaklearen mendebalaldetik eginen dituzu sei ohol,

        23. Eta berriz bertze bia izkinetan xutik ezarriak izanen direnak tabernaklearen gibelean.

        24. Eta elkharri josiak izanen dira azpitik gaineraino, eta uztardura batek idukiko ditu guziak. Izkinetan ezarri behar diren oholei ere baliatuko zaiote molde bereko iratxikidura bat.

        25. Eta orotara izanen dira zortzi ohol eta hamasei zango, bi zango ohol bakhotxaren azpian.

        26. Eta eginen dituzu setim zurez bortz haga, tabernaklearen sahets bateko oholen idukitzeko,

        27. Eta bertze bortz bertze sahetseko, eta bertze hainbertze mendebal-aldeko;

        28. Eta ezarriak izanen dira oholen trebesean buru batetik bertze bururaino.

        29. Halaber urheztatuko dituzu ohol hekiek, eta urthuko dituzu hekietan urhe-erreztunak, zeinen bidez hagek atxikiko baitituzte oholak; hagak estaliko dituzu urhe-xaflaz.

        30. Eta xutik ezarriko duzu tabernaklea, mendi gainean erakhutsia izan zaitzun moldea bezala.

        31. Eta eginen duzu bela bat moredin, eta purpura eta eskarlata, bietan thindatuz, eta liho hari bihurtuz, lorekatzailearen eskuz eta mudantza ederrekin ehoa.

        32. Hura dilindan ezarriko duzu setim zurezko lau habeen aitzinean; habeak berak urheztatuak izanen dira; buruak izanen dituzte urhez, bainan oinak zilharrez.

        33. Eta bela izanen da erreztunez lothua, haren erdian ezarriko duzu lekhukotasuneko arkha, eta harek bereziko du saindutegia, saindu-saindutegitik.

        34. Eta propiziatorioa ezarriko duzu lekhukotasuneko arkharen gainean sainduren sainduan;

        35. Eta mahaina belatik kanpo; eta mahainaren parrean ganderailua, tabernaklearen eguerdi-aldetik; mahaina ezen ipharretik izanen da.

        36. Bertze bela bat eginen duzu tabernaklearen sartzean, moredin, purpura, eskarlata bietan thindatu eta liho hari bihurtuz, lorekatzailearen eskuz,

        37. Eta urheztatuko dituzu setim zurezko bortz habe, zeinen aitzinean ezarriko baita bela; eta habeen buruak izanen dira urhez, eta oinak kobrez.

XXVII. KAP.

        1. Eta setim zurez eginen duzu aldare bat, bortz beso luze izanen dena, eta bertze hainbertze zabal, erran nahi da, luze bezain zabala, eta hirur beso gora.

        2. Eta adarrak ilkhiko dira haren lau izkinetarik, eta hura kobrez estaliko duzu.

        3. Eta haren zerbitzuko eginen dituzu untziak hautsen altxatzeko, eta trukesak, eta suhatsak, eta su-untziak; tresna horiek oro eginen dituzu kobrez.

        4. Eginen duzu berriz krisel bat zare moldean, zeinak lau izkinetan izanen baititu kobre-erreztunak.

        5. Aldareko sutegiaren azpian ezarriko dituzu: eta krisela ethorriko da aldarearen erditaraino.

        6. Eta aldarearentzat bi haga eginen dituzu setim zurez; kobrez estaliko dituzu.

        7. Eta sarthuren dituzu aldarearen bi sahetsetako erreztunetan haren erabiltzeko.

        8. Aldarea eginen duzu ez barne bethearekin, bainan barne huts eta kopatuarekin, mendian erakutsi zaitzun bezala.

        9. Eta eginen duzu tabernaklearen lorioa, zeinak izanen baititu eguerdiko aldetik liho hari bihurtuzko erridauak; alde bakharra izanen da ehun beso luze.

        10. Ezarriko diozkatzu hogoi habe beren oinekin, oro kobrez, eta buruak beren edergailuekin izanen dituzte zilharrez.

        11. Orobat ipharreko aldetik erridauak izanen dira ehun beso luze, hogoi habe eta bertze hainbertze oin kobrezko, eta buruak beren edergailuekin zilharrezkoak.

        12. Eta mendebalera begira dagoen lorioaren luzetasunean izanen dira berrogoi eta hamar besoko erridauak, hamar habe, bertze hainbertze oinekin.

        13. Iguzki-atheratzeko aldeari begiratzen duen lorioaren luzetasunean izanen dira berrogoi eta hamar beso.

        14. Hekietan ezarriko dira hamabortz besoko erridauak alde batetik, hirur habe eta bertze hainbertze oin.

        15. Eta bertze aldetik ere izanen dira hamabortz besoko erridauak, hirur habe eta bertze hainbertze oin.

        16. Bainan lorio sartzean eginen da hogoi besoko erridau bat moredinez, purpuraz, eskarlata bietan thindatuz eta liho hari bihurtuz, lorekatzailearen eskuz: habeak izanen ditu lau, bertze hainbertze oinekin.

        17. Lorioko habe guziak izanen dira zilhar-xaflaz inguratuak, buru zilharrezkoekin eta kobrezko oinekin.

        18. Lorioak luzetasunean hartuko ditu ehun beso, zabaltasunean berrogoi eta hamar, goratasunean bortz: oihaleria izanen da liho hari bihurtuz, eta oinak kobrezkoak.

        19. Kobrez eginen ditutzu tabernakleko untzi guziak zerbitzu eta zeremonia guzietako, eta hartako hesaulak nola loriokoak ere orobat.

        20. Israelgo semeei mana zozute ekhar dezazuten oliba ondoetako olio garbienetik xurruan ehorik, kriseluak biztuak egon ditezen bethi,

        21. Lekhukotasuneko tabernaklean, lekhukotasuna gordetzen duen oihalaren aitzinean. Eta Aaronek eta bere semeek ezarriko dute hura, goiza arteo argi dezantzat Jaunaren aitzinean. Gur horrek iraunen du bethi ondokoen-ondoko Israelgo semeetan.

XXVIII. KAP.

        1. Israelgo semeen artetik bil zatzu halaber zu gana Aaron zure anaia bere semeekin, apheztasuneko eginbideak bethe ditzatedan: Aaron, Nadab, eta Abiu, Eleazar, eta Ithamar.

        2. Eta zure anaia Aaroni eginen diozu aldagarri saindu bat ospearen eta edertasunaren ariaz.

        3. Eta erranen diozute bihotzez zuhur diren guziei nik umotasuneko izpirituz bethe ditudanei, Aaroni egin detzotela aldagarriak, hekietan sainduetsirik bere eginbideak bethe detzantzat ene aitzinean.

        4. Haukiek dira eginen dituzten soinekoak: bulharretakoa, soingainekoa, athorra eta athorra hertsia, burukoa eta gerrikoa. Soineko saindu horiek eginen diozkate Aaroni eta bere semeei, apheztasuneko eginbideak bethe detzaten ene aitzinean.

        5. Eta hartuko dituzte urhea, moredina, purpura, eskarlata bietan thindatua, eta liho ederra.

        6. Eta lorekatuz eginen dute soingainekoa urhez, eta moredinez, eta purpuraz, eta eskarlata bietan thindatuz, eta liho hari bihurtuz.

        7. Gaineko bi buruetan izanen ditu bi arteka, bata bertzeari dihoazenak, batera bil ditezentzat.

        8. Oihalaren ehodura ere eta lanaren mudantzadura guzia eginak izanen dira urhearekin, moredinarekin, purpurarekin, eskarlata bietan thindatuarekin, eta liho hari bihurtuarekin.

        9. Eta hartuko dituzu bi oniz harri, eta hekietan bernuzatuko dituzu Israelen semeen izenak:

        10. Sei izen harri baten gainean; eta gainerako seiak bertzean, hekien sort-lerroan.

        11. Bernuzatzailearen eskuz eta harriginaren zizeladuraz bernuzatuko dituzu hekietan Israelen semeen izenak, harriak urhean sarthurik eta urhez bazterretan inguraturik.

        12. Eta ezarriko dituzu soingainekoaren bi aldeetan, Israelen semeen orhoitzapenetan. Eta Aaronek ekharriko ditu hekien izenak Jaunaren aitzinean, bi sorbaldetan, orhoitzapena gatik.

        13. Eta eginen dituzu urhezko gantxoak,

        14. Eta bi gathetto urhe garbienetik, elkharri iratxikiak, zeinak gantxoetan sarthuko baitituzu.

        15. Erabakiko bulharretakoa ere eginen duzu lorekaturik soingainekoaren ehodura bezala; urhez, moredinez, eta purpuraz, eta eskarlata bietan thindatuz, eta liho hari bihurtuz.

        16. Lau izkinetakoa izanen da eta bikhuna: zehe bat izanen du nahiz luzara, nahiz zabalera.

        17. Ezarriko diotzatzu lau harri lerro: lehenbiziko lerroan izanen da sardioa, topaza eta esmeralda;

        18. Bigarrenean, eskarbukla, zafirra eta jaspea;

        19. Hirugarrenean, ligura, agata eta ametista;

        20. Laugarrenean, krisolita, oniz harria eta beriloa. Urhean sarthuak izanen dira beren lerroaren arabera.

        21. Eta izanen dituzte Israelen semeen izenak: hamabi izenak hekietan bernuzatuak izanen dira, bat harri bakhotxaren gainean, leinuak zain bere lerroan.

        22. Bulharretakoari urhe garbienetik eginen diozkatzu gathettoak, elkharri datxikotenak,

        23. Eta bi urhe-erreztun, bulharretakoaren gaineko bi mokoetan ezarriko ditutzunak:

        24. Eta urhe gatheak lothuko dituzu bulharretakoaren bazterretako erreztunei:

        25. Eta gathe hekien beren mokoak sarthuko dituzu, bulharretakoari begira dagoen soingainekoaren bi sahetsetako gantxoetan.

        26. Bertzalde eginen dituzu bi urhe-erreztun, ezarriko ditutzunak bulharretakoaren behereko mokoetan, soingainekoaren aldera daudezin eta haren gibelari begiratzen dutenetan.

