JEREMIASEN PROFEZIA

I. KAP.

        1. Jeremiasen hitzak, Helziasen semearenak, Helzias baitzen Anathothen, Benjamingo lurrean egonen ziren aphezetarik.

        2. Jaunaren hitza ethorri zitzaioen Josiasen, Amon, Judako erregeren semearen egunetan, hamahirugarren urthean errege zelarik.

        3. Eta ethorri zitzaioen Judako errege Josiasen seme Joakinen egunetan, Sedeziasen hamekagarren urtheko ondarreraino, (Sedezias baitzen Judako errege Josiasen semea,) Jerusalemgo desherripeneraino, bortzgarren hilabethean.

        4. Eta Jaunak egin zarodan solas, zioelarik:

        5. Zure amaren sabelean egin zintzadan baino lehen, ezagutzen zintudan; eta sabeletik ilkhi zaren baino lehen, sainduetsi zaitut eta profetatzat eman jendaien artean.

        6. Eta ihardetsi nuen: Ai! ai! ai! Jainko Jauna! Huna, ez dakit mintzatzen, ezen haur gazte bat naiz oraino.

        7. Eta Jaunak erran zarodan: Ez erran: Haur bat naiz; goanen zare ezen nik igorriko zaitudan toki guzietara; eta edozein gauza mana dezazudan, guziak erranen ditutzu.

        8. Ez izan gizonen aitzinean beldur, zeren zurekin bainaiz zure atheratzeko, dio Jaunak.

        9. Eta Jaunak hedatu zuen eskua eta ukitu zuen ene ahoa; eta erran zuen Jaunak: Huna non eman ditudan ene hitzak zure ahoan;

        10. Huna non ezarri zaitudan egun jendakien gainean eta erresumen gainean, errotik atheratzeko eta xahutzeko, galtzeko eta ezeztatzeko, altxatzeko eta landatzeko.

        11. Eta Jauna mintzatu zitzaitan, zioelarik: Zer ikhusten duzu, Jeremias? Eta ihardetsi nuen: Atzarria dagoen zigor bat ikhusten dut.

        12. Eta Jaunak erran zarodan: Ongi ikhusten duzu, ezen ni ene hitzaren gainean egonen naiz atzarria, haren bethetzeko.

        13. Eta Jauna bigarren aldiko mintzatu zitzaitan, zioelarik: Zer ikhusten duzu? Eta ihardetsi nuen: Bertz bat ikhusten dut sutan, eta ipharretik dago itzulia.

        14. Eta Jaunak erran zarodan: Ipharretik jauziko dira asturugaitzak lurreko egoiliar guzien gainera.

        15. Ezen, dio Jaunak, huna non deitzera nohan ipharreko erresumetako jendaki guziak; eta ethorriko dire, eta ezarriren dute zeinek bere tronua Jerusalemeko athe-sartzeetan, eta hango harrasi guzien gainean inguru-inguru, eta Judako hiri guzietan.

        16. Eta atheraturen ditut hekiekin ene juiamenduak, ni utzi, jainko arrotzei sakrifikatu eta beren eskuetako lana adoratu duten guzien maltzurkeriaren kontra.

        17. Zuk beraz tinka zazu gerria, jaiki zaite eta erran diotzotzuete nik manatzen darozkitzudan guziak. Ez lotsa izan hekien aitzinera agertzeko, ezen nik eginen dut ez duzula hekien aitzinean beldurrik izanen.

        18. Alabainan ezarri zaitut egun hiri hazkar bat bezala, burdinazko habe bat bezala, kobrezko harrasi bat bezala, lur guziaren gainean, Judako erregeen kontra, hango buruzagien eta lur hartako aphez eta populuaren kontra.

        19. Eta zure kontra eginen dute gudu, eta ez dire nausituren; zeren zurekin bainaiz, dio Jaunak, zure libratzeko.

II. KAP.

        1. Eta Jaunaren hitza atheratu zitzaitan, zioelarik:

        2. Zoaz eta Jerusalemeri beharrietara oihu egiozu, erranez: Hau dio Jaunak: Orhoitu naiz zutaz, urrikalduz zure gaztetasunari eta zure ezkontzako amodioari, mortua barna, eraina etzen lurra gaindi niri jarraikitzen zinen or-duan.

        3. Israel Jaunari saindu zitzaioen; hura zen haren fruituetako pikaina; hobendun jartzen dira hura iresten duten guziak; asturugaitzak eroriko dira hekien gainera, dio Jaunak.

        4. Jakoben etxea, eta Israelen etxetikako ahaidego guziek adi zazue Jaunaren hitza.

        5. Hau dio Jaunak: Zer bidegabekeria aurkhitu dute zuen arbasoek ene baithan, ene ganik urrundu baitira eta hutsalkeriaren ondotik ibili eta hutsal bilhakatu?

        6. Eta ez dute erran: Non da Jauna, Egiptoko lurretik iganarazi gaituena, bidatu gaituena mortua gaindi, nihor ezin-egonezko eta ibilkizun ez den lurra barna, lur agor eta heriotzea iduri duenaren erditik, gizona ibili eta egon ez den lurra gaindi?

        7. Eta erakharri zaituztet Karmel lur batera, jan zinetzaten hango fruitak eta goza hango onak; eta sarthu ondoan, khutsatu duzue ene lurra, eta hatsgarrikeria bat egin duzue ene primantzaz.

        8. Aphezek ez dute erran: Non da Jauna? eta legezainek ez naute ezagutu; eta artzainek hautsi dute ene legea; eta profetek Baalen izenean profetisatu dute, eta idolei jarraiki dira.

        9. Hargatik sarthuren naiz oraino zuekin juiamendutan, dio Jaunak, eta jazarriren dut zuen umeen kontra.

        10. Zoazte Zethimgo irletara eta ikhusazue; igorrazue Zedarrera; eta zorrozki begira zazue eta ikhusazue, hean gerthatu den han holakorik;

        11. Hean populuak aldatu dituen bere jainkoak; eta-bada ez dira segurki hekiek jainko. Aldiz ene populuak bere ospea aldatu du idolarentzat.

        12. Zeruak, harri zaitezte hortaz; zeruko atheak, minki deithora zazue, dio Jaunak.

        13. Ezen bi gaizki egin ditu ene populuak; ni, ur biziaren ithurria, utzi nau bazterrerat, eta lurrean zilhatu ditu urtegiak, urtegi hirrikatuak, urik ezin iduk dezaketenak.

        14. Israel gathibua ala gathibu semea othe da? Zergatik da beraz harrapariaren puska bilhakatua?

        15. Lehoinek orroaz jazarri diote eta marrumaka abiatu zaizko; lurra mortu eragin dute; erreak dira hango hiriak eta nihor ez da hekietan egoten.

        16. Menphistar eta Taphnestar umeek ere izurriztatu zaituzte buru-kaskoraino.

        17. Hori ez othe zaitzu gerthatu, bazterrerat utzi duzulakotz zure Jainko Jauna, noiz-eta-ere berak bidatzen baitzintuen bidean?

        18. Eta orai zer nahi duzu Egiptoko bidetik, ur zikhin edatera goateko? eta zer duzu Asiriarren bidearekin, hango ibaiako uretik edatera goateko?

        19. Zure maltzurkeriak jazarriren darotzu eta zure gibeltzeak erantzunen darotzu. Jakin zazu eta ikhus zeinen den gaizki eta uher zure Jainko Jauna bazterrerat utzi izatea, eta ene beldurra gehiago zure baithan ez izatea, dio armadetako Jainko Jaunak.

        20. Hastetik phorroskatu duzu ene uztarria, hautsi ditu, zu ene lokharriak eta erran duzu: Ez dut zerbitzaturen. Ezen, munho gora guzien gainean, zuhaitz hostotsu guzien azpian etzaten zinen, lilitxoa.

        21. Nik aldiz landatu zintudan mahasti hauta bat bezala, guzia landare onez. Nola beraz aldatu zaizkit tzarrera, oi mahasti arrotza?

        22. Garbi bazindedi ere gatzuarekin eta borith belharrez bethe, zure bekhatuetan nothatua geldi zintazke ene aitzinean, dio Jainko Jaunak.

        23. Nolaz diozu: Ez naiz lohitua, ez naiz Baalen ondotik ibili? Ikhusatzu zure urhatsak haranean; jakizu zer egin duzun, lasterkari arina, bide zaphatzen zabiltzana.

        24. Mortuan lakhet den basastoa, bere barneko zalekerian; giriaren usainak bildu du; nihork ez du makhurraraziko; atzeman nahi dutenek ez dute hutseginen; bere hilabetheetako mugan atzemanen dute.

        25. Begira zazu zure oina buluztasunetik, eta zure zintzurra egarritik. Eta erran duzu: Etsitu dut; ez dut egonen; alabainan arrotzak ditut maithatu, eta hekien ondotik naiz ibiliren.

        26. Nola ahalkatzen baita ohoina, atzemana denean, hala ahalketara erori dira Israelen etxea, bera eta bere errege, aphez eta profetak,

        27. Zurari erranik: Hi haiz ene aita; eta harriari: Hik eman darotan bizia. Itzuli zaizkit gibelaz, eta ez aitzinaz; eta beren hesturako orduan erranen dute: Jaiki zaite, eta libra gaitzatzu.

        28. Non dira zure jainko, zuretzat egin izan ditutzun hekiek? Jaiki beitez, eta zure hesturako orduan libra bezaitzate; ezen, oi Juda, zenbat baitziren zure hiriak, hanbat ziren zure jainkoak.

        29. Zer nahi duzu enekin juiamendutan sarthurik? Orok utzi nauzue, dio Jaunak.

        30. Alferretan jo ditut zuen haurrak, kridantza ez dute hartu; zuen ezpatak iretsi ditu zuen profetak, lehoin xahutzaile bat bezala da

        31. Zuen ganikako iraulgia. Adi zazue Jaunaren hitza: Israelentzat bilhakatu othe naiz mortu bat, edo lur berantiar bat? Zergatik erran du beraz ene populuak: Gibelerat egin dugu, ez gare gehiago zure ganat ethorriko?

        32. Neskatxa batek ahantziko othe du bere aphaindura, edo andre espos batek bere lephokoa? Ene populuak, bada, ahantzi nau khonda ezin ditakeen bezenbat egunez.

        33. Zertan zabiltza zure bidea ona erakhutsi beharrez, ene onhirizkora heldu nahiz, noiz-eta-ere zure tzarkerien gaineko, zure bide gaixtoen irakhasten haritu baitzare,

        34. Eta zure petrailetan aurkhitu baita arima behar eta hobengabeen odola? Ez ditut hekiek atzeman zilhoetan luphean, bainan lehenago aiphatu ditudan toki guzietan.

        35. Eta erran duzu: Bekhaturik gabe eta garbi naiz, eta horren gatik zure hasarrea aldara bedi ni ganik. Huna non juiamendutan sartzera nohan zurekin, erran duzulakotz: Ez dut bekhatu egin.

        36. Zeinen egin zaren erdeinagarri, zure bideetara itzuliz! Egiptotik atheratuko duzu hanbat ahalke, nola atheratu baituzu Asurretik;

        37. Ezen handik ere ilkhiko zare, eta eskuak buruaren gainean izanen ditutzu; zeren Jaunak hautsiko baitu zure sinhestea duen habea, eta hartarik ez baituzu deus onik izanen.

III. KAP.

        1. Erraten ohi da: Gizon batek uzten badu bere emaztea, eta hau, haren ganik urrundurik, ezkontzen bada bertze batekin; lehenbiziko senharra itzuliko othe da andre haren gana? emazteki hura ez othe da khutsatua eta lizundua? eta zu, lohitu zare zure asko galaiekin: bihur zaite halere ene gana, dio Jaunak, eta nik onhetsiren zaitut.

        2. Altxa zatzu begiak goiti, eta ikhusazu hean non den tokia zeintan ez baituzu zure burua lohitu: bide-bazterretan jartzen ziren, galaien begira, ohoina mortuan bezala; eta lurra lohitu duzu zure lizunkeria eta maltzurkeriez.

        3. Horren gatik debekatuak izan dire uri gozoak, eta udazkeneko uria ez da izatu: emazte lilitxoaren kopeta egin zaitzu, ez duzu nahi izan gorritu.

        4. Orai bederen dei egin dizadazu erranez: Ene aita, garbi nintzenean bidatu nauzuna zu zare:

        5. Samur egonen othe zare bethi, edo azkeneraino iraunen othe du zure hasarreak? Hola mintzatu, eta gaizki egiten haritu zare, eta egin duzu ahal bezenbat.

        6. Eta Jaunak erran zarodan Josias erregearen egunetan: Ez duzu ikhusi zer egin duen Israel bihurriak? Goan da mendi gora guzietara eta zuhaitz hostotsu guzien azpira, eta han lohikeriari eman du bere burua.

        7. Eta horiek guziak egin dituen ondoan, erran izan diot: Itzul zaite ene gana. Eta ez da itzuli.

        8. Eta horren ahizpa Juda lege-hausleak ikhusi du, Israel bihurria utzi nuela, bertzeekin khutsatu zelakotz; eta eman nioela uzteko ageria; eta haren ahizpa Juda lege-hauslea ez da lotsatu, bainan goan da, eta bera ere lohitu.

        9. Eta lohikeriarako bere lerrakortasunaz likhistu du lurra, eta khutsatu da harriarekin eta zurarekin.

        10. Eta horietan orotan haren ahizpa Juda lege-hauslea ez da ene ganat itzuli bere bihotz guziaz, bainan alegiaka, dio Jaunak.

        11. Eta Jaunak erran zarodan: Israel bihurriak garbi egiten du, Juda lege-hauslearen aldean.

        12. Zoaz eta solas haukiek oihu egizkitzu ipharralderat, eta errazu: Itzul zaite, Israel bihurria, dio Jaunak, eta ez dut zuen ganik aldaraturen ene begithartea; zeren saindu bainaiz, dio Jaunak, eta ez naiz bethi hasarre egonen.

        13. Bainan ezagutazu zure gaizkia, ezen hautsi duzu zure Jainko Jaunaren legea; eta zure urhatsak jainko arrotzetara barraiatu ditutzu, zuhaitz hostotsu guzien azpian, eta ez duzu entzun ene mintzoa, dio Jaunak.

        14. Itzul zaitezte, itzul, ene haurrak, dio Jaunak, zeren ni izanen bainaiz zuen senhar; eta hartuko zaituztet bat hiri batetik eta bia ahaidego batetik, eta sarraraziko zaituztet Sionen.

        15. Eta emanen darozkitzuet ene bihotzaren araberako artzainak, eta hekiek haziko zaituztete jakitateaz eta irakhasmenaz.

        16. Eta populatuko zaretenean eta lurraren gainean berhatuko egun hekietan, dio Jaunak, ez dute gehiago erranen: Jaunaren batasuneko arkha. Eta etzaitzue gehiago gogorat ethorriko, eta etzarete hartaz orhoituko; eta nihor ez da haren ikhustera ethorriko eta ez da gehiago izanen.

        17. Orduan Jerusaleme deithuren dute Jaunaren tronua, eta harat bilduren dira jendaki guziak Jaunaren izenera Jerulalemen, eta ez dira ibiliren haren bihotz galduko tzarkerien ondotik.

        18. Egun hekietan Judako etxea hurbilduren zaio Israelgo etxeari, eta biak batean ethorriren dire ipharraldetik, nik zuen arbasoei emanikako lurrera.

        19. Aldiz nik erran dut: Nola ezarriren zaitut ene umeen artean, eta emanen darotzut lur lehiagarria, jendaietako armaden primantza ederra? Eta erran dut: Deithuko nauzu aita, eta ene ondotik ibiltzetik etzare baratuko.

        20. Bainan emazteki batek erdeina baleza bere maithatzailea, hala arbuiatu nau Israelgo etxeak, dio Jaunak.

        21. Marraska bat entzun da bideetan, Israelgo umeen nigar eta orrobiak; zeren tzartu duten beren bidea, eta ahantzi beren Jainko Jauna.

        22. Itzul zaitezte, haurrak, itzul, eta nik ezeztaturen ditut zuen gaizkiak. Huna non heldu garen zure gana; zu zare alabainan gure Jainko Jauna.

        23. Egiazki gezurtiak ziren munho eta mendi guziak; egiazki gure Jainko Jauna baithan da Israelen salbamendua.

        24. Gure haurtasunetik, ahalkagarrikeria batek iretsi ditu gure aiten lanak, hekien ardiak eta abereak, hekien seme-alabak.

        25. Gure ahalkagarritasunean lo eginen dugu, eta gure laidoak estaliren gaitu; zeren gure Jainko Jaunaren kontra egin baitugu bekhatu, guk eta gure arbasoek, gure haurtasunetik eta egun hau arteo; eta ez baitugu entzun gure Jainko Jaunaren mintzoa.

IV. KAP.

        1. Itzultzen bazare, Israel, dio Jaunak, bihur zaite ene ganat; ene aitzinetik khentzen baditutzu zure behaztopagailuak, etzare khordokaturen.

        2. Eta egian, zuzentasunean eta zuzenbidean zin eginen duzu erranez: Bizi bedi Jauna! Eta jendaiek hura benedikaturen eta laudaturen dute.

        3. Ezen Jaunak hau dio Judako eta Jerusalemeko gizonei: Lant zazue lur berri bat zuentzat, eta ez erain elhorrien gainera.

        4. Jaunaren ingurephaitzaz ingurebak zaiteztete; bihotza ingurebakazue, Judako gizonak, eta Jerusalemeko egoiliarrak; beldurrez-eta su bat iduri jauz eta khalda dadien ene gaitzidura, zuen asmuetako maltzurkeria gatik, eta nihor ez dadien izan haren hiltzeko.

        5. Berriz heda zazue Judan eta adiaraz zazue Jerusalemen; mintza zaitezte eta bazterretan durrundaraz zazue turuta; oihu egizue hazkarki eta errazue: Bil zaitezte, hiri hazkartuetara sar gaiten.

        6. Bandera altxa zazue Sionen; egizue indar, ez trika, zeren ipharretik erakhartzen baititut gaitza eta xahupen handia.

        7. Bere etzan-lekhutik igan da lehoina, eta jaiki da jendakien larrutzailea; ilkhi da bere tokitik, zure lurraren mortu egiteko; xahutuak izanen dira zure hiriak, eta nihor gabe geldituko dira.

        8. Hargatik jauntzatzue zurdatzak, deithore eta orrobia egizue; zeren Jaunaren hasarrearen irakidura ez baita gure gainetik aldaratua.

        9. Eta izanen da egun hartan, dio Jaunak, urthuko direla erregeren bihotza Eta aitzindarien bihotza; aphezak harrituak eta profetak lurrerat eroriak geldituko direla.

        10. Eta erran dut: Ai! ai! ai! Jainko Jauna Populu hau eta Jerusaleme enganatu othe ditutzu bada erranez: Bakea izanen duzue; eta huna arimaraino heltzen hari dela ezpata?

        11. Ordu hartan erranen diote populu huni eta Jerusalemeri: Haize erregarri batek jotzen du bideetan, ene populuko alabaren bideko mortuan direnetan, ez haizeztatzeko eta bihiaren garbitzeko.

        12. Phesia gaitza handik heldu zait ene etsaien kontra; orai xurituko ditut ene erabakiak hekiekin.

        13. Huna non populu bat heldu den hedoiak iduri, haren orga-lasterrak phesia bezala dira, haren zaldiak arranoak baino zalhuago. Zorigaitz guri, xahutuak baikare

        14. Oi Jerusaleme, salbatua izateko, maltzurkeriatik garbi zazu zure bihotza: noiz arteo gogoeta galgarriak egonen dira zure bihotzean?

        15. Ezen huna Danetik berriak ekhartzen dituenaren mintzoa, eta Efraimgo menditik idolarenak ezagutarazten dituenarena.

        16. Jendaiei errozuete: Huna Jerusalemen entzun dela urrungo lurretik zainak heldu direla eta beren oihuak adiarazten dituztela Judako hirietan.

        17. Landazainek bezala inguratua dadukate Jerusaleme, zeren hasarretzera tarritatu bainau, dio Jaunak.

        18. Zure egitateek eta asmuek ekharri darotzute hori; horra zure maltzurkeriaren ondoreak, zeren uherra baita hura, zeren jo baitu zure bihotza.

        19. Barnetik, barnetik minez nago; ene bihotza nahasia da ene baithan, ez naiz ixilduko, zeren ene arimak aditu baititu turutaren durrunda eta guduko oihua.

        20. Xahutzea xahutzearen gainera deithua izan da; desmasian ezarria da lurra oro; une etxolak terrepentean, ene larru-olhak bat-batean xahutuak izan dira.

        21. Noiz arteo ikhusiren dut jendea ihes? adituren dut turutaren durrunda?

        22. Horiek oro, ene populu zoroak ez nauelakotz ezagutu; ume adimendugabeak eta erhoak dira; gaizkiaren egiteko jakintsun dira, aldiz ongiaren egiten ez dakite.

        23. Begiratu dut lurrera, eta hara hutsa eta ezdeustua zela; begiratu dut zeruetara, eta argi bat etzen han ere.

        24. Ikhusi ditut mendiak, eta khordokan zabiltzan; eta munho guziak ikharatuak dira.

        25. Begia eman dut, eta nihon etzen gizon bat; eta hegastin guziak norapait egin zuten.

        26. Begiratu dut, eta hara Karmela mortu egina, eta hango hiri guziak xuhutuak Jaunaren begithartearen aitzinean eta haren hasarrearen irakidurako hatsaz.

