SAN JUAN APOSTOLUAREN
APOKALIPSISA

LENBIZIKO KAPITULUA

        1. Jesukristoren Apokalipsisa, Jaungoikoak eman ziona, laster gertatu bear dutenak agertzeko bere serbitzariai; eta ezagutuerazi ziona, bidaldurik bere aingeruaren bitartez bere serbitzari Juani,

        2. Zeñak lekukotasuna eman zion Jaungoikoaren itzari, eta Jesukristoren lekukotasuna, ikusi zituen guziai,

        3. Doatsua profezia onetako itzak irakurtzen, eta aditzen dituena, eta onetan eskribaturik daudenak gordetzen dituena, zeren denbora aldean da.

        4. Juanek Asian dauden zazpi elizai. Grazia zuei eta pakea dana gandik, zana gandik, eta etorriko dana gandik, eta aren esertokigoiaren aurrean dauden zazpi espirituak gandik,

        5. Eta Jesukristo gandik, zeñ dan lekuko leiala illetatik lenbizi sortua, eta lurreko erregeen burua, zeñek maitatu ginduen, eta garbitu ginduen gure pekatuetatik, bere odolean.

        6. Eta egin gaitu Jaungoikoaren eta bere aitaren erreinu, eta apaiz; ari gloria, eta agintaritza gizaldien gizaldietan. Ala izan dedilla.

        7. Ona non datorren odeiakin; eta ikusiko dute begi guziak, eta bera zulatu zutenak; eta bularrak joko dituzte bera ikusiaz lurreko erri guziak.

        8. Ni naiz alfa eta omega, asiera eta bukaera, dio Jaun Jainkoak, danak, eta zanak, eta etorriko danak, guztialak.

        9. Ni Juan zuen anaia eta partilla naigabean, eta erreinuan, eta iragopenean Jesukristogan, izan nintzan Patmos deitzen zaion ugartean, Jaungoikoaren itza gatik, eta Jesusen lekukotasuna gatik.

        10. Izan nintzan gogoz eramana igande egun batean, eta aditu nuen nere ondorik boz andi bat tronpetaren idurikoa.

        11. Ziona: ikusten dezuna eskribatu ezazu liburu batean; eta bidaldu zaiezu zazpi elizai, zeñak dauden Asian, Efeson eta Esmirnan, eta Pergamon, eta Tiatiran, eta Sardisen, eta Filadelfian, eta Laodizian.

        12. Eta itzuli nintzan itz egiten zidan boza ikusteko, eta itzuli nintzanean ikusi nituen zazpi urrezko kandelero.

        13. Eta zazpi urrezko kandeleroen erdian gizonaren semea bezelako bat, soñeko luze batekin jantzirik; eta urrezko gerriko batez bular ondoak loturik.

        14. Aren burua berriz, eta illeak zuriak ziran ille zuria bezela, eta elurra bezela; eta aren begiak su garra bezelakoak ziran.

        15. Eta aren oñak iduri zuten latoe zuria labe beroan; eta aren itzak iduri zuten ur andien otsa;

        16. Eta zeuzkan bere eskuiko eskuan zazpi izar; eta aren aotik ezpata bat bi aldetatik zorroztua irtetzen zan; eta aren arpegia distiatzen da, eguzkia bere indarrean bezala.

        17. Eta ikusi nuenean, erori nintzan aren oñetan illa bezela; eta jarri zuen bere eskuiko eskua nere gañean, ziola: Etzaite beldur izan; ni nazu lenena eta azkena.

        18. Bizi nazana, eta izan naiz illa; eta ona non bizi naizan gizaldien gizaldietan; eta ditut eriotzaren giltzak eta infernukoak.

        19. Eskribatu itzatzu bada ikusi dituzunak, eta diranak, eta gertatu bear dutenak oien ondoren.

        20. Ona nere eskuiko eskuan ikusi dituzun zazpi izarren misterioa, eta zazpi urrezko kandeleroena; zazpi izarrak dira zazpi elizen aingeruak; eta zazpi kandeleroak, zazpi elizak dira.

BIGARREN KAPITULUA

        1. Eskribatu zaiozu Efesoko elizaren aingeruari: Oiek esaten ditu, dauzkanak zazpi izarrak bere eskuiko eskuan, eta zazpi urrezko kandeleroen erdian dabillanak.

        2. Badakiskit zure egiteak, eta zure nekea, eta iragopena, eta ezin dituzula sufritu gaiztoak; eta tentatu dituzula apostolu dirala esaten dutenak ez izanik, eta gezurti arkitu dituzu.

        3. Eta iragopena badezu, eta sufritu dezu nere izena gatik, eta ez dezu ukatu.

        4. Baña badet zertxobait esateko zure kontra, zure lelengo karidadea utzi dezula.

        5. Oroitu zaite bada nondik erori zeran, eta egizu penitenzia, eta egin itzatzu lengo obrak; zeren bestela banatortsu, eta alde eragingo diot zure kandeleroari bere lekutik, ez badezu penitenzia egiten.

        6. Baña au badezu, gorroto diezula Nikolaiten egiteai, zeñai nik ere gorroto diedan.

        7. Belarria duenak, aditu beza Espituak zer dioten elizai: goitzen duenari emango diot jaten bizitako zuaitzetik, zeñ dagoan nere Jaungoikoaren paradisuan.

        8. Eta Esmirnako elizaren aingeruari eskribatu zaiozu: Oriek esaten ditu lenbizikoak eta azkenak, ill zanak eta bizi danak.

        9. Badakit zure naigabea, eta zure premia, baña aberatsa zera; eta Juduak dirala esaten dutenen gaizkiak, eta ez dira ala, baña bai Satanasen batzarrea.

        10. Ez iduki iragotera zoazanen beldurrik. Ona non deabruak sartuko dituan zuetariko batzuek presoindegian tentatuak izateko, eta naigabea izango dezute amar egunean. Izan zaite leiala ill arteraño, eta emango dizut bizitzako koroa.

        11. Duenak belarria, aditu beza zer dioten Espirituak elizai: Goitzen duenari ez dio kalterik egingo bigarren eriotzak.

        12. Eta Pergamoko Elizaren aingeruari eskribatu zaiozu: Oiek esaten ditu duenak ezpata bi aldamenetatik zorroztua;

        13. Badakit non zauden, Satanasen esertokia dan tokian; eta badezu nere izena, eta ez dezu ukatu nere sinistea. Ez eta egun aietan, zeñean Antipas nere aitortzalle leiala, illa izan zan zuen artean, non dagoan Satanas.

        14. Baña badet zure kontra zerbait; badituzu or jarraitzen diotenak Balaamen irakatziari zeñak irakasten zion Balaakari galbidea ematen Israelko semeai zillegi etziranak jan zitzaten, eta lizunkerietan bizi zitzaten.

        15. Ala dituzu zuk ere Nikolaiten irakatsiari jarraitzen diotenak.

        16. Egizu arren penitenzia; bestela etorriko natzatzu bereala, eta gudatuko naiz aiekin nere aoko ezpatarekin.

        17. Duenak belarria aditu beza zer esaten dioten Espirituak Elizai: goitzen duenari emango diot manna gordea, eta emango diot arri zuri bat, eta arrian izen berri bat eskribaturik, iñork ez dakiana artzalleak baizik.

        18. Eta Tiatirako Elizaren Aingeruari eskribatu zaiozu: Oiek esaten ditu Jaungoikoaren semeak, zeñaen begiak su garraren antzekoak diran, eta aren oñak latoe zuriaren idurikoak.

        19. Ezagutzen ditut zure egiteak, eta sinistea, eta zure karidadea, eta lantegia, eta zure iragopena, eta zure azkeneko egiteak lenbizikoak baño geiagoak.

        20. Baña badet zure kontra zerbait: uzten diozula Jezabel emakume profeta dala berak dion bati, irakasten, eta nere serbitzariak engañatzen, loikeriara oiek dakarten, eta Jaungoiko gezurrezkoai eskañitako gauzetatik jan erazitzen.

        21. Eta denbora eman diot penitenzia egiteko, eta ez du nai damutu bere lizunkeriaz.

        22. Beragatik ezarriko det oian; eta arekin nastu diranak izango dira naigaberik andienean, ez badute egiten beren egiten penitenzia.

        23. Aren aurrak ilko ditut, eta jakingo dute Eliza guztiak, ni nazala erraien eta biotzen azterlaria; eta emango diot zuetariko bakoitzari bere egiteen araura. Zuei berriz diozutet,

        24. Eta beste Tiatiran zaudetenai: irakaste oni jarraitzen ez dioten guztiak, eta ezagutzen ez dituztenak Satanasen sakontasunak, aiek dioten bezela, ez det ezarriko zuen gañean beste kargarik.

        25. Alaere dezutena gorde ezazute ni natorren artean.

        26. Eta garaitzen duenari, eta nere azkeneko egiteak gordetzen dituenari, eskua emango diot errien gañean.

        27. Eta zuzenduko ditu burnizko zigorrarekin, eta lurrezko ontzi bat bezela izango dirade autsiak,

        28. Nik ere artu nuen bezela nere Aita gandik; eta emango diot egunsentiko izarra.

        29. Belarria duenak, aditu beza zer dioten Espirituak Elizai.

IRUGARREN KAPITULUA

        1. Eta Sardisko Elizaren Aingeruari eskribatu zaiozu: oiek esaten ditu dauzkanak Jaungoikoaren zazpi espirituak eta zazpi izarrak. Badakizkit zure egiteak, badezula bizi zeralako izena, eta illik zaudela.

        2. Izan zaite iratzarria, eta sendatu itzatzu beste iltzera zijoazenak. Zeren ez ditut arkitzen zure egiteak beteak nere Jaungoikoaren aurrean.

        3. Gogoan bada iduki ezazu zer artu dezun eta aditu, eta gorde ezazu, eta egin penitenzia. Ez bazaude ordea iratzarririk, etorriko natzatzu lapurra bezela, eta ez dezu jakingo zer ordutan etorriko natzatzun.

        4. Argatik badituzu izen banaka batzuek Sardisen, beren soñekoak zikindu ez dituztenak; eta ibilliko dirade nerekin zuriz jantzirik, zeren diñak dirade.

        5. Garaitzen duena, onela izango da zuriz jantzia, eta ez det kenduko aren izena bizitzako liburutik, eta aitortuko det aren izena nere Aitaren aurrean, eta aren Aingeruen aurrean.

        6. Belarria duenak, aditu beza zer esaten dioten Espirituak Elizai.

        7. Eta eskribatu zaiozu Filadelfiako Elizako Aingeruari: Oiek esaten ditu Santuak eta Egiatiak Dabiden giltza duenak, zeñek idikitzen dau, ta iñork ez du itxitzen; zeñek itxitzen du, eta ez du iñork idikitzen.

        8. Badakizkit zure egiteak. Ona jarri dizut aurrean ate idikia, iñork itxi ezin dezakeana; indar gutxi dezulako, eta gorde dezulako nere itza, eta ez dezulako nere izena ukatu.

