53. KAPITULUA

Lurreko zerer atxikiak daudenen baitan
ez duela graziak uztarik emaiten.

        1. JESUSEK. Nere haur handizki baliosa da nere grazia; atze dituen zerekin eta lurreko gozakariekin ez dezake nahas-mahasik onets. Graziak poxelu dituen guziak behar ditutzu beraz baztertu, bihotzeratu nahi baduzu. Urrunt zite guzietarik, bakhar bakharrik egoitea maita zazu, solas alferretarik egizu ihes, othoitz zazu geroago gehiago Jainkoa eta khartsukiago, urrikitan eta garbi idukitzea gatik bihotza. Munduari begiak hets, den guzia ez balitz bezala, eta Jainkoari lot lurreko gauzer baino hertsikiago.

        Ez dezakezu gogoa ni baitan finka eta, orozbat, gauza iragankorretan atsegin har. Ezagunetarik eta adiskideetarik urrundu behar zira eta lurreko gozakari gutietarik kanpo egon. Giristinoer hau zioten galdatzen Jondoni Petrik: Arrotz eta bidekari batzu bezala ibil zitezen mundu huntan.

        2. O zer fidantza duken hiltzerat doanak, atxikimendu bihi batek ez badauka munduari josirik! Bainan eri den arima ez dagoke guzietarik hola bazter; eta lurreko gauzer josirik dagon gizonak ez daki, zonbat bere buruaz jabeago den bere baitan bizi den gizona.

        Egiazki khartsu nahi bazira, bai hurbilekoer bai urrunekoer behar diozute egin uko eta zeure buruari nehori baino gutiago fidatu. Zeure buruaren osoki garaitzerat heltzen bazira, etsai guziak errexki azpiratuak dituzketzu. Garai-ik handiena, nork bere buruaren garaitzea. Bere burua hezten duena, alabainan, gorputza arimaren sehi eta arima nere zerbitzari ezartzeko gisan, hura da, hura, bere buruaren jabe eta mundu guziaren nagusi.

        3. Goien hortarat heldu nahi bazira, gizonki behar duzu, hasian has¡, haizkorarekin erroari lotu, zure buruaren eta lurreko ontasunen alderat duzun amodio gorde eta makurraren mozteko.

        Bere buruaren sobera maitatzetik dathorzkio gizonari, ondoan garaitzeko eta errotik khentzeko dituen aztura guziak. Bere alderako amodio itsutik athera bezain sarri, bake eta jabaldura handia duke bihotzean.

        Bainan beren buruari hiltzerat gutiak direlakotz ari eta beren hartarik ilkitzerat gutiak lehiatzen, hartakotz daude, bethi berdin, jaidura tzarren esku-makil, eta gogoa ezin dakiokete beren buruaz gorago altxa. Bere buruaren jabe nerekin ibili nahi duenak, bere bihotzaren lerrabideak gogorki behar ditu zaindu eta kreatura bakhar bati ere atxikimendu bereziz ez lotu.