www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Gudu espirituala
Silvain Pouvreau
1665

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [faksimilea]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Bertsio elektroniko honen egilea: Josu Landa Ijurko.

Iturria: Gvdv espirituala, Silvain Povvreav. Chez Claude Avdinet, 1665.

 

 

aurrekoa hurrengoa

Gurutzefikaren meditazionetik
athera diteskeien probetxuez,
eta haren bertuteen imitazioneaz

 

BERROGOI ETA HAMABIGARREN
KAPITULUA

 

        Meditazione saindu hartarik athera detzaketzun hainitz probetxutarik lehena da, ez xoilki urriki izaitea zure bekhatu iraganez, bainan eta damu hartzea zeren zure Iauna gurutzeari iratxeki dioten pasione desordenatuak oraino bizi diren zure baitan.

        Bigarrena da, zure hutsez barkhamendu eska zakiskon, bai eta zure buruaren osoki gaitzetsteko grazia dizula, ez geiago haren ofensatzeko, aitzitik haren onetsteko eta ongi serbitzatzeko hemendik aitzina, zuregarik hanbat pairatu dituen trabailluen orde; zein baita sekulan ezin egin ditekeiena gaitzerizko saindu hura gabe.

        Hirurgarrena da, zure ahal guziaz ensia zaitezin gure Salbatzaillearen bertuteen imitatzera, iakinik pairatu duela, ez xoilki gure libratzeagatik, bainan oraino bere oinhatsen gainean ibilteko exenplu guri emaiteagatik.

        Hemen emaiten derautzut hartarakotz on izanen duzun meditatzeko molde bat.

        Desirik baduzu bada (exenplutzat) pazienziazko bertutearen ardietsteko, zure Salbatzaillearen imitatzeko, konsidera tzatzu hemen diren puntuak.

        Lehenik, zer egiten duen IESUS doloratuaren arimak Iainkoaren aldera.

        Bigarrenean, zer egiten duen

 

        [260-261. orrialdeak eskas]

 

Orduan ikusten du, sartu dela trabailluez nahasirikako oihan batetan, bethi bilha dabillala eta nahi lukeien bezala ezin kausi dezakeiela pairatzeko manera eta bide berririk: eta halatan berak largatzen du bere burua eta bere haragi guziz hobengabea gizon gaixtgaginen eta, Ifernuko Demonioen astaparretara eta menera hartaz nahi dutenaren egiteko.

        Laugarrenean, beha diozozu gero zure IESUSI, eta enzun ezazu nola, bere begi urrikalsuak zuregana itzulirik, hunela minzo zaitzun: Huna, Alaba, zertara ekharri nauten zure borondate desordenatuek, zuk zure buruari borxa guti bat egin nahi gabez: Huna zenbat pairatzen dudan eta zein allegeraki zure amoreagatik, eta zuri egiazko penitenzia baten exenplu emaiteko. Ene dolore guziez othoitzez nagotzu, ene alaba, Gurutze hunen eta geien gogarako zaiskidan bertze guzien gogotik ekhartzeaz, osoki largatzen duzula zure burua igorriko deruskitzudan gaizki egille guzien eskuetara, zenbat ere ezdeus eta gaixto ahal baititeske zure ohorearen eta zure gorputzaren kontra. O bazeneaki zer konsolazione handik atherako dudan! Bainan hori ezagut dezakezu ikusten tutzun zauri hautan; hek nahi izan baititut harri preziatu maiteak bezala hartu, zuk niholatan estima dezakezun baino maiteago dudan zure arima pobrearen edertatzeko bertute preziosez. Eta ni hargatik ethorri banaiz azken puntu hunetata, zergatik zuk, ene Espos maitea, eztuzu nahiko aphur bat pairatu ene bihotzari aski egiteko, eta zure pazienziagabeak eragin derauskidan zaurien ematzeko, ikusirik zure pairugabe hark zaurtzen nauela ditudan zauri hauk bezain zorrotzki eta are zorrotzkiago.

