www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Arantzazu
Salbatore Mitxelena
1949

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Arantzazu, euskal-sinismenaren poema, Salbatore Mitxelena. EFA, 1949

 

 

aurrekoa hurrengoa

ARDI TXURIAK LARRE GOXORA

 

        Ardi galduen billa joan omen zan Errodrigo arkaitzarte artara. Galduak, ardi txuri aiek? Bai zera.

        Errodrigo iritxi zanerako, antxe zeuden Elorri-arantzaren ingurumari, bazka gozoan...

        Ardi txuriak jakin nun zegoan larre goxoa!

 

Antxe zegoan Ama Birjiña. Baño artean e'tzan agertzen eman. Ta ari ziran kantari

 

Zeruan aingeruak:

        Oi udaberriz Aloña-maldan

        elorriaren lorea!

        Min du errekak utzi-bearra

        alako txoko maitea.

        Zoriontsua, txoko artara

        iristen dan artaldea!

 

Lurrean, Oñatiko partean

        Emen baño an, gorago eta

        nun goxoago larrea,

        egunero ta gorago dabil

        Errodrigo'n artaldea.

            Errodrigo'txok, gaztea izanik,

        gaztea eta trebea,

        ardi galduak gauero biltzen

        badu alare nekea.

 

Errodrigo'txok:

        —Zertara, bañan, ene ardiak,

        zoazte gora ta gora,

        Uribarri'ko larreak baño

        obe ustetan iñora?

 

Barne-abotsak:

            —Utzi ardiak joaten

        Aloñan-gora Aloñan-bera

            naitara bazka ditezen.

        Ardi txuriak berak dakite

            larre goxoa non duten.

 

Zeruan aingeruak:

        —Uribarriko ardi txuriak:

        utzi beko lañopea.

        Aloñan-gora, Aloñan-bera

        dago zerutar larrea.

        Ez bildur izan arkaitz-arteko

        basapiztien erpea.

        Elduko da bai zuen atzetik

        Errodrigo'txo ernea...

 

Lurrean...:

        Errodrigo'ri, doan bezela

        mendiratzen artaldea,

        nai estu batek ozkatzen dio

        jarrai-miñez biozpea.

 

Errodrigo'txok:

        —Ene ardian, ardi txuriak,

        zerk zaramazte or gora?

        Neroni ere gogo ixil batek

        deitzen dit zuen ondora!

 

Barne-abotsak:

            —Joan artzaiak lenballen

        Aloñan-gora Aloñan-bera

            ardi txurien ondoren.

        Ardi txurien ondoren junda,

            larre goxoa arkituren.

 

        Aloñan-gora Aloñan-bera

        pozik euskal-artaldea.

        Arantzazu'ko mendian baño

        non arki bazka obea?

        Artzai ta artalde, Euskalerriak

        asmatu digu bidea!

 

1469'garren urtean agertzen eman zan elorri-gañeko Miraria. Arrezkero, ao-batez, biotz batez, kantatzen datoz zeruan aingeruak eta lurrean geroko gizaldiak:

 

    Oi udaberriz Aloña-maldan

elorriaren lorea!

Elorriaren loretan Lore,

Birjiña Errugabea!

 

aurrekoa hurrengoa