        27. Eginen dituzu oraino bertze bi urhe-erreztun, ezarri beharko direnak soingainekoaren bi sahetsetan azpitik, bulharretakoaren behereko erreztunei begiratzen dutenetan, bulharretakoa soingainekoari loth ahal dadientzat.

        28. Eta bulharretakoa iratxikiko da bere erreztunez soingainekoaren erreztunei moredinezko xerrenda batez, lot-gura xinterutu bat geldi dadientzat, eta bulharretakoa soingainekoaren ganik berez ahal ez dadien.

        29. Eta Aaronek erabakiko bulharretakoan ekharriko ditu Israelen semeen izenak bere bulharren gainean, saindutegian sarthuko denean, bethiko orhoipentzat Jaunaren aitzinean.

        30. Bada, ezarriko dituzu erabakiko bulharretakoaren gainean Irakhaspena eta Egia, zeinak izanen baitira Aaronen bulharren gainean, Jaunaren aitzinera sarthuko denean: eta ekharriko du bethi bere bulharren gainean Israelen semeen erabakia, Jaunaren aitzinean.

        31. Eta soingainekoaren athorra eginen duzu guzia moredinez.

        32. Haren erdian eta gainean izanen da buruarentzat sarbidea, eta sarbidearen bazterra ehoa inguruan egiten ohi den bezala soinekoen bazterretan, ez dadientzat errexki urra.

        33. Eta athorra beraren azpitik, inguruan, eginen dituzu mingranak bezala moredinez, purpuraz eta eskarlata bietan thindatuz, arteetan xilintxekin,

        34. Halako moldez non urhezko xilintxa bat izanen baita, eta gero mingrana bat, eta berriz ere urhezko xilintxa bat eta gero mingrana.

        35. Eta Aaronek, bere karguko eginbideko, jauntziko du hura, harrabotsa entzun dadientzat saindutegian sartzen denean Jaunaren aitzinera eta handik atheratzen denean, eta hil ez dadientzat.

        36. Eta eginen duzu urhe garbienetik xafla bat, zeintan bernuzariaren eskuz bernuzatuko baituzu, Saindutasuna Jaunari.

        37. Eta hura moredinezko xingola batez lothuko duzu, eta burukoaren gainean izanen da,

        38. Aphez-handiaren belhar aitzinean. Eta Aaronek ekharriko ditu Israelgo semeek egin gaizki guziak eskaintzen eta sainduesten dituzten emaitza eta dohain guzietan. Eta xafla izanen da bethi haren belharrean, Jauna jabal dakiotentzat.

        39. Eta liho hariz eginen duzu athorra hertsia, eta burukoa ere liho hariz, eta gerrikoa lorekatzailearen eskuz.

        40. Bada, xuxenduko diozkatzute Aaronen semeei liho harizko athorrak, gerrikoak eta burukoak, ospearen eta edertasunaren ariaz.

        41. Eta horiek oro jauntziko diozkatzute zure anaia Aaroni, eta haren semeei harekin batean. Eta guzien eskuak kontsekratuko dituzu, eta berak sainduetsiko dituzu, apheztasuneko eginbideak bethe detzaten ene aitzinean.

        42. Eta eginen ditutzu galtza motxak liho hariz gerritik ixterretaraino gorde diotzatentzat itsusi diren alderdiak.

        43. Eta Aaronek eta haren semeek hekiek erabiliko dituzte, lekhukotasuneko tabernaklean sarthuko direnean, edo aldareari hurbiltzen direnean, saindutegiko eginbideen bethetzera, beldurrezeta gaizkiz hobendun hil ditezen. Hori lege izanen da Aaronentzat eta haren ondotik haren semeentzat bethi guzian.

XXIX. KAP.

        1. Eta bada, huna zer eginen duzun hekiek niri apheztasunean kontsekratzeko. Har zazu aratxe bat arthaldetik eta bi ahari nothagabeak,

        2. Eta ogi airisak, ogi ehigor bat, altxagarrigabea eta olioz bustia, ophilak ere airisak eta olioz bustiak: oro eginen dituzu ogi-irin ederrenetik:

        3. Eta saski batean ezarririk eskainiko daroztatzu: eta erakharriko ditutzu aratxea ere eta bi ahariak.

        4. Eta lekhukotasuneko tabernaklearen sartzera hurbilaraziko ditutzu Aaron eta bere semeak. Eta urean garbitu dukezunean aita bere semeekin,

        5. Aaroni jauntziko diotzatzu bere soinekoak, erran nahi da athorra hertsia, athorra, soingainekoa eta bulharretakoa, gerrikoaz lothuko duzuna.

        6. Eta ezarriko duzu burukoa haren buruan, eta xasta saindua burukoan.

        7. Eta gantzudurako olioa ixuriko duzu haren buru gainera, eta holako moldez sakratua geldituko da.

        8. Haren semeak ere hurbilaraziko dituzu, eta jauntziko diotzatzute liho harizko athorrak, eta gerrikoaz inguratuko ditutzu,

        9. Erran nahi da Aaron eta bere semeak, eta burukoak ezarriko diotzatzuete: eta ene aphez izanen dira, ohoreak niri bihurtzeko bethi. Hekien eskuak gantzutu ditukezun ondoan,

        10. Aratxea ere hurbilduko duzu lekhukotasuneko tabernaklearen aitzinera. Eta Aaronek eta bere semeek eskuak ezarriko dituzte haren buruaren gainean,

        11. Eta hura hilen duzu Jaunaren aitzinean, lekhukotasuneko tabernaklearen sartzean.

        12. Eta aratxearen odola harturik, zure erhiaz hartarik ezarriko duzu aldareko adarretan, eta gainerako odola ixuriko duzu aldarearen oinetan.

        13. Sabel-barnea estaltzen duen gizen guzia, eta gibelaren sarea, eta bi gibelerraiak, eta hekien gainean den gizen guzia hartuko ditutzu, eta eskainiko duzu isentsua aldarearen gainean.

        14. Bainan aratxearen haragiak, larrua, eta gorotza kanpetarik kanpoan erreko ditutzu, zeren hori bekhatuaren alderat emana baita.

        15. Hartuko duzu ahari bat ere, zeinaren buru gainean Aaronek eta bere semeek ezarriko baitituzte eskuak.

        16. Hura hil dukezunean, hartuko duzu haren odoletik eta ixuriko duzu aldarearen inguruan.

        17. Gero aharia zathitan ezarriko duzu: eta sabela garbiturik eta zangoak ezarriko dituzu haragi zathituen eta buruaren gainean.

        18. Eta aharia oro eskainiko duzu aldarearen gainean errez: hori da Jaunari dihoakoen eskaintza, Jaunaren bitimaren usain gozoena.

        19. Hartuko duzu bertze aharia ere, zeinaren buru gainean Aaronek eta bere semeek eskuak ezarriko baitituzte.

        20. Hura imolatu dukezunean, hartuko duzu haren odoletik, eta ezarriko Aaronen eta haren semeen eskuineko beharri mokoan, eta hekien eskuineko eskuaren eta eskuineko zangoko erhi-pototsen gainean, eta odola ixuriko duzu aldare gainean inguruan.

        21. Eta hartu ondoan aldare gainean den odoletik, eta gantzudurako oliotik, ihinztatuko dituzu Aaron eta bere soinekoak, semeak eta beren soinekoak. Hekiek eta hekien soinekoak kontsekraturik,

        22. Hartuko duzu ahariaren bilgorra, eta buztana, eta alderdiak estaltzen dituen bilgorra, eta gibelaren sarea, eta bi gibelerraiak, eta hekien gainean den bilgorra eta eskuineko sorbalda, zeren-eta hura den kontsekrazioneko aharia:

        23. Eta hartuko ditutzu ogi zathi bat, ogi xigor olioz bustia, ophil bat airisetako saskitik, zeina baita ezarria Jaunaren aitzinean.

        24. Eta ezarriko dituzu guziak Aaronen eta bere semeen eskuetan, eta hekiek sainduetsiko dituzu Jaunaren aitzinean altxatuz.

        25. Gero hartuko ditutzu oro hekien eskuetarik, eta erreko ditutzu aldare gainean holokaustatzat, usainik gozoena atheratzeko Jaunaren aitzinean, zeren-eta hori baita harenganako eskaintza.

        26. Hartuko duzu halaber ahariaren bulhar aitzina, Aaronen kontsekratzeko baliatu dena, eta sainduetsiko duzu Jaunaren aitzinean altxaturik, eta hura eroriko da zure phartera.

        27. Eta sainduetsiko ditutzu kontsekratua izatu den bulhar aitzina, eta aharitik berezi duzun sorbalda,

        28. Zeintaz kontsekratuak izatu baitira Aaron eta bere semeak, eta eroriko dira Aaronen eta haren semeen pharte, bethiko zuzenean, Israelgo semeen ganik: zeren hekien bitima bakezko Jaunari eskaintzen diozkatenen pikainak eta zathi hautak baitira.

        29. Aaronek erabiltzen duen soineko saindua, haren semeek izanen dute haren ondotik, hartan gantzu ditezentzat, eta hekien eskuak kontsekra diten.

        30. Zazpi egunez erabiliko du hura Aaronen seme, haren ondotik aphez-handi ezarria izanen denak, eta lekhukotasuneko tabernaklean sarthuko denak, bere eginbideen egiteko saindutegian.

        31. Eta hartuko duzu kontsekrazioneko aharia, eta haren haragiak erreko dituzu lekhu sainduan.

        32. Aaronek eta bere semeek janen dituzte. Halaber janen dituzte, tabernakleko sartzean saskian diren ogiak,

        33. Sakrifizioa jabalgarri izan dadientzat, eta saindu ditezen eskaintzaileen eskuak. Arrotzak ez du hekietarik janen, sainduak direlakotz.

        34. Baldin haragi kontsekratuetarik, edo ogietarik gelditzen balitz biharamun goiza arteo, ondarrak erreko ditutzu: ez dira janak izanen, zeren sainduetsiak baitira.

