www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Jesu Kristoren eta Ama Birjinaren bizitzak
Joakin Lizarraga
c. 1793, 1994

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Jesukristo, Maria eta Santuen bizitzak, Joakin Lizarraga (Juan Apecherearen eta Francisco Ondarraren edizioa). Nafarroako Gobernua, 1994.

 

 

aurrekoa hurrengoa

Preso arrapatzea &...

 

        45. Ellegatzen zire ia; ia senti ze mormorrotsa, eta oñen trapotsa: Jaun soberanoa alzinatu ze errezibitzera: baita judas ere len lenean eldu zena alzinatu ze emateko señale konzertatu zuena, baize apa falsu gura: Izan zue atrebenzia ellegatzeko aurpegi dibino gartara bere ezpaiñ likits madarikatuak, erraten ziola, Agur Maestru Jauna. Etzue apartatu aurpegia Jaun onegiak, naiz bazekien arren intenzio dañatua: erran zio bai grabe sereno emekiro, Adiskidea, zertara etorri zara? Apa bateki entregatzen duzu Birjinaren semea? Pensatzeko anitz da bi aldetara pausu gontan. Eta lanze gau iduki bez imajinazioan doaienak komekatzera konzienzia gaixtoan: Adiskidea, zertara etorri zara? dio, adiskidea, zeren beti onetsi zaitut, beti in dizut ongi, ta beñerez gaizki. Zertara etorri zara? Galtzera zeuroi galdus ni. Ni zure onnaiez beti, ta zu nere kontra zure kaltetan. Besarka-itxuras in bear zindida traizio alakoa?... Adiskidea: pena bekizu eginas orai berere; eta oraño ere artuko zaitut adiskide, izan zaiten salbo zu, naiz galdu ni. O Jesus ona, nork dezoke bere perdizioaren kulpa bota berorri? Nola ze arrazio, urrikiturik an berean judas bota zekion oñetara, konfesatus bere gaizki egina oius eta marroas? eta uste dut, oraño ere barkatuko ziola Jaun onegiak, naiz bera etzeien libra. Baña ura zego ia emana Satanasi... Emen agian naiko dute xakin zertan baratu zen zori gaixtoan jaio gura: konta zagun bidanabar eskarmentutako. Ikusi zuelaik geroxago zein gaizki tratatzen zuten Kaifasen etxean Jesus dibinoa, nai ziotela txupatu odola, ta akabarazi edozein gisas, munduko gaixtoena balitz bekala, ta axuri dibinoa zegola humil manso ixil utzis in zezatela nai zutena; asi ze ura pensatzen bere akzione txarrean, bera zela kaso tratatzen zutela ain kruelkiro gizon on gura, ta anitz on egin ziona berari ere. Asi ze oroitzen beraren milagroes, faborees, itz sandues: baitare Ama Birjinaren piedadeas ta kariño usatu zuenas arreki: eta nola orai itzuli zioten arrek alako ordaña, kausarazis biei ainberze pena: Pensamentu gebeki urrikiturik, baña bear bekala ez, baizik konfuso, turbio, ilun, rabioso asi ze bere buruaren kontra ematen. Gau gartan berean egon ze iganik Kaifasen etxeko ganbara gora batean botatu naiez andik bere burua: etzuke logra. Atra ze kanpora, ta errabiaturik bekala bere kontra ozkatzen zitue bere besoak, ta eskuak, ematen ze golpe temenarioak buruan, tiratzen zitue biloak, egiten marroak, ta botatzen maldizio ikaragarriak bere kontra. Biamonean etsitu zuelaik ilen zutela Jesus ona, joan tenplora ta an bota zitue ogeitamar erreal eman zitiotenak, ziola oius, bekatu egin dut entregatzean gizon justo gura. Ango sazerdoteek, arren gisakoek, errespondatu ziote, guri zer zaigu? beiratu al zindue: or konpon. Oneki iago desesperaturik judas atra ze kanpora, ta urkatu zue bere burua arbole batetik eguerditsuan, Kristo il baño len guruzean. Arima eraman zute Demonioek bereala: gorputza gelditu ze arbole gartaik dilindan, lertu ze, ta erzeak atra zire lurreraño, ta irur egunen buruan kendu zute andik Demonioek, ta eraman zute arima zeukaten lekura, paga zezan an gorputz ta ariman betikos. Dio Agredako Benerableak, zegola infernuaren ondarrean leze bat utsik orduraño, destinatua Kristio gaixtoendako, eta len lenbizikoa sartu zutela an Judas lenbiziko kondenatua Kristioetaik: eta au manatu diotela eskribitzeko Kristioen, ta espezialki sazerdoteen eskarmentutako. (Myst. Ciud. p. 2, 1. 6, c. 14, n. 1246.)

