IV. KAPITULUA

Egiaren eta humiltasunaren arabear ibilli behar dela Jainkoaren aitziñean.

JESU-KRISTOK

        1. Ene semea zure bizia xuxen zazu ene egiaren arabera, eta bihotz sinple, eta xuxen batekiñ bethi bilha nazazu.

        Ene aitziñean egiaren arabera dabillana gerizatuko dut etsaiaren kolpetarik, eta egia hark berak beiratuko du gaixtagiñen atakada eta enganamenduetarik.

        Egiak libratzen bazaitu, egiazki libro izanen zare, eta kontu guti hariko zare zure kontrako erasia guziez.

ARIMAK

        2. Egia da Jauna, egizu ene baithan diozun guzia, zure egiak argi benaza, gida benaza, eta begira fiñ dohatsu batetaraiño.

        Libra beza ene bihotza amudio lohi, eta gutizia desordenatu guzietarik, zurekiñ ibill nadintzat bihotzeko libertate handi batean.

JESU-KRISTOK

        3. Egia bera naiz ni, eta nik irakatsiko darotzut zeiñ den bide xuxena, eta nola izan ahal zaitezken ene gogarako.

        Gogoan erabillzatzu zure bekhatuak damu eta bihotz miñ handirekiñ, eta zure obra onek ez biezazute eman buruperik.

        Hortaz bekhatore bat zare milla pasioneez, eta gutizia gaixtoz gathe batzuez bezala herstua, eta trabatua.

        Zure buruz ezdeusera duzu zure pendura guzia; bethi erorka hari zare, berehala zare garhaitua, den gauzarik xumeenak ere altaratzen zaitu ezdeusek bihotza erorarazten darotzu.

        Eztuzu nondik preza zure burua, aitzitik zure baithan diren gauza guziek humiliatu behar zaituzte; ezen zure flakezia handiago da zerorrek ezagut ahal dezakezun baiño.

        4. Ez dezazula beraz deus preza egiten duzun gauzetarik.

        Etzazula deus itxek handi, balios, miragarri, gora, laudagarri, edo gutiziagarri bethi iraun behar duena baizen.

        Bilha zazu gauza guzien gaiñetik egia soberanoa: mepreza zazu deus ere baiño gehiago zure beheratasun eziñ gehiagokoa.

        Deusi ere ez diozozula hanbat ihes egiñ nola zure bizioei, ez bekizu deus iduri haiñ izigarri, eta kondenagarri, nola zure bekhatuak, zeiñek aborrimendu gehiago eman behar baitarotzute munduko gaitz guziek baiño.

        Hañitz presuna eztabiltza ene aitziñean sinpleki, eta xuxenki; baiñan arroganziazko, eta kuriostasunezko espirituz nahi tuzte iakiñ ene sekretu gordeak, eta zundatu ene misterioak bere buruen, eta bere, salbamenduaren artha utzirik.

        Baiñan nola ni halakoen etsaia bainaiz, kuriostasun, eta arroganzia hark erorarazten ditu haiñak tentazione eta bekhatu handitara.

        5. Zutaz denaz bezanbatean zaren Jainkoaren iuiamenduen beldur, ikhara bekaitza guziz podorosoaren kolerak.

        Etzazula zunda Jaunaren obren barrentsuna; baiñan bai zureen malezia, eta gaixtotasuna, konda zatzu zenbat bekhatu egiñ dituzun, eta zenbat obra on utzi egiñ gabe.

        Batzuek bere debozione guzia liburuetan darabillate, bertze batzuek imajinetan; edo kanpoko seiñale edo itxurapenetan.

        Batzuek bethi dute Jainkoa bere mihitan, eta hurren behin ere bere bihotzean.

        Baiñan badire bertze batzuk zeiñen espiritua argitua baita, eta bihotza egiazki xahutua zeiñek ezpaitute bertzerik gogoan, eta xedean, ontasun eternalak baizen, zeiñek eziñ bertzez aditzen badituzte munduko gauzak, eta gogoaren bortxa iarraikitzen baitzaizko bere bizi beharrari, haiñek sentitzen, eta aditzen dute Jainkoaren espirituak bihotz barrenerat erraten diotena.

        Espiritu hark erakuxten diote lurraren arbuiatzen, zeruaren maitatzen; mundutik desamarratzen, eta gabaz eta egunaz zeruko dohtsutasuna desiratzen.