        35. Nik manatu guziak eginen ditutzu Aaronen eta haren semeen gainean. Zazpi egunez kontsekratuko ditutzu hekien eskuak.

        36. Egun bakhotxean aratxe bat eskainiko duzu bekhatuarentzat haren xahutzeko. Eta aldarea garbituko duzu, imolatzen duzunean xahupeneko bitima, eta gantzuko sainduespenetan.

        37. Zazpi egunez xahutuko eta sainduetsiko duzu aldarea, eta izanen da sainduren saindu: edozein hura ukituko duena, sainduetsia izanen da.

        38. Huna zer eginen duzun aldarean: egun oroz hutsik gabe imolatuko ditutzu bi bildots urthekoak,

        39. Bildots bat goizean, eta bertzea arratsean;

        40. Eskainiko duzu bildots batekin, olio joarekin orhatua den irinaren hamargarrena, olio delarik hin baten laugarrena, eta arnotik neurri bera libazionetako,

        41. Eta bertze bildotsa eskainiko duzu arretsaldean goizeko eskaintzako molde berean, eta erran dugunaren arabera gozotasuneko usainetan.

        42. Hori da Jaunaganako sakrifizio eskainiko duzuena bethi ondokoen-ondoko, lekhukotasuneko tabernakle sartzean Jaunaren aitzinean, non-ere zuri mintzatzera ethorriko bainaiz.

        43. Han emanen diotzatet ene manuak Israelgo semeei, eta aldarea sainduetsia izanen da ene ospean.

        44. Sainduetsiko dut lekhukotasuneko tabernaklea ere aldarearekin, eta Aaron bere semeekin, apheztasuneko eginbideak bihur detzatedan niri.

        45. Eta ene egoitza eginen dut Israelgo semeen erdian, eta izanen naiz hekien Jainkoa:

        46. Eta jakinen dute ni naizela hekien Jainko Jauna, hekiek Egiptoko lurretik atheratu ditudana, hekien artean egoteko, ni beren Jainko Jauna.

XXX. KAP.

        1. Setim zurez eginen duzu aldare bat baltsamuen erretzeko,

        2. Duelarik beso baten luzetasuna, eta bertze baten zabaltasuna, erran nahi da luze bezain zabala; eta izanen da bi beso gora. Adarrak ilkhiko dira hartarik beretik.

        3. Eta urhe garbienarekin estaliko dituzu hura, hala haren gaina, nola lau sahetsak inguruan eta adarrak. Eta eginen diozu urhezko khoro bat birundan,

        4. Eta bi urhe-erreztun khoroaren azpian bi aldeetarik, hekietan hagak sartzeko eta aldarearen erabiltzeko.

        5. Haga hekiek ere setim zurez eginen dituzu eta urheztatuko.

        6. Eta aldare hori ezarriko duzu lekhukotasuneko arkharen aitzinean jausten den belaren parrean, propiziatorioaren aitzinean, zeinak estaltzen baitu lekhukotasuna, non-ere zuri mintzatuko bainatzaitzu.

        7. Eta Aaronek urrin gozoa igortzen duen isentsua erreko du goitzetan haren gainean. Kriseluak xuxentzen dituenean erreko du hura.

        8. Eta arratsean hekiek bizten dituenean, isentsua erreko du, Jaunaren aitzinean, eta hori ondokoen-ondoko eginen duzue bethi guzian.

        9. Ez duzu aldare horren gainean eskainiko bertze moldezko baltsamurik, ez-etare eskaintza eta bitimarik, eta libazionerik ez duzu eginen.

        10. Eta urthean behin Aaronek errekeimenduak eginen ditu horren adarren gainean, bekhatuarentzat eskainirikako odolean, eta Jauna ematuko du horren gainean zuen ondoregoaren alderat. Hori sainduren saindu izanen zaio Jaunari.

        11. Jauna mintzatu zitzaioen oraino Moisi, erraten zioelarik:

        12. Altxatu dukezunean zenbat diren Israelgo semeak beren nonbrearen arabera, bakhotxak bere arimaren saria emanen dio Jaunari; eta khondatuak izanen direnaz geroztik, ez da hekietan zauririk atherako.

        13. Khondutan hartuak izanen diren guziek, emanen dute siklo erdi bana tenploko neurriaren arabera. Sikloak hogoi obola ditu. Siklo erdia eskainiko zaio Jaunari.

        14. Khondutan sarthuak diren, hogoi urthetako eta handik goitikoek, emanen dute beren saria.

        15. Aberatsak ez dio siklo erdiari berhatuko, eta beharrak ez dio batere gutituko.

        16. Eta Israelgo semeen ganik altxaturikako dirua harturik, ezarriko duzu lekhukotasuneko tabernaklearen zerbitzuko, hekien orhoipenetan izan dadientzat Jaunaren aitzinean, eta balia dakioten hekien arimei.

        17. Eta Jauna mintzatu zitzaioen oraino Moisi, erraten zioelarik:

        18. Halaber eginen duzu kobrezko untzi bat bere azpikoarekin, hartan garbitzekotzat: eta hura ezarriko duzu lekhukotasuneko tabernaklearen eta aldarearen artean. Eta urez bethe ondoan,

        19. Aaronek eta bere semeek hartan garbituko dituzte beren eskuak eta oinak,

        20. Lekhukotasuneko tabernaklean sarthu behar direnean, eta hurbiltzekotan direnean aldarera, hartan Jaunari baltsamuen eskaintzekotzat,

        21. Beldurrez-eta hil ditezen. Manamendu hunek iraunen du bethi guzian Aaronentzat eta haren odoletikakoentzat ondokoen-ondoko.

        22. Eta Jauna mintzatu zen berriz Moisi,

        23. Erraten zioelarik: Har zatzu baltsamuak, mirra lehenbizikotik eta hautatik bortz ehun siklo, zinamomatik erdia, erran nahi da berrehun eta berrogoi eta hamar siklo, eta khanaberatik orobat berrehun eta berrogoi eta hamar siklo,

        24. Kanelatik bortz ehun siklo, saindutegiko phisura, eta oliba oliotik hin baten bethe.

        25. Eta gantzutzeko olio saindu bat eginen duzu, baltsamu bat baltsamuginaren eskuz;

        26. Eta hartaz gantzutuko dituzu lekhukotasuneko tabernaklea eta lekhukotasuneko arkha,

        27. Eta mahaina bere untziekin, eta ganderailua bere tresnekin, eta baltsamuetako aldarea,

        28. Eta holokaustetakoa eta Jaunaren eginbidetan erabiltzen diren puska guziak.

        29. Eta sainduetsiko dituzu oro, eta izanen dira sainduren saindu: hekiek ukituko dituena saindutua izanen da.

        30. Gantzutuko dituzu Aaron eta bere semeak eta sainduetsiko dituzu, ene aitzinean bethe detzatentzat apheztasuneko eginbideak.

        31. Erranen ere diozute Israelgo semeei: Gantzutzeko olio saindu hori enetzat izanen da begiratua zuen ondore guziez.

        32. Ez da gizonaren haragirik hortarik gantzutuko, eta hori bezala ez duzue bertzerik aphainduko, ezen sainduetsia da, eta saindu izanen da zuentzat.

        33. Edozein gizon holakorik aphainduko duena, eta arrotzari emanen dioena, xahutua izanen da bere populuaren erditik.

        34. Eta Moisi erran zioen Jaunak: Har zatzu baltsamuak, estaktea eta oniza, galbano usain gozokoa eta isentsu argiena: orotarik phisu bardina behar da,

        35. Eta eginen darotazu baltsamu bat baltsamuginaren eskuz, arthatsuki nahasia, garbia, eta bere sainduespenak hainitz merezdun bihurtua.

        36. Eta herrauts xehe-xehetan ezarri dituketzunean oro, hartarik emanen duzu lekhukotasuneko tabernaklearen aitzinean, ni agertuko natzaitzun tokian. Baltsamu hura izanen zaitzue sainduren saindu.

        37. Halakorik ez duzue eginen zuentzat, zeren den saindu Jaunaren aitzineko.

        38. Edozein gizon halakorik eginen duena, haren usainaren usnatzeko, galduko da bere populutik.

XXXI. KAP.

        1. Jauna berriz ere Moisi mintzatu zitzaioen, erraten zioelarik:

        2. Huna non bere izenez deithu dudan Beseleel, Urien semea, Uri baita Hurren semea, Judako leinutik;

        3. Eta Beseleel bethe dut Jainkoaren izpirituz, zuhurtziaz, adimenduz eta lan orotako jakitatez,

        4. Asmatzekotzat urhetik, zilharretik eta kobretik egin daitekeen edozein gaina,

        5. Marmolatik, harri baliosetarik, eta zuhamu edozeintarik.

        6. Eta lagun eman diot Ooliab, Akisameken semea, Danen leinukoa. Eta zuhurtzia ezarri dut langile jakin guzien bihotzean, nik zuri manatu guziak egin detzatentzat:

        7. Batasuneko tabernaklea, lekhukotasuneko arkha, haren gainean den propiziatorioa eta tabernakleko untzi guziak;

        8. Mahaina eta hartako untziak, ganderailua urhe garbienetik bere tresnekin, eta baltsamuetako aldarea;

        9. Holokaustetako aldarea eta bere tresna guziak, garbitzeko untzia eta bere azpikoa;

        10. Soineko sakratuak Aaron aphezarentzat eta bere semeentzat zeremonia sainduetan bethe detzaten apheztasuneko eginbideak;

        11. Gantzutzeko olioa eta usain oneko baltsamuak tabernakleko: egin betzate nik zuri manatu guziak.

        12. Jauna mintzatu zen oraino Moisi huneletan:

        13. Mintza zaite Israelgo semeei eta errozute: Artha emazue ene larunbataren begiratzeaz: hori da ezen zuen eta ene arteko seinalea geroko zuen ondorego guzian, jakin dezazuentzat ni naizela Jauna, zuek sainduesten zaituztedana.