        27. Ezen hau dio Jaunak: Lurra oro mortu izanen da; ez dut hargatik xahutze oso bat eginen.

        28. Lurra nigarrez eta zeruak gainetik atsekabez egonen dira, nik erran dudana gatik; gogo hori hartu dut, eta etzait urrikitu, eta ez naiz hortarik aldaratu.

        29. Zaldizkoaren eta gezi-igorlearen oihura ihez dihoa hiri guzia; leze gaitzetara sartzen dira, harkadietara igaiten; hiri guziak utziak dira, eta gizon bat ez da hekietan dagoenik.

        30. Eta zu, Siongo alaba xahutua, zer hariko zare? Eskarlatazko soinak jauntz bazinetza ere, har urhezko edergailuak, eta antimonioz tinda zure bethondoak, alferretan aphaint zintazke; erdeinatu zaituzte zure galaiek, zure biziaren ondotik dabiltza.

        31. Ezen aditu ditut kuintak erditzen hari denarenak iduri, haur-minetan denaren bezalako hesturak; Siongo alabaren mintzoa; hiltzen hari delarik eta besoak hedatuz erraten du: Zorigaitz niri, arimak egiten baitarot hiltzeketa haukien gatik!

V. KAP.

        1. Ingura zatzue Jerusalemeko karrikak; begira zazue, ikhusatzue bazterrak, bilha zaitezte horgo plazetan, hean aurkhituren duzuen gizon bat zuzenari bere bidea ematen dioena, zintasunari darraiona, eta hiriari barkhaturen diot.

        2. Eta balira ere erraten dutenak: Ala Jauna! Zin hori halaber gezurka egin lezakete.

        3. Zure begiak, Jauna, zintasunari begiratzen dire; jo ditutzu, eta ez dute minik erakhutsi; xehakatu ditutzu, eta gaztigua ez dute nahi izan onhetsi; harria bezala gogortu dituzte belharrak, eta ez dute nahi izan bihurtu.

        4. Nik, berriz, erran dut: Erromesak dira beharbada eta zoroak, Jaunaren bidea eta beren Jainkoaren legea ez dakitenak.

        5. Goanen naiz beraz handietara, eta mintzatuko natzaiote; hekiek ezen ezagutzen dituzte Jaunaren bidea eta beren Jainkoaren legea. Eta huna hekiek oraino hobeki batean hautsi dutela uztarria eta trenkatu lokharriak.

        6. Horren gatik lehoinak oihanetik sarraskituren ditu, otsoak ilhuntzean xahuturen ditu, lehoinabarra erne egonen da hekien hirien gainera; handik ilkhiko den guzia, harrapatua izanen da; zeren murrukatu baitire hekien lege-hausteak, eta gogortu baitire makhurrean.

        7. Zertaz eztituko ahal natzaitzu? Zure semeek bazterrerat naute, eta jainko ez direnez zin egiten dute; ase ditut eta bertzeen emazteekin khutsatu dire, eta lilitxoaren etxean lohikerian ibili.

        8. Zaldi berotuak eta garainoak iduri bilhakatu dire; bakhotxa bere lagunaren emazteari irrintzinaz dago.

        9. Tzarkeria horiek ikhartu gabe utziko othe ditut, dio Jaunak; eta holako jendakitik ez othe du ene arimak asperkunde atheratuko?

        10. Igan zaitezte horren harrasien gainera eta urra zatzue; etzazuela hargatik arras xahu; errotik athera zatzue horren ganikako gandoak, zeren ez baitire Jaunarenak.

        11. Alabainan Israelgo etxeak eta Judakoak gaixtoki hautsi dute ene legea, dio Jaunak.

        12. Ukhatu dute Jauna, eta erran dute: Ez da Jainkoa, eta etzaiku asturugaitzik ethorriren; ez ditugu ikhusiren ezpata eta gosetea.

        13. Airera mintzatu dire profetak, eta etzen hekietan Jainkoaren hitza. Hau gerthaturen zaiote beraz.

        14. Hau dio armadetako Jainko Jaunak: Hitz hori atheratu duzuelakotz, huna non nik ere suzko ematen ditudan zure ahoan ene hitzak, eta populu hori ezartzen dut egur eta suak erreko du.

        15. Huna non, Israelgo etxea, urrundanik erakharriren dudan zuen gainera, jendaki bat, jendaki hazkar, jendaki zahar, jendaki bat, zeinaren mintzaia ez baituzu jakinen, eta ez baituzu adituko zer erraten duen, dio Jaunak.

        16. Haren gezi-untzia hobi zabaldu bat bezala izanen da; haren gerlariak oro hazkarrak izanen dire.

        17. Eta janen ditu zure bihiak eta zure ogia; iretsiko ditu zure semeek eta alabak; janen ditu zure ardiak eta idiak, zure mahatsak eta pikoak; eta ezpatarekin herrautsiko ditu zure hiri hazkarrak, zeinetan baitzinadukan zure sinhestea.

        18. Halarik-ere, dio Jaunak, egun hekietan etzaituztet alde bat xahuturen.

        19. Erran balezate: Zertako gare Jainko Jaunak egin darozkigu haukiek guziak? ihardetsiren diozute: Nola bazterrerat utzi bainauzue eta zuen lurrean zerbitzatu baituzue jainko arrotza, hala zerbitzaturen ditutzue arrotzak zuena ez den lurrean.

        20. Berri hau eramazue Jakoben etxeari, eta adiaraz zazue Judaren etxeari, erraten duzuelarik:

        21. Adi zak, populu zoro, bihotzik ez dukana; begiak izaki, eta ikhusten, beharriak izaki, eta aditzen ez dukana.

        22. Ez othe zarete bada ene beldur izanen, dio Jaunak; eta ez othe zarete lotsatuko ene aitzinean? Nik itsasoari eman diot legarra mugarri, bethikotzat lege hautsiko ez duena; eta tirainak jokhatuko dire eta ezin gaindituko dute; hantuko dire, bainan ez dute iraganen.

        23. Populu horri ordean bihotz bat egin zaio sinhetsgogor eta bihurria; gibelerat egin dute eta goan dire.

        24. Eta ez dute beren baithan erran: Beldur izan gaitezen gure Jainko Jaunarentzat, zeinak ematen baitaroku goizaroko eta berantaroko uria bere ordutan, zeinak urtheko usten nasaizia ematen baitu.

        25. Zuen gaixtakeriek irakhurrarazi dituzte horiek; eta zuen bekhatuek debekatu dute ongia zuen ganik;

        26. Zeren ene populuan khausitu baitire gaixtaginak xoriketariak bezala zelatan egoten direnak, arteak eta segadak hedatzen dituztenak gizonen atzemateko.

        27. Sarea xoriz bethea den bezala, hekien etxeak betheak dire jokotriaka bildu gauzez; horreletan handi eta aberats egin dire.

        28. Gizenduak eta gorituak dire gaixtoki bazterrerat ematen dituzte ene erranak; ez dute juiatu alhargunaren zuzenaren alde, ez dute umezurtzaren zuzena bide onean bidatu, beharrei ez diote justizia bihurtu.

        29. Gaixtakeria horiek ez othe ditut ikharturen, dio Jaunak, ala ene arima holako jendakiaren gainean aspertu gabe egonen da?

        30. Harritzeko eta balditzeko gauzak egin dire lurraren gainean.

        31. Profetek gezurrez profetisatzen zuten, eta aphezek eskuak jotzen zituzten, eta ene populuak holako gauzak ditu maithatu: zer gerthatuko zaio bada azkenean?

VI. KAP.

        1. Egizue bihotzez, Benjaminen umeak, Jerusalemen erdian; Thekuan durrundaraz zazue turuta, eta Bethakaremen gainean altxa zazue bandera; zeren ipharretik agertu baitira gaitz eta sarraski handiak.

        2. Siongo alaba andre eder eta samur baten erkhide egin dut.

        3. Haren gana ethorriren dira artzainak eta hekien arthaldeak; haren inguruan landatu dituzte olhak; bakhotxak manaturen ditu eskupean dituzkeenak.

        4. Gerla sainduetsazue haren kontra; jaiki, igan gaitezen eguerdi bethean zorigaitz guri, zeren beheititu baita eguna, luzatu baitira arratseko itzalak.

        5. Jaiki, izan gaitezen gabaz eta urra detzagun horgo etxeak;

        6. Zeren hau baitio armadetako Jaunak: Ebakatzue haren oihanak eta trantxadaz ingura zazue Jerusaleme hori da ene asperkundeko hiria, zer-nahi gaixtakeria bada horren erdian.

        7. Nola urtegiak hotzarazten baitu bere ura, hala Jerusalemek hoztasunean egiten du maltzurkeria; hor ez da gaixtakeriarik eta harrapakeriarik baizik aditzen; hortik ukhaldi eta sarraski berriak ene aitzinera igaiten dira bethi.

        8. Argi zaitezi, oi Jerusaleme, beldurrez-eta zutaz egin dezadan mortu eta nihor ezin-egonezko toki bat.

        9. Huna zer dioen armadetako Jaunak: Israelgo ondarrak hartuak izanen dira, hala-nola mahasti batean biltzen baita azken molkhoraino; mahats-biltzaileak saskira bezala, itzul zazu eskua.

        10. Nori mintzaturen naiz? nor errekeituren dut adi nezan? Horra horien beharriak ingurebakigabeak direla, eta ezin dezakete adi; horra laidakizun egin zaiotela Jaunaren hitza, eta ez dute onhesten.

        11. Horren gatik Jaunaren ariazko suminduraz bethea naiz; lan izan dut jasaiten; ixur zazu zure hasarrea haurren gainera karriketan eta batean gazte-multzoen gainera; ezen senharra emaztearekin hartua izanen da, zaharra zaharkituarekin.

        12. Horien etxe, landa eta emazteak orobat bertze batzuen eskuetara goanen dira; zeren ene besoa lurreko egoiliarren gainera hedaturen baitut, dio Jaunak;

        13. Ezen ttipienetik handieneraino, oro jaramankeriari emanak dira; eta profetatik aphezeraino, guziak zimarkhu egiten hari dira.

        14. Eta beren laidotara gozatzen zuten ene populuko alabaren asaldua, erranez: Bakea, bakea. Eta bakerik etzen.

        15. Ahalkearen azpian dira, hatsgarrikeria egin dutelakotz; edo hobeki errateko ahalkeak berak ez ditu ahalkatu, eta gorritzen ez dakite; horren gatik erortzen direnekin lurra joko dute, azurrialdiko egunean eroriko dira, dio Jaunak.

        16. Hau dio Jaunak: Zaudezte bideen gainean; ikhusazue, eta galda zazue bidexka zaharrez, zein den bide ona, eta hartarik ibil zaitezte, eta zuen arimentzat aurkhituren duzue phausua. Eta ihardetsi dute: Ez gare ibiliko.

        17. Atalariak ezarri ditut zuen zain. Adi zazue turutaren otsa. Ez ihardetsi dute: Ez dugu adituko.

        18. Horren gatik, adi zazue, jendaiak; ezagutazu, baldarna, zenbatekoak eginen diozkatedan.

        19. Adi zak, lurra: Huna nik populu horren gainera erakharriren ditudan gaitzak, horren asmuen fruituak; zeren ez dituzten entzun ene hitzak eta hastandu duten ene legea.

        20. Zertako ekhartzen daroztatzue Sabako isentsua eta urrungo lurretik khanabera usain gozokoa? Zuen holokaustak ez dira onhetsiak, eta zuen bitimak ez dira ene gogarako.

        21. Aria hortaz, hau dio Jaunak: Xahupena igorriren dut populu horren gainera; burhasoak eroriko dira umeekin batean; hauzo eta hurko, guziak galduko dira.

        22. Hau dio Jaunak: Hara non ipharreko lurretik ethorriko den populu bat; eta jendaia handi bat jaikiko da lurraren burutik.

        23. Gezia eta ezpata hartuko ditu; odolkoia da eta urrikaltzen ez dena; haren bozak burrunba eginen du itsasoak bezala; iganen dira zaldietara, hala-nola gudurako aphaindu den gizona, zure kontra, Siongo alaba.

        24. Aditu dugu haren omena eta gure eskuak ilhaunduak dira; hesturak eta oinhazeek hartu gaituzte, erditzen hari dena bezala.

        25. Ez ilkhi landetara, ez jo bideari, zeren etsaiaren ezpatak bazterrak ikharan baitaduzkitza.

        26. Ene populuko alaba, zurdatza jauntzazu, hautsez estal zaite; egizu nigar, deithore min, seme bakharrarentzat bezala; zeren terrepentean ethorriko baita xahutzailea gure gainera.

        27. Frogatzaile hazkar zaitut ene populuaren gainean ezarri; eta jakinen eta frogaturen duzu horien bidea.

        28. Aitzindari horiek orok makhurrera egin dute, zimarkhuz zimarkhu dabiltza; kobre eta burdina dira; guziak galdu-zabartuak dira.

        29. Hauskoa ethendu da, beruna suan iraungitu; urtzailea alferretan haritu da urtzen; ezen horien maltzurkeriak ez dira iraungitu.

        30. Deith zatzu zilhar aizuna, zeren iraizi baititu Jaunak.

VII. KAP.

        1. Jauna mintzatu zitzaioen Jeremiasi, zioelarik:

        2. Zaude Jaunaren etxeko athean, eta han goraki athera zazu solas hau, eta errazu: Adi zazue Jaunaren hitza, Judako gizonak, athe haukietarik sartzen zaretenak Jaunaren adoratzeko.

        3. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: onerat ematzue zuzenbideak eta zuen lehiak, eta zuekin eginen dut ene egoitza lekhu huntan.

        4. Ez fida gezurrezko elheetan diozuelarik: Jaunaren tenploa, Jaunaren tenploa, Jaunaren tenploa, da hau.

        5. Ezen zuen bideak eta lehiak oneko alderat bidatzen baditutzue; gizonaren eta bere lagunaren artean zuzenari bere bidea ematen badiozue;

        6. Arrotzari, umezurtzari eta alhargunari ez badiozuete bidegaberik egiten; odol hobengabea lekhu huntan ez baduzue ixurtzen, eta jainko arrotzen ondotik ez bazarete zerorren gaitzetan ibiltzen;

        7. Ene egoitza zuekin eginen dut lekhu huntan, mendetik mendetako zuen arbasoei eman izan diotedan lurrean.

        8. Huna ordean zuek ematen duzuela zuen sinhestea deusere baliatuko etzaizkitzuen elhe gezurrezkoetan:

        9. Hari zarete ebasten, hiltzen, bertzeen emasteekin lohitzen, gezurrez zin egiten, Baali libazione egiten, eta jainko arrotz ezagutu ez ditutzuenen ondotik zabiltzate.

        10. Eta ethorri eta ene aitzinean jarri zarete etxe huntan, zeintan deithua izan baita ene izena; eta erran duzue: Salbatuak gare, tzarkeria horiek oro egin ditugun arren.

        11. Ohoin zilho bat bilhakatua othe da bada etxe hori, zeintan deithua izan baita ene izena zuen aitzinean? Ni naiz, ni; nik ikhusi zaituztet, dio Jaunak.

        12. Zoazte Silora, ene lekhura, ene izena hastetik egotu den tokira; eta ikhusazue zer egin diodan Israelgo ene populuaren maltzurkeriaren ariaz.

        13. Eta orai, lan horiek oro egin izan ditutzuelakoz, dio Jaunak, goizetik jaikiz, eta mintzatuz, mintzatu natzaitzue, eta ez duzue entzun; nik deithu, eta ez duzue ihardetsi.

        14. Etxe huni, zeintan deithua izan baita ene izena eta zeinaren gainean alhatzen baituzue zuen pheskiza, eta zuei eta zuen arbasoei eman darotzuedan lekhuari eginen diotet Silori egin izan diodana.

        15. Eta ene aitzinetik iraiziren zaituztet; zuen anaiak oro, Efraim ganikako iraulgi guzia iraizi dudan bezala.

        16. Zuk beraz ez egin othoitzik populu horren alde; horientzat ez erabil aheriarik ez-eta errekeirik; eta ez egin niri zeiherrik, zeren ez baitzaitut entzunen.

        17. Ez othe duzu ikhusten zer egiten duten horiek Judako hirietan eta Jerusalemeko plazetan?

        18. Haurrek egurrak biltzen dituzte, aitek sua bizten eta emaztekiek orhatzen dute irina urinarekin, ophilen egiteko zeru ko erreginari, jainko arrotzei sakrifizioen egiteko, eta ni hasarrera deitzeko.

        19. Ni samurrarazten othe naute? dio Jaunak; ala beren buruak begitharteko ahalkean ezartzen dituzte?

        20. Hargatik hau dio Jainko Jaunak: Huna non ene irakidura eta ene gaitzidura su-garretan jartzen diren lekhu horren gainera, gizon, abere, lekhuko zuhaitz eta lurreko fruituen gainera, eta lothuko da sua aita ez da hilen.

        21. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Zuen holokaustak ezar zatzue zuen bitimen gainera, aita jan zatzue haragiak;

        22. Zeren ez baitut zuen arbasoekin holokaustez eta bitimez iharduki eta ez baitiozkatet manatu, Egiptoko lurretik erakharri ditudan egunean.

        23. Bainan hau da nik manatu diotedan gauza, nioelarik: Entzun zazue ene hitza, eta ni izanen naiz zuen Jainkoa, eta zuek izanen zarete ene populua; eta ongi athera zaiteztentzat, nik manatu bide guzietarik ibil zaitezte.

        24. Eta ez dute entzun, aita ez dute beharria eman, bainau goan dira beren oldeetara, eta beren bihotz makhurreko tzarkerietara; gibelatu dira, aita ez aitzinatu,

        25. Horien arbasoak Egiptoko lurretik ilkhi diren egunetik eta egun hau arteo. Eta zuen gana igorri ditut une zerbitzari profeta guziak, egun oroz, argi-hastean jaikiz eta igorriz.

        26. Eta ez naute entzun, eta ez dute eman beharria; bainan burugogortu dira eta beren arbasoek baino tzarkiago egin dute.

        27. Eta erranen diozkatzute solas haukiek oro, eta etzaituzte entzunen; deithuko ditutzu, aita ez darotzute ihardetsiko.

        28. Eta erranen diozute: Hau da jendakia, bere Jainko Jaunaren mintzoa aditu ez duena, eta irakhasmena onhetsi ez duena; galdu da zintasuna eta haukien ahotik khendua da.

        29. Murritz eta arthikazu zure ilea, aita goiti egizu deithore; zeren Jaunak hastandu eta utzi baitu begi hasarrez ikhusten duen iraulgia;

        30. Ezen Judako umeek gaizkia egin dute ene begien aitzinean, dio Jaunak; behaztopagailuak ezarri dituzte ene izena deithua izan den etxean, haren lizuntzea gatik.

        31. Tophethen, zeina Enomen semeen haranean baita, egin dituzte lekhu gorak, suan erretzeko beren semeak eta alabak, holakorik ez baitut manatu ez-eta ene gogoan iragan.

        32. Horren gatik, dio Jaunak, huna non heldu diren egunak, eta ez da gehiago erranen Topheth eta Enomen umeen harana, bainan Sarraskiko harana; aita hilak Tophethen ehortziko dituzte, bertze lekhurik ez izanez.

        33. Eta populu hortarikako hilikia zeruko hegastinen eta lurreko basabereen bazka izanen, eta ez da izanen hekiek haizatuko dituenik.

        34. Eta Judako hirietarik eta Jerusalemeko karriketarik geldiaraziko ditut atseginezko oihuak eta bozkariozko irrintzinak, jaun esposaren kantuak eta andre esposarenak; ezen desmasian izanen da lurra.

VIII. KAP.

        1. Eta egun hekietan, dio Jaunak, beren hobietarik arthikiak izanen dire Judako erregeen hezurrak, aita hango buruzagienak, eta aphezenak, aita profetenak, eta Jerusalemen egotu direnenak.

        2. Eta hedatuko dituzte iguzkira, ilhargira eta zeruko izarreria guzira, zeinak baitituzte maithatu eta zerbitzatu, zeinen ondotik baitire ibili, zeinak baitituzte bilhatu eta adoratu: eta ez dire bilduak aita ehortziak izanen; ongarri puska bat bezala lurraren gainean egonen dire.

        3. Eta iraulgi guziz tzar hortarik gelditu ditazkeenak, oro nik barraiatu ditudan toki guzietan utziak direnak, herioaz hautatuko dire biziaz baino lehen, dio armadetako Jaunak.

        4. Eta erranen daroezu: Hau dio Jaunak: Erortzen dena ez othe da xutitzen? eta bidetik makhurtu dena ez othe da bihurtzen?

        5. Zergatik beraz Jerusalemen populua makhurtu da hain hisia gaixtoan? Gezurrari iratxiki dire eta ez dute itzuli nahi.

        6. Begia eman dut, eta eman dut beharria: nihor ez da ona den gauzaz mintzatzen; batek ez du bere bekhatuaz penitentzia egiten, erranez: Zer egin dut? Beren tarrapatari bihurtuak dohazi guziak, oldarrean gudurat egiten duen zaldia iduri.

        7. Miruak zeruan ezagutzen du bere muga; usoak, ainharak, zikoinak idukitzen dute beren ethortzeko muga: ene populuak ordean ez du ezagutu Jaunaren erabakia.

