www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Jesusen amore-nekeei dagozten zenbait otoitzgai (III)
Sebastian Mendiburu
1760, 1905

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Bertsio elektroniko honen egilea: Josu Landa Ijurko.

Iturria: Jesusen amore-nekeei dagozten zenbait otoitz-gai (Irugarren liburua), Sebastian Mendiburu (Patrizio Antonio Orkaiztegiren edizioa). Eusebio Lopezen etxean, 1905.

 

 

aurrekoa hurrengoa

LXXVI.garren OTOITZ-GAIA

ONGI KOMUNIATZEN DENARI
LAGUNTZEN DIO JESUSEK
BARRENGO BERE ETSAIAK GARAITZEN

 

        Bekatari gaisoak baditu, aragi galdua, mundu eroa, ta sulezeko gaistoa ezezik, beste zenbait etsai ere, ta oriek ark ez garaitzera gañerako bertze irurak garaitzen dituen denboran, galduko da azkenean, ta neketan bizi bearra da beti ta sekula guzi-guzian.

        Bekatariaren gañerako etsai oriek beraren barreneko etsaiak dira, ta orregatik dira etsai guztiz gaistoak.

        Etsai oriek dira bekatu orijinalak, edo etorkiak asaldatu zizkigun pasioneak; eta pasione gerok geroztik geren bekatuz ongi bazkatuak.

        Ez dira etsai-era oriek guziak, ez, era batekoak: beldurtlak dira batzuek, sutuak besteak, eta beste zenbait, atsegin galduen ondoren dabiltzan etsaiak dira.

        Etsai-era oriek guziak ere garaitzeko da, bear bezalako komunionea. Goazen ekustera.

 

 

A.

Bere pasione beldurtiak eskuratzen
laguntzen dio Jesusek,
ongi komuniatzen den edozeñi

 

        Gu ongi-ongi prestatuak komuniatzera, emain liguke guri gure Jesus maitagarriak lenbiziko gure komunionean, geren pasione guziak guk eskuratzeko bearko genuen eskua ta laguntza; baita anitz eta anitz geiago ere.

        Eta orren ongi-ongi gu ez komuniatuagatik, baldin komuniatzen bagara gu bekatu larririk bage, ematen digu guri aldi artako gure prestaerak eskaten duen esku-laguntza guzia, ta baldin guk geren Jaungoikoaren esku-laguntz onekin eskuratzen ezpaditugu geren pasioneak, era berean badere, edo bekatu larririk bage komuniatzen bagara gu berriz ta berriz ere, izain dugu, bai, orretarako guk bearko dugun guzi-guzia; ta lenbiziko lekuan izain dugu guk geren pasione beldurtiak eskuratzeko bearko dugun esku-laguntza.

        Badira komuniatzen diranen artean zenbait anima geiegi beldurtzen diranak, oriei zerbait gertatzen zaienean, edo batere gertatu bage; baña ez dira guziak, ez, era bateko beldurtiak, anima beldurti oriek.

        Anima orietatik batzuek beldurtzen dira beren barrengo kezkekin, edo leneko beren bekatuak ematen diezten kezkakgatik bada ibilli oi dira era orretako animak leneko batela bekatuak bein ere gogotik ezin kendu dituztela.

        Anim oriek batzuetan uste dute, ez daudela bear den eran agertuak orien konfesioneetan, len berak egin zituzten bekatuak; eta orregatik arkitzen dirala orien bekatu berak gure Jaungoikoak barkatu bageak.— Beste batzuetan iduritzen zaie anime berei, uts egiten dutela beren gauza guzietan, ta bekatu berriak dirala oriek egiten dituzten gauza guziak; eta orregatik arkitzen dira, beren Jaunaren grazian ez daudelako goganber arrigarriarekin ta azkenean sulezera bearko dutelako izu-aldiekin.— Badira beste zeinbait anima beldurti, itz erdi, edo itz bat aditu orduko guziak alketzen edo lotsatzen diranak, eta bere alke-lotsagatik utzi oi dituztenak beren debozioneetatik geienak, edo zenbait beintzat.— Badira zeinbait anima komuniatzalle beldurti, beren gain gezurrezko asmazio bat aditzen badute, tristuraz betetzen diranak.— Berebat gertatzen zaie beste anitz beldurtiri ere, baldin oriek galtzen badute beren ondra, uste zuten ezkontza, ondasuna, irabazbidea, edo edozein beste gauza; ta orietatik zenbait, zenbait aldiz, itotzear dira kezkaz ta naigabez, ta arkitzen dira aldi orietan orien barrenak, itsasoko ura bezain gazi-minduak.