        14. Begira zazue ene larunbata, zeren saindu izan behar zaitzue hura: hura narriotuko duena, heriotzez hilen da: norbait lanean haritzen bada egun hartan, haren arima galduko da bere populuaren artetik.

        15. Sei egunez hariko zare lanean: zazpigarren eguna da larunbata, Jaunari dagokioen phausu saindua: nornahi egun hartan lanean hariko dena, hilen da.

        16. Israelgo semeek begira bezate larunbata, eta besta bezate hura ondokoen-ondoko. Bethiko patu bat da

        17. Ene eta Israelgo semeen artean, eta bethiko seinale bat. Jaunak sei egunez egin ditu zeru-lurrak, eta zazpigarrenean lanetik baratu da.

        18. Eta Jaunak, akhabaturik horrelako solasak Sinaiko mendi gainean, Moisi eman ziozkien lekhukotasuneko harlauzak, Jainkoaren erhiz iskribatuak.

XXXII. KAP.

        1. Bada, populuak ikhustenez Moisek luzatzen zuela menditik jaustea, bildu zen Aaronen kontra, eta erran zioen: Jaiki zaite, egin ditzagutzu jainkoak gure aitzinean ibiliko direnak: ezen ez dakigu zer gerthatu zaioen Moisi, Egiptotik atheratu gaituen gizon hari.

        2. Eta Aaronek erran zioten: Zuen emazteen, eta semeen, eta alaben beharrietarik khen zatzue urhezko beharrietakoak, eta ekharzkitzue niri.

        3. Eta populuak manatua egin zuen, Aaroni beharrietakoak ekhartzen zituelarik.

        4. Hekiek hartu ondoan, Aaronek urtharazirik egin zuen aratxe bat, eta Israeldarrek erran zuten: Israel, huna zu Egiptoko lurretik ilkhi zaituzten zure jainkoak.

        5. Aaronek ikhusi zuenean hori, aldare bat egin zuen aratxearen aitzinean, eta kridatzaile batez oihu eginarazi zuen: Bihar da Jaunaren besta-burua.

        6. Eta goizean goizik jaikirik eskaini zituzten holokaustak eta bakezko bitimak, eta populua jarri zen jateko eta edateko, eta xutitu ziren dostatzeko.

        7. Bada Jauna mintzatu zen Moisi, erraten zioelarik: Zoazi, jauts zaite: Egiptotik atheratu duzun zure populuak bekhatu egin du.

        8. Laster bastertu dira zuk erakhutsi izan diozuten bidetik: eta egin dute aratxe urthu bat, eta adoratu dute; eta bitimak imolatzen dituztelarik, erran dute: Israel, huna Egiptoko lurretik ilkhi zaituzten zure jainkoak.

        9. Eta berriz Jaunak erran zioen Moisi: Populu hori ikhusten dut buruz gogorra dela.

        10. Utz nezazu, ene sumindura bitz dadien horien kontra, eta xahu detzadan, eta zu eginen zaitut populu handi baten buruzagi.

        11. Bainan Moise othoizka zagoen bere Jainko Jaunari, erraten zioelarik: Jauna, zertako bizten da zure sumindura zure populuaren kontra, zeina Egiptoko lurretik atheratu baituzu, indar handiz eta esku hazkarraz?

        12. Egiptoarrek, othoi, ez bezate erran: Amarruz ilkhi ditu horiek, mendietan hiltzekotzat eta lurretik xahutzeko: bara bedi zure sumindura, eta jabal zaite zure populuaren hoben beltzaren gainean.

        13. Orhoit zaitezi Abraham, Isaak eta Israel, zure zerbitzariez, zeinei zin egin baitiozute zure buruaz, erranez: Populatuko dut zuen hazia zeruko izarrak bezala: eta aiphatu darotzuetan lur hura guzia emanen diot zuen ondoregoari, eta hura gozatuko duzue bethi.

        14. Orduan ematu zen Jauna, eta bere populuaren gainera erran izan zuen gaitza arthikitzetik gibelatu zen.

        15. Eta Moise jautsi zen menditik, bere eskuan zakharzkiela lekhukotasuneko bi har-lauzak, bi aldeetarik iskribatuak,

        16. Eta Jainkoaren eskuz eginak: iskribua ere Jainkoak bernuzatua zen lauzen gainean.

        17. Josuek aditzearekin populuak marrumaka egiten zuen harramantza, erran zioen Moisi: Guduko garrasiak entzuten dira kanpetan.

        18. Hunek ihardetsi zioen: Ez da hori gudura berotzaileen oihua, ez-etare ihes-igorleen deihadarra: bainan kantarien boza entzuten dut nik.

        19. Eta hurbildu zenean kanpetara, ikhusi zituen aratxea eta dantzak: eta borthizki samurturik, arthiki zituen eskutik lauzak, eta hautsi zituen mendiaren oinetan:

        20. Eta hekiek egin aratxea harturik, erre zuen eta jo herraustu arteo; herrautsa arthiki zuen urera, eta hartarik edatera eman zioten Israelgo semeei.

        21. Eta erran zioen Aaroni: Zer egin darotzu populu hunek, zuk jautsaraztekotzat hunen gainera bekhaturik handiena?

        22. Aaronek ihardetsi zioen: Ez bedi hasarre ene jauna: zuk ezen populu hau ezagutzen duzu; badakizu gaizkira ekharria dela.

        23. Erran izan darotate niri: Egizkigutzu jainkoak, gure aitzinean ibiliko direnak: ezen ez dakigu zer gerthatu zaioen, Egiptoko lurretik atheratu gaituen Moise hari.

        24. Ihardetsi diotet: Zein da zuetan urheren jabe? Ekharri dute urhea eta eman darotate: nik arthiki dut sura, eta aratxe hau ilkhi da.

        25. Moisek beraz ikhustenez populua buluzia zela (ezen Aaronek larrutu zuen hura izigarrikeria itsusi hartaz, eta buluzia ezarri etsaien erdian),

        26. Xutik zagoelarik kanpetako athean, erran zuen: Jaunaren alde denik balin bada nihor, bil bedi ni gana. Eta haren gana bildu izan ziren Lebiren seme guziak.

        27. Moisek erran zioten: Huna zer dioen Israelgo Jainko Jaunak: Gizonak ezpata ezar beza bere sahetsean; kanpen erditik zoazte eta bihur zaitezte athe batetarik bertzeraino, eta bakhotxak hil beza anaia, adiskidea eta bere laguna.

        28. Eta Lebiren semeek egin izan zuten Moisen erranaren arabera, eta egun hartan hogoi eta hirur mila gizon bezalatsu hilak izan ziren.

        29. Eta Moisek erran zuen: Egun Jaunari kontsekratu dioizkitzue zuen eskuak, zeinek bere semean eta anaian, benedikzione emana izan betzaitzuentzat.

        30. Bada, biharamuna ethorri zenean, Moisek erran zioen populuari: Bekhaturik handienaz egin izan duzue bekhatu: iganen naiz Jauna gana, hea niholere ardiets othe dezakedan zuen izigarrikeriaren barkhamendua.

        31. Eta bihurturik Jauna gana erran zioen: Othoizten zaitut, bekhaturik handienaz bekhatu egin du populu horrek, urhezko jainkoak egin izan ditu beretzat: bainan barkha zozute hoben hori,

        32. Edo ez baduzu egin nahi, ezezta nezazu iskribatu izan duzun zure liburutik.

        33. Jaunak ihardetsi zioen: Zeinak ere bekhatu egin baituke ene alderat, hura ezeztatuko dut ene liburutik.

        34. Bainan zu zoaz, eta eramazu populu hori nik erran darotzudan lekhura: ene aingerua ibiliko da zure aitzinean. Eta nik jazarpeneko egunean bilhatuko dut horien bekhatua.

        35. Jaunak jo izan zuen beraz populua Aaronek egin zioen aratxearen bekhatua gatik.

XXXIII. KAP.

        1. Eta Jauna mintzatu zitzaioen Moisi, erraten zioelarik: Zoazi; lekhu hortarik zu, eta Egiptoko lurretik erakharri izan duzun zure populua, igan zaizte, nik Abrahami, Isaaki eta Jakobi zinekin agindu izan diotedan lurrera, erranez: Zure ondoregoari emanen diot hori.

        2. Eta ene aingerua igorriko dut zure aitzinean, eragotz detzadan Kananearra, eta Amorhearra, eta Hetbearra, eta Pherezearra, eta Hebearra, eta Jebusearra,

        3. Eta esne eta ezti darioen lurrera sar zaitezentzat. Ezen ez naiz zurekin iganen, populu buru gogorrekoa zarelakotz: beldurrez-eta xahu zaitzadan bidean.

        4. Solas borthitz hori aditzearekin, populua nigarrari eman zen: eta nihork etzituen jauntzi ohiko bere edergailuak.

        5. Ezen Jaunak Moisi erran izan zioen: Errozute Israelgo semeei: Buru gogorreko populua zare; behin heldu banaiz zure erdira, xahutuko zaitut. Utzkitzu beraz orai berean zure edergailuak, jakin dezadan zer egin zuri.

        6. Israelgo semeek utzi izan zituzten beraz beren edergailuak Horebgo mendiaren ondoan.

        7. Moisek ere, tabernaklea harturik, jarri zuen kanpetarik urrun eta izendatu zuen patuko tabernaklea. Eta populuko guziak, zerbait galde egiteko zutenak, kanpetarik ilkhitzen ziren patuko tabernaklera.

        8. Eta Moise tabernaklera ilkhitzen zenean, jende guzia xutitzen zen, eta bakhotxa egoten zen xutik bere olhako sartzean, eta Moisi gibeletik begira, tabernaklean sar zedin arteo.

        9. Eta hura tabernaklean sartu-eta, hedoi habea jausten zen, eta sartzean baratzen, eta Jauna mintzatzen zen Moisekin,

        10. Orok ikhusten zutelarik hedoi habea landatua zagoela tabernakle-sartzean. Eta berak ere gelditzen ziren xutik, eta beren olhetako atheetarik adoran ematen ziren.