        9. Ona non emango dizudan Satanasen batzarretik, Juduak dirala esaten duten batzuek, eta ez dirade ala, baña gezurra diote; ona non etorri eraziko diedan, eta belaunikotuko dira zure oñetan, eta jakingo dute maite zaitudala.

        10. Gorde dozulako nere iragopeneko itza, nik ere gordeko zaitut tentazioko orduan, zein etorriko dan mundu guztira, lurrean bizi diranak probatzera.

        11. Ona non natorren bereala; gorde ezazu dezuna, iñork artu ez dezan zure koroa.

        12. Garaitzen duenarekin egingo det abe bat nere Jaungoikoaren Elizan, eta kanpora ez da berriz aterako, eta eskribatuko det aren gañean nere Jaungoikoaren izena, eta nere Jaungoikoaren erriaren izena, Jerusalem berriarena, zeñ jatxitzen dan zerutik nere Jaungoikoa gandik, eta nere izen berria.

        13. Duenak belarria, aditu beza zer esaten dioten Espirituak Elizai.

        14. Laodiziako Elizaren Aingeruari ere eskribatu zaiozu: ona zer dion egia danak, lekuko leialak, eta egiazkoak, zeña dan Jangoikoaren egikeraren izanbidea.

        15. Badakizkit zure egiteak; ez zerala ez otza, ez beroa. Arren bada baziña otza, edo beroa.

        16. Baña epela zeralako, eta ez otza ez beroa, asiko natzatzu gonbitatzen nere aotik.

        17. Esaten dezulako: aberatsa naiz, eta ondasuntsua, eta ez naiz iñoren bear; eta ez dakizu zerala txit beartsua, eta doakabea, eta deusgabea, eta itsua, eta billosa.

        18. Konsejatzen zaitut erosi dezadazula sutan garbitutako urrea, aberastu zaitean, eta jantzi ditzatzun soñeko zuriak, agertu ez dedin zure billostasunaren lotsaria; eta begiurez gantzutu itzatzu zure begiak ikusi dezazun.

        19. Nik maite ditudanai errierta egiten diotet, eta kastigatzen ditut. Piztu zaite bada, eta egizu penitentzia.

        20. Ona non nagoan atean, eta jotzen det: baldin iñork aditzen badu nere boza, eta idikitzen badit atea, sartuko naiz beragana, eta apalduko det arekin, eta arek nerekin.

        21. Garaitzen duenari eseri eraziko diot nerekin nere tronuan, nik ere goraitu nuen bezela, eta eseri nintzan bezela nere Aitarekin aren tronuan.

        22. Duenak belarria, aditu beza zer dioten Espirituak Elizai.

LAUGARREN KAPITULUA

        1. Oien ondoren ikusi nuen; eta ona ate bat idikia zeruan, eta lenbizi aditu nuen bozak, tronpeta bat bezela niri izketan, esan zidan: igo zaite onera, eta erakutsiko dizkitzut gero gertatu bear dutenak.

        2. Eta bereala izan nintzan gogoz eramana; eta ona esertoki bat jarririk zegoan zeruan, eta esertokian eseria.

        3. Eta eseririk zegoanak iduri zuen diamante nabarra eta gorria; eta ostrellaka bat zegoan esertokiaren inguruan, zuena diamante berdea.

        4. Eta esertokiaren inguruan ogei ta lau esertoki; eta tronuen gañean ogeitalau zar eseririk, soñeko zuriz inguraturik, eta aien buruetan urrezko koroak.

        5. Eta tronutik irteten ziran tximistak, eta deadarrak, eta turmoiak; eta zeuden tronuaren aurrean zazpi argi pizturik, zeñak diran Jaungoikoaren zazpi Espirituak.

        6. Eta tronuaren ikusbegian bideriozko itsaso bat bezala kristalaren idurikoa; eta esertokiaren erdian, eta esertokiaren inguruan lau abere begiz beteak aurretik, eta ostetik.

        7. Eta lenbiziko aberea leoiaren idurikoa, eta bigarren aberea idiskoaren idurikoa, eta irugarren abereak zuen arpegi bat gizonaren irudikoa, eta laugarren abereak iduri zuen egan dijoan arranoa.

        8. Eta lau abereak bazituzten seina ego, eta inguruan eta barrenen beterik zeuden begiz; eta atsedenik artu gabe gauaz, ez egunaz, esaten zuten: Santua, Santua, Santua, Jauna Jaungoiko guztiala, zeñ zan, eta zeñ da, eta zeñ etorriko da.

        9. Eta ari ziradela abere aiek gloria, eta ondra, eta bendizioa ematen eseririk zegoanari tronuaren gañean, bizi danari gizaldien gizaldietan.

        10. Auzpez erortzen ziran ogei eta lau zaarrak tronuan eseririk zegoanaren aurrean, eta botatzen zituzten beren koroak tronuaren aurrean, ziotela:

        11. Gai zera gure Jaun Jainkoa artzeko gloria, eta ondra, eta bertutea; zeren zuk egin dituzu gauza guziak, eta zure naiz ziran, eta egiñak izan dira.

BOSGARREN KAPITULUA

        1. Eta ikusi nuen tronuan eseririk zegoanaren eskuiko eskuan liburu bat barrendik eta kanpotik eskribaturik, eta zazpi silluz zarraturik.

        2. Eta ikusi nuen Aingeru errutsu bat, sendo deadar egiten zuela: Nor da gai liburua zabaltzeko, eta silluak askatzeko?

        3. Eta iñork ezin zuen, ez zeruan, ez lurrean, ez lurpean, zabaldu liburua, ez berari begiratu.

        4. Eta ni negar erioan nengoan, iñor etzalako gai arkitu, zabaltzeko liburua, eta berari begiratzeko.

        5. Eta zarretatik batek esan zidan: Ez dezazula egin negarrik; ona garaitu du Judaren leinuko leoiak, Dabiden sustraiak, liburua zabaltzeko eta zazpi silluak kentzeko.

        6. Eta ikusi nuen, eta ona tronuaren, eta lau abereen erdian, eta zarren erdian, Bildots bat zutik illa bezala, zeuzkana zazpi adar eta zazpi begi, zeñak dirade Jaungoikoaren zazpi espiritu lur guzira bidalduak.

        7. Eta etorri zan, eta artu zuen liburua tronuan eseririk zegoanaren eskuiko eskutik.

        8. Eta zabaldu zuenean liburua, lau abereak, eta ogei eta lau zarrak auzpeztu ziran Bildotsaren aurrean, zituztela bakotxak arpak, eta urrezko ontzi batzuk usai onez beteak, oiek dirade santuen erreguak.

        9. Eta kantatzen zuten kantatxo berri bat, ziotela: Gai zara, Jauna, liburua artzeko, eta aren silluak askatzeko, zeren illa izan zera, eta erosi gaituzu Jaungoikoarentzat zure odolaz etxadi eta izkuntza, eta erri, eta erreinu guzitik.

        10. Eta egin gaituzu gure Jaungoikoaren errege eta apaiz, eta erreinatuko degu lurrean.

        11. Eta ikusi nuen, eta aditu nuen Aingeru askoren boza, tronuaren eta abereen eta zarren inguruan; eta ziran millen millak,

        12. Deadar andiarekin ziotenak: Gai da illa izan dan Bildotsa artzeko bertutea, eta Jaungoikotasuna, eta jakinturia, eta indarra, eta ondra, eta gloria, eta bendizioa.

        13. Eta zeruan eta lurraren gañean, eta lurpean diran guztiak, eta itsasoan, eta artan barrenen diran gauza guztiai aditu nien esaten: Tronuan eseririk dagoanari, eta Bildotsari bendizioa, eta ondra, eta gloria, eta ala gizaldien gizaldietan.

        14. Eta lau abereak esaten zuten: Ala izan dedilla. Eta ogei eta lau zarrak auzpez erori ziran, eta adoratu zuten bizi dana gizaldien gizaldietan.

SEIGARREN KAPITULUA

        1. Eta ikusi nuen Bildotsak idiki zuela zazpi silluetatik bat, eta aditu nion lau abereetatik bati, esaten turmoiaren boza bezelako batekin: Atoz, eta ikusi ezazu.

        2. Eta ikusi nuen eta ona zaldi zuri bat, eta aren gañean eseririk zegoanak, zeukan ballesta bat, eta eman zioten koroa bat, eta abiatu zan garaitzalle garaitzeko.

        3. Eta idiki zuenean bigarren sillua, aditu nion bigarren abereari, esaten: Atoz, eta ikusi ezazu.

        4. Eta irten zan beste zaldi gorrizta bat, eta aren gañean eseririk zegoanari emana izan zaion, pakea lurretik kentzea, eta elkar iltzea, eta eman zioten ezpata andi bat.

        5. Eta idiki zuenean irugarren sillua, aditu nion irugarren abereari esaten: Atoz, eta ikusi ezazu. Eta ona zaldi beltz bat, eta aren gañean eseririk zegoanak zeukan balantza bat bere eskuan.

        6. Eta aditu nuen boz bat bezela lau abereen artetik, esaten: Bi libra ogi diruan, eta iru libra garagar diruan; eta ardoari eta olioari ez egin kalterik.

        7. Eta idiki zuenean laugarren sillua, aditu nuen laugarren aberearen itza, esaten: Atoz, eta ikusi ezazu.

        8. Eta ona zaldi zurbil bat, eta aren gañean eseririk zegoanak zuen izena Eriotzea, eta jarraitzen zion infernuak; eta eskua emana izan zaion lurraren lau ertzetan, ilteko ezpataz, goseteaz, eta eriotzeaz, eta lurreko pistiakin.

        9. Eta idiki zuenean bosgarren sillua, ikusi nituen aldarepean Jaungoikoaren itza gatik, eta ekarri zioten lekukotasuna gatik illak izan ziradenen animak.

        10. Eta deadarrez ari ziraden sendo, ziotela: Noiz artean, Jauna, santua eta egiatia ez dezu juzgatzen, eta bengatzen gure odola lurrean dauden oietatik?

        11. Eta emanak izan zitzaiozkaten soñeko zuriak; eta esana izan zitzaioten itxedon zezatela oraindikan piska bat, bete artean aien serbitzari lagunen, eta berak bezela illak izan bear dutenen zenbata.

        12. Eta ikusi nuen idiki zuenean seigarren sillua; eta ona lurdardara andi bat izan zan, eta eguzkia beltzitu zan zurdazko eun bat bezela; ta illargia guztia odol bezela biurtu zan.

        13. Eta izarrak zerutik erori ziran lurrera, piko ondoak utziten dioten bezela bere pikoai aize andi batek mugitzen duenean.

        14. Eta zerua bildu zan liburu inguratu bat biribillatzen dan bezela, eta mendi guziak, eta ugarteak beren tokietatik mugitu ziran.

        15. Eta lurreko erregeak, eta andiak, eta armadetako agintariak, eta aberatsak, eta sendoak, eta menpeko diran guziak, eta jabeak, gorde ziran arri zuloetan, eta mendietako aitz bitarteetan.

        16. Eta esaten diote mendiai, eta aitzai: Erori zaitezte gure gañera, gorde gaitzatzute tronuan eseririk dagoanaren ikusbidetik, eta Bildotsaren aserretik.

