www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Credo edo Sinhesten dut esplikatua
Etiene Lapeire
1891

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Bertsio informatiko honen egilea: Josu Lavin; Urkiola, 1-1C 48990 - Getxo (Bizkaia)

 

aurrekoa hurrengoa

CREDO

EDO

SINHESTEN DUT ESPLIKATUA

Zenbeit hitzekin lehen zathian

ERLIJIONEAZ ETA FEDEAZ

ET. LAPEYRE aphezak egina

Andre Lamaignere alhargunaren moldetegian

Baionan, Jacques Laffiteko karrikan, 9

1891

 

ZENBEIT HITZ LEHENIK
 

        1. Bazter guzietarik ez da hitz hau baizen entzuten: Gure Eskual Herri maitean, bertzetan bezala, Fedea ilhuntzen, ttipitzen galtzen hari da?

        Gutarik hainitzek ezagutu izan dituzte, eta orai ere ezagutzen, hor hemenka, lege zaharreko giristino Eskualdun handi batzuek. Horrela deitzen zituzten gure aitek; giristino hazkarrak, bere fedean finkatuak, hala nola gure itsaso hegietan, ibai borthitzeri buruz, bethi zuzen dagozin harrokak; edo ere, gure mendietan, tenpesten haize borthitzeri buru egiten duten haitz eder eta zaharrak.

        Zenbat sustatzen gintuzten, eta ongian finkatzen, gure haurrean, giristino handi eta fermu hoikien hitzek eta egintzek!

        Eta, orai entzuten duguna, hau da: Joan dire denbora horiek. Non da, eta zer bilhakatu gure Aiten fedea? Egunetik egunerat, ilhunduz eta flakatuz doha.

        Osoki egia othe da gauza hori, eta behar othe dugu etsimenduan sartu, edo, den gutiena ere, gure kuraioa flakatzera utzi? Ez; ez zait iduri.

        Erran dezagun gora. Frantzia guzian, eta handizki Eskual-herrian kharrik beroena aphezek ekhartzen dute Jainkoaren erresuma arimetan begiratzeko eta gero eta gehiago hedatzeko.

        Hirur gauza badire, azken urthe hautan, Eskualdun Erretor, Aphez, Fraide, Beneditano, Misionest eta bertzek, arta eta khar berezi batekin predikatu eta arimetan sararazi dituztenak: Aldareko Sakramenduaren amodioa eta Komunione Sainduaren pratika usua; Jesu-Kristoren Bihotz Sakratuaren alderako debozione amultsua; Arrosario saindua, gure aitez hain maitatua, eta Leon XIIIgarren Aita-Sainduaz hanbat prezatua eta galdegina. Hirur debozione premiatsu horien gainean, Aphez Eskualdun guziek khar ederrena agertu dute.

        Entseiu horiek bere frutu eta probetxuak ekarri dituzte. Ikusi ditugu Eskualdun giristino onak ardura mahain saindurat hurbiltzen. Jesusen Bihotz Sakratuaren debozionea, bazter guzietan, ezagutua eta maitatua da. Ez da orai, erran badaiteke, etxerik, familiarik Bihotz Sakratuari kontsekratua ez denik: eta guziek badakite Eskual-herrian, Aita Beneditano Eskualdun batek bereziki bere bihotz eta amodio guzia lan hortan eman duela. Eta egiazki, hortan, bere komentuko eta ordenako debozione maitatuari jarraiki izan da. Arrosario saindua amodio handian da, eta errana egun oroz, osoa ez bada, parte bat bederen, familia giristino guzietan.

 

        2. Horiek guziek, kontsolazione handiak behar dauzkigute eman.

        Eta hargatik, badire ere trixteziazko arrazoin handiak. Debrua ez dago lo.

        Egia zerbait ez othe da, dolorezko oihu samin huntan; Fedea flakatzen hari da gure Eskual-Herrian? Hori ere egia da hainitzentzat, eta guzientzat, bada hor, mehatxu bat. Ez gaitezen beraz, bake gozo eta faltso batean loharka. Gure Aphez khartsueri esker, ungia egiten bada, gaizkiaren ibaiak ere bethi goiti dohazi. Ez bagare atzarriak egoiten, laster ongia itho lezakete.

        Eskual-herrian, bertzetan bezala, Fedea kordokatua da; hemen ere, sartzen dire liburu eta Gazeta tzarrak, Jainkoa ez deusentzat atxikitzen dutenak, Aita Saindua eta Eliza burlatzen, Erlijioneko gauzak eta Aphezak oinen pean emaiten.

        Bai; zorigaitz handia. Irakurtze tzarrek, eta, hor hemenka, Erlijionearen kontra entzuten diren hitzek flakatzen eta hirriskutan emaiten dute Eskualdunen Fedea. Izpirituetan eta bihotzetan Erlijionearen eta Elizaren errespetu eskas bat bezala sartzen hari da. Odol hotzian, orai ikusten diren asko gauza, ez zituzten gure aita zaharrek horrela jasanen.

        Zer egin beraz? Besoak kurutza, esperantza gal, utz gaizkia, gure begiez ikusten dugularik, indarren hartzera?

        Badakit, Aphez Eskualdun bat ez dela, pentsu hori duenik.

        Ez dut deus zueri erakusteko, Aphez ene anaia maiteak. Erran dezaket hargatik, nik ere, zuek bezala, ikusi ditudala gure Eskual-herri maitean, Jainkoa eta debrua, ongia eta gaizkia elgarrekin gerlan. Ezagutzen ditut beraz ongi, zuen kontsolazione eta esperantzak, zuen penak eta trixteziak, zuen nahi on eta khartsuak.

        Zuen bihotzekin bat egiten dudalarik, liburu hau egin dut, zuen laguntzeko, egun guzietako zuen lan eta gudu sainduetan. Uste izan dut, denbora hautako guduen erdian, Erlijionearen ezagutza zaitekela harmarik hoberena eta segurena Fedearen etsaien garaitzeko. Hortik, lan hunen lehen pentsua.

 

        3. ESKUAL-HERRIKO FAMILIA GIRISTINOAK!

        Zuentzat da guziz liburu hau, zointan aurkituko baititutzue xeheki esplikatuak CREDOAN edo SINHESTEN DUTEAN, Apostoluek hitz laburretan eman dituzten Erlijioneko egia premiatsuenak. Zoin on laiteken, etxe bakotxean, guziek elgarrekin, egun oroz ahal bezinbatean, edo bederen ardura, liburu huntako kapitulu baten irakurtzea!

        Hori egiten baduzue, bethi gogoan atxikiren ditutzue Zuen artzain onen erakaspenak; egonen zarete bethi zuen fedean hazkar, Eskualdun on eta giristino katoliko, Jainkoaren eta Elizaren zerbitzari leial eta beldur gabeak.

E. L.

 

aurrekoa hurrengoa