        11. Eta Jauna Moisi mintzatzen zitzaioen bekhoz-bekho, gizon bat bere adiskideari mintzatzen ohi den bezala. Eta Moise tabernakletik kanpetara bihurtzen zenean, haren muthila, Josue gaztea, Nunen semea, etzen tabernakletik urruntzen.

        12. Bada, Moisek erran zioen Jaunari: Manatu darotazu populu hau eraman dezadan hemendik, eta ez darotazu erakhusten nor igorri-gogo duzun enekin, nahiz erran izan darotazun: Ezagutzen zaitut zure izenez, eta grazia aurkhitu duzu ene aitzinean.

        13. Baldin beraz grazia aurkhitu badut zure aitzinean, erakhuts dizadazu zure begithartea, ezagut zaitzadantzat, eta grazia aurkhi dezadan zure begien aitzinean: begi onez begira zozu zure populu jendetze huni.

        14. Eta Jaunak erran zioen: Ene begithartea goanen da zure aitzinean, eta phausua emanen darotzut zuri.

        15. Eta Moisek erran zioen: Ez bazare zu zeroni aitzinean ibiltzen, ez gaitzatzula ilkhiaraz toki huntarik.

        16. Ezen zertarik jakinen ahal izanen dugu nik eta zure populuak grazia aurkhitu dugula zure aitzinean, ez balin bazare gurekin ibiltzen, ospatuak izan gaitezentzat lurraren gainean dauden populu guziez?

        17. Bada, Jaunak erran zioen Moisi: Zuk galdatu hori ere eginen dut: ezen grazia aurkhitu duzu ene aitzinean, eta zeroni zure izenez ezagutzen zaitut.

        18. Moisek erran zioen: Erakhuts dizadazu zure gloria.

        19. Jaunak ihardetsi zuen: Erakhutsiren darozkitzut ontasun guziak, eta deithuko dut zure aitzinean Jaunaren izena: eta urrikari izanen dut nahi dudana, eta berati izanen naiz atsegin dudanaren alderat.

        20. Eta Jaunak erran zuen oraino: Ezin ikhusiko duzu ene begithartea: ezen ni ikhusiko nauen gizona ez daiteke bizirik geldi.

        21. Eta berriz ere erran zioen: Horra non den lekhu bat ene ikhusteko, eta egonen zare harriaren gainean.

        22. Eta ene gloria iragaitean, ezarriko zaitut harri artean, eta ene esku eskuinak begiratuko zaitu iragan nadien arteo:

        23. Gero altxatuko dut ene eskua, eta gibeletik ikhusiko nauzu: bainan ezin ikhusiko duzu ene begithartea.

XXXIV. KAP.

        1. Eta erran zuen gero: Xuxen zatzu bi har-lauza lehenekoak bezalakoak, eta hekien gainean iskribatuko ditut hautsi dituzun lauzek zituzten hitzak.

        2. Goizik prest izan zaite, berehala Sinaiko mendira igaiteko, eta enekin egonen zare mendi gainean.

        3. Nihor ez bedi igan zurekin, eta mendi guzian nihor ez bedi ager: idiak ere eta ardiak ez beitez alha par hartan.

        4. Moisek beraz ebaki zituen bi harlauzak lehenekoak izan ziren bezalakoak: eta gauaz jaikirik, igan zen Sinaiko mendira, Jaunak manatu izan zioen bezala, lauzak berekin zakhartzala.

        5. Eta Jauna jautsi zenean hedoi baten erdian, Moise gelditu zen harekin, Jaunaren izena deitzen zuela.

        6. Eta Jauna haren aitzinean iragaitean, erran zuen: Jaunen Jauna, Jainko Jauna, urrikalmendutsua eta beratia, jasankorra eta asko urrikalpenetakoa, eta zina,

        7. Urrikalmendua begiratzen duzuna mila gizaldietaraino; gaixtakeriak, tzarkeriak eta bekhatuak ezeztatzen ditutzuna, zeinaren baithan nihor ez baita berenez hutsgabe; aiten gaizkia semeei eta ilobasoei bihurtzen diozutena, hirugarren eta laugarren belhauneraino.

        8. Eta Moise laster gurthu zen ahuspez lurrera, eta adoratzen zuelarik,

        9. Erran zioen: Jauna, grazia aurkhitu badut zure aitzinean, ibil zaite, othoi, gurekin (ezen populua buru gogorrekoa da), eta gure gaixtakeriak eta bekhatuak ezezta zatzu, eta har gaitzatzu zuretzat.

        10. Jaunak ihardetsi zuen: Orok ikhusten dutela, eginen dut patu zurekin, eta eginen ditut sendagailak egundaino lurraren gainean ikhusi han ez direnak, ez-etare nihongo jendakietan: populu horrek, zeinaren erdian baitzare, ikhus dezantzat egitera nohan Jaunaren eginkari lazgarria.

        11. Begira zatzu nik egun zuri manatzen darozkitzudan guziak: neronek eragotziko ditut zure begien aitzinean Amorhearra, eta Kananearra, eta Hethearra, eta Pherezearra ere, eta Hebearra, eta Jebusearra.

        12. Lur hortako egoiliarrekin adiskidantzarik behin-ere egitetik begira zaite, zeren hori zure galgarri bailitake:

        13. Bainan hekien aldareak eragotz zatzu, jainko-moldeak zathika eta lukuak ondotik ebaki.

        14. Beira zaite jainko arrotzik adoratzetik. Jaunak ekhartzen du bekhaizkorraren izena, maithatua bakharrik izateaz ardura hartzen du.

        15. Etzazula toki hekietako gizonekin batasunik egin; beldurrez-eta, beren jainkoekin lohitu diren ondoan, eta hekien itxurak adoratu dituzketenean, norbaitek deith zaitzan haragi imolatuetarik jatera.

        16. Hekien alabetarik emaztetzat zuen semeei ez diozuete onhetsiko: beldurrez-eta, beren buruak neskatxek lohitu dituzten ondoan, lohiaraz detzaten beren jainkoetan zuen semeak.

        17. Ez duzu jainko urthurik eginen.

        18. Airisetako besta-burua idukiren duzu. Zazpi egunez, uzta berrietako hilabetheko mugan, janen duzu ogi airisa, manatu izan darotzudan bezala:

        19. Amaren sabela lehenbizikorik idekitzen duen muthikokia, enea izanen da; azienda guzietako orotsa, nahiz abel-gorrietarik, nahiz ardietarik, enea izanen da.

        20. Ardiaz berrerosiko duzu astoaren lehen ume orotsa: bainan haren ordaina ematen ez baduzu, bera duzu hilen. Zure seme zaharrena berrerosiko duzu: eta etzare ene aitzinean eskuak hutsik agertuko.

        21. Sei egunez lanean hariko zare, zazpigarren egunean geldituko zare irauldetik eta biltzetik.

        22. Asteetako besta-burua eginen duzu ogi biltzetako fruituen pikainak eskainiz, eta uzta eginen besta, urthe berriko mugan guziak biltzen direnean.

        23. Urtheko hirur ordutan zure gizonki guziak agertuko dira Israelgo Jainko Jaun guziz-ahaldunaren aitzinera.

        24. Ezen jendaiak zure aitzinetik eragotzi ditukedanean, eta zure mugak zabaldu ditudan ondoan, nihork ez du zimarkhurik baliatuko zure lurraren gainean, urthean hirerutan igaiten bazare eta agertzen zure Jainko Jaunaren aitzinera.

        25. Ez duzu ene bitimaren odola altxagarriaren gainean imolatuko, eta Bazko besta-buruko bitimatik ez da biharamun goiza arteo geldituren.

        26. Zure lurreko fruituen pikainak eskainiko dituzu zure Jainko Jaunaren etxean. Ez duzu pittika erreko bere amaren esnean delarik.

        27. Eta Jaunak erran zioen Moisi: Iskriba zatzu solas horiek, zeinen gainean eta zurekin, eta Israelekin egin izan baitut patu.

        28. Moise Jaunarekin han egon zen beraz berrogoi gau-egunez: etzuen ogirik jan, ez-etare urik edan; eta Jaunak iskribatu zituen lauzetan batasuneko hamar solasak.

        29. Eta Moise Sinaiko menditik jautsi zenean, lekhukotasuneko bi lauzak eskuetan zaduzkan, eta etzakien bere begitharteak dirdiratzen zioela Jaunarekin solasera bildurik egon zenaz geroztik.

        30. Bainan Aaronek eta Israelgo semeek ikhusirik, Moisen begitharteak dirdiratzen zuela, lotsa ziren hari hurbiltzera.

        31. Eta harek deithurik, Aaron eta sinagogako buruzagiak bihurtu ziren. Eta hekiei mintzatu zen ondoan,

        32. Halaber ethorri zitzaitzkon Israelgo seme guziak; zeinei manatu baitziotzaten Jaunaren ganik Sinaiko mendian entzun izan zituenak oro.

        33. Eta solasak akhabatu zituenean, bela bat ezarri zuen bere begithartearen gainean.

        34. Jaunaren gana sarthu-eta, eta harekin mintzatzean, khentzen zuen bela athera zedin arteo, eta orduan Israelgo semeei erraten ziozkaten berari manatuak izan zitzaizkoen guziak.

        35. Israelgo semeek ikhusten zuten Moisen begitharteak argitzen zuela kanporakoan, bainan hunek berriz estaltzen zuen, hekiei mintzatzeko bazuenean.

XXXV. KAP.

        1. Bilarazirik beraz Israelgo semeen oste guzia, Moisek erran zioten: Haukiek dira Jaunak egiteko manatu dituenak.

        2. Lanean hariko zarete sei egunez: zazpigarrena izanen da zuentzat saindu, larunbata, Jaunaren phausua: hartan lanik eginen duena, izanen da heriotzetan emana.