        17. Zeren eldu da aien aserrearen egun andia: eta nor egon dezake zutik?

ZAZPIGARREN KAPITULUA

        1. Oien ondoan ikusi nituen lau aingeru zutik lurraren lau ertzetan lurreko lau aizeak zeuzkatela, ibilli ez zitezten lurrean, ez itsasoan, ez zuaitz batean ere.

        2. Eta ikusi nuen beste Aingeru bat igotzen eguzkiaren irteeratik, zeñak zeukan Jaungoiko biziaren sena; eta sendo deadar egin zioten lau aingeruai, zeñai eskua emanik zegoten lurrari, eta itsasoari kalte egiteko,

        3. Ziotela: Ez egin kalterik lurrari, ez itsasoari, ez eta zuaitzai, marka ditzagun artean gure Jaungoikoaren serbitzariak beren kopetetan.

        4. Eta aditu nuen markatuen zenbata, eun eta berrogeita lau milla markaturik Israelko semeen etxadi guzitik.

        5. Judaren etxaditik, amabi milla markatuak; Rubenen etxaditik, amabi milla markatuak; Gaden etxaditik, amabi milla markatuak;

        6. Aserren etxaditik, amabi milla markatuak; Neptaliren etxaditik, amabi milla markatuak; Manaseren etxaditik, amabi milla markatuak;

        7. Simeonen etxaditik, amabi milla markatuak; Lebien etxaditik, amabi milla markatuak; Isakarren etxaditik, amabi milla markatuak;

        8. Zabulonen etxaditik, amabi milla markatuak; Joseren etxaditik, amabi milla markatuak; Benjaminen etxaditik, amabi milla markatuak.

        9. Oien ondoren ikusi nuen talde andi bat, iñork kontatu ezin zezakeana, erreinu, eta etxadi, eta erri, eta izkuntza guzietatik; zutik tronuaren aurrean, eta Bildotsaren ikusbegian, soñeko zuriz estalirik, eta palmak beren eskuetan.

        10. Eta sendo deadar egiten zuten, ziotela: Gur gure Jaungoiko tronuan eseririk dagoanari, eta Bildotsari.

        11. Eta Aingeru guziak zeuden zutik tronuaren, eta zaarren, eta lau abereen inguruan, eta auzpez erori ziran tronuaren aurrean, eta adoratu zuten Jaungoikoa.

        12. Ziotela: Bai; bendizioa, eta argitasuna, eta jakinduria, eta eskerra, eta ondra, eta birtutea, eta indarra gure Jaungoikoari gizaldien gizaldietan; Ala izan bedi.

        13. Eta erantzun zidan zaarretatik batek, eta esan zidan: Nor dira soñeko zuriz jantzirik dauden oriek? Eta nondik etorri dira?

        14. Eta esan nion: Nere Jauna, zuk dakizu. Eta esan zidan: Oriek dira, etorri diranak naigabe anditik, eta beren soñekoak garbitu dituztenak, eta berak zuritu Bildotsaren odolean.

        15. Beragatik daude Jaungoikoaren tronuaren aurrean, eta serbitzen dute gau ta egun aren elizan; eta tronuan eseririk dagoana, egongo da aien gañean.

        16. Ez dute goserik ez egarririk izango; eta ez dituzte joko eguzkiak, ez beste berotasunek,

        17. Zeren Bildots, tronuaren erdian dagoanak, zaituko ditu, eta eramango bizitzako ur iturrietara; eta leortuko ditu Jaungoikoak negar guztiak aien begietatik.

ZORTZIGARREN KAPITULUA

        1. Eta idiki zuenean zazpigarren sillua, ishildu zan zerua, ordu erdiren baten.

        2. Eta ikusi nituen Jaungoikoaren aurrean dauden zazpi Aingeruak, eta emanak izan zitzaiozkaten zazpi tronpeta.

        3. Eta beste Aingeru bat etorri zan, eta gelditu zan aldarearen aurrean; intzentzonario bat zeukala, eta eman zitzaiozkan intzentzo asko, ezarri zitzan santu guztien erregetatik urrezko aldarearen gañean, zeñ dan Jaungoikoaren tronuaren aurrean.

        4. Eta igo zan intzentzoen kea, santuen erreguakin egiña, aingeruaren eskutik Jaungoikoaren aurrera.

        5. Eta artu zuen Aingeruak intzentzonarioa, eta bete zuen aldareko sutik; eta aurtiki zuen lurrera; eta egin zan turmoi ots eta deadar, eta tximista, eta lurdardara andia.

        6. Eta zazpi aingeru zazpi tronpeta zituztenak, gertutu ziran tronpetak jotzeko.

        7. Eta lenbiziko Aingeruak jo zuen tronpeta, eta egin zan arri eta su odolarekin nastua, eta ezarriak izan ziran lurrera, eta lurraren irugarren partea erre zan, eta zuaitzen irugarren partea kiskali zan, eta belar berde guzia erre zan.

        8. Eta bigarren Aingeruak jo zuen tronpeta, eta mendi andi bat bezelako bat su-garretan aurtikia izan zan itsasora, eta itsasoaren irugarren partea odol biurtu zan.

        9. Eta ill zan itsasoan bizia zeukan kreaturetatik irugarren partea, eta ontzien irugarren partea, galdu zan.

        10. Eta irugarren Aingeruak tronpeta jo zuen; eta erori zan zerutik izar andi bat, su-garretan zuzi bat bezala eta erori zan ibaien irugarren partera, eta iturri uretara.

        11. Eta izarraren izena da Asentzioa; eta uren irugarren partea asentzio biurtu zan, eta gizon asko ill zan ur aiekin, kirastu ziralako.

        12. Eta laugarren Aingerua tronpeta otsez ari izan zan; eta joa izan zan eguzkiaren irugarren partea, eta illargiaren irugarren partea, eta izarren irugarren partea, ala non illundu zan aien irugarren partea, eta etzuen oien irugarren parteak argirik ematen egunaz, ez eta orobat gauaz.

        13. Eta ikusi nuen, eta aditu nuen zeruaren erditik egan zijoan arrano baten boza, zeñak deadar egiten zuen sendo: Zorigaitz, zorigaitz, zorigaitz, lurrean daudenak, beste iru Aingeru, tronpetak jo bear dituztenak gatik.

BEDERATZIGARREN KAPITULUA

        1. Eta bostgarren aingeruak jo zuen tronpeta, eta ikusi nuen izar bat erori zala zerutik lurrera, eta emana izan zitzaion leizeko putzuko giltza.

        2. Eta idiki zuen leizeko putzua, eta igo zan putzuko kea, su labe andi batena bezela; eta illundua izan zan eguzkia eta airea putzuko keaz.

        3. Eta putzuko keetik irten ziran langostak lurrera; eta emana izan zitzaioten ala, lurreko arrabioak duten bezelako ala.

        4. Eta izan zitzaioten, agindua ez zaiotela obenik egin lurreko belarrari, ez berde zan gauzari, ez zuaitz bati ere; baizik bakarrik Jaungoikoaren señalea beren bekokietan ez duten gizonai.

        5. Eta eskua emana izan zaioten, ez ill erazitzeko, baña oñazetzeko bost illa betez eta aien muñak ziran arrabioak gizonari usikitzen dionean bezelako miñak.

        6. Eta egun aietan gizonak ibilliko dira eriotzaren ondorik, eta ez dute arkituko, eta naiko dute ill, eta eriotzeak iges egingo diote.

        7. Eta langostak bezelako aiek, iduri zuten zamari talde bat gudarako gertua; eta aien buruetan zeuden koroak bezelako batzuek, urrearen idurikoak; eta aien arpegia, gizonen arpegia bezelakoa zan.

        8. Eta zituzten illeak emakumeen idurikoak; eta aien ortzak leoien ortzak iduri zituzten.

        9. Eta zituzten bularrekoak, burnizko bularrekoen idurikoak, eta aien egoen otsak, iduri zuen arin gudan dijoan zaldi talde baten abarrotsa.

        10. Eta zituzten buztanak arrabioen idurikoak; eta eztenak zeuden aien buztanetan, eta aien ala gizonai kalte egiteko bost illabetez, eta zuten beren gañean.

        11. Erregetzat leize andiko Aingerua zeñen izena da Hebreoz Abadon, grieguz berriz Apolhon, latinez da Exterminans.

        12. Zorigaitz bat igaro da, eta ona non datozten oraindik bi zorigaitz aien ondorik.

        13. Eta seigarren aingeruak jo zuen tronpeta, eta aditu nuen boz bat, Jaungoikoaren begien aurrean dagoan urrezko aldarearen lau adarretatik,

        14. Esaten seigarren aingeru tronpetadunari: Solta itzak Eufratesko ibai andian loturik dauden lau aingeruak.

        15. Eta soltatuak izan ziran lau aingeruak, zeñak zeuden gertuturik ordurako, eta egunerako, eta illerako, eta urterako, gizonen irugarren partea ill zezaten.

        16. Eta zaldizko armadaren saldoa ogei millatan amar milla eta aditu nuen aien zenbata.

        17. Eta onela ikusi nituen zamariak ikusaldian; eta aien gañean eseririk zeudenak, zituzten suzko, eta jazintozko, eta sufrezko bularrekoak; eta zamarien buruak ziran, leoien buruak bezelakoak, eta aien aotik irteten zan sua, eta kea, eta sufrea.

        18. Eta ill zan gizonen irugarren partea iru izurri oiekin, aien aotik irteten ziran su, eta ke, eta sufreaz,

        19. Zeren zamarien ala aien aoan da, eta aien buztanetan; zeren aien buztanak sugeen idurikoak dira, badituzte buruak eta aiekin kalte egiten dute.

        20. Eta izurri oiez illak izan ez ziran beste gizonak, etzuten artu bere eskuen egiteen damurik, eta etzioten utzi, deabruak, eta urrezko, eta zillarrezko, eta metalezko, eta arrizko, eta zurezko iduripenak adoratzeari, zeñek ezin dezaketen ez ikusi, ez aditu, eta ezin ditzaken ibilli.

        21. Eta etzuen egin beren gizon ilteen ez ..., ez beren lizunkerien, eta beren lapurreten penitentziarik.

AMARGARREN KAPITULUA

        1. Eta ikusi nuen beste Aingeru sendo bat zerutik jatxitzen odeiez inguraturik, eta ostrellaka bat buruaren gañean; eta aren arpegia zan eguzkia bezela, eta aren oñak suzko abe batzuk bezela.

        2. Eta bazuen eskuan liburutxo bat zabaldurik; eta jarri zuen eskuiko oña itsasoaren gañean, ezkerra berriz lurraren gañean.

        3. Eta deadar egin zuen sendo, leoiak egiten duen orroia bezala. Eta deadar egin zuenean, zazpi turmonotsak bere itzakin erantzun zuten.

        4. Eta erantzun zutenean zazpi turmonotsak bere itzakin, ni eskribatzera nijoan; eta aditu nuen boz bat zerutik niri esaten: Markatu itzatzu zazpi turmonotsak erantzunak, eta ez ditzatzula berak eskribatu.