        Zer egin dezakee oriek ordu orietan, an bertan itorik ez gelditzeko?— Apostolu onak bein beren Jesus onarekin egin zutena.

        Sartzen dira arratsalde batez Apostolu onak itsaso zati bat igarotzeko edo pasatzeko, itsaso bazterrean arkitzen duten batel batean edo txalupan: ta sartzen dira an, an berekin dutela gure Jesus maitagarria.— Badabiltza itsasoz guziak zenbait denboraz; ta itsasoan ongi barrenatuak zebiltzanean, asaldatzen dira aizeak, eta aizeekin batean asaldatzen da itsaso guzia.— Badabiltza batetik bestera itsasoko bagak bagen gain. Sartzen dira zenbait baga, ta ur-zati txalupan, ta ondatzear dira beren txaluparekin batean, txalupan arkitzen ziran Apostoluak.— Ikaratzen dira guziak. Iratzartzen dute Jesus, ta erraten diote: Jauna, galduak gara, zuk emen bertan orain guri ez laguntzera.

        Jaikitzen da, zegoen lekutik gure Jesus maitagarria; ta esaten die; zuen beldurtiak! Manatzen die aize-itsasoei daudela geldirik, eta bertan guziak gelditzen dira; ta gelditzen dira bidenabar beldurrik bage, ta sosegu andiarekin Apostolu onak. Matth. 8. 23.

        Ekusten dezu? Nai dezu zuk, dagien zurekin ere, edo zure animan gure Jesus maitagarriak, aldi onetan bere Apostolu onekin egin izandu zuena? Eskura nai dituzu zuk, anima beldurtia, zere barreneko ikar-eriak, eta pasione asaldatuak? Zoaz bada maiz-maiz, ta beti ongi prestaturik, komuniatzera, ta eska zagozu Jesusi zere ara-aldietan isill-erazi ditzala eskrupulozko, illuntasunezko, ta kezkazko zure aize-baga guziak, eta dizula zuri zere pasione beldurtiak eskuratzeko grazia; baita kezkarik bage zuk, eta sosegu andiarekin Jaungoiko bera ziñez serbitzatzeko, ta garbiro bera, ta zuzen maitatzeko, bearko dezun grazi-guzia ere.

        Zuk ori ongi egitera, egiñen du zurekin, bai, gure Jesus maitagarriak, zuk nai dezuna, edo aldi artan zuri dagokizuna; ta etzaitu Jesusek utziko, ez, itotzen or, zere beldurrezko bagen itsaso illunean; ta gutiago utziko zaitu galtzen zu beti-betirako: bada bere Apostolu onekiko izandu zuen esku-amore bera du gaur ere gure Jesus maitagarriak; eta esku-amore bera izain du beti-beti, ta eternidade guzi-guzian ere.

        A, ta zein on-maitagarria zaran zu, gure Jaungoiko-gizon Jesus guztiz maitaria! Ni zuri eskatzeko baño ere agitz prestago arkitzen zara zu, nere pasione beldurtiak eskuratzen niri laguntzeko! Noiz ezagutuko ote dut nik nolerebait, zuri zor dizudan bazterrik bageko amore ongi naia.— Eta nola asiko ote naz ni amorez nere zor andiak ateratzen, ta zuri erantzuten?— Bertan, edo gaur berean da berandu: bada ori da nik aspaldi guzian egin bear izandu nuen lana, ta egiteko zuzena. Banegi, bada, gaurdanik badere, ta geiago luzatu bage!

 

 

B.

Laguntzen du Jesusek komunionean
pasione sutuak eskuratzen

 

        1. Pasione beldurtiak eskuratzen laguntzeko diña eskurekin arkitzen da gaur gure Jesus maitagarria, pasione sutuak eskuratzen guri laguntzeko.