        3. Ez duzue zuen egoitzetan surik batere biztuko larunbatean.

        4. Moisek erran zuen oraino Israelgo semeen bilkhu guziari: Hau da Jaunak manatu duena, dioelarik:

        5. Jaunari berez zotzuete pikainak zuen etxeetan. Batbederak, bere nahitara eta gogo onez, Jaunari eskain betza urhea, zilharra eta kobrea,

        6. Moredina eta purpura, eskarlata bietan thindatua, liho hauts, ahuntz-ilea,

        7. Eta larruak moredinez eta gorrimorez thindatuak, setim zurak,

        8. Eta olioa kriseluen antolatzeko eta gantzugarrien egiteko, eta baltsamurik gozoenak,

        9. Oniz harriak eta harri baliosak soingainekoaren eta bulharretakoaren ederztatzeko.

        10. Zuen artekorik jakinak diren oro ethor beitez, eta Jaunak manatuak egin betzate:

        11. Erran nahi baita tabernaklea, eta haren hegaztegia eta estalgia, erreztunak eta oholak hagekin, hesaulak eta oinak;

        12. Arkha eta hagak, propiziatorioa eta haren aitzinean hedatzen den bela;

        13. Mahaina hagekin eta untziekin, eta proposizioneko ogiekin;

        14. Kriseluak jasan behar dituen ganderailua, hartako untzi eta kriseluak, eta argien mantenatzeko olioa;

        15. Baltsamuetako aldarea, eta hagak, eta gantzutzeko olioa, eta usain gozozko baltsamuak, eta tabernakle-sartzeko bela;

        16. Holokaustetako aldarea, eta hartako kobrezko krisela, bere haga eta untziekin; garbitzeko untzia eta haren oina;

        17. Lorioko erridauak habeekin eta oinekin, ezkabatz-sartzeko bela;

        18. Tabernakleko hesaulak eta loriokoak beren lokharriekin;

        19. Saindutegian erabiltzeko diren jaunzkurak, Aaron aphez-handiaren eta haren semeen soinekoak, apheztasuneko eginbideak bethe detzatentzat ene aitzinean.

        20. Eta Israelgo semeen oste guzia Moisen aitzinetik goanik,

        21. Jaunari gogotik berehala eta jainkotiarki, eskaini ziozkaten pikainak egitekotzat lekhukotasuneko tabernakleko lana, ohoreen bihurtzeko eta soin sakratuetako behar ziren guziak.

        22. Gizonek emaztekiekin eskaini zituzten beren gathe, beharrietako, erreztun eta eskumuturrekoak: urhezko untzi guziak Jaunari emaitza egiteko izan ziren bazterrera ezarriak.

        23. Norbaitek balin bazuen moredin, purpura, eskarlata bietan thindatu, liho hauta, ahuntz-ile, ahari-larru gorririk, eta gorrimorerik,

        24. Zilharrik eta kobre menastarik, Jaunari eskaini ziozkan eta halaber setim zurak asko zerbitzutako.

        25. Emazteki antzedunek eman zuten irun zuten moredina, purpura, eskarlata eta liho hauts,

        26. Eta ahuntzen ilea, guziak beren oldetara ematen zituztelarik.

        27. Aitzindariek eskaini zituzten oniz harriak eta harri baliosak soingainekoarentzat eta bulharretakoarentzat,

        28. Baltsamugaiak eta olioa kriseluen mantenatzeko, eta gantzugarriaren egiteko, eta baltsamu usain gozoenekoen aphaintzeko.

        29. Gizonek eta emaztekiek, guziek jainkotiarki eskaini zituzten beren emaitzak egitekotzat Jaunak Moisen ahoz manatu izan zituen lanak. Israelgo seme guziek Jaunari egin ziozkaten beren gogoz emaitzak.

        30. Eta Moisek erran zioten Israelgo semeei: Huna non Jaunak bere izenez deithu duen Beseleel, Urien semea, Uri baita Hurren semea, Judako leinutik.

        31. Eta hura bethe du Jainkoaren izpirituz zuhurtziaz eta adimenduz, jakitatez eta irakaskari osoaz,

        32. Asmatzeko eta egitekotzat urhearekilako, eta zilharrarekilako eta kobrearekilako lana;

        33. Harrien zizelatzeko, eta zurgin lanetako; antzeak khausi ahal detzazkeenak oro

        34. Eman izan diozka burura: Ooliab ere, Akisameken semea, Danen leinukoa, deithu du Jaunak,

        35. Biak antzez bethe ditu, zurgin, ehaile eta lorekatzaile lanak, moredinez eta purpuraz, eskarlata bietan thindatuz eta liho hautaz, ehunean egiten diren lan guziak egin detzaten, eta berriak ere khausi.

XXXVI. KAP.

        1. Lanari lothu ziren beraz Beseleel eta Ooliab, eta gizon antzetsu Jaunak jakitatez eta aditzaz bethe zituenak, jakin zezatentzat egiten mainarekin saindutegiko premia zirenak eta Jaunak manatu izan zituenak.

        2. Eta Moisek deithu zituenean hekiek eta gizon jakinak oro zeinei Jaunak eman baitzioten jakitatea, eta zeinek beren baitharik lanaren egiteko eskaini baitzituzten beren buruak,

        3. Eskura eman ziozkaten Israelgo semeen emaitza guziak. Haukiek lanari hari zirelarik, populuak egun oroz goizetan ekhartzen zituen eskaintza berriak.

        4. Horren gatik ofizialeak ethorri behar izan ziren,

        5. Eta Moisi erran zioeten: Populuak eskaintzen du behar den baino gehiago.

        6. Moisek beraz manatu zuen kridatzaileak oihu egin zezan: Ez gizonak, ez emaztekiak, nihork ez beza gehiago deusere eskaint saindutegiaren egiteko. Hola baratu ziren emaitza eskaintzetik,

        7. Zeren eskainiak aski eta sobera baitziren.

        8. Eta tabernakleko lanaren egiteko jakinak ziren gizon guziek, egin zituzten hamar erridau, ehunaren gainean lana mudantzaturik eta lorekaturik hari bihurtuz, eta moredinez, eta purpuraz, eta eskarlata bietan thindatuz.

        9. Hekietarik bakharrak bazituen hogoi eta zortzi beso luzera eta lau zabalera; erridau guzien neurria bardina zen.

        10. Beseleelek erridauetarik bortz bata bertzeari lothu zituen, eta bertze bortzak ere iratxiki zituen elkharri.

        11. Erridau bati bi bazterretarik egin ziozkan moredinezko lokharriak, eta bertze erridauari ere orobat,

        12. Lokharriak bata bertzearen parrera heldu ziren bezala, eta elkharri loth zitezentzat.

        13. Hortako urthu zituen berrogoi eta hamar urhe-erreztun, erridauetako lokharriei lotzekoak, eta hola tabernakle bakhar bat egin zedintzat.

        14. Eta egin zituen ahuntz-ilez hameka saihal tabernakleko hegaztegiaren estaltzeko.

        15. Saihaletarik bakharrak bazituen hogoi eta hamar beso luzera, eta zabalera lau: saihal guziak neurri batetakoak ziren.

        16. Hekietarik bortz lothu zituen elkharrekin alde bat, eta bertze seiak bertzera.

        17. Eta saihal bakharrari bazterretan egin ziozkan berrogoi eta hamar lokharri, eta bertze saihalari ere berrogoi eta hamar, bata bertzeari lothuak izan zitezentzat.

        18. Eta urthu zituen kobrezko berrogoi eta hamar hersgailu, zeinetaz tinkatu behar baitzen hegaztegia, saihal guzietarik estalgi bakhar bat egin zedintzat.

        19. Egin zuen oraino ahari-larru gorrituz tabernaklearen estalgi bat, eta bertze bat gainetik larru gorrimorez.

        20. Setim zurez egin zituen tabernakleko oholak, xutik landatuz.

        21. Ohol bakharraren luzetasuna hamar besoetakoa zen: eta zabaltasunak bazadukan beso bat eta erdi.

        22. Bi mihiztadura baziren ohol bakharka, bata bertzeari iratxikiak izan zitezentzat. Orobat egin zuen tabernakleko ohol guziei.

        23. Hekietarik hogoi ziren eguerdialdetik hegoari begira zaudenak,

        24. Berrogoi zilharrezko oinekin. Bi oin ezartzen ziren ohol bakharraren azpian, bi izkinetan, non-ere akhabatzen baitzen izkinetan sahetsen mihiztadura.

        25. Ipharrari begiratzen duen aurkhintzan ere egin zituen hogoi ohol,

        26. Berrogoi zilharrezko oinekin, bi oin ohol bakhoxka.

        27. Bainan iguzki-etzinaldetik, hori da tabernakleak itsasoari begiratzen duen alderditik, sei ohol egin zituen,

        28. Eta bertze bia izkina bakhotxean tabernaklearen gibeletik:

        29. Azpitik gaineraino elkharri josiak ziren, eta orobat uztardura bakhar batean jarriak ziren. Bi aldeetarik izkinetan halako moldez egin zuen,

        30. Non zortzi ohol baitziren batean, eta hamasei oin zilharrezko baitzituzten, erran nahi da bi oin ohol bakhotxaren azpian.

        31. Eta setim zurez egin zituen bortz haga, tabernaklearen sahets bateko oholen idukitzeko,

        32. Eta bertze bortz bertze sahetseko oholak elkharri uztartzeko; eta horietaz bertzalde, bertze bortz haga tabernaklearen mendebal-aldearentzat, itsas-aldetik.

        33. Halaber egin zuen bertze haga bat, oholen erditik izkina batetik bertzeraino heltzekoa.

        34. Ohol guziak urheztatu zituen, urthu ondoan hekien zilharrezko oinak. Eta urhez egin zituen hekien erreztunak, hagak erditik sar ahal zitazkeen bezala: haga hekiek berak urhe-xaflaz estali zituen.

        35. Eta bela bat egin zuen moredinez eta purpuraz, eskarlataz eta liho hari bihurtuz, lorekaduraz mudantzatua eta ederztatua.