        5. Eta aingeru, itsasoaren, eta lurraren gañean zutik ikusi nuenak, altxatu zuen bere eskua zerurontz;

        6. Eta juramentu egin zuen gizaldien gizaldietan bizi zana gatik, zerua eta artan daudenak, eta lurra eta artan daudenak, eta itsasoa eta artan daudenak kreatu zituena gatik, denborarik ez dala izango geiago,

        7. Baizik zazpigarren aingeruaren itzaren egunetan, tronpeta asi ditenean erantzuten, kunplituko dala Jaungoikoaren misterioa, ezagutu erazi duen bezela bere serbitzari profeten bitartez.

        8. Eta aditu nuen boz bat zerutik, berriz neri itz egiten, eta esaten: Zoaz, eta ar ezazu liburu zabaldua, itsasoaren gañean, eta lurraren gañean zutik dagoan aingeruaren eskutik.

        9. Eta joan nintzan aingerua gana, eta esan nion, eman zadala liburua. Eta esan zidan: Ar ezazu liburua, eta iretsi ezazu, eta garrazteraziko dio zure sabelari, baña zure aoan gozo izango dezu eztia bezela.

        10. Eta artu nuen liburua aingeruaren eskutik, eta iretsi nuen; eta nere aoan gozoa zan eztia bezala.

        11. Eta esan zidan: Bear diezu oraindikan profetizatu erreinuai, eta erriai, eta izkuntza askori, eta errege askori.

AMAIKAGARREN KAPITULUA

        1. Eta emana izan zitzadan kañabera bat, zigor baten idurikoa, eta esana izan zitzadan: Jaiki zaite, eta neurtu ezazu Jaungoikoaren tenploa, eta aldarea, eta an adoratzen ari diranak.

        2. Ataria berriz, tenplotik kanpora dagoena, bego kanpoan, eta ez dezazula hura neurtu; zeren utzia zate jendillai, eta erri santua zapalduko dute berrogei ta bi illa betean;

        3. Eta emango diet nere bi lekukoai, eta profetizatuko dute milla berreun eta irurogei egunean zakuz jantzirik.

        4. Oiek dirade bi olibo, eta bi kandelero, lurreko Jaunaren aurrean daudenak.

        5. Eta norbaitek gaizkirik egin nai badiote, su bat irtengo da aien aotik, eta iretsiko ditu aien etsaiak; eta norbaitek min eman nai badiote, onela ark illa bear du.

        6. Oiek badute eskua zerua zarratzeko, egin ez dezan euririk oien profetizatzeko egunetan; eta eskua dute uren gañean, oiek odol biurtzeko, eta lurra jotzeko nai dituen izurriz, nai duten guzian.

        7. Eta bukatzen dutenean beren lekukotasuna, leize anditik igotzen dan pistia gudan ariko da oien kontra, eta garaituko ditu, eta ilko ditu.

        8. Eta aien gorputzak etzanik egongo dirade, Sodoma eta Ejipto iduripenez deitzen zaion erri andiko plazetan, non aien Jauna ere izan zan gurutziltzatua.

        9. Eta asko etxadi, eta erri, eta izkuntza, eta erreinuetakok ikusiko dituzte aien gorputzak iru egun eta erdian, eta ez dute utziko aien gorputzak obietan ezarten.

        10. Eta lurrean bizi diradenak poztuko dira aien eriotzeaz, eta jostatuko dirade, eta elkarri emaitzak bidalduko dizkite, zeren bi profeta aiek oñazkatu zituzten lurrean bizi ziradenak.

        11. Eta iru egun, eta erdien ondoan, bizitzako espiritua Jaungoikoak sartu zuen aietan; eta zutitu ziran beren oñen gañean, eta beldur andi batez bete zituen aien ikusmenak.

        12. Eta aditu zuten boz andi bat zerutik, aiei esaten ziotena: igo zaitezte onera. Eta igo ziran zerura odoi batean; eta ikusi zituzten aien etsaiak.

        13. Eta ordu artan egin zan lurdardara andi bat, eta erriaren amargarren partea erori zan; eta ill ziran lurdardaran zazpi milla gizon; eta besteak beldurturik egon ziran, eta gloria eman zioten zeruko Jaungoikoari.

        14. Bigarren zorigaitza irago da; eta ona irugarren zorigaitza laister etorriko dana.

        15. Eta zazpigarren aingeruak jo zuen tronpeta, eta boz andiak erantzun zuten zeruan, eta zioten: Mundu onetako nagusitasuna gure Jaunaren eta aren Kristorentzakotu da; eta errege izango dirade gizaldien gizaldietan. Ala izan dedilla.

        16. Eta ogei ta lau zarrak, Jaungoikoaren aurrean beren esertokietan jarririk daudenak, erori ziran auzpez, eta adoratu zuten Jaungoikoa, ziotela:

        17. Eskerrak dizkitzugu, Jaun Jainko guztiala, zerana, eta ziñana, eta etorriko zerana, artu dezulako zure indar andia, eta erregetu zeralako.

        18. Aserretu dira erreinuak, baña zure aserrealdia eldu da, eta denbora illak juzgatzeko, eta saria emateko zure serbitzari profetai, eta santuai, eta zure izenaren beldur diranai, txikiai eta andiai; eta lurra zikindu dutenak arroztutzeko.

        19. Eta zabaldu zan Jaungoikoaren tenploa zeruan, eta ikusi zan aien elkartasuneko utxa, eta egin zan tximista, eta deadar, eta lurdardara, eta txingor andia.

AMABIGARREN KAPITULUA

        1. Eta ikusgarri andi bat agertu zan zeruan; emakume bat eguzkiaz inguraturik, eta aren oinpetan illargia, eta aren buruan amabi izarrezko koroa bat;

        2. Eta izorra egonik, deadarrez ari zan aurmiñetan, eta oñazkatzen zan erditzeko.

        3. Eta ikusi zan beste ikusgarri bat zeruan; eta ona suge andi origorri bat, zeñak zituen zazpi buru, eta amar adar; eta aren buruetan zazpi koroa.

        4. Eta aren buztanak zeraman zeruko izarren irugarren partea, eta aurtiki zituen lurrera; eta sugea gelditu zan aurmiñetan zegoan emakumearen aurrean, erditzen zuenean, aren semea iretsiteko.

        5. Eta erdi zuen aur bat semea, zeñak zuzenduko ditu erreinu guztiak burnizko zigorrarekin; eta eramana izan zan aren semea Jaungoikoa gana, eta aren tronura.

        6. Eta emakumeak iges egin zuen eremura, non zuen toki bat Jaungoikoak prestaturik, an bazkatua izateko milla berreun eta irurogei egunean.

        7. Eta izan zan guda andi bat zeruan: Migel eta aren aingeruak gudan ari ziran sugearen kontra, eta sugea gudan ari zan, eta aren Aingeruak ere.

        8. Eta etzuten garaitu, eta etzan arkitu aren tokirik berriz zeruan.

        9. Eta aurtikia izan zan suge andi hura, suge zarra, Deabrua, eta Satanas deitzen zaiona, mundu guztia engañatzen duena; eta aurtikia izan zan lurrera, eta aren aingeruak arekin aurtikiak izan ziran.

        10. Eta aditu nuen boz andi bat zeruan, esaten zuela: Orain bete da salbazioa, eta indarra, eta gure Jaungoikoaren erregetzea eta aren Kristoren ala, aurtikia izan dalako gure anaien salatzallea, zeñak salatzen zituen gure Jaungoikoaren aurrean gau eta egun.

        11. Eta oiek garaitu dute hura, Bildotsaren odolaz, eta bere lekukotasunaren itzaz, eta ez dituzte beren biziak maitatu eriotzeari iges egiteraño.

        12. Bera gatik poztu zaitezte zeruak, eta an daudenak. Zorigaiztokoak lurra, eta itsasoa zeñetara jatxi den deabrua aserre andiarekin, jakiñik denbora gutxi duela.

        13. Ikusirik sugeak aurtikia izan zala lurrera; esetsi zion semea erdi zuen emakumeari.

        14. Eta emanak izan zitzaizkion emakumeari arrano andi baten bi ego, egan zezan eremura bere tokira, non dan denbora baten eta denboran, eta denbora erdi baten sugearen ikusbidetik.

        15. Eta aurtiki zuen sugeak bere aotik emakumearen ondoan, ur ugolde bat bezela, ugoldeak bera eraman erazitzeko,

        16. Eta laguntasuna egin zion lurrak emakumeari, eta zabaldu zuen lurrak bere aoa, eta iretsi zuen sugeak bere aotik aurtikitako ugoldea.

        17. Eta aserretu zan sugea emakumearen kontra, eta joan zan gudatzera, aren odoleko besteen kontra, zeñak gordetzen dituzten Jaungoikoaren aginteak, eta duten Jesukristoren lekukotasuna.

        18. Eta gelditu zan itsasoko ondarrean.

AMAIRUGARREN KAPITULUA

        1. Eta ikusi nuen pistia bat itsasotik igotzen, zazpi buru zeuzkana, eta amar adar, eta amar adarren gañean amar koroa, eta aren buruen gañean blasfemiazko izenak.

        2. Eta ikusi nuen pistiak iduri zuen leoearrea, eta aren oñak artzaren erpeak bezelakoak ziran, eta aren aoa leoearen aoa bezelakoa. Eta sugeak eman zion bere indarra, eta al andia.

        3. Eta ikusi nuen aren buruetatik bat jorik, zirudiala iltzera zijoala; eta aren eriozko zauria sendatu zan; eta lur guztia mirariturik jarri zan pistiaren ondoren.

        4. Eta adoratu zuten sugea, zeñak eman zion ala pistiari; eta adoratu zuten pistia, ziotela: Nor pistiaren idurikoa? Eta nork gudatu dezake arekin?

        5. Eta emana izan zaion ao bat, arrokeriak eta blasfemiak egiten zituena; eta emana izan zaion gaizki egiteko ala berrogei eta bi illabetez.

        6. Eta idiki zuen aoa Jaungoikoa gatik blasfemiatzeko, eta aren izena gatik, eta aren egontokia gatik, eta zeruan daudenak gatik blasfemiatzeko.

        7. Eta emana izan zitzaion santuai gerra egitea, eta aiek garaitzea; eta eskua izan zuen etxadi, eta erri, eta izkuntza, eta erreinu guzien gañean.

        8. Eta adoratu zuten lurrean zeuden guziak, zeñen izenak ez dauden eskribatuak, munduaren asieratik illa izan dan Bildotsaren bizitzako liburuan.

        9. Iñork baldin badu belarririk aditu beza.

        10. Besterik katiberiara daramana, bera katiberiora joango da; ezpataz iltzalleak, bear du izan ezpataz illa. Or da santuen iragopena eta fedea.

        11. Eta ikusi nuen beste pistia bat lurretik igotzen, eta zeuzkan bi adar Bildotsaren idurikoak, eta itz egiten zuen sugeak bezela.

        12. Eta lenbiziko pistiaren al guzia egiten zuen aren aurrean; eta lurrari eta artan zeudenai, adoraerazi zioten lenbiziko pistia, zeñaren eriozko zauria sendatua izan zan.