        Badira zenbait gure artean, ezer-ez baten gañean sutzen ta erretzen diranak. Nai ez duten itz bat oriek aditu orduko, irakiten dago, ta erretzen, orien barren-odol guzia.— Aditzen duten gaizkia etzaie gogotik joaten denbora luzeetan ere; ta ura oriek gogoan duteño, ikatz sutuarekin arkitzen da orien ira edo pasione beroa, ta bendekuzko keak artuak daduzka orien buruak.

        Berebat gertatzen zaie giza-giro oriei, oña norbaitek aitziñatzen dienean; edo beste norbaiti ematen badie, oriek beretzat, edo beretako nai zuten egitekoa, irabazia, ezkonza, edo ondra. Baita beren etxekoak, edo beste edozeñek ematen dienean ere naigaberen bat edo beste, ustekabean emana denean ere, oriei ematen zaien naigabea edo illun-bidea.

        Berebat gertatzen zaie, egiten etzaienean, uste zuten orduan, beren ondra, edo egiten ezpazaizte, berak nai bezain agur andiak.

        Aldi orietan, ta era orretako beste edozeinetan irakiten die oriei beren odolak, ezin-geiagoraño; sutzen zaie beren pasione berotua, ta gelditzen dira bendekuzko asmoz beteak, eta nork daki zer gauza makurrak egiteko gogoarekin.

        Onetara nai ez duen animak, eta lenbaitlen bere eskura nai dituenak, asaldatzen asi orduko bere pasione sukorrak, ezin ar dezake ongi ta maiz komuniatzea bezalako biderik batere.

        Lege zarrean gertatu zen bein, au guri ederki adirazten digun gauzatxo bat; eta, gauza bera guri adirazteko, egin zuen gero gure Jesus maitagarriak beste bat.

        Lege zarreko gauza, Daniel profetari gertatua da; ta gure Jesusek eginikakoa, sulezeko galgarriekin arkitzen zen gaizon bati gertatua. Ekus dezagun bein Lege zarrekoa.

        Babilonia zeritzan erri, ta erregeen Korte andi batean bazen, oi den bezala, leoiez beterik arkitzen zen leze izugarri bat.— Leoien egunoroko bazka zen bi gorputz, eta bi ardi.

        Babiloniako zenbait gizon gaistok, nai-ta-ez kendu zioten beren Daniel profeta; ta aurtiki zuten Daniel ango leoien artera; ta gosez amurraturik bazen ere, ill, ta jan zezaten Daniel profeta, etzien zazpi egunez bazkarik eman izandu ango leoiei.— Au an gertatzen zen denboran andik urruti arkitzen zen Habakuk zeritzan gure Jaungoikoaren beste profeta bat; bada arkitzen zen, Judea deitzen zen erresuman. Ateratzen da bein bere itxetik bere igitarien barazkariarekin Habakuk profeta; ta Aingeru batek bere illeetatik, edo bere billotik artzen duela, eramaten du ez-da-baida batean, Danieli baratzkaltzen ematera.— Jaten du Danielek Habakuk profetak emanikako ogia ta gañerakoa; ta an daude Babiloniako leoiak Danielen inguruan zazpi egunez, zazpi egunetan deus bat jaten ez dutela ta ala ere Daniel profetari gaitzik egiten ez diotela. Dan. 14. á v. 28.

        Nor ote da adiraztez Daniel profeta, leoi sutu-gosekorrez ingurutua?— Ongi komuniatzen den edozein anima.

        Nor ote dira Daniel oni, edo ongi komuniatzen den animari gaizki nai dioten gizonak?— Anima komuniatzalle beraren etsai galgarriak.

        Zer ote dira anim orien, edo Danielen leoiak?— Etsai oriek sutzen dituzten pasione sutu, anima beraren asaldariak.

        Eta zer da, Babiloniako lezean Danielek jan izandu zuen Judako ogia?— Juda berean gizon egiñik jaio zen gure Jaungoikoaren, ta aldareko Sakramentuan arkitzen denaren itzala, aintzura, edo figura.

        Orra, bada, zein ederki adirazten digun guri gure Jaungoiko maitagarriak orduan Daniel profetaren alde egin zuenarekin gure Jesusek komunionean, ongi komuniatzen diran animekin egin oi duena.

