ERRAZU, KOXE

                Airea: Urtzo xuria, errazu.

—«Erraxu, Koxe, errazu,

Norat joaiten xira, xu?».

—«Hantxe mendian ikusi dixit:

Zonbait bas-urde baduxu...

Ihaut-irian xitxia

Arras on izanen duxu!».

Koxe badoa bakarrik,

Ez baitu deusen beldurrik.

Elurra lodi izana gatik,

Han da lekura heldurik.

Bas-urderik ez... xerriak

Zauden metara bildurik.

Badoa Koxe abila

Etxerat ixil-ixila.

Beste gizonak oere ohartu

Han nunbait zerbait bazela.

Oro kartuxaz beterik

Badoatzi berehala.

Ikusten tu Bordaxurik...

Ez guti estonaturik,

Eta galdetzen: «Norat zoazte,

Oro hola harmaturik?

Gaixtagin zonbeit badela,

Nik ez dut hortaz dudarik!».

—«Egun hunat ihizira

Prisa-prisan heldu gira.

Hara hantxetan basa-urdiak...

Orai hurbilduak gira!».

Bordaxurik errepostu:

«Hek gure xerriak dira!».

Batek irri, bestek irri,

Oro so zauden elgarri,

Ikusiz hola enganaturik

Irria jauzten zaut eni.

Denek irri egitea

Ez deia bada konbeni?

1954