Koplak
Jean Baptiste Larralde, «Bordaxuri»
XIX. mendea
[liburua osorik RTF formatuan]
[inprimitzeko bertsioa PDFn]
Iturria: Bertsolaritzaren historia II, (Patri Urkizuren edizioa). Etor, 1991
|
|
|
XORIÑOA KAIOLAN
Zertako ni kaiolan,
Zer eginik gaizki?
Ez othe dut bada izan
Bihotz-minik aski?
Airetan ibiltzeko
Jaunaren dohainak,
Eta ez preso egoteko
Ditut nik hegalak.
Behar bada nigarrez
Barur atzo danik,
Ene haurrak ni galdez
Daude, goseturik;
Laster hetaratzeko
Idek beraz bortak!
Maiz heien bazkatzeko
Ditut nik hegalak.
Primaderak oraindik
Senti du negua,
Eta ume bat bakharrik
Daukat lumatua;
Bertzek ez pairatzeko,
Onhets nere othoitzak!
Hekien berotzeko
Ditut nik hegalak.
Alhargun bat naizela
Ez dautzuet erran,
Helas! hil zitzaitala
Laguna segadan!
Haren mina arintzeko,
Eta eginbideak
Bienak bethetzeko
Ditut nik hegalak.
Iragan arratsean
Egin dut nik amets,
(Eta umez dohanean
Amak zer ez sinhets!)
Ohatzetik hurbilxko
Zabiltzala etsaiak,
Ai! lanjera aintzintzeko
Ditut nik hegalak.
Baina berantegi den
Nago beldurturik,
Nihon ez dut aditzen
Auhen minik baizik;
Ez, ezta dudatzeko,
Galdu ditut haurrak!
Orai, nik deusetako
Ez ditut hegalak.
Doluz errebel, Jauna,
Hasi naiz mintzatzen;
Bai, nere azken orena
Hari da hurbiltzen;
Zerurat airatzeko,
Umentzat alferrak
Zaizkit baliatuko
Agian hegalak.
|
|
|
|
|