        Eta ekusten dezu, ogi-zati batek, leoi gosetiak geldirik idukitzeko baño Jaungoiko-gizon Jesus maitagarriak aldareko bere Sakramentuan gure pasione txarrak erazteko, indar geiago, ta geiago duela.— Nai badezu, bada, ongi, ta maiz zu komuniatzen zarala, aisa eskurako dituzu zuk zere pasione sukorrak, edo biziak.

        2. Au berau adirazten digu, ta Lege zarrean Danielekin Jaungoikoak eginikako gauz onek bezain ongi, Jesusek egin izandu zuen beste gauza batek ere.

        Ateratzen zaio Jesusi bere bidera, sulezeko zenbait berekin zituen gizon ongi nekatu bat. Sulezeko galgarriak eragiten zioten gizon oni berak nai zutena.— Bere soñekoak urrarazten ziozkaten, gogoak ematen zienean; baita bere kateak ere, oriekin norbaitek lotzen zuenean; ta gau ta egun zerabilten beti bere buruaren urratzen, ta bazter guziak orroz ikaratzen zituela.

        Urrikaltzen da gure Jesus maitagarria, era onetan arkitzen zen gizon gaisoaz. Erraten die sulekoei: utzazue gizon ori, ta zoazte ortik ordu gaistoan: Ite, ta uzten dute bertan etsai galgarriak, eta gelditzen da gizona sosegu andiarekin, Jesusen aldamenean edo oñetan, ta eskerrak eskerren gain Jesus maitagarriari ematen diozkala. Luc. 8. á v. 27.

        Ekusi zazu zuk, era onetako gizon batekin au egiten duen Jaungoikoak, eskura ditzaken, edo ez, ongi komuniatzen denaren pasioneak, pasione oriek asaldatzen zerbait asi orduko!

        Bai nere Jesus maitagarria, bai; ta aisa alere: ta, eskuratzen ezpaditut nik nereak, orretan zuk niri laguntzen didazu, edo eme-emeki ezpadaramatzit nik, eta zure izenean, niri gaurgero egiten zaizkidan bidegabeak, txarkeriak, eta gauza gaistoak, izain da, edo zeren billatzen ez ditudan nik nere maizko komunione onean zure laguntza ta grazia, edo zeren artu nai ez ditutan nik zure laguntza bera ta grazia.

        Gauza bata ta bestea dira erakeri guztiz arrigarriak. Ongi damuturik nago ni, bai, oriei len nere baitan nik leku egiñaz, ta orrelakorik berriz ez egiteko asmoan nago ni, ta komunioneko zure laguntzaz baliatzen nazala, nere pasione bizi-sukorrak nere eskupean beti idukitzeko asmoan. Indazu arren, oraingo nere asmo au galdu bage, nere egunak nik bukatzeko grazia. Bai arren, bai!

 

 

C.

Laguntzen du Jesusek komunionean
pasione txar loiak eskuratzen

 

        Gañerakoak bezain pasione galgarriak dira (galgarrigoak ezpadira), aragizko atsegin txar loien ondoren dabiltzan gure pasioneak. Pasione oriek aragi guzia, edo gure gorputza dute beren betiko bazkatzalle.

        Bazkatzen ditu gure gorputzak pasione gureak anitz aldetara; bada bazkatzen ditu batzuetan bere begiratze arin-lizunekin, edo, begiak ekusten dituzten edertasunekin, oriekiko gauza debekatuen zaletzen dituztela.— Beste batzuetan bazkatzen ditu bere bearriekin gure pasione berak; bada gorputzeko bearrietatik sartzen diran lausengak, eta amoriozko itzak, kantak, eta soñuak, gure pasione berak nai dituzten bazkak dira.— Bazka beretatik dira, pasione berei eskukak, ezpainkak, eta aragiaren itzketak arrerazten derozten atseginak, ta naikunde zikiñak.— Eta ez da gorputz guzian zatirik bat ere, nola edo nola gure pasione loiei eskua ezin eman dezokenik.

        Eta, nola pasione oriek nai dituzten gauzak atsegin egiten dioten gure gorputz berari, gure gorputza guztiz makurtua dago gure pasione berak nai dutenerako. Eta orregatik ez da giz-artean, gure gorputzari atsegin egiten dioten gauzez bazkatzen diran pasioneak adiña gaizki, ta bekatu eragiten duen pasionerik.