        8. Nolaz diozue: Zuhurrak gare, eta Jaunaren legea gurekin da? Egiazki iskribauen esku gezurtiak gezurra iskribatu du.

        9. Zuhurrak, ahalkez estaliak, izituak, atzemanak dire; ezen eragotzi dute Jaunaren hitza, eta zuhurtziarik hekien baithan ez da batere.

        10. Hargatik emanen ditut bekien emazteak atzeei, hekien landak bertze premu batzuei, zeren ttipienetik handieneraino guziak jaramankeriari jarraikitzen baitire; profetatik aphezeraino, oro gezurrez mintzo dire.

        11. Eta beren laidotara gozatzen zuten ene populuko alabaren asaldua, erranez: Bakea, bakea; noiz-etare bakerik ez baitzen.

        12. Ahalketan dire, tzarkeria egin dutelakoz; gehiago dena, ahalkeak ez ditu ahalkatu, eta gorritzen ez dakite. Horren gatik erortzen direnen artean eroriko dire, azurrialdiko egunean lurrera goanen dire, dio Jaunak.

        13. Oro batera bilduko ditut, dio Jaunak: mahatsik ez da mahastian, pikorik ez da pikodian; hostoa erori da, eta nik eman naroezten guziak goan zaizkote.

        14. Zertan gaude jarririk? Bil zaitezte, sar gaiten hiri hazkar batean, eta gauden han ixilik, ezen gure Jainko Jaunak ixilarazi gaitu, eta edatera eman daroku minarekilako ura; alabainan Jaunaren kontra egin dugu bekhatu.

        15. Bakea iguriki dugu, eta deus etzen onik; gozoa uste, eta huna ikhara.

        16. Danetik entzun da etsaiaren zaldien tarrapata; gudularien marrumek ikharatu du lur guzia; eta ethorri dire, eta iretsi dituzte lurra eta hartan zirenak oro, hiria eta hartako egoiliarrak.

        17. Ezen igorriko darozkitzuet suge basilikak, zeinen kontra xarmarik ez baita; eta asikiko zaituztete, dio Jaunak.

        18. Ez da minik enea bezalakorik; bihotza hiratzen hari zain barnean.

        19. Huna urrungo lurretik ene populuko alabaren marraska: Jauna ez othe da Sionen, edo ez othe da Sionen hango errege? Zertako samurrarazi naute bada beren jainkomolde eta hutsalkeria arrotzez?

        20. Uztaroa goan, uda akhabatu, eta gu ez gare salbatuak.

        21. Ene populuko alabaren oinhazeak oinhazetan naduka; beltzik nago eta izialdurak josia.

        22. Galaaden ez othe da sendakaririk, edo sendatzailerik? Zertako bada ene populuko alabaren zauria dago idekirik?

IX. KAP.

        1. Nork ezar ene buruan ura, eta nigarrezko ithurri bat ene begietan, gau eta egun nigarrez banindagoke ene populuko alabaren hilez?

        2. Nork eman niri mortuan bideanten etxola bat, utz nintzazke ene herritarrak eta urrun nindaite hekien ganik? Ezen guziak bertzeen emazteekin khutsatuak, lege-hausle bilduma bat dira.

        3. Mihia hedatzen dute arranbela bezala, gezurraren eta ez egiaren igortzeko; indar hartu dute lurrera, gaizkitik gaizkira iraganez, eta ez naute ezagutu, dio Jaunak.

        4. Batbederak bere burua zain beza bere lagunaren ganik, eta ez bedi fida bere anaia edozeinen baithan; zeren anaia, anaia galdu beharrez baitabila eta adiskidea zimarkhuzko urhatsetan.

        5. Bakhotxa bere anaiaz trufatzen da, eta ez du egiarik erraten; ezen beren mihiei irakhatsi diote gezurrez mintzatzen; bidegabe egiten bermatu dira.

        6. Zimarkhutsuen erdian da zure egoitza, eta beren zimarkhuen ariaz ez naute nahi izan ezagutu, dio Jaunak.

        7. Horren gatik, hau dio armadetako Jaunak: Huna labean urthuko eta frogatuko ditudala; ezen bertzerik zer eginen dut ene populuko alabaren ariaz?

        8. Hekien mihia, zilhatzen duen gezia da, maulazko solasak ditu; bakea dute ahoan adiskidearekin, eta ixilik zelatak hedatzen diozkate.

        9. Horien gainean ez othe naiz ikhartuko? dio Jaunak; ala horrelako jendakiaz ez da aspertuko ene arima?

        10. Mendiez nigar-marraskak arthikiren ditut, eta deithoratzen egonen naiz oihanetako lekhu ederrez; zeren erreak baitira, nihor ez baita gehiago handik iragaiten eta ez baitute entzuten jabearen mintzoa; zeruko hegastinetarik abereetaraino, handik oro aldatu eta urrundu dira.

        11. Jerusalemez eginen ditut legar-metak eta erainsugeen ohantzeak, eta desmasiari arthikiren diozkat Judako hiriak, nihor ez baita hekietan egonen denik izanen.

        12. Zein da gizon zuhurra hau ardiesten duena, eta zeinari adiaraz baitakioke Jaunaren ahoko hitza, bertzeei errateko zeren ariaz den galdua lur hau, eta den errea mortu bat bezala, nihor ez baita gehiago hemen gaindi iragaiten?

        13. Eta Jaunak erran du: Hori da zeren utzi duten nik eman legea, ez duten entzun ene mintzoa eta ez diren ene manamenduetan ibili;

        14. Zeren goan diren beren bihotzeko tzarkeriaren ondotik eta Baalen ondotik, beren aitetarik ikhasi dutenaren arabera.

        15. Hargatik hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Huna non populu hori haziko dudan zizari-belharrez, eta min-ura emanen diot edatera.

        16. Ez horiek, ez horien arbasoek ezagutu ez dituzten jendaki batzuetan barraiaturen ditut; eta ezpata emanen daroet ondotik, xahutuak izan ditezen arteo.

        17. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Begira zazue alde orotara; deith zatzue emazteki deithoratzaileak, eta ethor beitez; jakinak direnetara igorrazue, eta higi beitez.

        18. Laster egin bezate eta deithorea gure gainean abia; gure begiek athera betzate nigarrak, eta uharretan urth beitez gure bethazalak;

        19. Zeren oihu min bat entzun baita Siondik: Nola erori gare desmasa eta ahalke gaitzaren azpira, utzi baitugu gure lurra eta eragotziak baitira gure olhak?

        20. Emaztekiak, adi zazue beraz Jaunaren hitza, eta zuen beharriek ardiets bezate haren ahoko solasa; eta irakhatsozue zuen alabei deithore egiten, eta nork-berak bene hauzoari hil-khexuen egiten.

        21. Zeren herioa gure leihoetarik igan eta gure etxeetan sarthu baita, xahutzekotzat haurrak karriketan eta gazteria plazetan.

        22. Errozute: Huna zer dioen Jaunak: Eta lurraren gainera gizon hilak eroriko dira gorotza bezala eta belharra ephailearen gibelean bezala, eta nihor ez da izanen bilduko dituenik.

        23. Hau dio Jaunak: Zuhurra bere zuhurtziaz ez bedi espanta, hazkarra bere indarraz, aberatsa bere aberastasunez.

        24. Bainan huntaz sendagaila izan beza, ene ezagutzeaz, eta jakiteaz ni naizela Jauna, urrikalmendu hartzen dudada, zuzena eta zuzenbidea lurraren gainean bihurtzen ditudana; horiek dira ezen ene gogarako, dio Jaunak.

        25. Huna egunak heldu direla, dio Jaunak; eta ikharketa eginen dut ingurebakiak diren guzien gainean;

        26. Egiptoaren, Judaren, Edomen, Amonen semeen eta Moaben gainean, eta buru murritz, mortuan egoten diren guzien gainean; zeren jendaia guziak ingurebakigabeak baitira gorphutzez; aldiz Israelgo etxe guzia bihotzez.

X. KAP.

        1. Israelgo etxea, adi zazu Jaunak zure gainean erran duen hitza.

        2. Hau dio Jaunak: Ez bezaitezte jakintsun egin jendaien bideez, eta jendaiak izitzen dituzten zeruetako ikhuskarientzat ez beldur izan;

        3. Ezen hutsalak dire populuen legeak: oihanetikako zura haizkorak ebaki, eta lanthu du ofizialeak;

        4. Urhez eta zilharrez berregindu du; mailuarekin itzez josi du, ez dadientzat urra.

        5. Halako idolak palmondoak iduri lanthuak dire, eta ez dire mintzatzen; soinean eramaten dituzte, ez direlakotz ibiltzeko gai. Ez izan beraz hekien beldur, zeren ez baitezakete egin ez ongirik ez gaizkirik.

        6. Zure idurikorik ez da, Jauna: handia zare, eta zure izena bere indarrean handi da.

        7. Nor ez da zure beldur izanen, oi populuen errege? ezen zurea da ospea; populuetako zuhur guzien artean, eta erresuma guzietan, bat et da zu bezalakorik.

        8. Zoro ergel batzu direla frogatuko zaiote, eta hekien froga zur-puska hura da.

        9. Zilharra hostotan ekhartzen da Tharsisetik eta urhea Ophaztik; ofizialeak eta urheginak lantzen dituzte; moredinez eta purpurazkoa da hekien jauntzia; horiek oro ofizialearen lanak.

        10. Jauna da ordean egiazko Jainkoa; hura da Jainko bizia eta bethiereko erregea; haren hasarreak ikharatzen du lurra, eta jendaiek ezin jasan dezakete haren larderia.

        11. Hau erranen diozute beraz: Zeru-lurrak egin izan ez dituzten jainkoak gal beitez lurraren gainetik eta zeruaren azpitik.

        12. Bere ahalaz lurra egin duenak, aphaindu du mundua bere zuhurtziaz eta zerua hedatu bere gurbiltasunaz.

        13. Hitz batez zeruetarik jautsarazten ditu ur-uharrak, eta hedoiak altxarazten ditu lurraren bazterretarik: uriaren erdian egiten ditu ximistak, eta haizea ilkhiarazten bere gordegailuetarik.

        14. Gizona bere jakitateaz zoro bat egin da; ofizialea ahalketara arthikia da bere jainkomoldeaz; gezurrezkoa eta bizirik gabea baita haren lana.

        15. Lan ezdeus, lan irrigarriak dire; suntsituren dire Jaunak ikhusiko dituen egunean.

        16. Ez da hekien iduriko Jainkoa, Jakoben zathia; harek berak egin ditu gauza guziak, eta Israel da haren primantzako gandoa; armadetako Jauna da haren izena.

        17. Sethioko tokian hagoena, bazterretarik bil zatzik hire ahalketzeko gauzak.

        18. Ezen hau dio Jaunak: Oraikoan urrun arthikiren ditut lur huntako egoiliarrak; eta hertsaturen ditut, atzemanak izan ditezen.

        19. Ene dohakabea ene asturugaitzean! Ene zauria guziz da gaixtoa. Bainan nik erran dut: Neronek egin dut ene zurigaitza, eta neronek jasanen dut.

        20. Ene olha eragotzia da, ene sokha guziak trenkatuak dire, ene semeak goan dire ene ganik eta hilak dire; nihor ez da gehiago ene olharen hedatzeko eta ene larruen altxatzeko.

        21. Zeren artzainek zoroki egin duten, eta ez duten Jauna bilhatu; horren gatik ez dute aditzarik izan, eta barraiatua da hekien arthalde guzia.

        22. Huna non harramantz handi eta izialdura lazgarri bat heldu diren ipharreko lurretik, Judako hiriez egiteko mortu bat eta erainsugeen egoitza.

        23. Jauna, badakit gizona ez dela bere bideaz nausi, eta gizonak ez duela bere eskuan ibiltzeko eta bere urhatsen bidatzeko ahala.

        24. Azurria nezazu, Jauna, bainan zure zuzentasunean eta ez zure hasarrean, arras ezezta nezazun beldurrez.

        25. Ixur zazu zure gaitzidura ezagutzen etzaituzten jendakien gainera, eta zure izenari dei egiten ez dioten herrialdeen gainera, zeren larrutu, iretsi, ahitu duten Jakob, eta suntsiarazi haren ospea.

XI. KAP.

        1. Jeremiasek izatu duen solasa Jaunaren ganik, zeinak erran baitio:

        2. Adi zatzue patu huntako hitzak, eta mintza zaitezte Judako gizonei eta Jerusalemdarrei;

        3. Eta errozute: Hau dio Israelgo Jainko Jaunak: Madarikatu gizona adituko ez dituena patu huntako hitzak;

        4. Zeinak manatu baitiozkatet zuen arbasoei, Egiptotik, burdin-labetik atheratu nituen egunean, niotelarik: Adi zazue ene mintzoa eta egizkitzue nik manatzen darozkitzuetan guziak, eta zuek izanen zarete ene populua, eta ni zuen Jainkoa;

        5. Obra dezadan zuen aitei egin zina, emanen niotela esnea eta eztia zarioen lurra, egungo egunean den bezala. Eta ihardetsi diot eta erran: Biz, Jauna.

        6. Eta Jaunak erran izan darot: Oihu egizkitzu hitz haukiek guziak Judako hirietan eta Jerusalemeko bazterretan, erranez: Adi zatzue patu huntako hitzak, eta bethe zatzue;

        7. Ezen hertsatuz errekeitu ditut zuen arbasoak, Egiptotik atheratu ditudan egunetik egungo eguna arteo; goizean jaikiz errekeitu ditut, eta erran diotet: Adi zazue ene mintzoa.

        8. Eta ez dute aditu, eta ez dute eman beharria; bainan goan dire zein bere bihotz gaixtoko tzartasunean; eta nik bethetzeko manatu eta bethe ez duten patuko hitz guziak obretara atheratu ditut hekien gainera.

        9. Eta Jaunak erran izan darot: Zin-hartze bat aurkitu da Judako gizonetan eta Jerusalemdarretan.

        10. Ene hitzak aditu nahi izan ez dituzten beren arbaso zaharrenen gaixtakerietara itzuli dire; haukiek ere goan dire jainko arrotzen ondotik hekien zerbitzatzeko; Israelgo etxeak eta Judako etxeak alfer eragin dute horien arbasoekin egin nuen patua.

        11. Horren gatik, hau dio Jaunak: Gainera arthikiren diozkatet gaitz batzu, zeintarik ezin ilkhiko baitire; oihu eginen darotet, eta ez ditut entzunen.

        12. Eta Judako hiriak eta Jerusalemdarrak goanen dire, eta deihadar eginen diote jainkoei zeinei eginen baitiozkate sakrifizioak, eta hekiek ez dituzte hesturako orduan salbatuko.

        13. Ezen, Juda, zenbat hiri, hanbat jainko bahintuen; eta hik, Jerusalem, zenbat karrika, hanbat ahalkapenezko aldare ezarri ditun, Baali sakrifizio egiteko aldareak.

        14. Jeremias, ez beraz zuk othoitzik egin populu horrentzat; horrentzat ez abia ez aheriarik ez-eta errekeirik; zeren gor izanen bainaiz niri deihadar eginen darotedan orduan, beren hesturako mugan.

        15. Nolaz ene maiteak ene etxean ditu egin hanbat gaixtakeria? Haragi sainduetsiek garbituko othe zaituzte maltzurkerietarik, zeinetan baitzinen espantatzen?

        16. Jaunak deithu zintuen olibondo gori, eder, fruitutsu, begikoa: harek erran hitz batera su handi bat biztu da olibondoan, eta erreak izan dire haren aldaskak.

        17. Armadetako Jaunak, zeinak landatu baitzintuen, hitz batez igorri darotzu gaitza, Israelgo etxeak eta Judako etxeak, Baali sakrifikatuz ene samurrarazteko egin dituzten gaizkien gatik.

        18. Zuk orduan, Jauna, argitu nauzu, eta ezagutza ethorri zait, eta orduan agertu daroztadatzu hekien asmuak.

        19. Eta ni bitintatzat daramaten bildots eme baten pare nintzen, eta ez nuen ezagutzen ene gainean atheratu zituztela asmuak, ziotelarik: Zotza ezar dezagun horren ogian, errotik khen dezagun bizien lurretik, eta horren izena ez bedi aipha gehiago.

        20. Oi bainan, armadetako Jauna, zuzenki juiatzen duzuna, bihotza eta barnea ikhartzen ditutzuna, egizu ikhus dezadan hekietarik atheratuko duzun asperkundea; ezen zure aitzinera agertu dut ene zuzena.

        21. Horren gatik hau dio Jaunak Anathotheko gizonei, zeinek bilhatzen baitute ene bizia, eta erraten baitute: Ez bezak profetisa Jaunaren izenean, eta ez haiz gure eskutik hilen.

        22. Horren gatik, hau dio armadetako Jaunak: Hara non goanen natzaioten ikhustera; ezpatak hilen ditu gazteak; hekien semeak eta alabak gosez hilen dire.

        23. Eta hekietarik ez da ondarrik geldituren; ezik Anathotheko gizonen gainera erakharriren dut gaitza, hekien gaztiguko orduan.

XII. KAP.

        1. Jauna, ihardukitzen badarotzut, ez etzarelakoan egiazki zuzena: guzia gatik eginen darozkitzut ene arrangura bidezkoak: Zertako gaixtagina ongi heltzen da bere bidean? Zertako dute zorion lege-hausleek eta gaizki-egileek?

        2. Zuk landatu ditutzu, eta erroa egin dute; handitzen dira, eta fruitua atheratzen dute: hekien ahotik hurbil zare eta bihotzetik urrun.

        3. Eta zuk, Jauna, ezagutu nauzu, ikhusi nauzu, frogatu duzu zurekilako dela ene bihotza; hekiek, berriz, bil zatzu hala-nola hil behar den arthalde bat, eta berez zatzu hiltzeko egunekotzat.

        4. Noiz arteo lurra egonen da nigarrez, eta lekhuko belhar guzia ihartzen, han daudezenen maltzurkeriaren gatik? Ez da gehiago abererik, ez hegastinik, erran dutelakoz: Jaunak ez du ikhusiko gare akhabantza.

        5. Oinezkoekin lasterka lanak izan baditutzu, nola ihardukiko ahal diozute zaldiei? Bakezko lurra behar bazinduen deskantsuz bizitzeko, zer eginen duzu Jordanea fharrastan atherako denean?

        6. Alabainan zure anaiak berak eta zure aitaren etxea zure kontra gudukatu dira, eta gibeletik haritu zaizkitzu oihu-marrumaka; ez detzatzula beraz sinhets solas onak emanen darozkitzutenean ere.

        7. Utzi dut ene etxea, utzi dut ene primantza, bere etsaien eskuetara eman dut ene bihotzekoa.

        8. Ene primantza jarri zait lehoina oihanean bezala; marruma egin du ene kontra: hargatik dut hastiatu.

        9. Ene primantza ez othe da hegastin karantzakatu bat iduri? Ez othe da hegastin bat orotan karantzatua? Zatozte, bil zaitezte, lurreko basabere guziak, laster egizue irestera.

        10. Artzain moltzo batek xahutu du ene mahastia, oinkatu dute ene zathia; ene primantza lehiagarritik egin dute mortu izigarri bat.

        11. Xahutzera eman dute, eta nigarrez dago ene minez; desmasiaren desmasian da lur guzia, zeren nihork ez duen gogoeta on bat egiten.

        12. Mortuko bide guzietarik heldu dira xahutzaileak, zeren Jaunaren ezpatak irestera baiterama buru batetik heltzera; bizi denarentzat ez da bakerik.

        13. Ogia erran, eta elhorriak bildu dituzte; primantza hartu dute, eta etzaiote baliaturen; zuen fruituek ahalketara arthikiren zaituztete, Jaunaren hasarreko hatsaren ariaz.

        14. Israelgo ene populuari zathitu diodan primantzari ukitzen duten ene hauzo gaixtagin guzien kontra hau dio Jaunak: Huna non beren lurretik iraiziren ditudan nik, eta Judaren etxea ilkhiren dut hekien erditik.

        15. Eta atheratu ondoan, bihurturen naiz, eta urrikalduren natzaiote, eta itzularaziren ditut, zein bere primantzara eta zein bere lurrera.

        16. Eta baldin argiturik ikhasten badituzte ene populuaren, ideak, ene izenaz hula zin egiteko: Ala Jauna Ene populuari Baalez zin egiten irakhatsi dioten bezala; gerthaturen da ene populuaren erdian jarriak izanen direla.

        17. Baldin ordean entzuten ez badute, iraiziren dut jendaki hura errotik atheratuz eta xahutuz, dio Jaunak.

XIII. KAP.

        1. Hau derrat Jaunak: Zoaz, erosazu liho harizko gerriko bat, eta ezarriko duzu gerrian, eta ez duzu urean garbituko.

        2. Eta erosi dut gerrikoa, Jaunaren hitzaren arabera, eta ezarri dut gerrian.

        3. Eta bigarren aldiko mintzatu zait Jauna, dioelarik:

        4. Har zazu erosi duzun gerrikoa eta gerrian duzuna, eta jaikirik zoaz Ufratara, han har zilho batean gorde zazu.

        5. Eta goan naiz, eta gorde dut hura Ufratan, Jaunak manatu zarodan bezala.

        6. Eta gerthatu da asko egunen buruan, Jaunak erran darotala: Jaiki zaite, zoaz Ufratara, eta har zazu handik, nik han gordetzeko manatu darotzudan gerrikoa.

        7. Eta goan naiz Ufratara, zilhatu dut lurra, eta bere tokitik hartu dut nik han gorde nuen gerrikoa; eta hara gerrikoa hain usteldu zela, non ez baitzen deusetako.