        13. Eta egin zituen gauza izigarri andiak, suari jatxi erazitzeraño zerutik lurrera gizonen aurrean.

        14. Eta engañatu zituen lurrean zeudenak pistiaren aurrean eman izan zitzaion gauza izigarriak egiñaz, esanik lurrean bizi ziradenai, egin dezatela, ezpataren zauria izanik bizi dan pistiaren iduri bat.

        15. Eta ala izan zuen, bizia emateko pistiaren iduriari, eta pistiaren iduriari itz erazitzeko, eta egiteko pistiaren irudia adoratzen etzuten guziak, illak izan diteztela.

        16. Eta guziai, andiai eta txikiai, eta aberatsai, eta beartsuai, nagusiai eta menpekoai artu eraziko diote señale bat beren eskuiko eskuan, edo beren kopetetan.

        17. Eta egingo du iñork erosi edo saldu ez dezakeala ez baldin badu pistiaren señalea, edo izena, edo aren izenaren zenbata.

        18. Emen da jakituria; duenak adimena konta beza pistiaren zenbata, zeren gizon baten zenbata da; eta aren zenbata seireun eta irurogei eta sei.

AMALAUGARREN KAPITULUA

        1. Eta ikusi nuen; eta ona Bildotsa zegoan zutik Siongo mendiaren gañean, eta arekin eun eta berrogeita lau milla, aren izena, eta aren Aitaren izena ekarten zutenak beren kopetetan eskribaturik.

        2. Eta aditu nuen boz bat zerutik, ur andien bozaren idurikoa, eta turmoe ots andi baten otsaren idurikoa: eta aditu nuen otsa zan, arpalariak arpan ari diranean bezelakoa.

        3. Eta kantatzen zuten kanta berri bat bezela esertokiaren aurrean, eta lau abereen, eta zarren aurrean; eta iñork etzezakean esan kantatxoa eun eta berrogeita lau milla lurretik erosiak izan ziran aiek baizik.

        4. Oiek dirade emakumeekin zikindu etziranak, zeren birjiñak dira; oiek Bildotsari jarraitzen diote noranai joan dedilla; oiek erosiak izan dira gizonetatik lenenak Jaungoikoarentzako eta Bildotsarentzako,

        5. Eta aien aoan ez da arkitu gezurrik; ala norbanik gabe daude Jaungoikoaren tronuaren aurrean.

        6. Eta ikusi nuen beste Aingeru bat zeruaren erdiaren gañetik egan, Ebanjelio betikoa zeukala, irakasteko lurrean zeudenai, erreinu, eta gizatalde eta izkuntza, eta erri guztiai.

        7. Esaten zuela deadar andiarekin: Jaunaren beldur izan zaitezte, eta eman zaiozute onra, zeren badator aren juizioko ordua; eta adora ezazute, zerua eta lurra, eta itsasoa eta iturri urak egin dituena.

        8. Eta beste aingeru bat ondoren atera zan, esaten zuela: Erori da, erori da Babilonia andi hura, zeñak bere lizunkeriako kolerako ardoa edan erazi diote erreinu guziai.

        9. Eta irugarren aingeru bat agertu zan aien ondoren esaten zuela deadar andiarekin: iñork adoratu badu pistia, eta aren iduria, eta señalea artu bere bekokian, edo bere eskuan,

        10. Arek ere edango du Jaungoikoaren aserreko ardotik, aren aserreko ontzian, garbiarekin nastua izan danetik, eta izango da tormentatua suaz eta sufreaz aingeru santuen aurrean, eta Bildotsaren aurrean.

        11. Eta aien gaitzmiñen kea igoko da gizaldien gizaldietan; eta ez dute atsedenik gau ez egun, pistia, eta aren iduria adoratu zutenak, eta aren izenaren señalea artu dutenak.

        12. Emen dago Jaungoikoaren aginduak eta Jesusen fedea gordetzen dituzten santuen iragopena.

        13. Eta aditu nuen boz bat zerutik niri esaten: Eskribatu ezazu: Doatsuak illak Jaunagan ilten diranak. Oraindanik, dio Espirituak, atseden dezatela beren nekeetatik, zeren beren obrak jarraitzen diezte.

        14. Eta ikusi nuen, eta ona odoi zuri bat, eta odoiaren gañean eseririk gizonaren semearen iduriko bat, zeñak zuen urrezko koroa bat buruan, eta eskuan igitai zorrotz bat.

        15. Eta beste Aingeru bat atera zan tenplotik, deadarrez goian odoiaren gañean eseririk zegoanari: iraitzi ezazu zure igitaia, eta ebaki ezazu, zeren etorria da ebakitzeko ordua, zoritu diralako lurreko ustak.

        16. Eta iraitzi zuen odoiaren gañean eseririk zegoanak bere igitaia lurrera, eta ebakia izan zan lurra.

        17. Eta beste aingeru bat atera zan zeruan dagoan tenplotik, zuela arek ere igitai zorrotz bat.

        18. Eta beste aingeru bat atera zan aldaretik, arek eskua zuen suaren gañean, eta deadar egin zion sendo igitai zorrotza zeukanari, esaten ziola: Erabilli ezazu zure igitai zorrotza, eta mendaindu itzatzu lurreko mastiko mordoak, zeren zorituak daude ango matsak.

        19. Eta sartu zuen aingeruak bere igitai zorrotza lurrean, eta bildu zituen lurreko matsak, eta aurtiki zituen Jaungoikoaren aserreko ainzira andian;

        20. Eta zapaldua izan zan ainzira erritik kanpoan, eta irten zan odola ainziratik zaldien bridetaraño milla eta seireun estaduren bidartean.

AMABOSGARREN KAPITULUA

        1. Eta ikusi nuen beste señale andi eta izigarri bat zeruan; zazpi aingeru azken zazpi izurriak zeuzkatenak; aietan bukatzen da Jaungoikoaren aserrea.

        2. Eta ikusi nuen bidriozko itsaso bat bezelakoa suarekin nastua, eta pistiaren eta aren iduriaren, eta aren izenaren zenbataren garaitzalleak zeudela itsasoaren gañean Jaungoikoaren arpakin.

        3. Eta kantatzen zuten Moisesen Jaungoikoaren serbitzariaren kantatxoa, eta Bildotsaren kantatxoa, esaten zutela: Andiak eta miragarriak dira zure obrak Jaun Jaungoiko guziala; zuzenak eta egiazkoak dira zure bideak, gizaldien Erregea.

        4. Nor ez da zure beldur izango, Jauna, eta nork ez du goratuko zure izena? Zeren zu bakarrik zera biotzbera; erreinu guziak etorriko dirade, eta makurtuko dirade zure aurrean, agertu diralako zure juizioak.

        5. Eta gero ikusi nuen, eta ona non idiki zan zeruan lekukotasuneko bizitokiko tenplua;

        6. Eta irten ziran tenplutik zazpi izurriak zeuzkaten aingeruak, liñozko soñeko garbi eta zuriz jantzirik, eta urrezko gerrikoz bularrak loturik.

        7. Eta lau abereetatik batek eman zizkioten zazpi aingeruai, zazpi urrezko ontzi, Jaungoikoaren gizaldien gizaldietan bizi danaren aserrez beteak.

        8. Eta tenplua kez bete zan Jaungoikoaren anditasunetik, eta aren bertutez, eta iñor ezin zatekean sartu tenploan zazpi Aingeruen zazpi izurriak igaro artean.

AMASEIGARREN KAPITULUA

        1. Eta aditu nuen boz andi bat tenplotik, esaten zazpi Aingeruai: Zoazte, eta isuri itzatzute Jaungoikoaren aserrearen zazpi ontziak lurrera.

        2. Eta joan zan lenbizikoa, eta isuri zuen bere ontzia lurrera, eta egin zioten zauri andi eta ezin gaiztoago bat, pistiaren señalea zuten gizonai eta aren iduria adoratu zutenai.

        3. Eta bigarren Aingeruak isuri zuen bere ontzia itsasoan, eta jarri zan ill baten odola bezela, eta bizi ziran guztiak ill ziran itsasoan.

        4. Eta irugarrenak isuri zuen bere ontzia ibaietara eta iturrietara, eta odol biurtu ziran.

        5. Eta aditu nion uretako aingeruari esaten: Zuzena zara, Jauna, zerana eta ziñana; Santua, erabagi oiek eman dituzuna.

        6. Isuri zutelako santuen eta profeten odola, eman diezu odola edaten, zeren diñak dirade.

        7. Eta aditu nion beste bati aldaretik esaten: Bai, Jaun Jainko guziala, egiazkoak dira eta zuzenak zure erabakiak.

        8. Eta laugarren aingeruak isuri zuen bere ontzia eguzkiaren gañean, eta emana izan zitzaion gizonak beroaz tormentatzea, eta suaz.

        9. Eta kiskali ziran gizonak beroaren anditasunaz, eta blasfematu zuten Jaungoikoa, izurri oiek bialtzeko eskua duena, eta etziran damuan sartu ari gloria emateko.

        10. Eta bosgarren aingeruak isuri zuen bere ontzia pistiaren eseritokian, eta aren erreinua illundu zan, eta jan zituzten beren mingañak miñez.

        11. Eta blasfematu zuten zeruko Jaungoikoa, beren miñ eta zaurien artean, eta etziran damutu beren egiteaz.

        12. Eta seigarren aingeruak isuri zuen bere ontzia Eufratesko ibai andi artara, eta agorrerazi zuen aren ura, bidea egiteko eguzkiaren irteerako erregeai.

        13. Eta ikusi nituen, sugearen aotik, eta pistiaren aotik, eta profeta falsoaren aotik iru espiritu zikin irtetzen igelen idurian.

        14. Zeren berak dirade demonioen espirituak, gauza izugarrien egilleak, eta dijoaz lur guztiko erregeetara, aiek gudarako biltzera, Jaungoiko guzialaren egun andirako.

        15. Ona non natorren lapurra bezela. Zorionekoa iratzarririk dagoana, eta soñekoak gordetzen dituena, billusik ibilli ez dedin, eta ikusi ez dezaten aren ezaintasuna.

        16. Eta bilduko ditu hebreoz Armagedon deitzen zaion tokian

        17. Eta zazpigarren Aingeruak isuri zuen bere ontzia airean, eta erantzun zuen hitz andi batek tenplutik tronuko aldetik zionak: Egin da.

        18. Eta egin ziran tximistak, eta deadarrak, eta turmoiak; eta lur dardara bat izan zan, egun daño gizonak lurraren gañean diran ezkero, izan ez dana alako lur dardara andirik.

        19. Eta erri andia egin zan iru zatitan; eta erreinuetako erriak erori ziran, eta Babilonia andia gogoan jarri zaion Jaungoikoari, ari edaten emateko bere aserre sumiñeko ardoaren edanontzia.

        20. Eta ugarte guziak iges zuen, eta mendiak etziran arkitu.

        21. Eta txingor andi bat kintaleko talentua bezelakoa erori zan zerutik gizonetara: eta blasfematu zuten Jaungoikoa gatik gizonak arrizko izurria gatik, zeren zan andi ta izigarria.