        Eta zer bide artu ote diteke, era orretako pasione oriek ere, besteak bezala batek bere eskuratzeko, edo batek garaitzeko?— Ez da orretarako biderik bat ere, len guk agertu duguna bezalakorik.

        Nai dituzu, bada, zuk errazki, ta aisa ito aragiaren naikunde zikiñak? Nai dituzu zuk guztiz emendatu, edo itzali zere pasione ketsu-loi-zikiñen su guziak, edo garaitu nai dituzu zuk zere pasione atseginzale berak?— Zoaz, bada, komunioneko graziaren ur-eske. Sartu zazu zuk zere Jesus maitagarria zeruko bere ur, intz aize guziarekin zere barrenean, ta izain dezu zuk ori guzi-guzia. Adirazu ezperen len gertaturikako gauz aditzeko bat.

        2. Nabukodonosor zeritzan Babiloniako errege batek eragin zuen bein urrezko Idolo andi bat. Ezarri zuen bere Idolo au, artarako eragin zuen mai batean; ta ezarri, edo epeñi zuen, Dura zeritzan, Babiloniako probinzia edo bazter bateko toki guztiz ekokian.— Deitu zituen gero bazter guzietako Zaldun-Gobernari, ta Kargudun guziak; eta, ara emanik, manatu zien guziei, orretarako errege berak eta eragin bear zuen soñu bat aditu orduko, belaunika zitezela guziak, eta egin zezotela agur ta adorazione, beren Jaungoikoari bezala, an ekusten zuten urrezko Idoloari.

        Egin-erazi zuen erregek bere soñua; ta soñu au aditze berean egin izandu zuten erregek nai zuena, irur israeldarrek ez, beste guziak.— Deitzen ditu bertatik errege irur israeldarrak, eta erraten die, ez egitera oriek ere, gañerakoak an egin izandu zutena, an orretarako erretzen zedukan labe, edo karobi arrigarri batean erreak, urtuak, eta auts egin bearrak zirala.

        Badagikezu zuk, errege Nabuko, zerorrek nai dezuna (erantzun zioten israeldar onak erregeri); baña guk ez dugu nai, geren Jaungoikoa beste jaungoikorik; ez, eta bear ere; bada gu geren Jaungoikoak atera gaitzake berak nai duen eran, berak nai duen adiñetan, ta berak nai bezala, sutarte guzietatik, edo edozein nekepetik batere geren gaitzik bage.

        Aserretzen da, ezin geiagoraño Nabukodonosor, israldarretatik au aditu orduko. Eragiten du, eragin zezaken surik andiena. Garrak gainez egiten dio labeari, edo karobiari. Zenbat uste dezu? Berrogeita bederatzi besoz.— Eta, oñak loturik, igi etzitzen, bot-eratzen ditu errege Nabukok su andi arrigarri aren erdian irur israeldarrak.

        Baña zer gertatzen da?— Israeldar orien botatzalleak an erre-illak gelditzea, labetik ateratzen zen garrarekin; ta irur israeldarrak denbora berean lokarririk bage sutan beren buruak arkitzea: ta su-erdi andi berean ibiltzen asitzea, leku zelai, edo soro batean balebiltza bezala, ta beren Jaungoikoari eskerrak ematen zioztela.

        Ekusten du au errege Nabukodonosorrek, eta arritzen da den guzia. Urbiltzen da ango labera, ta ekusten du an dabillela, an ark botarazi zituen, israeldarrekin batean laugarren bat, Jaungoikoaren Seme maitagarria zirudiena; ta laugarren onek, bazterturik labe artako gar guziak, egiten diela irur israeldarrei aize, bear bezalako eze bat.— Deitzen die, an ala zebiltzan israeldarrei erregek. Ateratzen dira irurak; eta arkitzen ditu guziak, berak an bot-erazi zituenean bezala, ta erretzerik, kiskiltzeri, eta su kutsurik batere bage. Dan. c. 3.

        Ekusten dezu gure Jaungoiko altsu maitagarriak egin dezakena? Bada suarekin egiten duena egin dezake edozein gure pasionerekin ere, naiz dela sua bera bezain erretzallea, gure pasionea. Eta ori da, gure Jaungoikoak guri adirazten diguna, aldi onetan berak israeldarren alde Babilonian egin izandu zuenarekin.