        8. Eta mintzatu zait Jauna, zioelarik:

        9. Hau dio Jaunak: Horrela ustelaraziren ditut Judaren hanpuruskeria eta Jerusalemen hanpuruskeria handia:

        10. Populu guziz tzar hori, ene hitzak aditu nahi izan ez dituena, bere bihotzeko tzarkerian dabilana, eta jainko arrotzen ondotik goan dena hekien zerbitzatzeko eta adoratzeko, deusetako ez den gerriko hori bezala izanen da.

        11. Alabainan nola gerrikoa gizonaren gerriari lotzen baita, hala neroniri iratxiki ditut Israelgo etxe guzia eta Judako etxe guzia, dio Jaunak, izan zakizkidan ene populu, ene izen, ene laudorio eta ene lelo; eta ez dute entzun.

        12. Zuk beraz solas hau erranen daroezu: Hau dio Israelgo Jainko Jaunak: Gorgoilak arnoz betheko dire. Eta erranen darotzute: Ez othe dakigu gorgoila arnoz betheko dela?

        13. Eta ihardetsiko diozute: Hau dio Jaunak: Huna non nik horditasunez betheko ditudan lur huntako egoiliar guziak, eta Dabiden odoleko erregeak, haren tronuan jartzen direnak, eta aphezak, eta profetak eta Jerusalemdar guziak.

        14. Eta barraiaturen ditut, anaia anaiaren ganik urrunduz, eta burhasoak orobat beren haurren ganik, dio Jaunak; ez dut guphiderik izanen eta ez dut amor eginen, eta ez naiz urrikalduren hekien ez barraiatzera.

        15. Adi zazue, eta emazue beharria ez bezaitezte hant, ezen Jauna da mintzatu.

        16. Zuen Jainko Jaunari ospe bihur diozozue ilhundu baino lehen, zuen oinak mendi lanhotsuetan behaztopatu baino lehen: argia igurikiko duzue, eta Jaunak hura aldaturen du heriotzeko itzal eta ilhunbeetara.

        17. Baldin hau ez baduzue entzuten, ene arimak ixilik nigar eginen du zuen hanpuruskeriaren gainean; nigarrari emanen da eta ene begiak nigar-uharrak ixuriren ditu, atzemana delakoz Jaunaren arthaldea.

        18. Erregeri eta erreginari errozute: Aphal zaitezte lurreraino eta han jar, zeren burutik erori baitzaitzue zuen ospearen khoroa.

        19. Hegoaldeko hiriak hertsiak daude, eta ez da nork idek: Juda guzia alde bat eramana da atze-herritara.

        20. Goiti zatzue begiak, eta ikhusazue, ipharretik heldu zaretenak: non da zuri emana izan zaitzun arthaldea, zure arthalde guziz ederra?

        21. Zer erranen duzu Jauna ikhustera ethorriko zaitzunean? Ezen zerorrek argitu ditutzu etsaiak zure kontra, eta zure buruaren kontra jakintsun egin ditutzu: ez othe zaituzte oinhazeek harturen, erdi-minetan den emaztekia iduri?

        22. Zure bihotzean egiten baduzu Nola ethorri dire gaitz haukiek? Zure tzartasunaren handia gatik izan dire agertuak zure alderdi ahalkekorrenak, lizunduak zure oin zolak.

        23. Ethiopiarrak aida balin badezake bere larrua, edo lehoinabarrak bere karantzadurak; zuek ere ongia egin dezakezue, gaizkiaren egiten ikhasi duzuen ondoan.

        24. Eta barraiaturen ditut, haizeak mortua barna daraman lastoa bezala.

        25. Hori da hire zorthea, ene ganik izanen dunan zathiaren neurria, dio Jaunak; zeren ahantzi naunan, eta gezurraren gainean eman dunan hire sinhestea.

        26. Hargatik buluzi ditinat hire ixterrak hekien gainera, eta agertu dire hire laidoa,

        27. Hire lizunkeriak, hire irrintzinak eta hire khutsatze tzar guziak. Munhoen gainetan, landen erdian ikhusi ditinat hire izigarrikeriak. Zorigaitz hiri, Jerusaleme! Niri jarraikitzeko ez othe haiz xahuturen? noiz arteo oraino?

XIV. KAP.

        1. Jaunak Jeremiasi agortearen gainean erran zioen hitza.

        2. Judea nigarretan da; Jerusalemeko atheak erori dira eta beltzik daude lurrean; Jerusalemen marraska igan da.

        3. Handienek urketa igorri dituzte berak baino aphalagoak; ithurrira ethorri, eta urik ez dute khausitu; untziak hutsik gibelerat eraman dituzte; ahalkez eta atsekabez, estali dituzte beren buruak

        4. Lurraren desmasia gatik, zeren lurrera uririk ez baidathor, laborariek ahalketan, estali dituzte beren buruak.

        5. Orena ere larrean erdi da eta umea utzi du, belharrik ez baitzen.

        6. Basastoak harkadietan baratu dira, hatsa aho zabalka bilduz erainsugeek bezala; hekien begiak iraungi dira, belharrik ez baitzen.

        7. Gure gaizkiak gure kontra mintzo badira, Jauna, zure izenaren ariaz egizu; ezen hainitzetan zeihertu gare, bekhatu egin dugu zure kontra.

        8. Oi Israelen igurikimena, haren salbatzailea hesturako orduan, zertako nahi duzu izan lur huntan arrotz bat bezala, trikatzeko hunat makhurtzen den bideant bat bezala?

        9. Zertako izanen zare ibildaun bat iduri, edo ezin salba dezakeen gizon hazkar bat bezala? Zu ordean, Jauna, gure erdian zare; zure izena gure gainera deithua izan da; ez gaitzatzula utz bazterrerat.

        10. Hau dio Jaunak populu horri, zeinak oinen higitzea lakhet baitu, nihon sesurik ez baitu eta Jaunaren gogara ez baitu egin: Jauna horien gaixtakeriez orai da orhoituren eta ikharturen ditu horien bekhatuak.

        11. Eta niri Jaunak erran darot: Ez egin othoitzik populu horren onetan.

        12. Barur eginen dutenean, ez ditut entzunen horien othoitzak; eta eskaintzen badituzte holokaustak eta bitimak, ez ditut onhetsiko; zeren ezpataz, goseteaz eta izurriteaz xahutuko baititut.

        13. Eta ihardetsi diot: Ai! ai! ai! Jainko Jauna! Profetek erraten daroete: Ez duzue ikhusiko ezpata, eta gosetea ez da zuetarako, bainan egiazko bakea emanen darotzue Jaunak toki huntan.

        14. Eta Jaunak erran darot: Profetek gezurrez profetisatzen dute ene izenean ez ditut nik igorri, ez diotet mezurik eman, ez natzaiote mintzatu; gezurrezko ikhuspenak, asmaginkeriak, maulak eta beren bihotzeko lilurakeriak profetisatzen darozkitzuete.

        15. Aria hortaz hau dio Jaunak ene izenean mintzo diren profetez, zeinak ez baititut nik igorri erratera: Ezpata eta gosetea ez dire lur huntan izanen: Ezpatak eta goseteak xahuturen dituzte profeta hekiek.

        16. Gosetez eta ezpataz Jerusalemeko karriken erdian eroriko dire populuak, zeinei profetisatzen baitute, eta nihor ez da izanen ehorzteko hekiek, eta hekien emazte, seme eta alabak: egin duten gaizkia arthikiren daroet gainera.

        17. Eta erranen diozute hitz hau: Nigarra gau eta egun ixur bezate ene begiek, eta ez beitez bara; zeren neskatxa, ene populuko alaba, desmasia handiaren, sarraski guziz gogorraren azpian ehoa izan baita.

        18. Baldin bazterretara ilkhitzen banaiz, hara ezpatak hil dituenak; eta hirira sartzen banaiz, hara goseteak ahitu dituenak: profeta ere eta apheza goanak dira ezagutzen etzuten lur batera.

        19. Jauna, aldebat iraizi duzu Juda? Zure arimak bethiko hastiatu du Sion? Zertako jo gaituzu beraz, sendagarririk ez den bezala? Bakea iguriki dugu, eta deus onik ez da ageri; iguriki dugu sendatzeko eguna, eta huna nahasmendua.

        20. Jauna, ezagutzen ditugu gure tzarkeriak eta gure arbasoen tzarkeriak, ezen bekhatu egin dugu zure kontra.

        21. Zure izenaren ariaz ez begaitzatzu arthik laidotara; ahalketara ez begaitzuzu arthik gu eta zure ospearen tronua; orhoit zaite, eta alferretara ez bihur gurekin egin izan duzun batasuna.

        22. Jendaien jainkoaizunetan othe da uria egiten duenik, ala zeruek eman dezakete uria? Ez othe zare zu igurikitzen dugun Jainko Jauna? ezen zuk egiten ditutzu horiek oro.

XV. KAP.

        1. Eta Jaunak erran zarodan: Moise eta Samuel errekeika ene aitzinean jar baleitez ere, ene arima ez lizate populu horren alderat itzuliko: iraizatzu ene aitzinetik eta ilkhi beitez.

        2. Baldin erraten badarotzute: Norat eginen dugu? ihardetsiko daroezu: Hau dio Jaunak: Hiltzerako denak, hiltzera; ezpatarako denak, ezpatara; goseterako denak, gosetera; eta gathibutasunerako denak gathibutasunera.

        3. Eta igorriko diozkatet gainera lau gaitz-mota, dio Jaunak: Ezpata hiltzeko, zakhurrak zirtzikatzeko, zeruko hegastinak eta lurreko basabereak iresteko eta xahutzeko.

        4. Eta arthikiren ditut lurreko erresuma guzien errabiari, Manaseren gatik, Judako errege Ezekiasen semearen gatik, Jerusalemen erabili dituen tzarkeria guzien ariaz.

        5. Nor urrikalduren zaitzu, oi Jerusaleme, edo nor egonen da zure minez, edo nor goanen da zuretzat othoiztera?

        6. Hik utzi naun, dio Jaunak; gibelerat egin dun: eta nik eskua hedatuko dinat hire gainera, eta hilen haut: othoizka nekhatua naun.

        7. Bahearekin haizatuko ditut lurraren bazterretaraino; hil eta xahutu dut ene populua, eta halere ez dira beren bideetarik bihurtu.

        8. Itsasoan legar-izpi den baino alhargun gehiago egin zait hekien artean; eguerdi bethean erakharri diotet xahutzailea gizon-gaztearen amaren gainera; laztura bat-batean igorri dut hirien gainera.

        9. Zazpitan erdi dena hebaindu da, ahitu da haren arima; harentzat iguzkia etzan da, egun argi zelarik oraino; ahalkatu eta gorritu da; eta haren ganik gelditu diren umeak, beren etsaien aitzinean emanen ditut ezpataren ahoari, dio Jaunak.

        10. Zorigaitz niri, oi ene ama Zertako egin nauzu, oi khimeretako gizona, makhurretako gizona lur guziaren gainean? Lukuruzko mailegurik ez dut ez egin, ez hartu, eta orok madarikatzen naute.

        11. Jaunak dio: Ala! Zutarik gelditzen direnek zorion izanen dutela, atsekabearen orduan laguntzera ethorriren natzaitzula, eta hesturako orduan zure etsaiaren kontra ilkhiren naizela.

        12. Burdina eta kobrea ipharraldeko burdinari iratxikiren othe dire?

        13. Zure bekhatu guzien gatik, harrapakara urrurik emanen ditut zure ontasun eta aberastasunak zure eremu guzietan.

        14. Eta ezagutzen ez duzun lur batetarik erakharriren ditut zure etsaiak; zeren ene irakiduran sua biztu baita, eta zuen gainera garturen da.

        15. Zuk ezagutzen nauzu, Jauna; orhoit zaite nitaz, eta ikhustera zatozkit, eta ondotik ditudan ixterbegietarik malda nezazu; ez izan nagi ene laguntzera; badakizu zure gatik jasaiten dudala laidoa.

        16. Aurkhitu ditut zure hitzak eta hekietaz hazi naiz; eta zure solasa egin da ene bihotzaren goiheregarri eta bozkariagarri; zeren ene gainera deithua izan baita zure izena, oi armadetako Jainko Jauna.

        17. Ez naiz dostatzen zirenen bilkhuan jarri; ez dut espanturik atheratu zure mandatari naizelakoz: bakhartasunean jarri naiz, zeren dixiduz bethe baituzu ene ahoa.

        18. Bethikoa zertako egin da ene oinhazea, eta zertako ene zauri etsigarriak ez du sendatu nahi? Enetzat bilhakatu da hala-nola gutien-ustean agor aurkhitzen den ura.

        19. Aria hortaz, hau erran darot Jaunak: Itzultzen bazare, itzuliren zaitut, eta ene aitzinean khordokarik gabe egonen zare; eta balios dena putrus denetik berezten baduzu, izanen zare ene ahoa bezala; populua itzuliren da zure gana, eta ez zu populuaren gana.

        20. Eta populu horri emanen zaitut kobrezko harrasi hazkar bat bezala; eta zure kontra eginen dute gerla, eta ez dira nausituko; zeren ni zurekin bainaiz zure salbatzeko eta zure libratzeko, dio Jaunak.

        21. Eta libraturen zaitut gaixtaginen eskutik, eta hazkarren eskutik atheraturen zaitut.

XVI. KAP.

        1. Eta Jauna mintzatu zait, zioelarik:

        2. Ez duzu emazterik hartuko, eta semerik ez alabarik ez duzu toki hortan izanen.

        3. Ezen hau dio Jaunak toki huntan sortzen diren seme-alabez, eta hekiei bizia eman dioten amez, eta aitez, zeinen odoletik sorthu baitire lur huntan:

        4. Eritasun hilgarritarik hilen dire; ez dire, ez deithoratuak, ez ehortziak izanen; gorotza bezala lurraren gainean egonen dire; ezpatak eta goseteak xahutuko dituzte; eta hekien hilikiak izanen dire zeruko hegastinen eta lurreko basabereen bazka.

        5. Ezen hau dio Jaunak: Ez sar barazkari bat den etxean; ez goan deithoratzera, ez hangoei gozakari ematera; zeren populu hortarik khendu baititut ene bakea, ene urrikalpen eta urrikalkortasunak.

        6. Eta handi-ttipiak hilen dire lur hortan; ez dire izanen ez ehortziak, ez deithoratuak, eta nihork ez du hekien gatik bere burua sarraskituko, ez-eta ilea murriztuko.

        7. Eta horien artean deithoratzaileari ez diote ogia hautsiren, hil denaz gozakari emateko, eta edatera ez diote emanen bere ait-amen minaren eztitzeko.

        8. Ez sar barazkariko etxera, hangoekin jartzeko, jateko eta edateko;

        9. Zeren hau baitio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Hara non zure egunetan, eta zure begien aitzinean toki hortarik kenduko ditudan atseginezko oihuak eta bozkariozko irrintzinak, jaun esposaren kantuak eta andre esposarenak.

        10. Eta solas haukiek oro populu horri eramanen ditutzunean, eta ihardetsiko darotzutenean: Zer ariaz Jaunak erabaki du gure gainera zorigaitz handi hori guzia? zer da gure gaizkia? zer da gure bekhatua, gure Jainko Jaunaren kontra egin dukeguna?

        11. Erranen daroezu: Zuen aitek bazterrerat utzi bainaute, dio Jaunak; eta jainko arrotzen ondotik goan baitire, eta zerbitzatu eta adoratu baitituzte; eta ni utzi bainaute, eta ene legea ez baitute begiratu.

        12. Bainan zuek gaizki gehiago egin duzue zuen aitek baino; ezen huna non batbedera dabilan bere bihotzeko tzartasunari jarraikiz, ni ez entzutea gatik.

        13. Eta lur hortarik khenduko zaituztet zuek eta zuen aitek ezagutzen ez duzuen lur batera; eta han gau eta egun zerbitzatuko ditutzue jainko arrotzak, zeinek ez baitauzuete phausurik emanen.

        14. Horren gatik, dio Jaunak, hara non heldu diren egunak, eta ez da gehiago erranen: Bizi bedi Jauna, Israelgo umeak Egiptoko lurretik atheratu dituena;

        15. Bainan: Bizi bedi Jauna, Israelgo umeak atheratu dituena ipharraldeko lurretik, eta lur guzietarik zeinetara iraizi baititut; eta gibelerat erakharriren ditut beren lurrera, hekien arbasoei nik emanera.

        16. Hara non igorriren ditudan nik arrantzari asko, dio Jaunak, eta hainek arrantzaturen dituzte; eta gero igorriren diozkatet ihiztari asko, eta hainek ihiztaturen dituzte mendi, munho, har-zilo guzietan.

        17. Alabainan ene begiak hekien bide guzien gainean daude; ez dire enetzat gordeak, eta ene populuaren tzarkeriak ez dire ene begientzat izan estaliak.

        18. Eta lehenbizikorik bihurturen diotet beren gaixtakeria eta bekhatuen sari bikhuna; zeren duten khutsatu ene lurra beren idolentzat ixuri odolaz, eta izigarrikeriaz duten bethe ene primantza.

        19. Jauna, ene sendotasuna, ene indarra, ene ihes-lekhua hesturako orduan; lurraren buruetarik zure gana ethorriko dire jendaiak, eta erranen dute: Egiazki gure arbasoak gezurraren, eta baliatu etzaioten hutsalkeriaren jabe izatu dire.

        20. Gizonak bere buruari egin othe dezoke jainkorik? halakoak ez dire jainkoak.

        21. Horren gatik, huna non erakhutsiren diotedan oraikoan, erakhutsiren diozkatet ene eskua eta ene ahala; eta jakinen dute Jauna dela ene izena.

XVII. KAP.

        1. Judaren bekhatua burdin-xiriaz eta diamantaren mokoaz iskribatua da, hekien bihotzaren zabaltasunean eta hekien aldareetako adarretan bernuzatua.

        2. Hekien semeak orhoituko direnean mendi goretako beren aldare, luku eta zuhaitz hostotsuez,

        3. Bazterretan sakrifizioak egiten dituztelarik; harrapakara emanen ditinat hire bekhatuen gatik hire eremu guzietan hire ahal, aberastasun eta lekhu gorak.

        4. Eta geldituren haiz nik eman primantzatik gabetua, eta hire etsaiak zerbitzaraziren darozkinat ezagutzen ez dunan lurrean; zeren ene hasarreari eman dinonan su, bethi guzian hariko dun erretzen.

        5. Hau dio Jaunak: Madarikatua gizona bere sinhestea gizonaren gainean duena, eta haragizko besoaren gainean bermatzen dena, eta zeinaren bihotzak Jauna ganik gibelerat egiten baitu.

        6. Ezen mortuan tamariska bezala izanen da, eta ona ez du ikhusiren ethorriko denean; bainan mortuan egonen da agorrerian, gatz-lur nihor ezin-egonezkoan.

        7. Dohatsu gizona Jaunaren baithan dadukana bere sinhestea! Jauna izanen da haren igurikitza.

        8. Eta izanen da uren bazterrean landatzen den zuhamua iduri, zeinak hezetasuneko alderat hedatzen baititu erroak; eta beroa ethorriko denean, ez da haren beldur izanen. Haren hostoa berde egonen da; agorteko orduan ez da grinan izanen, eta ez da fruitu ekhartzetik behinere baratuko.

        9. Gizonaren bihotza tzarra eta ezin-ikhartuzkoa da; nork ezagut hura?

        10. Ni naiz Jauna, bihotz-ikharlea eta barneak frogatzen ditudana, batbederari bere bidearen eta bere asmuetako fruituen arabera emanen diodana.

        11. Epherrak xitatzen ditu egin ez dituen arroltzeak: gizonak biltzen ditu aberastasunak, eta ez zuzenbidean; bere egunen erdian utziko ditu, eta haren azken orenean ageriko da haren erhokeria.

        12. Ospearen tronua zeru goretan da hastetik; hura da gure sainduespeneko lekhua.

        13. Jauna, zu zare Israelen igurikimena; zu uzten zaituzten guziak ahalketara eroriko dira; zure ganik gibelerat egiten dutenak lurrean izanen dira iskribatuak, zeren duten utzi Jauna, ur bizien ithurria.

        14. Senda nezazu, Jauna, eta sendaturen naiz; salba nezazu, eta salbatua izanen naiz, zeren zu baitzare ene leloa.

        15. Huna non erraten darotedan: Non da Jaunaren hitza? Ager bedi.

        16. Eta ni ez naiz nahasi, zuri, ene artzainari jarraikiz; eta nik ez dut, dakizuna agiantzatu gizonaren eguna. Ene ahotik ilkhia, zure aitzinean zuzena izatu da.

        17. Ez izan lazgarri niri, zu, ene pheskiza atsekabeetako egunean.

        18. Ahalketara eror beitez niri jazartzen darotatenak, eta neror ez benedi ahalka; hekiek ikhara beitez, eta ni ez benedi ikhara; erakhar diozozute gainera atsekabezko eguna, eta leher zatzu leherpen bikhunaz.

        19. Hau erran darot Jaunak: Zoaz, eta zaude populuko umeen athean, zeintarik sartzen eta ilkhitzen baitira Judako erregeak; zoaz Jerusalemeko athe guzietara,

        20. Eta errozute: Judako erregeak, Juda guzia, Jerusalemdar guziak, athe haukietarik sartzen zaretenak, adi zazue Jaunaren hitza.

