HEMERETZÜGERREN EGÜNA

Ejiptarat ihes egitia

Surge et fuge in Egyptum.

Jeiki zite eta zoaza Ejiptirat. (Math. 2. 13).

        Mündü huntako bizitzia, hun gaitzen aldikatze bat da. Egün ozargidünen ondoan jiten dira odeiziak; atseginen ondoan atsekabiak. Mariak ükhen zian ikhusteko plazera, bere Seme dibinoa laidatürik eta goretsirik: Zelüko aingüriez, Bethleemeko artzain Jinkotiarrez eta Errege Majez; gero Tenploan Simeon jüstoaz eta Anna Profetesaz. Bena hantik laster zer borogü lazgarriak ez-zütian igurtzi! Jinkoaren aingüria agertzen zaio gaiazJosefi, eta erraiten deio: Jaiki zite, har zazü haurra eta haren Ama eta ihes egizü Ejiptarat eta han zaude nik erran artino; ezi Herodes ariko düzü haurraren ediren nahiz haren galerazteko. Negü bihotza zen; hürrün zen Ejipta, bazien berrehün lekua bide editeko, mendiak eta desertiak gainti. Jinkoak ützi ahal zükian familia saintia deskansü Nazarethen eta Herodesen bekhaizteria gaiztorik begiratü, gaiztoaren hil eraziztez eta beste hanitz anzora. Gü ehiñera ekaririk ginatekian erraldi hoietarik erantzütera. Josefek eta Mariak eztie phensatzen, Jinkoaren maniari berhala jarraikitziari baizik. Eztie ezagützen biderik, eztie bidaje lüze hortako hazkürririk; bena deusez arranküratü gabe, ezarten zielarik osoki bere konfidantza Jinkoatan, zoinek bestordüz gidatü eta hazi beitzütian Israelitak berrogei urthez, haiek igaran behar zien desertian; badoatza gaiaren erditan. Nahiz ezteikün Eskriptüra Saintiak deus erraiten, ezta düdarik Jinkoaren Aingüriek lagüntü zütiela, hazkürria hornitü eta gaitzbidetarik begiratü. Heltü zirenian Ejiptara, Pallade istorienak eta Elizako lehen aitek erraiten deiküie Jinko falsien tenploak ikharatü zirela eta haien muldiak erori.

        Familia Saintiak igaran zian Ejiptan zazpi urtheren üngürünia, atzen eta paganoen artian; Josefek bere lanaz eta izerdiaz egüneko ogia ükhen erazten zeielarik. Kharats bazen desterrüzkü ogi hori, eztitzen zian Jesüs haurraren presentziak; eta haren lehen elhek ürgaizten zien Mariaren eta Josefen bihotza, eta alageratzen zütian haien egünak.

        Zer nahi agi dakigün nahigabe eta gerthü gaizto, ikhas dezagün Mariaganik ororen hartzen Jinkoaren eskütik gogo hunez; orhitüz gure Aita zelükoaren manüz oro heltü zaizküla; gure arimaren hunagatik oro igorten deizküla; eta beharordü güzietan prest dela guri heltüra egitera, hartan bermatzen bagira eta hari hersatzen.

Istoria edo gerthaldia

        S. Anselmok, S. Gregorik eta beste izkiribizale zahar hanitzek khuntatzen die, Maria eta Josef Ejiptarat ihes zoatzalarik Jesüs Haurrarekin, erori zirela uhuin saldo baten eskietara. Hauetarik batek, Jesüs haurraren begithartiaren edertarzünaz joik, erran zian lagüner: Jinkoa jin ahal baledi lürrialat khorpitz batekin, erran nezake haur hori Jinkoa dela. Uhoin hura deitzen zen Dismas, eta bere aitarekin, uhoin tropa baten gehien zen.

        Familia Saintiaren itxurak bihotza hunki beitzeion, sar-erazi zütian bere etxolan, eman zeien jatera eta edatera; eta phausa-erazi ondoan, lagüntü nahi ükhen zütian basa-herri hetarik kanpo, Ejiptako mügetarano. Eta haien üztian erran zeien: Beharordia heltzen bada, orhit ziteie nitzaz eta egin deiziedan hunkiaz; eta heltüra ziek ere egidazie. Mariak eskerrik hunkigarrienak eman zeitzon, eta erran zeion, haren Semiak emanen zeiola hil gabe hunki egin zeienen saria.

        Hogei eta hamahirur urthe igaran ziren; arte hortan Dismas uhoinak egin zian gaizki hanitz; gizon-ehaite eta brigandaje izigarriak. Azkenekoz atzemanik izan zen, eta kriminel handienetarik zen bezala, khürützian hiltzera kundenatürik. Alxatü zienian khürütxen gainen bere uhoin lagün batekin; eta bien artian ikusi zianian Jesüs Salbazalia, haren begithartiaren eztitarzün eta majestate dibinoak orhiterazi zeion, dio Sent Anselmok, bestordoz desertian bathü zian haur ederraren begithartia; eta bere beithan zerbaitek erraiten zeion, hura bera zela eta zelüko Nausia. Uhoin lagünak nausatzen beitzian Jesüs Jüdioekin, erraiten zeiolarik: Krist bahiz, libra hadi ihaur eta gü hirekin; — Dismas, uhoinak mehatehatzen zian eta erran zeion: Eztüka hik Jinkoaren beldürik, hunen ber gaztigian izatez? Gük halere jüstoki egarten diago, gure egitaten phena igurzten beitügü; bena hunek zer gaizki egin dü? — Eta gero Jesüsen ganat begiak itzülirik erran zeion: Jauna, orhit zite nitzaz, zure erresumalat ützüli ziratekianian. Jesüsek ihardetsi zeion: egiaz erraiten deiat, egün enekin izanen hiz pharadüsian. Zonbait lekhütan haren besta egiten da Aphirilaren hogei eta laurian; hari hersatzen dira uhoinetarik eta gaiztoetarik begiratürik izateko.

        O Ama Dibinoa, zer phena, zer borogü Jinkoak igorten ahal deikü zuri igorri deiziena beno garratzagorik; noiz eta manhatü beitzütie negiaren erdian, hürrün joaitera, popülü atze eta paganoen artiala? Egizü, zük bezala, Jinkoaren nahiak oro har ditzagün gogo azkar batekin eta konfidantza oso batekin. Othoitzen ere zütügü ardiets diezagüzün zure seme dibinoaganik, gure bekhatien pharkamentia; eta gure hiltzeko menian merezi dezagün haren ahotik entzütia: egün izanen hiz enekin pharadüsian! Halabiz.