BIGARREN OTSALDIA

        Aria

        Karkiadearen eta egiazko amorioaren auan

Au egun zoratzekoa!

Zer poz andia!

Zer atsegiña!

Aiñ da poz nere gogoa,

Zein da ez dakit zer egiñ.

        Errezitatua

Jaungoiko andiaren

Esku indartsuak sortutako guziak,

Eguzki eder, illargi, ta izar argiak.

Zeruak, lurra, ta itxaso zabalak,

Atozte, atozte nigana, zeranak.

Kanta ditzagun guzien artean

Jaungoikoaren gloriak gaurko gabean.

Mendi portitzak, aariak bezela, dantza:

Munotxoak salto, bildotstxoen gisara;

Ibar ta madura lau, baso ta txara.

Atozte, atozte nigana, zeranak,

Kanta dezagun guzion artean

Jaungoikoaren gloria, gaurko gabean.

Arbola orritsu berde, trebola fiñak,

Larrosa, klabeliña eta jazmiñak,

Ibai zabal, osiñez betetakoak,

Erreka berritxutxo itz jarioak,

Itz batean, zerua bere argiakiñ,

Lurra, itxasoaz ta ur guziakiñ;

Ibaiak, arbolak, mendiak eta izarrak,

Atozte, atozte nigana, zeranak,

Kanta dezagun guzion artean

Jaungoikoaren gloria, gaurko gabean.

        Ariatxoa

Eguzki andia,

Izar argia,

Lastotan dautzan

Aurtxo orrek

Sortua zera,

Ta orren mendera

Bizi artean

Zaude zuek.

Ur aserrea,

Mendi eskerkea,

Lastotan dautzan

Aurtxo onek,

Ain geldirikan

Zuen tokian

Leku batean

Zauzka zuek.

Au ala izanik,

Aur biurturik

Gaurko gabean

Dadukat nik,

Gizon tristea,

Penaz betea,

Libratu dezan

Pekatutik.

Nik ekarririk

Gizon egiñik,

Nik gaur bear det

Kantatu

Bere etorrera

Gizon artera;

Eta ala zuek

Lagundu.