MADAMA BELTZUNZERI

        (Aire huntan: Amodiorik baduzula ez ziautazu iduri)

Eskal herrien edergailu

Parisetik etorria,

Zer inkontru gaixtoz daukuzu

Doluan utzi herria?

        Zer bihotz-min!

        Zu Ernanin!

Mineta oroz onetsia,

Jin zite zure herrirat

guzien kontsolatzerat!

Ernani zuk ihesleku

Behar ginuen ikusi!

Nork behar zintuen bidaldu

Zure herritik ihesi?

        Ah! kokinak!

        Gaixtaginak!

Ez dezakegu paira hori

Bihur-guzue bakea

Eta Mineta maitea!

Azor, beti zure aldean

Dago Mineta jarria

Eta guk beti bihotzean

Zure min hiragarria.

        Ez dezake

        Deusek ere

Zuk utzi duzun hutsa bete

Azor bezala gu ere

Minetari fidel gare.

Meharinen, Azor, ihausi

Egin beharko duk laster

Adioen eiten has hadi

Espainiako bizkotxer.

        Ah Oxala

        Hik bezala

Mineta zain ahal baneza

Ez litzaiokek itsusi

Hire koplatzaileari!

Bertsutan zure aipatzera

Monho bada atrebitu

Emiliak duke hortara

Hertsiki errekeritu

        Hoben hori

        Biek zuri

Nahi ginautzuke aitortu

Mineta maiz berriturik

Ahalik hurbilenetik.