        36. Egin zituen setim zurez lau habe, zeinak beren buruekin urheztatu baitzituen, hekien oin zilharrezkoak urthu ondoan.

        37. Eta tabernakle-sartzean egin zuen bela bat moredinez, purpuraz, eskarlataz eta liho bihurtuz, guzia lorekatua.

        38. Eta egin zituen beren buruekin bortz habe, zeinak urhez estali baitzituen, eta hekien oin kobrezkoak urthu zituen.

XXXVII. KAP.

        1. Beseleelek halaber setim zurez egin zuen arkha, zeinak baitzituen bi beso eta erdi luzera, beso bat eta erdi zabalera; goratasuna ere beso bat eta erditakoa izan zuen; eta hura estali zuen kanpotik eta barnetik urhe garbienarekin.

        2. Eta inguruan egin zioen urhezko khoro bat,

        3. Urtzen zituelarik lau urhe-erreztun lau izkinentzat, bi erreztun sahets bateko, eta bia bertzeko.

        4. Setim zurez egin zituen halaber lau haga urhez estali zituenak,

        5. Eta zeinak sarthu baitzituen, arkharen sahetsetan, haren erabiltzeko ziren erreztunetan.

        6. Egin ere zuen propiziatorioa, hura baita oraklea, urhe garbienetik, bi beso eta erditakoa luzera, eta beso bat eta erditakoa zabalera.

        7. Urhe beratik egin zituen bi kerubin, zeinak ezarri baitzituen propiziatorioaren bi aldeetan;

        8. Kerubin bat alde bateko buruan, eta bertze kerubina bigarren aldeko buruan; bi kerubinak propiziatorioaren buru bakhotxetan,

        9. Hegalak hedatzen zituztela, eta propiziatorioa estaltzen, eta elkharri eta hari begiratzen.

        10. Egin zuen oraino mahain bat setim zurez, bi besoetako luzera, eta beso bateko zabalera, eta zuen beso bat eta erdi gora:

        11. Inguratu zuen hura urhe garbienetik, eta urhezko ezpain bat egin zioen inguruan,

        12. Eta ezpainari berari urhezko khoro zizelatu bat, lau erhi gora, eta haren beraren gainean bertze urhezko khoro bat.

        13. Halaber urthu zituen lau urhe-erreztun, ezarri zituenak lau izkinetan, mahainaren zango bakhotxean,

        14. Khoroaren azpitik: eta hekietan sartu zituen hagak, mahaina erabilia izan ahal zedintzat.

        15. Haga hekiek berak ere egin zituen setim zurez, eta urhez inguratu.

        16. Eta urhe garbitik egin zituen mahaineko zerbitzu guzietako untziak, azpilak, gorgoilak, isentsuntziak eta xatak, zeinetan eskaini behar baitziren libazioneak.

        17. Eta urhe garbienetik mailukatu zuen ganderailua, zeinaren girthainetik sortzen baitziren adarrak, xatattoak, sagarrak eta liliak;

        18. Sei adar bi aldeetarik, hirur batetik, eta hirur bertzetik;

        19. Hirur xatatto heltzaurrak bezala adar bakhoxka, eta hekiekin batean sagarrak eta liliak. Ganderailuaren girthainetik sortzen ziren sei adarrek orobateko lana zuten guziek,

        20. Bainan girthainean berean baziren lau xatatto heltzaurrak bezalakoak, eta bakhotxarekin sagar bat eta lili bat;

        21. Eta girthainak hirur tokitan bazituen hirur sagar, eta sagar bakhotxetik ilkhitzen ziren bi adar, orotara sei adar girthain bakharretik sortzen zirenak.

        22. Beraz sagarrak eta adarrak hartarik beretik ziren, guziak mailukatuak urhe garbienetik.

        23. Orobat egin zituen zazpi kriselu beren muketekin, eta muki khenduen hil-untziak, urhe garbienetik.

        24. Ganderailuak bere untzi guziekin bazuen urhetan talendu baten phisua.

        25. Eta setim zurez egin zuen baltsamuetako aldarea, luzera eta zabalera beso bat zuena eta bia gorara; haren izkinetarik sortzen ziren adarrak.

        26. Eta urhe garbienez estali zuen hura bere krisela, bazter eta adarrekin.

        27. Eta inguruan egin zioen urhezko khoro bat, eta khoroaren azpian bi aldetarik bira urhe-erreztun, hekietan hagak sartzeko, aldarea erabilia izan ahal zedintzat.

        28. Eta haga hekiek egin zituen setim zurez, eta estali urhe xaflaz.

        29. Eta aphaindu zuen kontsekratzeko gantzuduren egiteko olioa, eta baltsamuak gayrik garbienetarik, baltsamuginen moldera.

XXXVIII. KAP.

        1. Beseleelek egin zuen oraino setim zurez holokaustetako aldarea, zeinak baitzituen bortz beso luzera eta zabalera, eta hirur gorara.

        2. Izkinetarik sortzen ziren haren adarrak, eta hura estali zuen kobre-xaflaz.

        3. Eta hartako zerbitzuko tresnak, hauts-untziak, trukesak, suhatsak, makoak eta su-untziak, kobrez egin zituen.

        4. Kobrez sarea bezala egin zuen hartako krisela, eta haren azpian sutegi bat aldarearen erdian.

        5. Urthu zituen lau erreztun kriselaren lau izkinetako, hekietan sartzekotzat erabiltzeko hagak.

        6. Hagak egin zituen setim zurez eta estali kobrez.

        7. Eta aldarearen sahetsetan agertzen ziren erreztunetan sarthu zituen. Bada aldareak etzuen barnea bethea, bainan oholez landan barnean deusere gabe eta hutsa.

        8. Garbitzeko untzi bat ere kobrez egin zuen bere azpikoarekin, tabernakle-sartzean beilan egoten ziren emaztekien mirailez.

        9. Egin zuen lorioa zeinaren alderdi hegoaldekoan baitziren liho hari bihurtuz, ehun besotan errridauak,

        10. Eta hogoi kobrezko habe beren oinekin; habeen buruak eta zizel lan guzia zilharrez ziren.

        11. Iphar-aldeko erridauak, habeak, oinak eta habeen buruak orobat ziren neurri, lan eta gai beretakoak;

        12. Iguzki-sartzeari begiratzen duen aldean ehun besotan ezarriak izan ziren erridauak, hamar habe beren kobrezko oinekin, eta habeen buruak eta zizel lana zilharrezkoak;

        13. Bada iguzki-ilkhitzeari, ezarri zituen berrogoi eta hamar besotan erridauak,

        14. Zeinetarik hamabortz besok, eta hirur habek beren oinekin idukitzen baitzuten alderdi bat;

        15. Eta bertze alderdian (ezen bien artean egin zuen tabernakleko sartzea), ziren orobat hamabortz beso erridau, hirur habe eta bertze hainbertze oin.

        16. Lorioko oihaleria guzia liho hari bihurtuz eho izan zuen.

        17. Habeen oinak kobrez eginak izan ziren, bainan buruak zilharrez beren obradura guziekin: bainan lorioko habeak berak zilharrez estali zituen.

        18. Lorio-sartzean erridau bat egin zuen lorekatuz moredinez, purpuraz, eskarlataz eta liho hari bihurtuz; hogoi beso zituen luzera eta bortz gorara, lorioko bertze erridau guziek zuten neurriaren arabera.

        19. Sartzean baziren lau habe beren kobrezko oinekin; buruak eta zizeladurak zilharrez.

        20. Kobrez egin zituen tabernaklearen eta lorioaren inguruko hesaulak ere.

        21. Horiek dira lekhukotasuneko tabernakleko tresnak, lebitarrei khondatuak izan zirenak Moisen manuz, Aaron aphez-handiaren seme Ithamarren bidez;

        22. Eta Beseleelek, Urien semeak, Uri baitzen Hurren semea Judako leinutik, egin zituenak, Jaunak manaturik Moisen ahoz.

        23. Laguntzat izan zuen Ooliab, Akisameken semea Danen leinutik, hainitz ederki aditzen zena zuren lantzen eta oihalen mudantzatzen eta lorekatzen moredinez, purpuraz, eskarlataz eta liho hari hautatuz.

        24. Saindutegiaren egiteko ezarri zen urhe guzia, eta emaitzaz eskainia, izan zen hogoi eta bederatzi talendu eta zazpi ehun eta hogoi eta hamar siklo saindutegiko phisura.

        25. Hori emana izan zen khondutan sarthu izan ziren hogoi urthetako eta handik goitiko gizonez, zeinak baitziren sei ehun eta hirur mila, bortz ehun eta berrogoi eta hamar harmatu.

        26. Izan ziren bertzalde ehun talendu zilhar, zeinetarik urthuak izan baitziren saindutegiko oinak, eta bela hedatua zagoen tokiko sartzekoak ere.

        27. Ehun oin atheratu ziren ehun talendutarik, talendu bakharreko oin bat khondatuz.

        28. Hamazazpi ehun eta hirur hogoi eta hamabortz siklo zilharrezkotarik Beseleelek egin zituen habeen buruak, eta habeak berak zilharrez estali.

        29. Kobretik ere eskainiak izan ziren hirur hogoi eta hamar talendu eta bi mila eta lau ehun siklo,

        30. Heketarik urthuak izan baitziren lekhukotasuneko tabernaklearen sartzeko oinak, eta kobrezko aldarea bere krisela eta zerbitzuko tresna guziekin;

        31. Eta lorioko oinak, nahiz ingurukoak, nahiz sartzekoak, eta tabernakleko hesaulak eta loriokoak.

XXXIX. KAP.

        1. Beseleelek moredinez, eta purpuraz, eskarlataz eta liho hautaz egin zituen, Aaronek jauntzi behar zituen soinekoak bere eginbideak Saindutegian bethetzeko, Jaunak Moisi manatu zioen bezala.

        2. Egin zuen beraz soingainekoa urhez, moredinez, purpuraz, eskarlata bietan thindatuz eta liho hari bihurtuz,

        3. Lana karantzatuz; ebaki zituen urhe hostoak eta haritan ezarri, izatekotzat hekien ehotzeko ahala hari karantzatuen irazkian.