        Errazu ezperen, zer dela uste dezu zuk Babilonia?— Babilonia da anima zikin, loiez loi dabillen baten imajina, edo itxura.

        Nor ote da Babilonia onetako errege Nabukodonosor au? Edo zein ote da anima zikin batean, geiena manatzen duen nagusia?— Asmodeo deritzan sulezeko etsai loi lizuna.

        Zer labe da, zer galtzintegi, edo zer karobi, karobi galtzintegi, edo labe izugarri au?— Au da gure gorputza; ta gorputz, ezur-aragiz, ta zañez, ta larruz egiñikakoa.

        Eta labe onetako suak eta garrak?— Oriek dira odolaren irakiteak, aragiaren tirrikazioak, atsegin txarren tirakak, eta pasione lizunen asaldazioak eta ostikoak.

        Nor ote dira su orretan, eta orrenbat tent-arretan anima gaisoa aurtikitzen dutenak?— Oriek dira begiratze lizunak, aditze loi-amoriozkoak, ukitze itsusiak, dantza txarrak, jan-edan beroak, eta era orretako gauzak.

        Eta badagoke anima bat erre bage, or eroriagatik?— Bortxaz aratzen bada, ta an badabil israeldarren eran, bai.

        Nola ibilli izandu ote ziran an israeldarrak?— Laudantes Deum, et benedicentes Domino: beren Jaunarekin batean, ta ura bezala (v. 92.); Jaungoikoagandik beren gogoa ta biotzak kendu bage; ta Jaungoiko berari eskerrak ematen ziozkatela, zeren sutan zedukan, erretzen etzirala.

        Bai; bere komunioneetara ongi prestaturik urbiltzen denari, ta komuniatu ondoan, ibiltzen denari Jaungoiko-Seme Jesus maitagarriaren eran, ta Jesus maitagarriak erakutsirikako Legez ta bidez; bai bere bideetan, Jesus ona lagun arturik, eta Jesus onagandik gogoa kentzen ez duela dabillenari; ta dabillenari, Jesus berari eskatzen diola bere laguntza ta eskua, emengo bide limurrietan ta perillezko pausuetan ez erortzeko, atsegin txarrari lekurik ez egiteko, ta garbiro bera, ta ziñez, maitatzeko, ematen dio Jesusek bere graziaren intza ta aize ezea.

        Ez du, ez, era onetan dabillena erreko, berak itzali, edo emendatu nai luken aragiaren suak; eta eskurako ditu azkenean onela dabillenak, bekatuaren loietan, edo atsegin galgarri zikiñaren besoetan eratzon nai lukeen bere pasioneak.

        Bai: dio san Zirilok, bai: gure Jesusek (guk geren Jesus gerekin dadukagunean) palakatzen ditu gure aragiaren naikunde bero-limurtiak, eta tirrikazio-asaldariak: eta itzaltzen ditu, ta emendatzen animako suak, kezkak, eta beldurrak: Sedat cum in nobis maner Christus, saevientem membrorum legem; perturbationes animi extingit (1. 4. in Joan. c. 17.)

        Nola uste dezu?— Komunioneko iturriak ematen duen ur andiarekin, dio san Juan Krisostomok: A mensa hac procedit fons, qui fluvios spirituales diffundit. Ez dezu siñisten?

        Bai nere Jesus maitagarria, siñisten dut, bai, ta batere trikatu bage! Gizon egin ziñanean zu, etzenuen galdu zuk zere Jaungoikotasuna; ta Jaungoikoak badagike, nai duen edozein gauza; ta badagike, berak nai duen guzia non-nai, noiznai, ta berak nai bezala.

        Baña ez dezu zuk egin oi, gure Jesus maitagarria, era orretako gauzetatik batere, guk gerok nai ez dugula, ta guk geren animak prestatu artean orrenbat ontart-etara, edo era orretako ondasunetara: eta prestatze au ere ezin dagikegu guk, zuk zerorrek orretan laguntzen ez diguzula.

        Artu naiez nago, bada, nere Jesus maitagarria, zure ontart ondasundun oriek, eta egunoroko zure laguntzak eta graziak; eta, grazi ta laguntza oriekin batean eskura naiez nago, oraindañokoan ni dakizun bezain aisa ta erraz garaitu nauten nere pasione loi atsegindunak.