        21. Hau dio Jaunak: Zain zatzue zuen arimak, haxerik ez erabil larunbatean, haxerik ez ekhar Jerusalemeko atheak gaindi.

        22. Zuen etxeetarik haxerik ez athera larunbatean, eta lanik batere ez egin; sainduetsazue larunbata, zuen arbasoei manatu diotedan bezala.

        23. Eta ez dute entzun, eta ez dute eman beharria; bainan gogortu dituzte beren buruak, ni ez nahiz aditu eta ene irakhasmena ez nahiz onhetsi.

        24. Eta hau gerthaturen da, dio Jaunak, baldin entzuten banauzue, haxerik ez ekhartzeko larunbatean hiri huntako atheetarik, eta baldin sainduesten baduzue larunbata, lanik batere ez eginez.

        25. Hiri huntako atheetarik sarthuren dira erregeak eta buruzagiak, jartzen direlarik Dabiden tronuan eta igaiten orga-lasterren eta zaldien gainera, berak eta beren-peko aitzindariak, Judako gizonak eta Jerusalemeko egoiliarrak; eta bethi guzian hiri huntan izanen dira jendeak.

        26. Eta Judako hirietarik, eta Jerusalemeko inguruetarik, eta Benjamindik, eta zelhaietarik, eta mendietarik, eta hegoaldetik ethorriren dira holokausta, bitima, sakrifizio eta isentsu ekharleak, eta eskaintzak ekharriren dituzte Jaunaren etxera.

        27. Baldin ordean ez banauzue entzuten larunbataren sainduesteko, eta haxerik ez erabiltzeko, eta Jerusalemeko atheetarik ez ekhartzeko larunbatean; horgo atheetan bizturen dut sua, eta erreko ditu Jerusalemeko etxeak, eta ez da hilen.

XVIII. KAP.

        1. Jaunak Jeremiasi erran hitza, zioelarik:

        2. Jaiki zaite eta jauts baxeregilearen etxera, eta han adituren ditutzu ene solasak.

        3. Eta jautsi naiz baxeregilearen etxera, eta hara non lanean hari zen hura bere pirritan.

        4. Eta eskuz buztinetik egiten zuen untzia hautsi zen; eta itzulirik hartarik egin zuen bertze untzi bat, berak egin nahi zuen bezalakoa.

        5. Eta Jauna mintzatu zitzaitan huneletan:

        6. Israelgo etxea, baxeregile horrek bezala, nahi dudana ez othe dut bada eginen zuetarik? dio Jaunak. Huna buztina baxeregilearen eskuan bezala, zuek ene eskuan zaretela, Israelgo etxea.

        7. Bat-batean mintzaturen naiz jendaki baten kontra eta erresuma baten kontra, errotik haren arthikitzeko, xahutzeko, eta urratzeko.

        8. Jendaki hura bere gaizkiaz urrikitan jartzen bada, haren kontra mintzatu naizelakoz; niri ere urrikituren zait hari egiteko burutan hartu dudan gaizkia.

        9. Eta bat-batean jendaki batez eta erresuma batez mintzaturen naiz, haren altxatzeko eta gogortzeko.

        10. Baldin gaizkia egin badu ene aitzinean, ez aditu nahiz ene hitza, urrikituren zait hari eginen diodala erran dudan ongia.

        11. Orai beraz mintza zaite Judako gizonari eta Jerusalemdarrei, erraten daroezularik: Hau dio Jaunak: Huna non zuen kontra asturugaitz aphaintzen eta asmu egiten hari naizela; nor-bera bere bide gaixtotik itzul bedi; zuzen zatzue zuen bideak eta lehiak.

        12. Eta haukiek ihardetsi dute: Etsitu dugu; gure gogoei jarraikiren gare, eta batbederak eginen dugu gure bihotz tzarrak agintzen daroen gaizkia.

        13. Hau dio beraz Jaunak: Galda zazue jendaietan: Nork aditu du izigarrikeriarik Israelgo neskatxak egin duena bezalakorik?

        14. Libango elhurra galduren othe da hango harri-muthurretarik, edo agorraraz othe ditazke handik jausten diren ur-turrusta hotzak?

        15. Eta ahantzi nau ene populuak, sakrifizio alferrak eginez, eta bere bideetan behaztopatuz, mendeko bidexketan, hekietarik ibili nahiz zehatua etzen bideaz,

        16. Beren lurra desmasian ezartzeko eta bethiko trufagailu bilhakarazteko. Edozein iragan dadien hortan gaindi, harrituren da, eta dardaratuko du burua.

        17. Haize erregarriak bezala barraiaturen ditut beren etsaiaren aitzinean gibela erakhutsiren diotet eta ez begithartea beren xahupeneko egunean.

        18. Eta erran dute: Zatozte, eta asmu zerbait athera dezagun Jeremiasen kontra; ezen ez da galduko legea aphezaren ganik, umotasuna zuhurraren ganik, Jainkoaren hitza profetaren ganik zatozte jarraik gatzaizkion gure mihiaz, eta horren elhe guziei ez gaitezen begira.

        19. Jauna, ene gainera zaude atzarria, eta adi zatzu ene ixterbegien solasak.

        20. Ongiarentzat gaizkia bihurtzen othe da? ezen ene biziari artea hedatu diote. Orhoit zaite zure aitzinean egotu naizela, horien onarentzat othoizka, eta horien gainetik aldaratu nahiz zure hasarrea.

        21. Aria hortaz arthikatzu horien umeak goseteari, eta berak ezpataren azpira; horien emazteak egin beitez haurrak gabe eta alhargun; heriotzez hilak izan beitez hekien senharrak; horietako gazteria guduan izan bedi ezpataz sakhitua.

        22. Horien etxeetarik adi bedi marraska; ezen horien gainera terrepentean erakharriren duzu ohoina, zeren egin duten zilho bat ene atzemateko, eta sareak gorde dituzten ene oinen aitzinean.

        23. Zuk, berriz, Jauna, badakizkitzu horien heriozko asmuak ene kontra; ez jabal horien bekhatuari, eta horien bekhatua ez bedi ezezta zure aitzinetik lurrera bihoazi zure aitzinean, eta zure irakidurako egunean, asperkunde athera zazu horien gainean.

XIX. KAP.

        1. Hau dio Jaunak: Zoaz, eta baxeregilearen ganik har zazu lurrezko untzi bat, populuko zaharrekin eta aphezetarikako zaharrekin batean;

        2. Eta ilkhi zaite Enomen semearen haranera, zeina buztinezko athearen sartzean baita, eta han atheratuko ditutzu nik erranen darozkitzudan hitzak.

        3. Eta erranen duzu: Judako erregeak eta Jerusalemdarrak, adi zazue Jaunaren hitza: hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Huna non atsekabea erakharriren dudan lekhu hunen gainera; haletan non, adituko duten guziei beharriak hixtuka abiatuko baitzaizkote;

        4. Zeren bazterrerat utzi bainaute, eta bertzeei eman dioten lekhu hau; eta sakrifizioak egin dituzten hemen jainko arrotzei, berek, beren arbasoek eta Judako erregeek ezagutzen etzituztenei; eta lekhu hau bethe dute hobengabekoen odolez.

        5. Eta Baali altxatu diozkate lekhu gorak, beren haurrak Baali holokaustetan erretzeko; holakorik ez baitut manatu, ez erran, eta ez baitzait gogorat ethorri.

        6. Horren gatik, dio Jaunak, huna non heldu diren egunak, eta lekhu hau ez da gehiago deithuko Topheth eta Enomen semearen harana, bainan-bai Sarraskiko harana.

        7. Eta toki huntan ezeztaturen ditut Judaren eta Jerusalemen asmuak, eta berak erorraraziren ditut beren etsaien aitzinean ezpataren azpira, eta hekien bizien ondotik dabiltzanen eskuetara; eta hekien gorphutzak emanen diozkatet zeruko hegastinei eta lurreko basabereei jatera.

        8. Eta ezarriren dut hiri hau guzien harrigarri eta irrigarri; hemendik iraganen diren guziak harrituko baitire eta hixtuz egonen hunen desmasia guziaren gainean.

        9. Eta Jerusalemdarrak haziko ditut beren semeen eta beren alaben haragiz; eta bakhotxak janen du bere adiskidearen haragitik sethioko egunetan, eta hesturan zeintan hertsiko baitituzte beren etsaiek eta hekien bizia beharrez dabiltzanek.

        10. Eta gero untzia lehertuko duzu zurekin goanen diren gizonen begietara.

        11. Eta erranen daroezu: Hau dio armadetako Jaunak: Hola leherturen ditut populu hau eta hiri hau, nola lehertzen baita lurrezko untzi hau, zeina gehiago ezin osa baititake; eta hilak Tophethen ehortziko dire, ehorzteko bertze tokirik ez izanez.

        12. Horrela eginen daroet toki huni eta hemengo egoiliarrei, dio Jaunak; eta hiri hau ezarriren dut Tophethen bardin.

        13. Eta Jerusalemeko etxeak, eta Judako erregeen jauregiak, Tophetheko lekhua bezala, izanen dire lohi; eta halaber etxe guziak zeinen gainetan sakrifizioak egin baitituzte zeruko izarreria guziari, eta libazioneak eskaini jainko arrotzei.

        14. Bada, Jeremias ethorri zen Tophethetik, zeinetara igorri baitzuen Jaunak profetisatzeko; eta jarri zen Jaunaren etxeko lorioan, eta erran zioen populu guziari:

        15. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Huna non ekhartzera nohan hiri hunen gainera, eta hunenpeko hiri guzien gainera, hunen kontra erran ditudan asturugaitzak oro; zeren dituzten beren buruak gogortu, ene solasak ez nahiz entzun.

XX. KAP.

        1. Eta Phasur aphezak, Emerren semeak, zeina buruzagi Jaunaren etxean ezarria baitzen, aditu zuen Jeremias hitz horien profetisatzen.

        2. Eta Phasurrek jo zuen Jeremias profeta eta ezarri zuen Benjaminen gaineko athean zen presondegian, Jaunaren etxean.

        3. Biharamunean, argitu zuenean, Phasurrek atheratu zuen Jeremias presondegitik, eta Jeremiasek erran zaroen: Jaunak etzaitu gehiago deitzen Phasur, bainan Orotarik-beldur.

        4. Ezen hau dio Jaunak: Huna non emanen zaituztedan beldurrari, hi, eta hire adiskide guziak; eta hekiek eroriko dira beren etsaien ezpataren azpira, eta hire begiek ikhusiko dute; eta Juda guzia arthikiren dut Babilonako erregeren eskuetara; eta harek eramanen ditu Babilonara eta ezpataz joko ditu.

        5. Eta emanen ditut hiri huntako ontasunak oro, eta hunen lan guzia eta baliostasun guziak, eta Judako erregeen khutxetako aberastasunak oro; emanen ditut hekien etsaien aztaparretara; eta harrapaturen dituzte; eta hartuko eta Babilonara eramanen dituzte.

        6. Hi berriz, Phasur, eta hire etxeko guziak, gathibu goanen zarete; eta goanen zarete Babilonara; eta hi eta hire adiskide guziak, zeinei gezurra profetisatu baitiotek, han hilen eta han ehortziko zarete.

        7. Eskuratu nauzu, Jauna, eta ethorri natzaitzu; hazkarrago izan zare, eta nausitu zare; egun guzian irrigarri ibili naiz; orok eskarniatu haute;

        8. Zeren aspaldidanik mintzo bainaiz, ixtakeriaz oihu, eta xahupenaz deihadar eginez; eta enetzat Jaunaren hitza bilhakatu da laido eta eskarnio bide egun guzian.

        9. Eta erran dut: Ez naiz Jaunaz orhoituko, eta ez naiz gehiago haren izenean mintzaturen: eta ene bihotzean egin da hala-nola su bat erretzen duena, eta ene hezurretan sarthua; eta ezin jasanez, iraungi naiz.

        10. Ezen aditu ditut hainitzen irainak, eta ikhusi laztura inguruan. Eta gizon guzietarik, enekin bakean bizi eta ene aldaketan zaudezenetarik, aditu dut: Egiozue ondotik eta jarraikiko gatzaizkio; hean nolazbait enganatuko den, hean nausituko aren horren kontra eta hortarik ardietsuko dugun asperkunde.

        11. Jauna ordean enekin da, gerlari hazkar bat iduri; horren gatik hiri ondotik egiten darotatenak eroriko dira; hebain izanen dira; ahalke gaitzaz dira estaliko, zeren adimenduz ez baitute ardietsi nolakoa den bethirainoko laido behinere ezeztatzen ez dena.

        12. Eta zuk, armadetako Jauna, prestuaren frogatzailea, bihotzak eta barneak ikhusten ditutzuna; egizu, othoi, ikhus dezadan zure asperkundea hekien gainean; ezen zure aitzinean agertu dut ene zuzena.

        13. Jaunari kanta diotzotzue kantikak, lauda zazue Jauna, zeren gaixtaginen aztaparretik atheratu duen beharraren bizia.

        14. Madarikatua ni sortu naizen eguna; ene amak mundurat eman nauen eguna ez bedi izan benedikatua.

        15. Madarikatua gizona, ene aitari berria ekharri izan dioena, erranez: Muthiko bat sorthu zaitzu; eta bozkarioz bezala bethe duena.

        16. Gizon hura izan bedi Jaunak xahutu dituen hiriak bezala, eta ez baitzaio urrikitu: Adi beza goizean marraska, eta eguerditan orrobia;

        17. Zeren ez nauen amaren sabelean hil, ene amaren sabela izan zadientzat ene hobia, eta geldi zadien bethiraino izorra.

        18. Zertako ilkhi naiz ene amaren sabeletik, nekhe eta oinhaze ikhusteko, eta ahalkepean ene egunen higatzeko?

XXI. KAP.

        1. Jaunaren ganikako solasa Jeremiasi, Sedezias erregeak hunen gana igarri zituenean Phasur, Melkiasen semea, eta Sophonias apheza: Maasiasen semea, zioelarik:

        2. Nola Nabukodonosor, Babilonako errege, gure kontra gudukatzen baita, galda diozozu Jaunari, hean gure alde ez duen eginen ohiko bere sendagaila guzien arabera, eta etsaia gutarik gibelatuko denez.

        3. Eta Jeremiasek erran zioten: Hunela mintzatuko zarete Sedeziasi:

        4. Hau dio Jaunak, Israelgo Jainkoak: Huna non bihurturen ditudan nik zuen eskuetan diren gerlako tresnak, zeinekin gudukatzen baitzarete Babilonako erregeren kontra, eta zuen harrasien inguruan sethiatzen zaituzten Kaldearren kontra; eta harma horiek bilduko ditut hiri hunen erdira.

        5. Eta nik gudukaturen zaituztet esku hedatuaz eta beso hazkarraz, ene irakiduran, ene gaitziduran eta ene hasarre handian.

        6. Eta joko ditut hiri huntako egoilarrak; gizonak eta abereak izurrite gaitzaz hilen dire.

        7. Eta horien ondotik, Jaunak dio: Arthikiren ditut Sedezias, Judako errege, eta haren zerbitzariak, eta haren populua, eta izurriteak, ezpatak eta goseteak utzi dituzketenak, Babilonako errege Nabukodonosorren eskura, eta beren etsaien eskura, eta bizia khendu nahiz darraizkotenen eskura; Nabukodonosorrek ezpataren ahotik iraganen ditu, eta ez da hautsiko, ez du guphidetsiko eta ez da urrikalduko.

        8. Eta populuari hau errozu: Huna zer dioen Jaunak: Huna non ematen ditudan zuen aitzinean bizitzerako bidea eta heriotzerako bidea.

        9. Hiri huntan egonen dena hilen da ezpatatik, gosetetik edo izurritetik ilkhiko dena, berriz, eta sethiatzen zaituzteten Kaldearren gana ihes goanen dena, biziko da, eta bere bizia izanen du, gauza harrapatu bat bezala.

        10. Ezen ene begiak hiri hunen gainean ezarri ditut gaixtorako, eta ez onerako, dio Jaunak; arthikia izanen da Babilonako erregeren eskura, eta harek suz erreko du.

        11. Eta Judako erregeren etxeari errozu: Adi zazu Jaunaren hitza,

        12. Dabiden etxea; hau dio Jaunak: Goizetik emozue zuzenari bere bidea, eta zaphatzailearen aztaparretik athera zazue zaphatua dena; ene gaitzidura ilkhi dadien beldurrez su bat bezala, eta garretan jar dadien, eta nihor hura iraungituren duenik izan ez dadien beldurrez, zuen asmuen maltzurraria gatik.

        13. Huna non heldu natzainan, haran hazkar eta zelhaiaren gainean hagoen hiria, dio Jaunak. Baderrazue: Nork gu jo, eta nor sar gure etxeetara?

        14. Eta ni ethorriren natzaitzue zuen asmuen sariaren ematera, dio Jaunak Jerusalemgo oihanean bizturen dut sua, eta oro erreko ditu haren inguruan.

XXII. KAP.

        1. Hau dio Jaunak: Jauts zaite Judako erregeren etxera, eta han atheratuko duzu solas hau;

        2. Erranen duzu: Judako errege, Dabiden tronuan jartzen zarena, adi zazue Jaunaren hitza zuk eta zure zerbitzariek, eta zure populuak, athe haukietarik sartzen zaretenek.

        3. Hau dio Jaunak: Zuzenari emozue bere bidea, zuzentasunean ibil zaitezte, eta indarrak zaphatua dadukana zaphatzailearen eskutik athera zazue ez eman atsekaberik arrotzari, umezurtzari eta alhargunari, eta ez zapha bidegabezki, eta ez ixur toki huntan odol hobengabea.

        4. Ezen baldin gauza hori egiten baduzue, etxe huntako atheetarik sarthuren dire Dabiden odoleko erregeak, haren tronuan jarriko, orga-laster eta zaldien gainera iganen direnak, berak eta beren zerbitzariak eta populua.

        5. Baldin ez bazintuzte solas haukiek entzuten, ene buruaz zin egin dut, dio Jaunak, jauregi hau mortu izanen dela.

        6. Ezen hau dio Jaunak Judako erregeren jauregiaz: Ene aitzinean hintzen Galaad bezala, Libanen kaskoa bezala: ez bahaut mortu egiten... nihor egon ez daitekeen bezala ez baditut hiriak ezartzen...

        7. Sainduetsiren ditut hire kontra hilka hariko den gizona eta haren harmak; arthikiko dituzte hire zedro hautak eta surat anbilduko.

        8. Eta asko jendaki hiri huntarik iraganen dire, eta batak bertzeari erranen dio: Zergatik Jaunak egin dio hula hiri handi huni?

        9. Eta ihardetsiko dute: Zeren utzi duten beren Jainko Jaunarekilako patua, eta jainko arrotzak dituzten adoratu eta zerbitzatu.

        10. Hil denaren gainean nigarrik ez egin, haren gainean ez egin deithorerik; ilkhitzen denari egiozkitzue auhenak, zeren ez baita gehiago bihurturen, gehiago ez baitu bere sor-lekhua ikhusiren.

        11. Ezen hau dio Jaunak Selumi, Josiasen seme Judako erregeri, bere aita Josiasen ondotik erreginatu denari, eta toki huntarik ilkhi denari: Ez da gaurgero hunai itzuliren;

        12. Bainan zein lekhutara ere eramanarazi baitut, han hilen da, eta lur hau ez du gehiago ikhusiko.

        13. Zorigaitz bere etxea bidegabean eta bere selharuak makhurrean altxatzen dituenari; ariarik gabe bere adiskidea zaphatzen duenari, eta haren saria hari bihurtzen ez dioenari!

        14. Dio: Altxaturen ditut etxe bat zabala eta selharu nasaiak. Egiten ditu leiho asko, eta zedroz bobedak, eta eskarlataz gorritzen ditu.

        15. Erreginaturen othe haiz, zedroz dukalakoz hire burua inguratzen? Hire aitak ez othe dik jan eta edan, zuzenari eman bere bidea eta zuzentasuna iduki, orotan orduan ongi atheratzen baitzen?

        16. Bere onetan, beharraren eta buluzaren alde juiatu du; eta hori, ez othe ezagutzen ninduelakoz? dio Jaunak.

        17. Hire begiak aldiz, jaramankeriara itzuliak dituk, hobengabeko odolaren ixurtzera, zaphaketara, eta gaixtakeriako urhatsetara.

        18. Horren gatik hau dio Jaunak Judako errege Joakinez Josiasen semeaz: Ez dute deithoratuko, hunela mintzatuz: Zorigaitz! anaia; zorigaitz! arreba; zorigaitz! jauna; zorigaitz! gizon ospetsua.

        19. Usteldua eta Jerusalemgo atheetarik kanporat arthikia, astoa ehorzten den bezala ehortziren dute.

        20. Siongo alaba, igan hadi Liban gainera eta egizan deihadar: Basan guzian adiaraz zan hire marraska, iragaiten direnei egioten heiagora, zeren maite hindutenak xehakatuak baitire oro.

        21. Mintzatu natzain hire nasaiziako egunetan, eta erran dun: Ez dut entzunen. Hori dun hire bidea hire gaztarotik, ez baitun nahi izan ene mintzoa aditu.

        22. Haizez haziko ditun hire artzain guziak, eta hire maithatzaileak gathibu goanen; eta orduan ahalkatua geldituren haiz; gorriaraziko hau hire maltzurkeria guziak.

        23. Libanen gainean jarria haizena, ohantzea zedroetan egiten dunana, nolako intzirinak eginen ditunan ethorriko zaizkinean oinhazeak, erditzen hari denaren oinhazeak bezalakoak?