        4. Eta soingainekoaren bi bazterrak elkharri lotzen ziren gaineko bi mokoetan:

        5. Eta gerrikoa egin zuen karantza berekin, Jaunak Moisi manatu izan zuen bezala.

        6. Xuxendu zituen bi oniz harri, urhean tinkaturik eta sarthurik, eta harriginaren antzearekin hekietan bernuzaturik Israelen semeen izenak;

        7. Eta hekiek ezarri zituen soingainekoaren bi aldeetan, Israelen semeen orhoitzapenetan, Jaunak Moisi manatu izan zioen bezala.

        8. Eta bulharretakoa egin zuen karantzak mudatuz, soingainekoaren lana bezala, urhez, moredinez, purpuraz, eskarlata bietan thindatuz eta liho-hari bihurtuz;

        9. Lau izkinetakoa egin zuen, bikhuna eta zehe baten neurrikoa.

        10. Eta hartan ezarri zituen lau harri balios lerro lehenbiziko andanan ziren sardioa, topaza eta esmeralda;

        11. Bigarrenean, eskarbukla, zafirra eta jaspea;

        12. Hirugarrenean, ligura, agata eta ametista;

        13. Laugarrenekoan, krisolita, oniz harria eta beriloa; guziak urhean sartuak eta hartaz inguratuak, zein bere lerroan.

        14. Eta Israelgo hamabi leinuen izenak hamabi harri hekietan bernuzatuak ziren, bakhotxaren gainean bat.

        15. Eta urhe garbienetik bulharretakoari egin ziozkaten bi gathetto elkharri iratxikitzen zirenak,

        16. Eta bi gantxo eta bertze hainbertze urhe erreztun. Erreztunak ezarri zituzten bulharretakoaren bi bazterretan.

        17. Hekietarik jautsarazi zituzten bi urhe gatheak, zeinak iratxiki baitzuzten soingainekoaren izkinetan agertzen ziren gantxoei.

        18. Horiek hain ongi zihoazkiten elkharri, nahiz aitzinetik, nahiz gibeletik, non soingainekoa eta bulharretakoa bat eginak baitzauden,

        19. Gerri ondoan tinkatuak, eta hazkarki lothuak erreztunekin, zeinak iratxikitzen baitzituen moredinezko xingola batek, bulharretakoa eta soingainekoa laxorik goan etzitezentzat, eta elkhar ganik etzitezen higi, Jaunak Moisi manatu izan zioen bezala.

        20. Halaber egin zuten soingainekoaren athorra, guzia moredinez,

        21. Eta gainean, erditik, buruaren sarbidea, eta haren inguruan ehupazterra;

        22. Eta beherean, zangoetarako aldetik, mingranak moredinez, purpuraz, eskarlataz eta liho-hari bihurtuz;

        23. Eta xilintxak urhe garbienetik, zeinak ezarri baitzituzten mingranen artean, athorraren behereko inguruan,

        24. Lehenik urhezko xilintxa eta gero mingrana; eta aphez-handia hekiek jauntzirik goaten zen bere eginbideak bethetzen zituenean, Jaunak Moisi manatu izan zioen bezala.

        25. Egin zituzten berriz ehunean liho-harizko athorrak Aaronen eta bere semeentzat,

        26. Burukoak beren khorottoekin liho-hariz,

        27. Galtza motxak ere liho-hariz,

        28. Eta gerrikoa liho-hari bihurtuz, moredinez, purpuraz, eskarlata bietan thindatuz, antzetsuki lorekatuz, Jaunak Moisi manatu izan zioen bezala.

        29. Eta urhe garbienetik egin zuten ohoratzeko den xasta sakratua zeinetan iskribatu baitzuten bernuzatuz: Saindutasuna Jaunari;

        30. Eta xafla hura lothu zuten burukoari moredinezko xingola batez, Jaunak Moisi manatu izan zioen bezala.

        31. Tabernaklearen lan guzia eta lekhukotasunaren itzalkariarena akhabatuak izan ziren beraz; eta Israelgo semeek egin zituzten Jaunak Moisi manatu izan ziozkan guziak.

        32. Eta eskaini zituzten tabernaklea, eta estalgia, eta puska guziak: erreztunak, oholak, hagak, habeak eta oinak,

        33. Ahari-larru gorrituzko estalgia, eta bertze estalgi larru moregorrizkoa;

        34. Bela, arkha, hagak, propiziatorioa;

        35. Mahaina bere untziekin eta proposizioneko ogiekin;

        36. Ganderailua, kriseluak, eta hekietako tresnak olioarekin;

        37. Urhezko aldarea, gantzutzeko olioa, eta baltsamu, gaietarik aphainduak;

        38. Eta tabernakle-sartzeko bela;

        39. Kobrezko aldarea, krisela, hagak, eta hartako bertze tresna guziak; garbitzeko untzia bere azpikoarekin; lorioko, erridauak eta habeak beren oinekin;

        40. Lorio-sartzeko bela eta haren lokharriak eta hesaulak. Tabemakleko eginbideetako eta batasuneko etxekotzat egitea manatuak izan ziren tresnetarik etzen batere eskastu.

        41. Soinekoak ere, zeinetaz saindutegian zerbitzatzen baitira aphezak, erran nahi da Aaron eta bere semeak,

        42. Eskainiak izatu ziren Israelgo semeez, Jaunak manatu izan zuen bezala.

        43. Eta Moisek ikhusi zuenean osorik zirela guziak, benedikatu zituen.

XL. KAP.

        1. Gero Jauna Moisi mintzatu zitzaioen, zioelarik:

        2. Lehenbiziko hilabetheko lehen egunean, lekhukotasuneko tabernaklea jarriko duzu,

        3. Eta barnean ezarriko diozu arkha, eta hunen aitzinean bela hedatuko duzu.

        4. Eta mahaina ekharririk, manatuak gainean ezarriko diozkatzu errana den bezala. Ganderailua bere kriseluekin,

        5. Eta urhezko aldarea, zeinaren gainean erreko baita isentsua, emanak izanen dira xutik lekhukotasuneko arkharen aitzinean. Tabernakle-sartzean hedatuko duzu bela,

        6. Eta haren aitzinean ezarriko duzu holokaustetako aldarea.

        7. Aldarearen eta tabernaklearen artean emanen duzu garbitzeko untzia, urez betherik.

        8. Lorioa eta lorio-sartzea inguratuko dituzu erridauez.

        9. Eta gantzutzeko olioa harturik, tabernaklea bere untziekin gantzutuko duzu, sainduetsiak izan ditezentzat.

        10. Holokaustetako aldarea bere tresna guziekin,

        11. Garbitzeko untzia bere azpikoarekin, oro olio gantzutzekoaz gantzuturen dituzu, sainduren saindu izan ditezentzat.

        12. Hurbilaraziko dituzu Aaron eta bere semeak lekhukotasuneko tabernakle-sartzera, eta urez garbiturik,

        13. Jauntziko diozkatzuete soineko sainduak, beren eginbideak bethe detzatentzat ene alderat, eta hekien gantzupena heda dadientzat bethirako apheztasunera.

        14. Eta Moisek Jaunak manatu guziak egin zituen.

        15. Beraz bigarren urtheko lehenbiziko hilabethean, hilaren lehen egunean, jarria izatu zen tabernaklea.

        16. Eta Moisek landatu zuen hura, eta ezarri zituen oholak, oinak eta hagak, eta xutik eman zituen habeak;

        17. Eta tabernaklearen gainera hedatu zuen hegaztegia, hunen gainean ezarririk estalgia, Jaunak manatu izan zuen bezala.

        18. Lekhukotasuna eman zuen arkharen barnean, hagak sahetsetan sarthurik, eta oraklea gainean.

        19. Eta arkha tabernaklera ekharri ondoan, haren aitzinean hedatu zuen bela, Jaunaren manua bethetzekotzat.

        20. Eta mahaina ezarri zuen lekhukotasuneko tabernaklean, ipharreko aldetik, belaz kanpoan,

        21. Proposizioneko ogiak Jaunaren aitzinean xuxendurik, Jaunak Moisi manatu izan zioen bezala.

        22. Eta ganderailua eman zuen lekhukotasuneko tabernaklean, mahainaren parrean, hegoako aldetik,

        23. Kriseluak behar bezala xuxendurik, Jaunaren manuaren arabera.

        24. Urhezko aldarea ere lekhukotasuneko tabernaklean jarri zuen, belaren parrean,

        25. Eta haren gainean erre zuen usain gozoko isentsua, Jaunak Moisi manatu izan zioen bezala.

        26. Eta hedatu zuen bela lekhukotasuneko tabernakle-sartzean,

        27. Lekhukotasuneko ezkaratzean ezarri zuen holokaustetako aldarea, haren gainean eskaintzen zituelarik holokausta bat eta sakrifizioak, Jaunak manatua izan zen bezala.

        28. Halaber lekhukotasuneko tabernaklearen eta aldarearen artean jarri zuen garbitzeko untzia, urez bethetzen zuelarik.

        29. Eta Moisek eta Aaronek bere semeekin eskuak eta zangoak garbitu zituzten,

        30. Batasuneko tabernaklean sartzerakoan eta aldarera hurbiltzerakoan, Jaunak Moisi manatu izan zioen bezala.

        31. Lorioa ere jarri zuen leku tabernaklearen eta aldarearen inguruan, eta lorio-sartzean bela hedatu. Noiz-etare guziak akhabatuak izan baitziren,

        32. Lanho batek estali zuen lekhukotasuneko tabernaklea, eta hura bethe zuen Jaunaren gloriak.

        33. Eta Moise batasuneko tabernaklean ezin sar zaitekeen, lanhoak guziak estaltzen zituelakotz, eta Jaunaren ospeak dirdiratzen zuelakotz, zeren lanhoak oro estali baitzituen.

        34. Lanhoak tabernaklea uzten zuenean, Israelgo semeak bideari ematen ziren araldeka;

        35. Baratzen bazen tabernaklearen gainean, hekiek ere gelditzen ziren han berean.

        36. Ezen Jaunaren hedoia egunaz zagoen tabernaklearen gainean, eta gabaz su bat zen, Israeldar guziek beren egoitzetarik ikhusten zutena.