XXXV. KAPITULUA

Jesu-Kristok bitz-arazten du Lazara

Yaun. 2.

        Jesusek obratu zituen mirakuillu guzietarik harrabots gehien egin zuena, erran daite Lazaraen biztea ahal zela.

        Lazara zen gizon bat yuduek ohoratzen zutena; Bethania deithua zen, eta Yudeatik hurbil zen herri batean bizi zen bere arreba Martha eta Mariarekin. Jesusek izan zuen behin baino gehiagotan hainitz begitarte Lazaraen etxean; arraitasunekin behatzen zion familia saindu hari. Lazara erori izan zen eritasun handi batean, haren arraebak lehiatu ziren egortzerat mandatari bat Jesus ganat, erraterat eritu zela hark maite zuena. Salbatzailleak berri hau entzun zuenean, ihardetsi zuen eritasun hura etzela heriotzerat zaramana, bainan zela ethorria Jainkoaren ohoratzeko eta Jainkoaren semea lorifikatzeko. Salbatzaillea etzen, bi egun hetan, bere lekhutik alderatu. Bi egun hek iragan zirenean, erran zioten bere dizipuluei: bihur zaitezte Yudearat. Dizipuluek ihardetsi zioten: zer? Nausia, ez du denbora guti baizik yuduek harrikatu nahi zintuztela, eta nahi zara bada bihurtu zure biziari nahi dioten yendeen arterat? Jesusek irakhatsi zioten nihork ezin egin ziozokela gaixkirik non etzuen berak nahi. Ondoan, erran zioten: lo datza Lazara gure adiskidea. Banhoa haren iratzartzerat. Jesusek loaren izena ematen zion Lazaraen heriotzeari, zeren hain errex baitzen harentzat hil baten biztea nola bizia den, eta lotan datzan gizon baten iratzartzea. Azkenean, erran zioten garbiki: hil da Lazara, eta atsegin dut zuengatik ez bainaiz han gerthatu, zuen fedea perfetagoa izan dadintzat.

        Bazuen lau egun Lazara ehortzia zela Salbatzaillea Bethaniarat zenean. Nola lekhu hura hurbil baitzen Jerusalemetik, ethorri ziren hiri hartarik yendeak Martha eta Maria kontsolatzerat bere anaiaren heriotzeaz. Marthak entzun zueneko Jesus heldu zela, athera zitzaion bidera nigar eta marrasketan: erran zion: Jauna, zu hemen izaterat, ene anaia etzen hillen; bainan badakit botheretsua zarela, eta horrek egiten du ene kontsolamendua. Jesusek ihardetsi zion: zure anaia biztua da. Badakit, zioen Marthak, bizturen dela azken yudizioko egunean. Ni naiz (ihardetsi zuen Jesusek) biztea eta bizia bera, ene baitan sinhetstea duena biziren da, hilla balitz ere: eta nork ere baidu ene baitan bere sinhetstea, eta hura ez da bethikotzat hillen. Sinhetsten tutzu egia hauk? Marthak erran zuen: bai, Jauna, sinhetsten dut zu zarela Kristo, Jainko biziaren semea, mundurat ethorria. Martha, hitz hauk erran eta, yoantzen lehian Maria bere aizpa ganat, eta erran zion beharrirat: nausia ethoria da, zure galdea du. Maria altxatu zen berehala bere lekhutik, eta egin zuen bide Marthak Jesus bathu zuen tokirat; yarraiki zitzaizkon bere etxeko guziak ustez nigar egiterat zohan bere anaiaren hobiaren gainerat.

        Mariak ikhusi zuenean Salbatzaillea, artiki zuen bere burua haren oinetarat, eta erran zion nigarrez: Jauna, zu hemen izaterat, ene anaia etzen hillen. Bi aizpa heien nigarrek eta han aurkhitzen ziren yuduenek ukitu zuten Salbatzaillea nigarrez abiatzerainokoan. Yuduek hori ikhusi zutenean, erran zioten elkharri: zenbat maite zuen! Salbatzailleak yakin nahi izan zuen non ehortzi zuten Lazara. Erran zitzaionean non, yoantzen lekhu hartarat, eta altxarazi zuen hobiaren gaineko harri handia. Marthak erran zion: Jauna, badu lau egun ehortzia dela, beraz usaindua behar da. Salbatzailleak ihardetsi zion: ez darotzut nik erran sinhetstea duenak ikhusiren duela Jainkoa lorifikatua? Eman zen othoitzean, eta egin zuenean bere othoitza, erran zituen hitz hauk: Lazara altxa zaite hortik. Berehala hilla biztu eta altxatu zen han ziren guzien begietan, eta ehortzi zuten plantan; erran nahi da, eskuak eta zangoak estekatuak, eta bisaia oihal batez estalia. Nork egundaino ikhusi zuen halako gauza espantagarririk? Hartzeko ahal zen mirakuillu hartarik Jesu-Kristo Jainkoaren semea zela, eta igurikia zen Mesia hura bera!

        Lazaraen bizteak irakhatsten daroku bekhatoreari, egun guziez, gerthatzen zaioena lothzen zaionean salbamenduari. Jesu-Kristo hurbiltzen zaio bertze-orduz Lazarari bezala; bere ganatzen du bere grazia sainduaren gantzuduraz. Oihuz dagoko bere ministroen ahoz, erraten dioela ilkitzeaz bekhatuen thonbatik: ematen diote bere ministroei bothere guzia libratzekotzat bekhatorea etsai gaixtoarekin amarratua dadukaten lokharri bortitzenetarik. Lazara bizteko aitzinean egin ziren nigar eta othoitzek erraten darokute ez dela halako zorigaitzik nola arimako bizia galtzea, eta nekhe dela bekhatore bat Jainkoa ganat itzul-araztea, guziz aspaldion bekhatutan ehortzia badago. Ordean zer nahi gaitztasun daiten konbersioneko obra handian, ez da zeren behin ere etsitu salbamenduaz: Jaunaren miserikordiak hedatzen daroku esku amultsu eta botheretsu bat: zelhaitzen ditu bide guziak, eta ematen daroku errextasun maitagarri bat heltzekotzat zeruko erresuma dohatsurat.