        Lagun zakizkit, bada zu, beinik bein nere prestatze on onetan; ta indazu gero nere komunione garbi onetan, pasione zuen beldurrak, suak, eta naikunde lizunak garaitzeko, ta nere pasione berak beti nik nere eskupean idukitzeko bearko dudan zere laguntza ta grazia. Bai arren, Jesus maitagarria, zere biotzeko amore sutuagatik, bai!

 

 

Omnem tribulationem passi sumus:
foris pugnae, intus timores.

2. Cor. 7. 5.

 

        Ekusten dezu zuk, nere Jesus maitagarria (erran dezakezu zuk san Pabloren eran, zere pasioneen asaldazioakgatik naigabeturik arkitzen zaran aldietan): ekusten dezu zuk, orain nik nere baitan dakusadana! Nere bearrak batetik, nere gabeak bestetik, eta anitz nere nekek, andik eta emendik ongi kezkatua narabilte ni, orain zuk ekusten dezun bezala.

        Eskusten dezu! Asmatu didate niri orain, zuk dakizun bezain gezur andi arrigarria.— Makurtzen dituzte, niri gaizki nai didatenak, nere gauza guziak, eta ez dute artzen guzietatik bat, bear den eran. Bear ez den aldetik begiratzen die guziei; ta gaistoak dira gaistoen begietan, ta asmo zimurrez galduak, nere gauzarik onenak ere.— Begitarte on guti ekusten dut nik emen gizartean. Ez didate niri geienak begiratzen ere; ta, begiratzen didaten geienak, begi zorrotzez begiratzen didate, ta saieska bezala.— Eta ez dut ekusten nik, askotan beintzat, ista ta burla, nekezko gogortasuna, ta esker gaistoa besterik munduko geienetatik. Ekusten dezu zuk, gure Jesus maitagarria, zer naigabeak, ortik bati datozkionak!

        Eta ekusten dezu bidenabar ez dirala oriek, ez, bakarrik, nik askotan nere baitatik atera bage ekusi oi ditudan ez ekustekoak edo naigabezko gauzak; bada ekusten dezu, zenbat aldiz datozkidan niri, ni, zu galdurik, sulezera bearra nazalako kezkak eta beldurrak; eta beldur oriekin batean izan oi ditudala nik, nere eritasunetik, nere lorik ezin-egiñetik, edo zer-egin ez jakinetik, datozkidan naigabeak eta illuntasunak.

        Aldi orietan nik nere nekeak zerbait arintzeko, ta, tristuraz betetzen nauten nere pasione asaldatuak eskuratzeko, zer ote da, nere Jesus maitagarria nik egin bear dudana?— Zer, baizik len adirazi duguna, Jesus bera bere Sakramentuan, ta nere komunionean nik ongi ta maiz-maiz billatzea: gure Jesus da alabaña, beraganatzen diran umillak atsegin onez betetzen dituen Jaungoiko-gizona: qui consolatur humiles. (v. 6.)

        Ala egin uste dut nik, nere Jesus maitagarria, zuk zerorrek nere lan on onetan laguntzen didazula. Lagun zakizkit bada; bai arren, bai!

 

 

Salvum faciet egenum a gladio oris eorum,
et de manu violenti pauperem.

Job. 5. 15.

 

        Asi ditezke, nai badute gure pasione guziak zakur amurratuen eran batetik bestera: badabiltzke, bai, berak nai badute ortz, soldaduen ezpatak baño zorrotzagoak, agertzen dituztela, ta gure anima gaisoak erdi bi egiteko asmoan, edo guztiz gu galerazi naiez; ar ditzakee gure pasione berak, berak nai dituzten suak eta garrak, iraz, ta bendekuz gure anima gaisoak erreak utzi naiez; baña gure animak berak badoaz, joan bear dutenagana, ta eskatzen badiote, gure Jesus maitagarriari bere laguntza, ez diote egiñen, ez, gaitzik batere, ta isili-eraziko ditu gure Jesusek guziak. Orretarako dago Jesus aldareko bere Sakramentuan; ta orretara dator gure Jesus beartsu umilletara, edo umill-umilki beren komunioneetan billatzen duten animetara.

        A! zorioneko animak, era orretan komuniatzen diranen animak; eta zuek aldi orietan zeren Jesusen eskutik artuko dituzuen ondasunak, eta zeruko grazi-laguntzak!