        46. Señalea emanik ia, ezauntzeko nor zen preso in bear zutena, urbildu zire armatuak. Jaun dibinoak galdegin ziote animoso, Nor billatzen duzie? Errespondatu zute, Jesus Nazarenoa. Erran zue Jaunak, Ni naiz. Aditu zuteneko itz gau, erori zire guziak atzerat agos gora, ilak bekala. Ala egon zire zerbait denboras, ta egonen zire sekulakos, ezpaziote eman lizenzia jaikitzeko. Jaiki zirelaik, berriz galdegin zue, Nor billatzen duzie? Aiek, Jesus Nazarenoa. Orduan Jaunak, erran dizet ni nai zela: eta ni billatzen banauze, uzkizie ebek doazila. Pontifizearen mutil bat deitzen zena Malko, al zinduze botatzera eskuak. S. Pedrok, ori ikusirik, tiratu zio ezpataz burura, ta ebaki zio bearri bat. Jaun onak erran zio, itzul azu arma goi bere magira. Eztuzu nai pasa dezaten nik ene Aitak brindatzen didan tragoa? Eztakizu banezakela ekarrarazi orai berean, nai banuke asko milla Aingiru? Baña nola kunplituko dire eskriturak? Eta Malkogarri ukitus bearria istantean paratu zio sano, ta oso nola len: ta jende gaiei erran ziote grabe, Ladron batengana bekala etorri zarate enegana palo ta armaeki, nindegolaik zuen ertean egunoro tenploan, ta ez nauzie preso egin: baña au da zuen ordua, eta tenebren potestadea. Oneki gaixto gaiek bota zekizkio gañera, nola otsoak axuriai. Bereala Apostoluak lotsaturik eskapatu zire iges lasterka arat onat, utzirik axuri dibinoa desanparaturik otso gaien atzaparretan. Lotu zute katea ta sokaeki alde guzietaik agitz ertxi, ez ladron bat bekala, baizik gaizki-egille ta Tirano gaixtoena bekala, belurrak eskapa zekioten zenbait arte gaixtos... O Jangoikoaren juizio sekretoak, ezin konprinferehendi daizkenak! Jaun guzis poderosoa uzten da lotzera geldi geldia ta ixil ixila errenditurik, guri digun amore geiegiaren indarres! Ezperen, etzute etzute Judio Jaunek, ezeta munduko guziek ere infernuko guzieki, etzute, diot, indarrik ta injeniorik aski lotzeko Judako leon deitzen dena, nai baluke agertu bere podorearen azazkal bat sollik ere; bada lentxago errateareki ni naiz, erori bazire lurrean il-aintzu, zer kostako zekio botatzea orai ere txinurri gaiek infernuetara?... Eta o gizonen itsutasuna beren kontra! Balitz bekala Jesus etsaiik andiena, galdu nai dute beren ongiegille ta amazale dibinoa! Baña bera beti gaixtoen onnaiez: ez solamente egiten ongi, baita padezitu ere nai du aiengatik: aiek kendu naiak berari bizia, ta bera eman naiak aien fabore! Nork ikusi du, nork zuke gogoratu ere alako exzeso amoreskoa? alako nobletasuna? Oblatus est quia ipse voluit. Eman ze bera, zeren berak nai zuen: ardi mansoa bekala daramatena iltzera, eta nola axuria motxalearen eskuetan ixil ixila. Badu emen ere asko pensatzeko arima Kristioak.

 

aurrekoa hurrengoa