        Bortzgarrenean, konsidera zazu ongi, nor den horrela minzo zaitzuna, eta ikusiko duzu hura dela loriako Erregea bera IESU KRISTO egiazko Iainkoa eta egiazko Gizona. Konsidera zazu hark pairatu dituen munduko ohoinetarik handienari elogokeoten laidoen eta penen handitasuna. Mira zazu zure Iauna dagoela hainbertze penen artean ez xoilki higitu gabe eta miragarrizko pazienziarekin, bainan hetaz oraino bozten dela bere etseiez bezala. Eta nola sua irazekitzenago baita ur guti batez, hala haren neurrigabeko karitateari xipi zitzaiskon penak emendatzen ziren arauera emendatzen zela ere haren bozkarioa eta handiagorik pairatzeko desira. Konsidera zazu Iaun guziz miserikordios hark hori guzia pairatu eta egin duela, ez borxaz, ez eta bere beharrez, edo zerbait beretzat nahiz, baina berak erran derautzun bezala, ekhartzen derautzun amorioagatik, eta zu ere haren imitazionetan pazienziazko bertuteari zarraiskongatik; eta gogoan sartzen duzula zer nahi duen zureganik, eta zer atsegin emanen diozun bertute hari iarraikiteaz, athera tzatzu borondate irazeki baten deliberamenduak zure oraiko Gurutzearen, eta nahiz den bertzeren, gaitzago baliz ere, ez xoilki pazienziarekin, bainan oraino allegrianzarekin iasaiteko, zure Iainkoaren hobeki imitatzea, eta hari kontentamendu geiago emaiteagatik.

        Eta zure arimako begien aitzinean ezarten tutzula haren laidoak, eta zuregatik dastatu dituen khiratstasunak, haren fermutasuna eta pairua, gorri zaite ahalkhez uste izaiteaz ere zure pairua dela pazienziaren figura eta itzala, eta zure doloreak eta mesprezioak direla egiazkoak.

        Zaude ikhiara, eta zarela beldur zure Iaunaren amorioagatik pairatu ez nahizko gogorik den xipienak aurkhi dezan zure bihotzean lekurik, hartan den gutiena egoiteko.

        Iaun gurutzatu hura, ene alaba, da irakurtzera emaiten derautzudan liburua, zeintarik gero athera ahal baitezakezu nahiz den bertutearen egiazko mirailla: Zeren nola hura baita biziaren liburua, ez xoilki adimendua dotrinatzen du hitzez, bainan oraino irazekitzen du borondatea bere exenplu biziaz Mundu guzia bethea da liburuz, eta halarik ere guziek batetan emanik ezin irakhaz dezakete bertute guzien ardietsteko manera Iainko Gurutzean itzatu baten miratzeak egiten duen bezain perfeki.

        Iakin ezazu oraino, Alaba, ezen hainitz oren emaitten dutenak gure Iaunaren Pasionearen gainean nigar egiten, eta haren pazienziaren konsideratzen, eta gero heldu zaisten ordu gaitzetan bere burua erakuzten dutenak Orazionean guziz bertze gauza ikhasi balute bezain pazienziagabeko munduko soldadu batzuen pare direla, zeinek eskuz esku haritzeko eta gudukatzeko ordua dathorren baino lehen, pabillunen azpian bere buruaz hainitz gauza handi prometatzen baitute, eta etsaia ikusi bezain laster, armak utsirik ihesari emaiten baitiote. Othe diteke gauza erhoagorik eta damutzekoagorik gure Iaunaren bertuteak mirail argi batetan bezala miratzea, maite izaitea, miretstea, eta gero hetaz osoki ahantstea, edo hei itxekitzeko okasionea gertatzen denean, hetaz konturik ez egitea baino?

 

aurrekoa hurrengoa