        24. Zin egiten dut, dio Jaunak. Jekonias, Judako errege Joakinen semea, balitz ere erreztun bat ene esku eskuinean, khenduko dudala handik.

        25. Eta arthikiren haut hire biziaren bilha dabiltzanen eskuetara, eta hainen eskuetara zeinen begitharteak latzen baihau, eta Babilonako errege Nabukodonosorren eskuetara, eta Kaldearren eskuetara.

        26. Eta igorriko zaituztet, hi eta hire ama bizia eman darokana, lur arrotz batera, zeinetan ez baitzarete sorthu, eta han hilen zarete.

        27. Eta beren arimaz deitzen duten lurrera, harat bihurtu nahiz, ez dire behinere bihurturen.

        28. Jekonias hori ez othe da lurrezko untzi hautsi bat? ez othe da deusetako on ez den utzi bat? Zertako dire iraiziak hori eta horren ganikakoak ezagutzen etzuten lur batera?

        29. Lurra, lurra, lurra, adi zazu Jaunaren hitza.

        30. Hau dio Jaunak: Iskriba zazu gizon hori agor izanen dela, gizon bat bere bizian zorionik izanen ez duena; ezen horren ganik ez da atheratuko gizonik, Dabiden tronuan jarriko denik, eta Judean gehiago manamendua izanen duenik.

XXIII. KAP.

        1. Zorigaitz artzainei, zeinek galtzen eta xahutzen baitute ene alhapideko arthaldea! dio Jaunak.

        2. Horren gatik, ene populua alhatzen duten artzainei hau diote Israelgo Jainko Jaunak: Barraiatu duzue ene arthaldea, iraizi duzue, eta etzaizkote goan ikhustera; huna non ethorriko naizen ni zuen asmuen maltzurkeriaren ikhartzera, dio Jaunak.

        3. Eta ene arthaldearen ondarrak bilduko ditut lur guzietarik, zeinetara iraizi baititut; eta itzularaziko ditut beren landetara, eta berhatuz eta murrukatuz goanen dira.

        4. Eta hekien gainera eraikiren ditut artzainak, eta alhaturen dituzte; ez dira gehiago izialduran eta ikharan izanen; eta moltzotik bat ez da bilhatu beharko, dio Jaunak.

        5. Hara non heldu diren egunak, dio Jaunak, eta Dabidi eraikiren diot ondoko prestu bat; eta errege bat erreginaturen da, eta zuhurra izanen da; eta lurraren gainean zuzenari emanen dio bere bidea eta zuzentasima begiratuko du.

        6. Egun hekietan salbatua izanen da Juda, eta Israel deskantsu bethean egonen da; eta hau da errege hari emanen dioten izena: Jauna gure zuzena.

        7. Horren gatik, huna, dio Jaunak, heldu dira egunak, eta ez da gehiago erranen: Bizi bedi Jauna, Israelgo umeak Egiptoko lurretik atheratu dituena

        8. Bainan: Bizi bedi Jauna, Israelen etxeko umeak atheratu eta erakharri dituena ipharreko lurretik, eta lur guzietarik, zeinetara iraizi bainituen! Eta beren lurrean egonen dira.

        9. Profetei: Ene bihotza trenkatua da ene baithan; ikharatu dira ene hezurrak; egina naiz gizon hordi baten pare, eta arnoak nahasi duen gizona iduri, Jaunaren aitzinean eta haren hitz sainduen aitzinean.

        10. Ezen lizunkeriaz bethea da lurra; burhoen gatik nigarrez dago lurra, mortuko zelhaiak agor eginak dira; eta hekien urhatsa gaixtoa izan da eta hekien indarra behar ez-bezalakoa.

        11. Ezen lohitu dira profeta eta apheza, eta hekien tzarkeriak aurkhitu ditut ene etxean, dio Jaunak.

        12. Horren gatik hekien bidea izanen da linburtegi bat bezala ilhunbean; ezen bulkhaturen dituzte eta han eroriko dira; asturugaitzak ezen ekharriren diozkatet gainera, ikhustera goanen natzaiotenean, dio Jaunak.

        13. Eta Samariako profetetan ikhusi dut erhokeria; Baalen izenean profetisatzen, eta Israelgo ene populua enganatzen zuten.

        14. Eta Jerusalemeko profetetan ikhusi ditut bertzeen emazteekin khutsatzen direnen aztura berak eta gezurrerako urhatsak; eta gaixtaginen eskuak hazkartu dituzte, nihor etzadien bere gaixtakeriatik bihur: ene begietan guziak bilhakatu dira Sodoma iduri eta Jerusalemdarrak Gomorha bezala.

        15. Aria hortaz, dio armadetako Jaunak profetei: Huna non emanen diotedan zizari-belharra jatera, eta mina edatera; ezen Jerusalemgo profetetarik galdukeria ilkhi da lur guziaren gainera.

        16. Hau dio armadetako Jaunak: Zuei profetisatzen eta zuen enganatzen hari diren profeten solasak ez betzatzue entzun; erasten darozkitzuete beren bihotzeko idurikeriak, eta ez Jaunaren ahotikako hitzak.

        17. Ni burhoztatzen nautenei erraten diote: Jaunak erran du: Bakea izanen duzue; eta beren bihotzeko tzartasunean dabiltzanei, erran diote: Etzaitzue gaitza ethorriko gainera.

        18. Bainan zein da Jaunaren kontseiluan izatu dena, eta ikhusi duena eta haren solasa aditu duena? Nork ikhusi du mintzatzen eta nork aditu du?

        19. Hara non ilkhiko den Jaunaren hasarreko xirimola; eta phesiak, jauztean leher eginen du gaixtaginen buruaren gainera.

        20. Jaunaren hats gogorrak ez du gibelerat eginen, egin eta bethe dezan arteo haren bihotzeko asmua: azken egunetan ezaguturen duzue haren xedea.

        21. Ez nituen nik igortzen profeta hekiek, berek laster egiten zuten; ez nintzaioten mintzatzen, berek profetisatzen zuten.

        22. Baldin ene kontseiluan aurkhitu izan balire, eta baldin ene populuari ene hitzak ezagutarazi baliozkate, ilkhiaraziren nituen segurki beren bide tzarretik, eta beren gogoeta guziz gaixtoetarik.

        23. Uste duzue Jainko naizela hurbiletik, dio Jaunak, eta ez naizela Jainko urrundik?

        24. Gizona zokho itsuetan gordetzen bada, ez othe dut ikhusiko nik? dio Jaunak; nik ez othe ditut zeru-lurrak bethetzen? dio Jaunak.

        25. Aditu ditut profeta hekiek erasi dituztenak, ene izenean gezurra profetisatuz, eta erranez: Amets egin dut, amets egin dut.

        26. Noiz arteo holakoak izanen othe dira gezurra eta beren bihotzeko liluramenduak profetisatzen dituzten profeten bihotzean?

        27. Ene populuari hekiek ahantzarazi nahi diote ene izena beren ametsez, zeinak bakhotxak bere hurbilekoari erasten baitiozka; hala-nola Baalek hekien arbasoei ahantzarazi baitzaroeten ene izena.

        28. Amets bat duen profeta, amets erraten hari bedi; eta ene hitza duenak, ene hitza zintasunean erran beza; lastoak zer ikhusteko du ogiarekin? dio Jaunak.

        29. Ene hitzak ez othe dire sua bezalakoak, dio Jaunak, eta harria xehakatzen duen mailu bat iduri?

        30. Horren gatik, dio Jaunak, huna non bihurtzen natzaioten profetei, zeinek beren hurbilekoei estaltzen baitiozkate ene hitzak.

        31. Huna non, dio Jaunak, bihurtzen natzaioten beren mihiak erabiltzen dituzten profetei, eta erraten dutenei: Jauna da mintzatu.

        32. Huna non, dio Jaunak, bihurtzen natzaioten profeta gezur amesten hari direnei, hekien barraiatzen eta beren gezur eta sendagailez ene populuaren zorarazten hari direnei, nik igorri ez ditudalarik eta ez diotedalarik deusere manatu, eta zeinak ez baitire deusetako baliatu populu huni, dio Jaunak.

        33. Baldin beraz populu horrek, edo profeta batek, edo aphez batek egiten badarotzu galde hau: Zer zaio Jaunari sorta? ihardetsiren diozute: Zuek zaizkote sorta: aria hortaz, dio Jaunak, iraiziren zaituztet ene ganik.

        34. Eta profeta, eta apheza, eta populua erranen duena: Jaunaren sorta, hainaren, eta haren etxearen ikhartzera goanen naiz.

        35. Hau erranen diozute bakhotxak zuen lagunari eta zuen anaiari: Zer ihardetsi du Jaunak? zer erran du Jaunak?

        36. Eta ez da gehiago aiphaturen Jaunaren sorta; zeren bakhotxak sortatzat izanen baitu bere solasa; eta gaizkirako baliatu baituzue Jainko biziaren, armadetako Jaunaren, gure Jainkoaren hitza.

        37. Hau erranen diozu profetari: Zer ihardetsi du Jaunak? zer erran du Jaunak?

        38. Erraten baduzue ordean: Jaunaren sorta; horren gatik, hau dio Jaunak: Erran duzuelakotz hitz hau: Jaunaren sorta; nik zuetara igorri ondoan nioelarik: Etzazuela erran Jaunaren sorta;

        39. Aria hortaz, huna non eramanen zaituztedan sorta bat bezala, eta ene aitzinetik bazterrerat arthikiren zaituztet zuek eta hiria, zuei eta zuen arbasoei eman izan darotzuedana.

        40. Eta ezarriko zaituztet bethiko laidotan, bethiko hidoi, orhoitzapenetik behinere ezeztaturen ez denean.

XXIV. KAP.

        1. Jaunak eman zarodan ikhuspen bat; eta hara bi otharre pikoz betheak, Jaunaren tenplo aitzinean phausatuak, Nabukodonosorrek, Babilonako erregek, eramanez geroztik Jerusalemetik Babilonara Jekonias, Joakinen semea, Judako errege, eta haren-peko aitzindariak, eta ofiziale eta inginadoreak.

        2. Otharre batek zituen piko hainitz onak, lehenbiziko aroko pikoak izaten ohi diren bezala; bertze otharreak zituen piko hainitz tzarrak, jan etzitazkeenak beren tzartasunaren ariaz.

        3. Eta erran zarodan Jaunak: Zer ikhusten duzu, Jeremias? Eta ihardetsi nuen: Pikoak, piko onak, hainitz onak; eta piko tzarrak, hainitz tzarrak, jan ez ditazkeenak beren tzarrez.

        4. Eta Jauna mintzatu zitzaitan, zioelarik:

        5. Hau dio Jaunak, Israelgo Jainkoak: Piko haukiek onak diren bezala, ongitan ezaguturen ditut orobat Judako desherrituak, toki huntarik Kaldearren lurrera igorri ditudanak.

        6. Eta ene begiak onez ezarriko ditut hekien gainean, eta bihurraraziko ditut toki huntara; eta hazkartuko ditut, eta ez xahutuko; eta landatuko ditut, eta ez atheratuko.

        7. Eta emanen diotet bihotz bat ene ezagutzeko, ni Jauna bainaiz; eta izanen dire ene populu, eta ni izanen naiz horien Jainko; ezen ene gana bihurturen dire beren bihotz oroz.

        8. Eta nola beren tzarrez jan ez baititazke bertze piko guziz tzar horiek, dio Jaunak; hala emanen ditut Sedezias, Judako errege, eta haren-peko aitzindariak, eta bertze Jerusalemdar hiri huntan gelditu direnak eta Egiptoko lurrean daudezenak.

        9. Eta lurreko erresuma guziei emanen ditut jazar eta jasanaraz diozoten; laido, irribide, errankizun eta madarizionetan izanen dire lekhu guzietan, zeinetara nik baititut iraizi.

        10. Eta gainera igorriren diozkatet ezpata, gosetea eta izurritea xahutuak izan ditezen arteo hekiei eta hekien arbasoei eman izan diotedan lurretik.

XXV. KAP.

        1. Jeremiasi errana izan zaioen hitza Judako populu guziaz, Josiasen seme, Judako errege Joakinen laugarren urthean, hura baita Nabukodonosor Babilonako erregeren lehenbiziko urthea.

        2. Jeremias profetak erran izan daroete hitz hura Judako populu guziari, eta Jerusalemgo egoiliarrei orori, zioelarik:

        3. Amonen seme Josias, Judako erregeren hamahirugarren urthetik eta egungo eguna arteo, urthe hau hogoi eta hirugarrena da: ilkhi zait Jaunaren hitza, eta erran darotzuet, gauaz jaikiz eta mintzatuz, eta ez nauzue entzun.

        4. Eta Jaunak igorri darozkitzuete profeta bere zerbitzari guziak, goizik jaikiz eta bidaliz; eta ez duzue entzun, eta entzuteko ez ditutzue beharriak makhurtu,

        5. Zioenean: Batbedera itzul zaitezte zuen bide tzarretik eta zuen gogoeta gaixtoetarik; eta menderen mendetan egonen zarete Jaunak zuei eta zuen arbasoei eman lurrean.

        6. Eta ez goan jainko arrotzen ondotik, hekien zerbitzatzeko eta adoratzeko; eta ez benezazue hasarretzera ekhar zuen eskuetako eginkariez, eta etzaituztet atsekabetan ezarriko.

        7. Eta ez nauzue entzun, dio Jaunak, ni hasarretzera ekhartzeko zuen eskuetako eginkariez, zuen gaitzetan.

        8. Aria hortaz dio armadetako Jaunak: Zeren ez ditutzuen entzun ene hitzak,

        9. Huna non hartuko eta igorriko ditudan, dio Jaunak, ipharreko jendaki guziak, eta Nabukodonosor, Babilonako errege, ene zerbitzaria; eta erakharriren ditut lur hunen gainera, eta hemengo egoiliarren gainera, eta hunen inguruan diren jendaia guzien gainera, hilen ditut eta ezarriren haukiek guzien harrigarri eta irrigarri, eta bethikotzat mortu.

        10. Eta horien ganik galaraziko ditut atseginezko oihuak eta bozkariozko irrintzinak, jaun esposaren kantua eta andre esposarena, ihara-harriaren harrabotsa eta kriseluaren argia.

        11. Eta lur hau guzia izanen da mortu eta ororen lazgarri, eta jendaia horiek guziek hirur hogoi eta hamar urthez zerbitzaturen dute Babilonako errege.

        12. Eta hirur hogoi eta hamar urtheak betheak ditazkeenean, begiak ekharriren ditut, dio Jaunak, Babilonako erregeren gainera, eta populu haren gainera, hekien gaixtakeriaren gainera, eta Kaldearren lurraren gainera; eta hura eginen dut bethikotzat mortu.

        13. Eta lur haren gainera eraikiren ditut haren kontra erran ditudan hitz guziak eta liburu huntan iskribatua dena oro, Jeremiasek jendaien kontra profetisatu dituen guziak;

        14. Alabainan jendaia asko eta errege handiak ziren arren, zerbitzatu dituzte Kaldearrak; eta bihurturen diotet beren eginkarien eta beren eskuetako lanen arabera.

        15. Ezen han dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Ene eskutik har zazu ene hasarrearen arnoaz bethea den untzi hau; eta huntarik edanaraziren diozute jendaki guziei, zeinetara igorriko baitzaitut.

        16. Eta edanen dute, eta nahasiko dira; eta hekien erdira igorriren dudan ezpataren aitzinean burutik jauziko dira.

        17. Eta Jaunaren eskutik hartu nuen untzia, eta edanarazi nioten jendaia guziei, zeinetara igarri baininduen Jaunak;

        18. Jerusalemeri, Judako hiriei, hango errege eta buruzagiei; hekiek ezartzeko mortu eta guzien lazgarri, irrigarri eta madarikagarri, egungo egunean diren bezala;

        19. Faraoni, Egiptoko erregeri, haren zerbitzari eta aitzindariei eta populu guziari;

        20. Eta arrontean guziei; Ausit-herriko errege guziei, Filistin-herriko errege guziei, Askaloni, Gazari, Akaroni, eta Azotar ondarrei;

        21. Idumeari, Moabi eta Amonen umeei;

        22. Tirreko errege guziei, Sidongo errege guziei, eta itsasoz haindian diren irletako errege guziei;

        23. Dedani, Themari, Buzi eta buruak murriztuak dituzten guziei;

        24. Eta Arabiako errege guziei, eta mendebaleko errege mortuan egoten diren guziei;

        25. Eta Zanbriko errege guziei, Elamgo errege guziei eta Mediarren errege guziei;

        26. Ipharreko errege guziei ere, dela hurbilekoak, dela urrungoak, bakhotxari bere anaiaren kontra; eta lurraren gaineko errege guziei; eta Sesakeko erregek edanen du hekien ondotik.

        27. Eta erranen daroezu: Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Edazue, eta hordi zaitezte, eta goiti egizue; eta eror zaitezte, eta ez jaiki, nik zuen erdira igorriko dudan ezpataren aitzinean.

        28. Eta zure eskutik ez balute hartu nahi untzia edateko, erranen daroezu: Hau dio armadetako Jaunak: Zankaka edanen duzue;

        29. Ezen huna non abiatuko dudan atsekabea ene izena deithua den hirian eta zuek, hobengabeak iduri, salbu zintazkete? Etzarete salbu izanen; ezen deitzen dut ezpata lurreko egoiliar guzien gainera, dio armadetako Jaunak.

        30. Ela profetisaturen diozkatzute horiek oro, eta erranen diozute: Jaunak orroa eginen du zeru-goratik, eta bere egoitza saindutik adiaraziko du bere mintzoa; orroaz abiatuko da bere ospeko tenploaren gainera; eta marruma bat, lakoko lehertzaileena iduri, jauziko da lurreko egoiliar guzien kontra.

        31. Harrabotsa helduko da lurraren bazterretaraino, Jauna juiamendutan sartzen delakotz jendaiekin; berak juiatuko ditu gizon guziak. Ezpatari eman diozkat gaixtaginak, dio Jaunak.

        32. Hau dio armadetako Jaunak: Huna non atsekabea atherako den jendaiatik jendaiara, eta xirimola gaitz bat ilkhiko da lurraren buruetarik.

        33. Eta egun hartan Jaunaren hilak izanen dire lurraren buru batetik bertze bururaino; ez dire deithoratuak izanen, ez bilduak, ez ehortziak; gorotza bezala lurraren gainean etzanak egonen dire.

        34. Artzainak, egizue oihu eta orrobia; arthaldeko buruzagiak, hautsez estal zaitezte; zeren betheak baitira zuen egunak, hilak izateko; betheak, zuen barraiatzeko egunak; eta eroriko zarete hala-nola untzi balios baitzu.

        35. Eta ihesbidea galduko da artzainentzat, itzurpidea arthaldeko buruzagientzat.

        36. Artzainen deihadarra, arthaldeko buruzagien orrobia; zeren Jaunak xahutu dituen hekien alhapideak.

        37. Bakezko landak ixil gelditu dire Jaunaren hasarreko irakiduraren aitzinean.

        38. Lehoin batek bezala utzi du bere itzalpea; ezen usoaren hasarreak eta Jaunaren ephako irakidurak desmasian ezarri dute hekien lurra.

XXVI. KAP.

        1. Joakin, Josiasen semea, Judako errege, erreginatzen hasi zenean, Jaunak solas hau atheratu zarodan, zioelarik:

        2. Hau dio Jaunak: Jar zaite Jaunaren etxeko lorioan, eta Judako hirietarik Jaunaren etxean adoratzera heldu diren guziei errotzute nik hekiei errateaz manatu darozkitzudan solas guziak; hitz bakhar bat ez gorde;

        3. Hean gerthakariz entzunen duten, eta itzuliko diren zein bere bide tzarrerik; eta beren asmuetako maltzurkeriaren gatik hekiei egiteko burutan derabiladan gaizkia urriki dakidan.

        4. Eta erranen daroezu: Hau dio Jaunak: Ez banauzue aditzen, ene lege eman darotzuedanean ibiltzeko;

        5. Aditzeko ene zerbitzari profeten solasak, gauaz jaikiz eta bidatuz igorri baitarozkitzuet, eta ez baititutzue entzun;

        6. Silo bezala emanen dut etxe hau, eta hiri hau madarizionetan emanen diotet lurreko jendaia guziei.

        7. Eta aphezek, eta profetek, eta populu guziak aditu zuten Jeremias solas horien erraten Jaunaren etxean.

        8. Eta Jeremiasek akhabatu zituenean Jaunak populu guziari errateaz manatu ziozkanak oro, aphezak, profetak eta populu guzia lothu zitzazkon, ziotelarik: Heriotzez hil bedi.

        9. Zertako profetisatu du Jaunaren izenean, erranez: Etxe hau Silo bezala izanen da; eta hiri hau desmasiatua izanen da, egoiliar bat ez dukeen bezala? Eta populu guzia Jeremiasen kontra bildu zen Jaunaren etxera.

        10. Eta Judako buruzagiek gauza horiek aditurik, erregeren etxetik Jaunaren tenplora igan ziren, eta jarri ziren Jaunaren tenploko athe berriaren sartzean.

        11. Eta aphezak eta profetak buruzagiei eta populu guziari mintzatu ziren, ziotelarik: Heriotzezko juiamendua merezi du gizon hunek, zeren hiri hunen kontra profetisatu baitu, zuen beharriz aditu duzuen bezala.

        12. Eta Jeremiasek, aitzindari guziei eta populu guziari mintzatuz, erran zuen: Jaunak igorri nau etxe huni eta hiri huni profetisatzera aditu ditutzuen hitzak oro.