        A! ta gure zoratu-zentzugabeak! Bada ori guzia guk erditsi genezakela, komuniatzen gara aldietan, umilki gu, kontuz gu, ta garbi-garbiro ta bear den eran gu, komuniatzen giñala, ez dugu erdisten guk geren aisola-kabez, ta geren bizitza txar-loi, otz, edo epelagatik!

        Orregatik gabiltza gu, gabiltzan eran: ta pasione sutu-galgarrien atzaparretan; ta gabiltza, utsez uts, ta gaizkitik gaizkira!

        Au da Jesusen ume maiteen ibillera? Au da, aldareko Sakramentua zer den dakitenen ibillera? Eta au, gu bezala, bein ta berriz, ta askotan komuniatzen diranen ibillera?

        Nor ill da oraindik gosez, ongi nai dion bere Aitari ogia ez eskatzeagatik? Eta nork galtzen du bere burua etsai gaistoen atzaparretan, lagundu nai dion ongille bati itz bi ez erran naiez?— Zu bezain gaizki dabillenak, orren txarki komuniatzen zaran anima! bada ainbat zere komunioren buruan arkitzen zara zu, zauden eran, ta pasione sutuz ta asaldazioz orren betea, bear bezala eskatu bagez zuk, zere Aita maitari, ta laguntzalle on Jesus maitagarriari bere laguntza ta grazia!

        Orobat egin uste dezu, urrengo zere komunioneetan? Ez arren ez!

 

 

Si praestes animae tuas concupiscentias ejus,
faciet te in gaudium inimicis tuis.

Eccli. 18. 31.

 

        Gogo gaistoak ekartzen ditu baten burura, nork daki zenbat atsegin-bide, ta naikunde lizun galgarri. Baña begira, dio Espiritu Santuak; begira, ez da zer-ibilli orien ondoren; ez da zer oriei lekurik egin zeren animetan, zeren naimenduan, edo borondatean. Leku ori oriei zuek egitera, atsegin txar-labur bat egiñen diozue zuek zeren gogoeta galgarriari; baña atsegin txar, atsekabez ta lotsaz beterikakoa.

        Ori zuek orri egin orduko damuturik arkituko zarazte zuek; eta, egin dezutelako berria bana dedin, beldurrez beteak; bada banatzen bada, ikasten dutenen artean irrigarri egiñlk geldituko zarazte zuek, eta ondrarik ez dezutela.

        Eta zuen lan txarra gogozkoa izan arren, edo niork ekusi bagea; ori zuek egitean, egiten dezue zuen pasione loi-txar-zikiñak nai dutena. Naikunde txar-zikin oriek garaitzen zaituzte zuek, eta gelditzen zarazte orien serbitzari txar-lizun egiñak; eta gero sulezeko guzien istak eta irri-ojuak eraman bearrak.

        Au guzia artu nai dezute zuek zeren gain, guti bat emen zere buruak ez nekatzeagatik, eta zeren pasione galgarriei atsegin labur bat egiteagatik? Zuen ero-galduegiak!

        Ala da, nere Jesus maitagarria, bai, ala da! Eroegi-galduak, eta bururik ez duten batzuek baizik, ezin zegikeen guk oraindañokoan, edo noizbait beintzat egin izandu duguna, edo guk bazkatu ditugun eran geren pasione galgarri-zikiñak bazkatzea; ta, orain gu alketzen gaituzten anbat lan loi-itsusi egitea!

        Eta nondik au guzia guri era onetan, edo onela?— Gu ez komuniatzetik, komuniatu bear genuen aldi guzietan, edo zeren komuniatzen ez giñan gu zuzen, garbiro, umilki, ta bear zen eran, ta bear bezala.

        Berebat gertatuko ote da berriz ere, edo emendik aitziña?— Ez nuke nik beintzat nai ori niri agitzea, edo gertatzea. Eta ez da gertatuko ere, zuk niri, nere Jesus maitagarriak, eman ezkero, ongi ni komuniatzeko, ta nere etsai lizun galgarri guziak eskuratzeko, bearko dudan zere laguntza ta grazia, Indazu, bada, batere luzatu bage, ta lagun zakizkit orain ziñez erraten: Nere Jesukristo, etc.

 

aurrekoa hurrengoa