AMAZAZPIGARREN KAPITULUA

        1. Eta etorri zan zazpi ontziak zeuzkan zazpi Aingeruetatik bat, eta itz egin zidan, esaten zidala: Atoz, erakutsiko dizut ur andien gañean eseririk dagoan bordion andiaren kondenazioa,

        2. Zeñarekin nastu diran lurreko erregeak, eta orditu dira lurrean bizi diranak aren lizunkeriako ardoaz.

        3. Eta eraman ninduen gogor eremu batera, eta ikusi nuen emakume bat eseririk pistia gorri baten gañean, zeñ zegoan blasfemiazko izenez beterik eta zeñak zituen zazpi buru eta amar adar.

        4. Eta emakumea inguratua zegoan purpuraz, eta eskarlataz, eta urrez, eta arri baliotzuz, eta perlaz apaindurik, eta zeukan bere eskuan edanontzi bat, itxuskeriaz eta bere lizunkeriazko naskaz betea;

        5. Eta aren kopetan izen bat eskribatua: Misterioa; Babilonia andia, lizunkerien eta lurreko itxuskerien ama.

        6. Eta ikusi nuen emakumea orditurik santuen odolaz, eta Jesusen martirren odolaz; eta aren ikustearekin txit izitu nintzan.

        7. Eta esan zidan aingeruak: Zergatik miraritzen zera? Nik esango dizut emakumearen egia estalia, eta hura daraman pistia zazpi buru eta amar adar dituenarena.

        8. Ikusi dezun pistia, izan da, eta ez da, eta igoko da leizetik eta iltera joango da; eta izituko dira lurrean bizi diradenak, zeñen izenak ez dauden eskribatuak bizitzako liburuan munduaren asieratik, ikusiaz pistia bazala eta orain ez dala.

        9. Eta au da esaera, zeñetan bada jakituria; zazpi buruak dira zazpi mendiak, zeñen gañean eseririk dagoan emakumea; baita ere zazpi errege dira.

        10. Bost erori dira, bat badago, beste bat ez da oraindik etorri; eta etorri dedinian, bear du arek gutxi egon.

        11. Eta pistia zana, eta ez dana, bera da zortzi garrena; eta zazpietatikoa da, eta iltzera dijoa.

        12. Eta ikusi dituzun amar adarrak, amar errege dira, zeñek erreinurik ez dute oraindikan izan, baña eskua errege bezela ordu batez izango dute pistiaren ondoren.

        13. Oiek asmo bat dute, eta beren indar eta ala emango diote pistiari;

        14. Oiek Bildotsarekin gudatuko dira, Bildotsak goituko ditu, zeren Jaunen Jauna da, eta erregeen Erregea, eta arekin diranak, deituak, autatuak, eta leialak.

        15. Eta esan zidan: Or, ikusi dituzunak, non bordiona eseria dagoan, erriak dira, eta erreinuak, eta izkuntzak.

        16. Eta pistiari ikusi diozkazun amar adar, aiek gorrotatuko dute lizuna, orobat eta soilla jarriko dute; aren aragiak jango dituzte, eta bera sutan erreko.

        17. Zeren Jaungoikoak ezarri diote biotzean, egin dezatela arek nai duena, eman dizaioten beren erreinua pistiari, bete ditezten bitartean Jaungoikoaren esanak.

        18. Eta ikusi dezun emakumea da erri andia, zeñak duen agintea lurreko erregeen ganean.

EMEZORTZIGARREN KAPITULUA

        1. Eta gero ikusi nuen beste Aingeru bat al andia zuena jatxitzen zerutik, eta lurra argitua izan zan aren gloriaz.

        2. Eta deadar egin zuen sendo, esaten zuela: Erori da, erori da Babilonia andia, eta egin da deabruen tokia, eta espiritu loi guztien igesleku, eta egazti zikin ta nazkagarri guzien aterbea.

        3. Zeren aren aserreko zikinkeriaren ardaotik edan zuten erri guziak, eta lurreko erregeak arekin nastu ziran, eta lurreko merkatariak aberastu ziran aien gozamen geiegiaren kostoz.

        4. Eta aditu nuen beste boz bat, esaten: Atera zaitez ortik, nere erria, etzaitean izan oien gaiztakerietan partill, eta ez dezazun artu aren izurrietatik,

        5. Zeren eldu dira orren bekatuak zeruraño, eta oroitu da Jaungoikoa aien gaiztakeriaz.

        6. Itzuli zaiozute eman dizuten bezela, eta eman zaiozute bitan aren egiten araura; eskeñi dizuten edanontzian, edanerazi zaiozute bitan.

        7. Zeren zenbat goratu dan eta gozatu, anbat gaitz eta negarbide eman zaiozute, zeren esan du bere biotzean: Eseririk nago erregiña, eta ez naiz alarguna, eta ez det ikusiko negarbiderik.

        8. Beragatik egun batean etorriko dirade aren gaitzak, eriotzea eta negarrak, eta gosetea, eta suan erreko da, zeren errutsua da bera juzgatuko duen Jaungoikoa.

        9. Eta negar egingo dute, eta adiaka ariko dira bera gatik, arekin nastu eta zikinkerietan bizi izan diran lurreko erregeak ikusten dutenean aren erretzearen kea.

        10. Eta urrutian daudela aren oñazen beldurrez, esango dute: Zorigaiztokoa! Zorigaiztokoa! Babilonia erri andi hura, erri sendo hura; ona non ordu baten barrenen etorri da bere galdupena.

        11. Eta lurreko merkatariak negar egingo dute, eta auben aren gañean, zeren aien salgaiak iñork ez ditu erosiko geiago.

        12. Urrezko, eta zillarrezko, eta arri baliotzuzko, eta perlazko, eta liño meezko, eta purpurazko eta sedazko, eta eskarlatazko salgaiak, eta lurriñ onezko zur guziak, eta marfillezko ontzi guziak, eta arri baliotzuzko, eta brontzezko, eta burnizko, eta marmolezko kaiku guziak,

        13. Eta zinamomoa, eta lurriñ onak, eta okenduak, eta intzentzoa, eta ardoa, eta olioa, eta irin lorea, eta ogi azia, eta zaldiak, eta ardiak, eta zamariak, eta karroak, eta esklaboak, eta gizonen animak.

        14. Eta ire animaren gozoko frutak joan dituk igandik; eta gauza gizen eta ederrak galdu zazkik, eta ez dituk berak geiago arkituko.

        15. Oien merkatari aberastuak, beragandik urrutian egongo dira, aren gaitz minen beldurrez, negarrez eta aubenez,

        16. Esaten dutela: Ai! Ai! erri andi huraren doakabea, zeñetan aberastu diran itsasoan ontziak zeuzkaten guziak, aren ondasunetatik.

        20. Bozkariotan jarri zaitezte zerua, eta Apostolu santuak eta Profetak, zeren

        21. Eta aingeru sendo batek altxatu zuen arri bat, errotarri andi bat bezelakoa, eta aurtiki zuen itsasora, esaten zuela: Onelako bultzakadarekin botatua izango da Babiloniako erri andia, eta ez da geiago arkituko.

        22. Eta arparien eta kantarien, eta txillibitarien eta tronpetarien boza ez da adituko igan geiago; eta ikaslazko ofizioko langillerik ez da igan arkituko geiago; eta errotarriaren otsik ez da geiago adituko igan;

        23. Eta kandelaren argiak ez dik igan argi egingo geiago; eta senar emasteen itzik ez da adituko geiago igan, zeren ire merkatariak zituen lurreko andizkiak, zeren ire sorginkeriakin engañatuak izan dira erri guztiak.

        24. Eta beragan arkituko da profeten eta santuen odola, eta lurrean illak izan diraden guziena.

EMERETZIGARREN KAPITULUA

        1. Oien ondoan aditu nuen talde andi baten boza bezelako bat zeruan, esaten zuena: Alleluia; adorazioa, eta gloria eta indarra gure Jaungoikoarentzat dira,

        2. Zeren egiazkoak dira, eta zuzenak aren juizioak, zeren juzgatu du bordion andia bere zikinkerian lurra usteldu duena, eta bengatu du aren eskuetatik bere serbitzarien odola.

        3. Eta berriz esan zuten: Alleluia. Eta aren kea igotzen da gizaldien gizaldietan.

        4. Eta lurreratu ziran ogei eta lau zarrak, eta lau abereak, eta adoratu zuten tronuan eseririk dagoan Jaungoikoa, esaten zutela: Amen, Alleluia.

        5. Eta boz bat atera zan tronutik, esaten zuena: Goratu ezazute gure Jaungoikoa, aren serbitzari guztiak, eta aren beldur zeratenak txikiak eta andiak.

        6. Eta aditu nuen talde andi baten boza bezelako bat, ur andien otsa iduri zuena, eta turmoi andien orroa bezelakoa, esaten zuena: Alleluia erreinatu du gure Jaun Jainko Guztialak.

        7. Poz gaitezen, eta bozkariotu, eta eman dizaiogun gloria, zeren eldu dira Bildotsaren eztaiak, eta aren ezkongaia gertutua da.

        8. Eta emana izan zitzaion, jantzia izatea liño me, distiatzalle ta zuriaz, zeren liño meezko jantzia santuen egite zuzenak dira.

        9. Eta esan zidan: Eskribatu ezazu: Doatsuak Bildotsaren eztaietako afarira deituak diranak. Eta esan zitzadan: Jaungoikoaren itz oiek egiazkoak dira.

        10. Eta erori nintzan aren oñetara, bera adoratzeko. Eta esan zidan: Begira ez dezazula egin; zure serbitzari laguna naiz, eta Jesusen lekukotasuna dute zure anaiena. Jaungoikoa adora ezazu, zeren Jesusen lekukotasuna da profeziazko espiritua.

        11. Eta ikusi nuen zerua idikirik, eta ona zaldi zuri bat, eta aren gañean eseririk zegoanari deitzen zitzaion Leiala eta Egiatia, eta zuzentasunarekin juzgatzen du eta gudatzen da.

        12. Aren begiak berriz ziran su garraren idurikoak, eta buruan zituen koroa asko, eta zuen izen bat eskribaturik, iñork ez dakiana berak baizik.

        13. Eta jantzirik zegoan soñeko odol txipristindu batekin, eta aren izena deitzen da, Jaungoikoaren Berboa.

        14. Eta zeruan diran ejerzituak, jarraitzen zioten zaldi zurietan, liño meezko soñeko zuriz, eta garbiz jantzirik.

        15. Eta aren aotik ateratzen zan ezpata bat, bi aldetatik zorroztuz arekin erriak jotzeko. Eta berak zuzenduko ditu burnizko zigorrarekin; eta Jaungoiko guzialaren aserre sumiñeko dolarea berak zapaltzen du.

