AMODIOAREN PHENA

                Basa-nabartarrez

Amodioaren phena, oi! phena handia!

Orai ezagutzen dut zer den haren phena;

Amodioa ez balitz den bezain krudela,

Ez nezakezu erran maite zaitudala.

Munduan zenbat urhats, oi! dudan egiten!

Ez ahal dira oro alferrak izanen;

Jendek errana gatik guretako elhe,

Maitia, trufa nainte zu bazintut neure.

Zeruan zenbat izar, maitia, ahal da?

Zure parerik ene begietan ez da;

Neke da phartitzia, maitia, enetzat;

Adio erraiten dautzut denbora batentzat.

Nik errana gatik, maitia, adio,

Ez nezazula ukhan zuk, othoi, hastio,

Bainan bai bihotzetik izan amodio:

Etzaitut kitaturen thunban sar artio.

Nik badut maiteño bat, oi! hura nolako!

Ez da ttipi ez handi, bai bien arteko;

Begia du ederra oro amodio,

Bihotzian sarthu zaut ezbaitzaut jelgiko.