        13. Orai beraz ont zatzue zuen bideak eta zuen lehiak, eta entzun zazue zuen Jainko Jaunaren mintzoa; eta Jaunari urrikituren zaio zuen kontra dixidatu duen gaitza.

        14. Ni aldiz, huna zuen eskuetan naiz; egizue zuen begietan ongi eta zuzen dena.

        15. Jakizue bizkitartean eta ezagutazue, ni hiltzen banauzue, hobengabeko odola emanen duzuela zuen buruen kontra, hiri hunen kontra eta huntan daudezenen kontra. Ezen egiazki Jaunak igorri nau zuen gana, zuen beharrietara heltzeko hitz haukiek oro.

        16. Eta aitzindariek eta populu guziak erran zioten aphezei eta profetei: Gizon hau ez da heriotzezko juiamenduaz merezdun, zeren gure Jainko Jaunaren izenean mintzatu baitzaikigu.

        17. Jaiki ziren beraz tokiko zaharretarik gizon batzu, eta populuko bilkhu guziari mintzatuz, erran zuten:

        18. Judako errege Ezekiasen egunetan, Mikeas Morasthikoa profeta zen, eta Judako populu guziari mintzatu zen, zioelarik: Hau dio armadetako Jaunak: Sion iraulia izanen da landa bat bezala, eta Jerusaleme harri murru bat izanen da, eta tenploko mendia oihan gora bat.

        19. Heriotzera kondenatu othe zuten Judako errege Ezekiasek eta Juda guziak? ez othe ziren Jaunaren beldur izan, eta ez othe zuten Jaunaren begithartea errekeitu? eta Jaunari urrikitu zitzaioen hekien kontra atheratu zuen dixidua. Horreletan beraz guk gaizki handi bat egiten dugu gure arimen kontra.

        20. Bazen bertze gizon bat ere, Urias, Semeiren semea, Kariathiarimgoa, Jaunaren izenean profetisatzen zuena. Profetisatu izan zuen hiri hunen eta lur hunen kontra, Jeremiasen hitz guzien arabera.

        21. Joakin erregeak, eta handi guziek, eta haren-peko aitzindariek aditu izan zituzten solas hekiek; eta erregek bilhatu zuen haren hiltzea. Eta Uriasek aditu zuen, eta izitu zen; ihes egin zuen eta Egiptoan sarthu zen.

        22. Eta Joakin erregeak gizonak igorri zituen Egiptora; Elnathan, Akoborren semea, eta gizonak harekin igorri zituen Egiptora.

        23. Eta Egiptotik atheratu zuten Urias, eta Joakin erregearen aitzinera erakharri zuten; erregek sarthu zioen ezpata, eta arthikarazi zuen haren gorphutza jende xehearen hobietara.

        24. Saphanen seme Ahikamen eskua Jeremiasen alde altxatu zen beraz, etzadientzat izan populuaren eskuetara emana, eta hila.

XXVII. KAP.

        1. Joakin, Josiasen semea, Judako errege, abiatu zenean erreginatzen, Jaunak hitz hau atheratu zaroen Jeremiasi, zioelarik:

        2. Hau derrat Jaunak: Egizkitzu estekak eta gatheak, eta ezarriren ditutzu zure lephoan.

        3. Eta igorriren ditutzu Edomgo erregeri, Moabeko erregeri, Amonen umeen erregeri, Tirreko erregeri eta Sidongo erregeri; Jerusalemera, Judako errege Sedeziasen gana ethorri diren bidalkinen arartekoz.

        4. Eta manaturen diozute erran diozoten beren nausiei: Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Hau erranen diozuete zuen nausiei:

        5. Nik egin ditut lurra, gizonak eta lurraren gainean diren abereak, ene indar handiaz eta ene beso hedatuaz; eta ene begien gogarako zenari eman izan diot lurra.

        6. Eta hargatik orai lur haukiek oro ezarri ditut Nabukodonosor, Babilonako errege, ene zerbitzariaren eskuetan; bertzalde bazterretako abereak ere eman diozkat, zerbitza dezaten.

        7. Eta jendaia guziek zerbitzatuko dute hura, eta haren semea, eta semearen semea, haren eguna eta haren lurraren eguna ethor dadien arteo; eta asko jendakik eta errege handik zerbitzatuko dute.

        8. jendakia berriz, eta erresuma zerbitzatuko ez dutena Nabukodonosor, Babilonako errege, eta Babilonako erregeren uztarriaren azpira lephoa makhurtuko ez duten guziak, ezpataz, goseteaz eta izurriteaz ikhuskaturen dut jendaki hura, dio Jaunak, Nabukodonosorren eskuz iraungi dezadan arteo.

        9. Zuek beraz ez entzun zuen azti, amets-egile, zelatari eta gaizkinak, zeinek erraten baitarotzuete: Ez duzue zerbitzatuko Babilonako errege;

        10. Ezen gezurra profetisatzen darotzuete, zuen urruntzeko eta iraizarazteko zuen lurretik eta zuen galarazteko.

        11. Aldiz jendakia, zeinak burua beheitituko baitu Babilonako erregeren uztarriaren azpira, eta hura zerbitzatuko baitu, haina utziko dut, dio Jaunak, bere lurrean, eta lanthuko du eta hartan egonen da.

        12. Judako errege Sedeziasi ere hitz horien ororen arabera mintzatu natzaio, erranez: Aphal zatzue lephoak Babilonako erregeren uztarriaren azpira, zerbitza zazue hura eta haren populua eta biziko zarete.

        13. Zertako hilen zarete zu eta zure populua ezpataz, goseteaz eta izurriteaz, Jaunak erran duen bezala Babilonako errege zerbitzatu nahiko ez duen jendaiaz?

        14. Ez entzun profeta erraten darotzuetenak: Ez duzue zerbitzatuko Babilonako errege; ezen gezurrez mintzo zaizkitzue.

        15. Ez ditut nik igorri, dio Jaunak, berak hari dira gezurrez ene izenean profetisatzen, zuen iraizarazteko eta galarazteko, hala zuek nola zuei profetisatzen duten profetak.

        16. Aphezei ere eta populu huni mintzatu natzaiote, niotelarik: Hau dio Jaunak: Ez entzun zuen profetak, zeinek profetisatzen baitarotzuete, erranez: Huna non Jaunaren untziak bihurtuko diren orai laster Babilonatik; ezen gezurra profetisatzen darotzuete.

        17. Ez beraz entzun hekiek, bainan zerbitza zazue Babilonako errege, bizi zaiteztentzat, zertako eman hiri hau mortu egitera?

        18. Eta profetak balin badira hekiek, eta Jaunaren hitza hekien baithan balin bada; armadetako Jaunari trebesera ilkhi bekizkio, ez ditezen Babilonara eramanak izan Jaunaren etxean eta Judako erregeren etxean utziak izan diren untziak.

        19. Ezen hau diote armadetako Jaunak habeei, itsasoari, habe-oinei eta gainerako tresna hiri huntan gelditu direnei;

        20. Zeinak ez baitzituen hartu Babilonako errege Nabukodonosorrek, Jerusalemdik Babilonara eraman zituenean Jekonias, Joakinen semea, Judako errege, eta Judako eta Jerusalemeko handiak;

        21. Ezen hau erraten diote armadetako Jaun, Israelgo Jainkoak, Jaunaren etxean, Judako erregeren etxean eta Jerusalemen utziak izan diren tresnei:

        22. Babilonara eramanak izanen dira eta han egonen dira beren ikharpeneko eguna arteo, dio Jaunak; eta gibelerat ekharraraziko eta toki huntan berriz ezarraraziko ditut.

XXVIII. KAP.

        1. Eta urthe hartan, Judako errege Sedeziasen erreinu-hastean, laugarren urthean, bortzgarren hilabethean gerthatu zen mintzatu zitzaitala Hananias, Azurren semea, Gabaondar profeta, Jaunaren etxean, aphezen eta populu guziaren aitzinean, zioelarik:

        2. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Trenkatu dut Babilonako erregeren uztarria.

        3. Oraino bi urthe, eta nik toki huntara bihurraraziko ditut Jaunaren etxeko untzi guziak, Nabukodonosor, Babilonako erregek lekhu huntarik hartu eta Babilonara eraman dituenak.

        4. Eta Jekonias, Joakinen semea, Judako errege, eta Judako desherritu guziak, Babilonan sarthu direnak, nik lekhu huntara bihurraraziren ditut, dio Jaunak; trenkaturen dut ezik Babilonako erregeren uztarria.

        5. Eta Jeremias profetak Hananias profetari ihardetsi zioen Jaunaren etxean zauden aphez eta populu guziaren aitzinean;

        6. Eta Jeremias profetak erran zuen: Halabiz; hola egin beza Jaunak; Jaunak eraik betza zuk profetisatu hitzak, Babilonatik gibelerat lekhu huntara erakharriak izan ditezen untziak, eta desherritu guziak.

        7. Guzia gatik adi zazu hitz hau, zure beharrietara eta populu guziaren beharrietara erraten dudana:

        8. Zu eta ni baino lehen hastapenetik izatu diren profetek ere lur askorentzat eta erresuma handientzat profetisatu dituzte gudu, atsekabe eta izurriteak.

        9. Bakea profetisatzen duen profeta, haren hitza bethetzen denean jakinen da hean den profeta, egiazki Jaunak igorria.

        10. Eta Hananias profetak Jeremias profetaren lephotik hartu zuen gathea eta trenkatu zuen.

        11. Eta Hananias profetak erran zuen populu guziaren aitzinean: Hau dio Jaunak: Bi urtheren buruan, jendaia guzien lephotik horrela trenkaturen dut Babilonako errege Nabukodonosorren uztarria.

        12. Eta Jeremias profeta goan zen bere bidean. Eta Jaunaren hitza ilkhi zitzaioen Jeremiasi, Hananias profetak Jeremias profetaren lephotik gathea hautsi zuen ondoan; eta erran zioen:

        13. Zoaz eta errozu Hananiasi: Hau dio Jaunak: Hautsi dituk zurezko gatheak, eta horien ordain eginen dituk burdinazkoak.

        14. Ezen hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Burdinazko uztarri bat ezarri dut jendaia horien ororen lephoan, zerbitza dezaten Nabukodonosor, Babilonako errege, eta zerbitzatuko dute: bertzalde oraino eman diozkat lurreko abereak.

        15. Eta Jeremias profetak erran zioen Hananias profetari: Adi zazu, Hananias: Etzaitu Jaunak igorri zu, eta populu huni gezurrean harrarazi diozu sinheste.

        16. Aria hortaz hau dio Jaunak: Huna non khenduko zaitudan lurraren gainetik; urthe huntan hilen zare, Jaunaren kontra zarelakoz mintzatu.

        17. Eta Hananias profeta hil izan zen urthe hartan, zazpigarren hilabethean.

XXIX. KAP.

        1. Haukiek dira hitzak, Jeremias profetak Jerusalemdik igorri gutunekoak, desherrituen arteko zaharondarrei, aphezei eta profetei, eta Nabukodonosorrek Jerusalemdik Babilonara eraman zuen populu guziari;

        2. Jekonias erregea, erregina, ebakiak, Judako eta Jerusalemgo aitzindariak, ofiziale eta inginadoreak Jerusalemdik ilkhi ziren ondoan.

        3. Nabukodonosor, Babilonako erregeri, Judako errege Sedeziasek Babilonara igorri ziozkan Elasa, Saphanen semea, eta Gamarias, Helziasen semea, eta hekien eskuz Jeremiasek bidali gutunak zioen:

        4. Hau dio Jaunak, Israelgo Jainkoak, desherritu guziei, Jerusalemdik Babilonara nik eramanei:

        5. Egizkitzue etxeak, eta hekietan zaudezte; egizkitzue baratzeak, eta jan zatzue hekietako fruituak.

        6. Har zatzue emazteak, izan zatzue semeak eta alabak, zuen semeei emotzuete emazteak, eta zuen alabei senharrak, eta izan betzazte semeak eta alabak; eta berha zaitezte hor, eta etzaiteztela izan moltzo aphurra.

        7. Eta bakea bilha zazue hiriarentzat, zeintara nik herraldatu baitzaituztet; eta harentzat othoitz egiozue Jaunari, zeren haren bakean izanen baita zuen bakea.

        8. Ezen hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Ez bezaitzazte eskura zuen profeta, zuen artean direnek, eta zuen aztiek, eta betzaizte begira egiten ditutzuen ametsei;

        9. Zeren gezurrez profetisatzen baitarozuete ene izenean zuen profetek, eta ez baititut nik igorri, dio Jaunak.

        10. Alabainan hau dio Jaunak: Hirur hogoi eta hamar urthe bethetzen hasiko direnean Babilonan, ethorriko natzaitzue ikhustera; eta zuen gainera eraikiren dut ene hitz ona, zuen bihurrarazteko lekhu huntara.

        11. Ezen, dio Jaunak, nik badakizkit zuen gainean derabilzkadan asmuak, bakezko asmuak, eta ez atsekabezkoak, zuei emateko akhabantza eta jasankortasuna.

        12. Eta dei eginen darotazue, eta herrira bihurturen zarete; othoitz eginen darotazue, eta nik entzunen zaituztet.

        13. Bilhaturen nauzue; eta atzemanen nauzue, zuen bihotz oroz bilhatuko nauzuenean.

        14. Eta zuetaz aurkhitua izanen naiz, dio Jaunak; eta bihurraraziren zaituztet zuen gathibutasunetik, eta bilduren zaituztet jendaia guzien artetik eta lekhu guzietarik, zeinetara iraizi baitzaituztet, dio Jaunak; eta bihurraraziren zaituztet herraldarazi zaituztedan tokitik,

        15. Zeren erran duzuen: Jaunak eraiki darozkigu profetak Babilonan.

        16. Ezen hau dio Jaunak Dabiden tronuan jarria den erregeari, eta hiri huntan dagon populu guziari, zuen anaia zuekin herraldara ilkhi ez direnei:

        17. Hau dio armadetako Jaunak: Huna non igorriren diozkatedan ezpata, gosetea, izurritea; eta tzarraren tzarrez jan ez ditazkeen piko gaixtoen pare ezarriren ditut.

        18. Eta jarraikiren natzaiote ezpatarekin, gosetearekin eta izurriarekin; eta lurreko erresuma guziei emanen diozkatet kalika erabiltzera; eta jendaia guziei, zeinetara iraizi baititut, emanen diozkatet madarikagarri, lazgarri, trufagarri eta laidagarri;

        19. Zeren ez duten entzun ene hitza, dio Jaunak, ene zerbitzari profetez igorri diotedana gauaz jaikiz eta bidaliz; eta ez baitute entzun, dio Jaunak.

        20. Zuek beraz, Jerusalemdik Babilonara igorri zaituztedan herraldatu guziek adi zazue Jaunaren hitza.

        21. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak, Akabi, Koliasen semeari, eta Sedeziasi, Maasiasen semeari, zeinak gezurrez ene izenean profetisatzen baitarotzuete: Huna non arthikiren ditudan Babilonako errege Nabukodonosorren eskuetara, eta harek hilaraziko ditu zuen begien aitzinean.

        22. Eta Babilonan diren Judako desherritu guziek hekietarik hartuko dute burho bat, erranez: Jaunak egin bezala Sedezias eta Akab bezala, zeinak suan kiskaildu baitzituen Babilonako erregek;

        23. Zeren erhokerian haritu ziren Israelen, eta khutsatu ziren beren adiskideen emazteekin, eta gezurrez ene izenean erran zuten nik manatu ez naroeten solasa: ni naiz juie eta lekhuko, dio Jaunak.

        24. Eta erranen diozu Semeias Nehelamdarrari:

        25. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Zeren gutunak hire izenean igorri ditukan Jerusalemen den populu guziari, eta Maasiasen Seme Sophonias aphezari, eta aphez guziei, hinioelarik:

        26. Jaunak ezarri zaitu aphez, Joiada aphezaren lekhuan, Jaunaren etxean mana dezazun gizon jauzi eta profetisatzen duen edozeinen gainean, haren igortzeko burdinetara eta presondegira.

        27. Eta orai zergatik ez duzu larderiatu Jeremias Anathotarra, zuei profetisatzen duena?

        28. Ezen Babilonara igorri daroku solas hunen gainean, dioelarik: Luzez etzarete itzuliren: egizkitzue etxeak, eta hekietan zaudezte; egizkitzue baratzeak, eta jan zatzue hekietako fruituak.

        29. Sophonias aphezak beraz gutun hori irakurtu zuen Jeremias profetaren aitzinean:

        30. Eta Jaunaren hitza Jeremiasi ilkhi zitzaioen, zioelarik:

        31. Bidalazu desherritu guziei, erranez: Hau dio Jaunak Semeias Nehelamdarrari: Zeren Semeiasek profetisatu darotzueten, nik igorri gabe, eta gezurrean harrarazi darotzueten sinheste;

        32. Hargatik hau dio Jaunak: Ikharturen dut Semeias Nehelamdarra eta haren ganikako odola; ez da gizonik haren ganik izanen populu hunen erdian jarriko denik, eta ez du ikhusiko nik ene populuari eginen diodan ongia, dio Jaunak; zeren gezurrez mintzatu den Jaunaren kontra.

XXX. KAP.

        1. Jaunak solas hau eman zaroen Jeremiasi, zioelarik:

        2. Hau dio Israelgo Jainko Jaunak: Liburu batean iskriba zatzu nik erran darozkitzudan hitz guziak.

        3. Ezen, dio Jaunak, huna non heldu diren egunak; eta bihurraraziren dut Israelgo eta Judako ene populua, dio Jaunak, eta bihurraraziren ditut hekien arbasoei eman izan diotedan lurrera, eta hartaz gozaturen dire.

        4. Eta haukiek dire hitzak Jaunak Israeli eta Judari erran daroeztenak:

        5. Ezen hau dio Jaunak: Entzun dugu izialdurazko deihadarra: lazdura da, eta ez bakea.

        6. Galda eta ikhusazue hean gizona erditzen den; zertako, bada, ikhusten ditut, erdi-minetan dena bezala, beren sahetsei lothuak, eta begitharte guziak ubeldurara itzuliak?

        7. Zorigaitz! Ezen handia da egun hura, eta haren idurikorik ez da; eta da Jakoben hesturako eguna, eta hartarik ere salbaturen da.

        8. Eta hau izanen da egun hartan, dio armadetako Jaunak: zathikaturen dut zuen lephotik etsaien uztarria, eta trenkaturen ditut haren estekak, eta arrotza ez da gehiago zuen gainean nausi izanen.

        9. Bainan zerbitzaturen dute beren Jainko Jauna, eta Dabid, beren erregea, nik orduan eraikiren diotedana.

        10. Ez beraz beldur izan zu, Jakob, ene zerbitzaria, dio Jaunak; ez izi, Israel; ezen huna nik atheraturen zaitudala urrungo lurretik, eta zure umeak ere beren gathibutasuneko lurretik; eta Jakob itzuliren da; phausaturen da, eta ontasun guzien erdian izanen da igeri, eta nihor ez da izanen haren izitzeko;

        11. Zeren, dio Jaunak, zurekin bainaiz zure salbatzeko; ezik xahuturen ditut jendaia guziak, zeinen erdian barraiatu baitzaitut; zu ordean etzaitut xahuturen; bainan azurriaturen zaitut zuzentasunean, uste izan ez dezazun hobengabe zarela.

        12. Ezen hau dio Jaunak: Zure hauskura ezin-sendatuzkoa da, zure zauria guziz gaixtoa.

        13. Haren behar-bezala lotzen nihork ez daki; sendakariek zuretzat indarrik ez dute.

        14. Maite zintuztenek ahantzi zaituzte guziek, eta etzaituzte gehiago bilhatzen; alabainan etsai baten sakhiaz, gaztigu gogorraz jo zaitut; zure tzarkeria nihonerekoen gatik, gogor egin dira zure bekhatuak.

        15. Zertan zaude arkhumaka zure phorrokaduraz? Ezin-sendatuzkoa da zure oinhazea: zure tzarkeria nihonerekoen gatik, zure bekhatu gaitzen ariaz egin darotzut hori.

        16. Hargatik jaten hari zaituzten guziak iretsiak izanen dira, eta zure etsaiak oro gathibu eramanak; zu desmasiatzen zaituztenak desmasiatuak izanen dira; eta zure larrutzaile guziak larrutzera emanen ditut.

        17. Ezen hertsiko dut zure orbaina, eta sendatuko zaitut zure zaurietarik, dio Jaunak; zeren deithu zaituzten iraizia, oi Sion, diotelarik: Hori da nihork bilhatzen ez duen hura.

        18. Hau dio Jaunak: Huna gibelerat erakharriren ditudala nik Jakoben olhetako desherrituak, eta urrikalduren natzaiote haren atherbeei, eta hiria berriz izanen da altxatua bere mendiaren gainean, eta tenploa asentatua lehen zen bezala.

        19. Hekien ahoetarik ilkhiko dira laudoriozko eta bozkariozko kantuak; eta berhaturen ditut, eta ez dira gutituko; eta goretsiren ditut, eta ez dira aphurtuko.

        20. Eta Jakoben umeak hastetik bezala izanen dire, eta haren bilkhuak iraunen du ene aitzinean; eta ni bilhaturen naiz haren hertsari guzien kontra.

        21. Eta haren buruzagia haren ganikakoa izanen da; eta deithuren dut, eta hurbilduko da ene gana; ezen zein da hura, niri hurbiltzeari bere bihotza demana? dio Jaunak.