        16. Eta du eskribaturik bere soñekoan, eta bere isterrean: Erregeen Erregea, eta jaunen Jauna.

        17. Eta ikusi nuen beste aingeru bat eguzkian zutik, eta deadar egin zuen sendo, esaten ziotela zeruaren erdiaren gañean egan zebiltzen egazti guziai: Atozte, eta bildu zaitezte Jaungoikoaren afari andira,

        18. Jan ditzatzuten erregeen aragiak, eta gudaritegietako agintarien aragiak, eta sendoen aragiak, eta zaldien eta oietan eseririk daudenen aragiak, eta nagusien eta mendekoen, eta txikien eta andien aragiak.

        19. Eta ikusi nituen pistia eta lurreko erregeak, eta aien soldautegiak bildurik, gudan aritzeko zaldian eseririk zegoanarekin, eta aren soldautegiarekin.

        20. Eta arrapatua izan zan pistia, eta arekin gezurrezko profeta, aren aurrean gauza izigarrien egillea, zeñakin engañatu zituen pistiaren markaren artzalleak, eta aren iduriaren adoratzalleak. Bizirik botatuak izan ziran bi oiek, sufrez irazekirik dagoan suzko oshinera.

        21. Eta besteak illak izan ziran, zaldian eseririk zegoanaren aotik ateratzen zan ezpataz, eta egazti guziak ase ziran aien aragiaz.

OGEIGARREN KAPITULUA

        1. Eta ikusi nuen Aingeru bat jatxitzen zerutik, zeñak zeukan leizeko giltza, eta kate andi bat bere eskuan.

        2. Eta atzeman zuen sugena, suge zarra, zeñ dan deabrua eta Satanas, eta lotu zuen milla urterako.

        3. Eta sartu zuen leizean, eta itxi zuen, eta sillutu zuen aren gañea, ez litzan geiago erreinuan engañatu milla urte bete artean, eta gero soltatua bear du denbora apur baterako.

        4. Eta ikusi nituen esertokiak, eta eseri ziran aien gañean, eta emana izan zaioten juzgatzeko eskua, eta Jesusen lekukotasuna gatik buru moiztuak izan ziradenen animak, zeñak etzuten pistia adoratu, ez eta aren iduria, ez artu aren señalea beren bekokietan, edo eskuetan, eta bizi izan ziran, eta erreinatu zuten Jesukristorekin milla urtez.

        5. Beste illak ez dira bizitu milla urteak bete artean. Ori da lenbiziko piztuera berria.

        6. Doatsua, eta santua, partill dana lenbiziko piztuera berrian. Aietan bigarren eriotzak ez du eskurik, baizik Jesukristoren apaiz dira, eta erreinatuko dute arekin milla urtez.

        7. Eta bete diteztenean milla urteak soltatua izango da Satanas bere presoindegitik, eta aterako da, eta engañatuko ditu lurraren lau egaletan diran erriak, Gog eta Magog, eta bilduko ditu gudarako; aien zenbata da itsasoko area bezela.

        8. Eta zabaldu ziran lurraren zabaleran, eta ingurutu zuten santuen batzarretokia, eta erri maitea.

        9. Eta jatsi zan su bat zerutik Jaungoikoa gandik, eta iretsi zituen; eta deabrua aien engañatzallea, aurtikia izan zan suzko eta sufrezko oshinera, non pistia ere,

        10. Eta gezurrezko profeta izango dirade oñazkatuak gau eta egun gizaldien gizaldietan.

        11. Eta ikusi nuen tronu andi zuri bat, eta artan eseririk zegoana, zeñaren aurretik iges egiten duten lurrak eta zeruak, eta aien tokirik etzan arkitu.

        12. Eta ikusi nituen illak, andiak eta txikiak tronuaren aurrean zutik; eta liburuak zabalduak izan ziran; beste liburu bat ere zabaldua izan zan, zeñ dan bizitzakoa; eta juzgatuak izan ziran illak, liburuetan eskribaturik zeudenetatik, aien egiten araura.

        13. Eta itsasoak eman zituen artan zeuden illak; erioak ere eta infernuak eman zituzten beren illak, aietan zeudenak, eta juzgatuak izan ziran bakoitza bere egiteen araura.

        14. Eta infernua eta erioa botatuak izan ziran suzko oshinera. Au da bigarren eriotzea.

        15. Eta arkitu etzana bizitzako Liburuan eskribaturik, aurtikia izan zan suzko oshinera.

OGEITABATGARREN KAPITULUA

        1. Eta ikusi nituen zeru berri bat, eta lur berri bat, zeren lengo zerua eta lengo lurra joan ziran, eta itsasorik ez da geiago.

        2. Eta nik Joanek ikusi nuen erri santua, Jerusalen berria, zerutik jatxitzen Jaungoikoa gandik, jantzirik ezkonberria bere senarrarentzat apaitzen dan bezela.

        3. Eta entzun nuen boz andi bat tronutik esaten: Ona Jaungoikoaren bizitokia gizonakin, eta egongo da aiekin. Eta berak izango dira aren erria, eta Jaungoikoa bera izango da aiekin aien Jaungoikoa.

        4. Eta leortuko ditu Jaungoikoak malko guziak aien begietatik, eta ez da izango geiago eriorik, ez biotzmiñik, ez deadarrik ez eta naigaberik ez da geiago izango, zeren lenengoak joan dira.

        5. Eta esan zuen tronuan eseririk zegoanak: Ona, berri egiten ditut guziak. Eta esan zidan: Eskribatu ezazu, itz oiek osotoro sinisgarriak dira, eta egiazkoak.

        6. Eta esan zidan: Egin da. Ni naiz alfa eta omega, asiera eta bukaera. Nik egarri danari emango diot bizitzako uraren iturritik, doan.

        7. Garaitzen duenak, oiek idukiko ditu; eta aren Jaungoikoa izango naiz, eta bera nere seme izango da.

        8. Koldarrak berriz, eta sinisgabeak, eta madarikatuak, eta gizon eralleak, eta zikiñak, eta sorgiñak, eta Jaungoiko falsoen adoratzalleak, eta gezurti guztiak, oiek partill izango dira suz, eta sufrez erazekitako oshinean; au da bigarren eriotza.

        9. Eta etorri zan, ontziak azken izurriez beterik zeduzkan zazpi aingeruetatik bat; eta itz egin zidan, esaten zidala: Atoz, eta erakutsiko dizut ezkonberria Bildotsaren emaztea.

        10. Eta gogoz eraman ninduen mendi andi eta gora batera, eta erakutsi zidan erri santua Jerusalem, jatsiten zerutik Jaungoikoagandik,

        11. Jaungoikoaren argiaz ederturik, eta aren argia arri baliotsuaren idurikoa, jazpe arriaren antzekoa kristala bezelakoa.

        12. Eta zuen murru andi eta gora bat, zeñak zituen amabi ate; eta atetan, amabi aingeru; eta izenak eskribaturik, zeñ diraden Israelko semeen amabi tribuen izenak.

        13. Eguzkiaren irteeratik iru ate, eta ifarraldetik iru ate, eta Egoaldetik iru ate, eta Sartaldetik iru ate.

        14. Eta erriko murruak zituen amabi zimendu, eta amabi aietan Bildotsaren amabi Apostoluen izenak.

        15. Eta nerekin itz egiten zuenak, zeukan urrezko kañaberako neurri bat, erria, eta aren ateak eta murrua neurtzeko.

        16. Eta erria lau egitan egiña zegoan, eta aren luzeera zan zabalera bezañ bat; eta neurtu zuen erria urrezko kañaberaz eta zituen amabi milla estadu; eta luzeera, eta altuera eta zabalera berdiñak dira.

        17. Neurtu ere zuen aren murrua, zeñak zituen eun eta berrogeita lau beso, gizon neurria, au da, aingeruarena.

        18. Eta murru hura eginik zegoan jazpezko arriz; erria bera berriz urre garbia, bidrio argiaren irudikoa.

        19. Eta erriko murruaren zimenduak arri baliotsu guziz edertuak ziran; lenbiziko zimendua zan, jazpea; bigarrena, safiroa; irugarrena, kalzedonioa; laugarrena, esmeragdoa:

        20. Bosgarrena, sardonisa; seigarrena, sardioa; zazpigarrena, krisolitoa; zortzigarrena, beriloa; bederatzigarrena, topazioa; amargarrena, krisofrasoa; amaikagarrena, hiazintoa; amabigarrena, ametistoa.

        21. Eta amabi ateak amabi perla dirade, bakoitzean bat; ate bakoitza perla bakoitz batekoa zan; eta erriko plaza, urre garbia zan, bidrio argi argi baten idurikoa.

        22. Eta tenplorik ez nuen artan ikusi, zeren aren tenploa da Jaun Jaungoiko guziala, eta Bildotsa.

        23. Eta erriak ez du eguzkiaren, ez illargiaren bearrik, argitua izateko, zeren Jaungoikoaren argitasunak argitzen du, eta aren argiontzia da Bildotsa.

        24. Eta ibilliko dira erri guziak aren argian; eta lurreko erregeak ekarriko diote beren gloria eta onra.

        25. Eta aren ateak ez dira itxiko egunaz, zeren ez da izango an gaurik.

        26. Ekarriko ere dute ara errien gloria eta onra.

        27. Ez da an sartuko deus zikindurik, eta itxuskeriaren egillerik, ez gezur esalerik, baizik Bildotsaren bizitzako liburuan eskribaturik daudenak.

OGEITA BIGARREN KAPITULUA

        1. Eta erakutsi zidan ur biziaren ibaia, kristala bezin argi, Jaungoikoaren eta Bildotsaren esergoitik irtetzen.

        2. Ango plazaren erdian, eta ibaiaren bi aldamenetatik dago bizitzako zuaitza, zeñak ekarten ditu amabi frutu, eta ill bakoitzean ematen du bere fruta, eta zuaitzaren ostoak erreinuen osasunerako.

        3. Eta madarikaziorik ez da izango geiago, baizik Jaungoikoaren eta Bildotsaren eserigoiak an dira, eta aren serbitzariak serbituko dute.

        4. Eta ikusiko dute aren arpegia, eta aren izena aien bekokietan izango da.

        5. Eta gaurik geiago ez da izango, eta ez dute idukiko kandela argi bearrik, zeren Jaun Jaungoikoak argituko ditu, eta erreinatuko dute gizaldien gizaldietan.

        6. Eta esan zidan: itz oiek osotoro sinisgarriak dira eta egiazkoak. Eta Jaunak, profeten espirituen Jaungoikoak bialdu du bere Aingerua erakustera bere serbitzariai zerk eldu bear duen laster.

        7. Eta ona banator laster. Doatsua liburu onetako aurrezesanaren itzak gordetzen dituena.

        8. Eta ni naz Juan oien aditzallea eta ikuslea. Eta aditu eta ikusi ondoan lurreratu nintzan adoratzeko, oiek erakutzi zizkidan Aingeruaren oñetan.

        9. Eta esan zidan: Begira, ez dezazula egin, zeren zure serbitzari laguna naiz, eta zure anaia profetena, eta liburu onetako profeziako itzak gordetzen dituztenena; Jaungoikoa adora ezazu.

        10. Eta esan zidan: Ez sillutu liburu onen profeziako itzak, zeren aldean da denbora.

        11. Gaitz egiten duenak, gaizki egin beza oraindik; eta lizunkerian dagoana lizundu bedi oraindik; eta zuzena dana, zuzendu bedi oraindik; eta garbia dana, garbitu bedi oraindik.

        12. Ona banator laister; eta nere saria nerekin da, emateko bakoitzari bere egiten araura.

        13. Ni naiz alfa eta omega, lenena eta azkena, asiera eta bukaera.

        14. Doatsua, bere soñekoak Bildotsaren odolean garbitzen dituena, partill izan ditezten bizitzako zuaitzean, eta ateetatik sartu ditezten errian.

        15. Kanpora txakurrak, eta sorginak, eta zikiñak, eta gizon eralleak, eta Jaungoiko falsoen adoratzalleak, eta gezurra maite eta egiten duten guziak.

        16. Nik Jesus bidaldu det nere aingerua oiekin zuei lekukotasuna ematera Elizetan. Ni naiz Dabiden sustraia eta etorkia, izar argia eta goiz izarra.

        17. Eta Espirituak eta esposak diote: Atoz. Eta aditzen duenak esan dezala: Atoz. Eta egarri dana etorri bedi; eta nai duenak artu beza bizitzako uretik doan.

        18. Adierazitzen diot liburu onetako profeziako itzak aditzen dituen guztiari, iñork emendatzen baditu oiek, Jaungoikoak ezarriko ditu bere gañera liburu onetan eskribaturik dauden izurri guztiak.

        19. Eta iñork kentzen badu liburu onetako profeziaren itzetatik, Jaungoikoak hura kenduko du bizitzako liburutik, eta erri santutik, eta liburu onetan eskribaturik daudenetatik.

        20. Dio lekukotasuna oiekin ematen duenak: Bai banator laister. Ala izan dedilla. Atoz. Jesus Jauna.

        21. Jesukristo gure Jaunaren grazia zuei guztioi. Ala izan dedilla.

GIPUZKOAKO APOKALIPSISARI ADIGARRIAK

        (1.) Lekuko leiala, eman ziolako munduari bere Aitaren aitorrera egiazkoa. Joan. 18, 38. Illetatik lenbizi sortua, au da, piztu zana lenbizi, ez berriz iltzeko, piztu zana berez.

        (2.) Eta ditut, eriotzaren giltzak, eta infernukoak, esan nai du; neronek garaitu ditut eriotza eta infernua eta ezin egin litzaketzute gaitzik zuen borondate gabe.

        (3.) 1,20. Zazpi elizen aingeru oietan aditzen dirade Obispo Jaunak. II. Korinth. 20.

        (4.) 2,17. Mana gordea; au da, biotzaren eta animaren barrendiko gozotasunak; arri zurian aditzen da betiko zorioneko sentenzia, zeren anziña arritxoetan ematen ziran sentenziak. Izen berri bat, au da, Jaungoikoaren semearen eta zeruko jabegaiaren izena.

        (5.) 2,28. Egun sentiko izarra, au da, betiko bizitzaren prenda eta adigarri egiazkoa.

        (6.) 3,8. Ate idikia, asko sartzeko predikatuaz ebanjelioa.

        (7.) 3,14. Egiak, au da, gezurrik esan ezin lezakeanak.

        (8.) 3,15. Esan nai du, naiago nuke baziña ona edo gaiztoa, ez epela; geienez epela nekezago ondutzen da gaiztoa baño. Kasiano; San Agustin.

        (9.) 3,18. Sutan garbitutako urreaz aditzen da karidadea.

        (10.) 3,20. Emen aditzen dirade Jaungoikoak era askotara bekatariari egiten diozkan deiak.

        (11.) 4,6. Lau abere oietan aditzen dira lau ebanjelistak.

        (12.) 4,8. Seina ego, oiek adierazoten dute arintasuna predikatzeko ebanjelioa. Zeuden begiz beteak, oiekin adirazten da zuten argitasun aundia ezagutzeko lege bietako misterioak.

        (13.) 5,6. Bildots bat: au da Jesus. Ala adierazten dute Isaiasek eta San Juan Bautistak ere. Dago illa bezela, ill bazan ere piztu zalako; edo adierazotzeko nola dagoan ostia konsagratuan. Adarrak adierazten dute indarra; begiak ezauera eta argitasuna.

        (14.) 6,2. Elizako Erakusleak aditzen dute zaldiaren gañean eseririk dagoanagan Jesus; zaldi zurian Apostoluak eta ebanjelioaren lenengo predikadoreak; ballestan, bere itz bizi eta eragille biotzak zauritzen dituena.

        (15.) 6,4. Zaldi origorrian aditzen da martirren denbora; aren gañean eseririk zegoenagan deabrua, zeñak zirikatzen zituen persegitzalleak.

        (16.) 6,5. Zaldi beltzean aditzen dira erejeak, utzirik fedeko argia illunbetan bizi diralako; zaldi gañekoa da deabrua; balantzak esan nai du, liburu santuak aditzen dituztela beren burutazio ero, eta gura gaiztoen araura.

        (17.) 6,6. Emen aditzen da gorputzeko eta animako janariaren urritasuna; baña Jaunak beti zaituko duela bere eliza.

        (18.) 6,8. Zaldi zurbil onen gañean dagoenagan aditzen dute Erakusleak Mahoma; infernuak jarraitzen zion, au da, infernura joango ziradenen talde aundi batek.

        (19.) 6,10. Santuak emen eskatzen dutena da piztu ditezela beren gorputzak, osotzeko beren gloria; baitaere beldurturik gaiztoak kastiguakin ez ditzaiotela esetsi onai. Eta Jaungoikoak esaten diote, itxedon dezatela onetarako denbora etortzen dan bitartean. San Gregorio.

        (20.) 8,7. Emen aipatzen dirade Jaungoikoak gaiztoen gañera bidalduko dituen kastiguak.

        (21.) 9,7 et 9. Elizako Erakusle askok aditzen dituzte emen Lutero eta bere jarraitzalleak. Esaten du dituztela koroak bezelakoak, beren mukertasuna gatik, ez dituztelako aitortu nai Eliza santaren erakutziak ziertoak diradela ezagutu arren; dituzte gizonen irudiko arpegiak, badutelako onen irudia kanpotikan, barrendik gaiztoak eta animen iltzalleak diradela. Emakumeen illeak adirazten dute beren biziera zikin eta gura gaiztoen erakoa; burnizko lorikak beren biotzeko gogortasuna; beren egoen otsak adierazotzen du elkarren artean oi dituzten guda eta ezbaiak, biltzen eta elkartzen diradela Eliza Santa Erromakoari esestzeko.

        (22.) 10,10. Gozoa zan ikusten nituelako beterik Jaunaren zamakuntzak; baña garrastu zan nere sabela ikusiaz ainbeste animen betiko galmena.

        (23.) 12,1. et SEK. Emakume au da Eliza santa. Esaten da agertu zala zeruan, an duelako bere bizilekua; zegoen eguzkiarekin estalia, zeren Jesukristok egiazko justiziako eguzkiak zaitu eta gordetzen du; dauka oñazpian illargia, au da, mundu onetako gauza galdukorrak; igarotzen ditu aurregiten ari danaren alak irabazten animak, Jesusentzat; dragoea da demonioa; zazpi buruak, zazpi bekatu kapitalak; buruko apainduriak adierazotzen dituzte bere garaitzak; egin zuen aur bat semea, au da, sendo eta errutsua, zeñ dan Jesus animetan sortua; eramana izan zan zerura, an izateko gure bitartekoa. San Agustin.

        (24.) 12,6. Emen adirazten da Jaungoikoak zaitzen duela beti Eliza santa bere etsaien guda eta esetsien artean.

        (25.) 12,15. Baleak botatzen du aotik ura ibai bat bezela eta gero edan, erakarriaz beragana arnasearekin, onela arrapatzeko igesi dijoazen arraiak; orobat egin zuen emen aipatzen dan sugeak.

        (26.) 12,16. Onak, au da, sendoak lurra bezela lagundu zioten elizari; idikirik beren aoa eskatu zuten zeruko laguntasuna, eta garaitu zituzten etsaiak. Beste batzuek aditzen dute idikirik lurra iretsiko dituela eliza santaren persegitzalleak.

        (27.) 12,18. Asmatzen nola garaituko zituen onak esetsirik itsasoz eta legorrez.

        (28.) 13,1. Pisti au da Antekristoa; ateratzen da itsasotik, au da, mundu onetako bagen artetik.

        (29.) 13,3. Antekristoak bere asmazioakin sinistueraziko diote zauri andi bat duela, ill eta piztu dala, onela Jaungoikotzat adoratu dezaten.

        (30.) 13,7. Antekristoak garaituko ditu santuak bizia kenduaz, baña ez Jesusen fedea ukatu eta bekatuan erorierazitzeaz.

        (31.) 13,11. Pisti onetan aditzen dute geienak Antekristoaren bideaurreko bat.

        (32.) 13,13. Iru dira Antekristoak egingo dituen gauza miragarriak. Lenbizikoa bere eriotza eta piztutze irudizkoa. Bigarrena deabruaren asmazioakin suari zerutik jetxierazitzea. Irugarrena bere irudiari itzerazitzea sarturik barrenen deabrua.

        (33.) 14,6.8 et 9. Oietan aipatzen diraden iru aingeruak dira iru predikadore biotz sendoko, Jaungoikoak bidalduko dituenak denbora artan.

        (34.) 14,15. Santuak nola nai duten osotzea beren zoriontasuna zeruan, elkarturik gorputz eta anima, eskatzen diote Jesusi ebaki ditzala ainbat lasterren gaiztoen biziak, zoritu diraden ezkeroz, au da, bete duten ezkeroz beren bekatuen neurria, eta salbaturik dauden ezkeroz salbatuko diradenak.

        (35.) 14,18. Zorituak dauden matz mordo oietan aditzen dirade, beren bekatuen neurria bete duten bekatariak.

        (36.) 16,1. Au da Jaungoikoak zazpi aingeruai ematen dien aginte bat, bialtzeko bere aserrearen gogortasuna Antekristoaren jarraitzalleen gañera; ikusten da egiazturik kapitulu onetan.

        (37.) 18,6. et 7. Santuak mundu onetan ez oi diete gaitzik deseatu ez egin beren gaizkigilleai, baña bestean poztuko dirade bekatarien kastiguakin.

        (38.) 18,7. Eseririk nago erregiña; au da bekatarien izketa; ederki bizi naiz, jostatzen naiz, guzia det ugari; gerokoa etorriko da, edo ez da; sinistu nai lukete beti iraungo duela beren zoriontasunak mundu onetan.

        (39.) 20,2. Milla urte oietan aditzen da ebanjelioko legeko denbora guzia, Antekristoa etorri artean.

        (40.) 20,3. Denbora gutxi onetan aditzen dirade iru urte eta erdi, zeña dan Antekristoak agintatuko duen denbora.

        (41.) 22,11. Ez da au iñori esatea bekatu egin dezala, edo lezakeala; baizik bekatariari egiten zaion errierta bat, esango balu bezela: Oraindañokoakin aspertu ez danak jarraitu bizaio bekatu egiteari, baña jakin beza, laster duela gañean kastigua.