        22. Eta ene populua izanen zarete, eta ni zuen Jainkoa izanen naiz.

        23. Huna Jaunaren xirimola, hasarre jauzten dena, phesia iraultzen dena, jausten dela gaixtaginen buruaren gainera.

        24. Jaunak ez du aldaratuko bere hasarrearen hatsa, egin eta bethe detzan arteo bere bihotzeko xedeak: azken egunean ardietsiren ditutzue.

XXXI. KAP.

        1. Orduko egun batez, Jaunak erran zuen: Israelgo ahaidego guzien Jainkoa izanen naiz, eta hekiek izanen dire ene populua.

        2. Hau dio Jaunak: Mortuan grazia aurkhitu du ezpatari itzuri zen populuak; Israel goanen da bere phausuko lekhura.

        3. Jauna agertzen zait aspaldidanik. Eta bethiko amodioz zaitut maithatu; hargatik, zutaz urrikalduz, bildu zaitut ene gana.

        4. Eta berriz altxaturen zaitut, eta altxatua izanen zare, oi Israelgo neskatxa; agerturen zare oraino zure atabalekin eta ilkhiko zare musikarien erdian.

        5. Landaturen ditutzu oraino mahastiak Samariako mendietan; landatzen hariko dire, bainan mahatsik ez dute bilduko, ordua ethorri arteo;

        6. Ezik egun bat izanen da, zeintan zainek Efraimgo mendian oihu eginen baitute: Xuti zaitezte eta Sionera igan gaitezen gure Jainko Jaunaren gana.

        7. Ezen hau dio Jaunak: Bozkarioz jauz zaitezte, Jakoben umeak; irrintzinak egizkitzue jendaien aitzinean; egizue harramantz, kanta zazue eta errazue: Salba zazu, Jauna, zure populua, Israelgo ondarrak.

        8. Huna non erakharriren ditudan ipharreko lurretik, eta bilduren ditut lurraren buruetarik; hekien artean izanen dire itsua eta maingua, izorra eta erditzen dena elkharrekin, hunat bihurtzen direnen bilkhu handia.

        9. Nigarrez ethorriko dire, eta ene urrikalmenduan erakharriko ditut gibelerat; ur-errekak gaindi bide zuzenaz erakharriko ditut, eta ez dire hartan behaztopatuko, zeren Israelen aita bilhakatu bainaiz, eta Efraim baita ene ume lehena.

        10. Jendaiak, adi zazue Jaunaren hitza, eta berria eremozuete urrungo irlei, eta errozuete: Israel barraiatu duenak bildu du, eta zainduko du, artzainak bere arthaldea bezala.

        11. Alabainan Jaunak berrerosi du Jakob, eta atheratu du hazkarragoaren eskutik.

        12. Eta ethorriko dire, eta laudorioak kantatuko dituzte Siongo mendian; eta alde orotarik bilduko dire Jaunaren ontasunetara, ogi, arno, olio, arthaldeen eta abereen umeen erdira; eta hekien arima izanen da baratze urztatu bat iduri, eta ez dute gehiago ikhusiren gosea.

        13. Orduan neskatxa bozturen da dantzetan, gizon-gaztea eta zaharra elkharrekin; hekien nigarra bozkariotara dut aldaturen; eta gozakari, eta atsekabetik lekhora bozkario diotzatet emanen.

        14. Nasaiziaz hordituren dut aphezen arima, eta ene onthasunez bethea izanen da ene populua, dio Jaunak.

        15. Hau dio Jaunak: Mendian entzun da deihadar bat, marraska, deithore eta nigarrezkoa, Errakelen ganik, zeina nigarrez baitago bere semeen gainean, eta hekietaz gozakaririk ez du nahi, zeren ez diren gehiago.

        16. Hau dio Jaunak: Bara beitez zure ahoa auhenetik eta zure begiak nigarretarik; zeren izanen baitu zure nekheak bere saria, dio Jaunak; eta etsai-lurretik bihurturen baitire zure umeak.

        17. Azkenean betheko da zure igurikitza, dio Jaunak; eta zure semeak bihurturen dire beren aurkhintzetara.

        18. Entzun, aditu dut Efraim herraldatzean, zioela: Azurriatu nauzu, eta irakhatsia naiz hala-nola ergi hezgaitza: bihurraraz nezazu, eta bihurturen naiz zeren zu baitzare ene Jainko Jauna.

        19. Ezen bihurrarazi nauzun ondoan, egin dut penitentzia; eta argitu nauzun ondoan, jo dut ene ixterra. Ahalkatu eta gorritu naiz, zeren jasan behar izan baitut ene gaztetasuneko laidoa.

        20. Efraim ez othe da ene seme ohoragarri, ene ume maitea? Hargatik haren kontra mintzatu izan naizen arren, orhoituko naiz hartaz oraino. Aria hortaz ene barnea grinatu da haren gainean; urrikalduz urrikalduren natzaio, dio Jaunak.

        21. Jar zaite atalai batean, hekien aitzinean har zatzu zure uherdurak; lehen ibili zaren bide zuzenean bida zazu zure bihotza: bihur zaite, Israelgo alaba, bihur zure hiri haukietara.

        22. Noiz arteo atsegin-pean barraiatuko zare, neskatxa sesu gabea? Ezen Jaunak lurraren gainean egin du sendagaila berri bat: Emazteki batek inguraturen du gizon bat.

        23. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Hitz hau erranen dute oraino Judako lurrean eta hango hirietan, bihurraraziko ditudanean hango gathibuak: Jaunak benedika bezaitza, mendi saindua, zuzentasunez argitzen duzuna.

        24. Eta Judak eta hango hiriek batean, lurra lantzen dutenek eta arthaldeak alhatzen dituztenek, han eginen dute beren egoitza.

        25. Ezen horditu dut egarriz zagoena, eta ase gosez zagoena.

        26. Hortan iratzarri naiz lotarik bezala; eta argitu ditut begiak, eta gozo izan zait ene loa.

        27. Huna non heldu diren egunak, dio Jaunak; eta hazia arthikiren dut, gizon-hazia eta azienda-hazia, Israelgo etxearen eta Judako etxearen gainera.

        28. Eta nola hekien gainera egotu bainaiz atzarria atheratzeko, urratzeko, barraiatzeko, xahutzeko eta atsekabeztatzeko; hala egonen naiz hekien gainera atzarria altxatzeko eta landatzeko, dio Jaunak.

        29. Ordu hekietan ez da gehiago erranen: Aitek mahats minkhorrak dituzte jan, eta semeen hortzak hoskindu dire.

        30. Batbedera ordean bere tzarkerian hilen da; mahats minkhorra janen dutenen hortzak dire hoskinduren.

        31. Huna non heldu diren egunak, dio Jaunak; eta batasun berri bat eginen dut Israelgo etxearekin eta Judako etxearekin;

        32. Ez horien arbasoekin egin nuen patuaren arabera, eskua hartu niotenean Egiptoko lurretik hekien erakhartzeko: patu hura alfertu dute, eta hezi ditut, dio Jaunak.

        33. Bainan hau izanen da Israelgo etxearekin joko dudan patua egun haukien ondotik, dio Jaunak: Horien barnean sarthuko dut ene legea, eta bihotzean iskribatuko daroet; eta ni izanen naiz horien Jainkoa, eta horiek ene populua.

        34. Eta gizonak ez du gehiago argituko ez bere laguna, ez bere anaia, erranez: Ezagut zazu Jauna; ezen guziek ezagutuko naute, horietarik ttipienetik handieneraino, dio Jaunak; ezen jabalduko natzaio horien gaizkiari, eta horien bekhatuaz ez naiz gehiago orhoituko.

        35. Hau dio Jaunak, ematen dituenak egun argitzat iguzkia, eta gau argitzat ilhargia eta izarrak; itsasoa jauzika eta haren tirainak burrunbaka erabiltzen dituenak, armadetako Jauna deitzen denak:

        36. Baldin lege horiek urmariatzen badira ene aitzinean, dio Jaunak, orduan Israel ganikako iraulgia ere urmariaturen da, ez dadientzat nihoizko egunetan populu bat izan ene aitzinean.

        37. Hau dio Jaunak: Baldin zeruak neur baditazke gainean, eta lurraren asentuak ikhar beherean; nik ere hastanduren dut Israel ganikako iraulgi guzia, egin dituzten guzien gatik, dio Jaunak.

        38. Huna non dathortzen egunak, dio Jaunak; eta hiri hau Jaunarentzat izanen da berritua Hananeelgo dorretik Izkinako atheraino.

        39. Eta neurtzeko haria ilkhiko da oraino haren aitzinean Garebeko munho gainera, eta inguratuko ditu Goatha,

        40. Hilen eta hautsaren haran guzia, eta herioaren ephaitza guzia Zedrongo errekaraino, eta zaldien iguzki-aldeko athe izkinaraino, Jaunaren lekhu sainduetsia; eta ez da gehiago behinere izanen eragotzia eta xahutua.

XXXII. KAP.

        1. Jaunak Jeremiasi erran zaroen hitza, Judako errege Sedeziasen hamargarren urthean, hura baita Nabukodonosorren hemezortzigarren urthea.

        2. Babilonako erregek sethiatzen zuen orduan Jerusaleme; eta Judako erregeren etxean den presondegiko lorioan hertsia zen Jeremias profeta.

        3. Alabainan Sedeziasek, Judako erregek hertsi zuen, zioelarik: Zertako profetisatzen duzu, erranez: Hau dio Jaunak: Huna hiri hunen ematera nola-hala Babilonako erregeren eskuetara, eta harek hartuko du;

        4. Eta Sedezias Judako errege ezin itzuriko zaio Kaldearren eskuari, bainan Babilonako erregeren eskuetara arthikia izanen da, eta ahoz aho da hari mintzaturen eta begiz begi du hura ikhusiren;

        5. Eta Nabukodonosorrek Babilonara eramanen du Sedezias, eta hau han egonen da, ikhustera goan nakioen arteo, dio Jaunak; baldin beraz Kaldearren kontra gudukatzen bazarete, deus onik etzaitzue helduko.

        6. Eta Jeremiasek erran zuen: Jaunaren hitza ethorri zait, zioena:

        7. Huna ethorriko zaitzula Hanameel, Selumen semea, aita-aldeko zure kusi propia, dioelarik: Eros dizadazu ene landa Anathothen dena; ezen hurkotasunez zuri dagokizu haren erostea.

        8. Eta Jaunaren hitzaren arabera, Hanameel, ene osabaren semea, ethorri zitzaitan presondegiko sartzera, eta erran zarodan: Har zazu ene landa, Anathothen dena, Benjamingo lurrean, zuri dagokizulakoz ondoretasuna, eta ahaide hurbilena zarelakoz haren gozatzeko. Ezagutu nuen bada Jaunaren hitza zabilala.

        9. Eta ene osabaren seme Hanameelen ganik erosi nuen Anathothen zen landa; eta phisatu nioen dirua, zazpi estatera eta hamar zilharrezko.

        10. Eta iskribatu nuen agerian eta sinatu, eta lekhukoak egin nituen, eta balantzetan dirua phisatu.

        11. Eta hartu nuen erospeneko ageria, sinatua, legeak eta ohitzak manatzen zuten bezala, eta zigiluz kanpotik joa.

        12. Eta erospeneko ageria eman nioen Baruki, Neriren semeari, Maasiasen arresemeari, ene kusi Hanameelen, eta erospeneko agerian iskribatuak ziren lekhukoen, eta presondegiko lorioan jarriak zauden Judu guzien aitzinean.

        13. Eta Baruk hekien aitzinean manatu nuen, nioelarik:

        14. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Har zatzu ageri haukiek, erospeneko ageri idekia den hau, eta zigilatua den bertze hau; eta lurrezko untzi batean ezar zatzu, luzez iraun ahal dezatentzat.

        15. Alabainan hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Etxe, landa, mahasti erosteak izanen dire oraino lur huntan.

        16. Eta erospeneko ageria erran ondoan Baruki, Neriren semeari, Jaunari othoitzean jarri nintzaioen, nioelarik:

        17. Ai! ai! ai! Jainko Jauna, huna zuk egin ditutzu zeru-lurrak zure ahal handi eta zure beso hedatuaz; zuri etzaitzu deusere gaitzik;

        18. Zuk urrikalmendu harmen duzu mila gizaldiren buruan, eta aiten gaixtakeria bihurtzen duzu hekien ondotik semeen gainera; oi Jainko guziz hazkar, handi, botheretsua, armadetako Jauna da zure izena.

        19. Handi zare zure kontseiluan, ezin-ardietsizkoa zure gogoetan; zure begiak idekiak daude Adamen semeen urhats guzien gainean, batbederari bihurtzeko bere bideen arabera eta bere asmuen fruituen arabera.

        20. Egungo eguna arteo zuk egin ditutzu ezagutkari eta sendagailak Egiptoko lurrean, eta Israelen, eta gizonen erdian, eta zure izena egin duzu egun den bezalakoa.

        21. Eta Israelgo zure populua Egiptoko lurretik erakharri duzu ezagutkariz, sendagailaz, zure esku hazkar eta beso hedatuaz, eta larderia gaitzaz.

        22. Eta lur hau eman diozute, haukien arbasoei zin egin zinaroeten bezala, emanen zinaroetela lur bat esne eta ezti zariona.

        23. Eta huntan sarthu dire, eta gozatu dute; eta zure hitzari ez dire ethordun izatu, ez zure legean ez dire ibili: ez dituzte egin zuk manatu zinaroezten guziak, eta gaitz haukiek oro gerthatu zaizkote.

        24. Horra hazkargailuak hiriaren kontra altxatuak, hunen hartzeko; eta hiria emana da Kaldearren eskura; gudukatzen dute ezpataz, gosete eta izurriteaz; eta zuk erran guziak gertatu dire, zerorrek ikhusten duzun bezala.

        25. Eta zuk, Jainko Jauna, derratazu: Landa bat dirutan erosazu, eta lekhukoak har zatzu; noiz-etare hiria Kaldearren eskura emana baita.

        26. Eta Jeremiasi ilkhi zitzaioen Jaunaren hitza, zioena:

        27. Huna ni gizon guzien Jainko Jauna; othe da deusere enetzat gaitz izanen denik?

        28. Hargatik hau dio Jaunak: Huna non hiri hunen arthikitzera nohan Kaldearren eskuetara eta Babilonako erregeren eskura, eta hartuko dute.

        29. Eta gudukatuz Kaldearrak ethorriko dire hiri hunen kontra, eta su emanen diote, eta erreko dituzte hau eta huntako etxeak zeinen gainean sakrifizioak eta libazioneak egiten baitzituzten Baali, ni samurraraztekotzat.

        30. Ezen beren gaztetasunetik, baratu gabe ene begien aitzinean gaizki egiten hari ziren Israelgo eta Judako umeak; Israelgo umeak, zeinek orai arteo beren eskuetako eginkariez sumintarazi bainaute, dio Jaunak.

        31. Alabainan ene hasarrearen eta gaitziduraren jauzgarri bilhakatu da hiri hori, egina izan den egunetik, eta ene aitzinetik khendua izanen den egun hau arteo,

        32. Israelgo umeek eta Judako umeek, ni hasarretzera deithuz, berek eta beren errege, beren aitzindari, beren aphez, beren profetek, Judako gizonek eta Jerusalemdarrek erabili duten gaixtakeriaren ariaz.

        33. Eta gibelaz itzuli zaizkit, eta ez begithartez, noiz-eta-ere goiz-goizetik irakhasten eta argitzen bainituen, eta kridantzaren onhesterik ez baitzuten entzun nahi.

        34. Eta beren jainkomoldeak ezarri dituzte ene izena deithua zen etxean, haren lohitzekotzat.

        35. Eta lekhu gorak Baali egin diozkate Enomen semeen haranean, Moloki beren seme, alaben imolatzeko; nik ez diotet holakorik manatu, eta etzait gogorat ere ethorri, holako izigarrikeriarik egin eta Juda bekhatura erorraraz zezaten.

        36. Eta orai horien gatik, hau dio Israelgo Jainko Jaunak hiri huni, zeintaz baitiozue, arthikia izanen dela Babilonako erregeri, ezpatari, gosete eta izurriteari:

        37. Hara nik bilduko ditudala lur guzietarik, zeinetara iraizi baititut ene irakiduran, ene hasarrean eta gaitzidura handian, eta gibelerat erakharriren ditut lekhu huntara, eta hemen egonaraziren ditut deskantsu gozoan.

        38. Eta izanen dire ene populua, eta ni izanen naiz horien Jainkoa.

        39. Eta bihotz bat eta bide bat emanen diozkatet, egun oroz izan ditezen ene beldur, eta ongi hel dakioten berei eta beren umeei beren ondotik.

        40. Eta horiekin joko dut bethirainoko patua, eta ez naiz baratuko horiei ongi egitetik; eta ene beldurra emanen diotet horien bihotzei, ez dezaten gibelerat egin ene ganik.

        41. Eta horien baithan bozturen naiz, horiei ongi eginez, eta lur huntan gogorturen ditut zintasunean, ene bihotz oroz eta grima guziaz;

        42. Ezen hau dio Jaunak: Nola populu horren gainera erakharri baitut ondiko handi hau guzia, hala erakharriren ditut agintzen diozkatedan ongiak oro.

        43. Eta landa-erosteak izanen dire lur huntan, zeintaz baiterrazue mortu egina dela, zeren ez den huntan ez gizon, ez aziendarik gelditu, eta zeren emana den Kaldearren eskuetara.

        44. Landak dirutan erosiko dire; ageriak iskribatuko dire, eta zigiluaz joko; eta lekhukoak hartuko dire Benjamingo lurrean, Jerusalemgo inguruan, Judako hirietan, mendietako eta zelhaietako hirietan, eta hegoaldera direnetan, zeren itzularaziren baititut hekietarikako gathibuak, dio Jaunak.

XXXIII. KAP.

        1. Eta Jeremias presondegiko lorioan hertsia zelarik oraino, Jaunaren hitza bigarren aldiko egin zitzaioen, zioelarik:

        2. Hau dio Jaunak, zeinak derrana eginen, moldatuko eta aphainduko baitu, eta Jauna baita haren izena.

        3. Ene ganat egizu deihadar eta entzunen zaitut, eta ezagutaraziko darozkitzut zuk ez dakizkitzun gauza handi eta segurak.

        4. Ezen hau derrote Israelgo Jainko Jaunak hiri huntako etxe, eta Judako erregeen etxe, urratuak direnei, eta hazkargailuei eta ezpatari,

        5. Zeina baitakharte heldu direnek Kaldearren gudukatzera, eta etxeen bethetzera jo ditudan gorphutzez ene hasarre eta gaitziduran, ene begithartea gordez hiri huni, horien tzarkeria guzien gatik.

        6. Huna nik hertsiko eta orbainduko ditudala horien zauriak, eta sendatuko ditut berak; eta emanen diotet galdatu bakea eta zintasuna.

        7. Bihurraraziren ditut Judako eta Jerusalemgo desherrituak; eta antolaturen ditut hastapenetik bezala.

        8. Eta garbituren ditut beren tzarkeria guzietarik, zeintaz ene kontra egin baitute bekhatu; eta jabalduren natzaiote gaizki guziei, zeinetaz bazterrerat utzi eta erdeinatu bainaute.

        9. Eta horrek barraiaturen ditu ene izena, eta bozkario, kantu eta jauziak lurreko jendaia guzietan zeinek adituko baitituzte nik horiei egonen daroeztedan ongiak; eta horiei emanen daroeztedan bake handi eta ontasun guziek lotsaturen eta nahasiren dituzte hekiek.

        10. Hau dio Jaunak: Lekhu hortan, zeina mortu baiterrazue, ez delakotz hor ez gizonik, ez abererik; Judako hiri eta Jerusalemeko inguru, egoiliarrik eta aziendarik gabe larrutuak daudezenetan entzunen dire oraino

        11. Atseginezko eta bozkariozko oihuak, jaun esposaren eta andre esposaren kantuak, eta erranen dutenak: Aithor diozogun bihur armadetako Jaunari, zeren ona den Jauna, zeren bethi guzian dirauen haren urrikalmenduak; entzunen dire, botuzko eskaintzak Jaunaren etxera ekharriko dituztenen oihuak; ezen lur huntako desherrituak gibelerat ekharriren ditut eta jarriren ditut hastapenean ziren bezala, dio Jaunak.

        12. Hau dio armadetako Jaunak: Mortu, gizon eta abere gabe den lekhu huntan, eta huntako hirietan izanen da oraino arthaldeak phausaraziko dituzten artzainen egoitza.

        13. Mendietako eta zelhaietako hirietan eta hegoalderat diren hirietan, Benjaminen lurrean, Jerusalemeko inguruan eta Judako hirietan, arthaldeak iraganen dire oraino khondatzaileen eskuen azpian, dio Jaunak.

        14. Huna non heldu diren egunak, dio Jaunak, eta betheko dut Israelgo etxeari eta Judako etxeari eman izan diotedan hitz ona.

        15. Egun hekietan eta ordu hartan, Dabiden ganik ilkhiaraziko dut zuzentasuneko gandoa, eta lurraren gainean zuzenari zuzentasunean emanen dio bere bidea.

        16. Eta egun hekietan Juda salbatua izanen da, eta Jerusaleme deskantsu bethean egonen da; eta izen huntaz deithuko dute haina: Gure Jaun zuzena.

        17. Ezen hau dio Jaunak: Ez da Dabiden ganik eskasturen gizona, Israelgo etxeko tronuaren gainean jarriko dena;

        18. Eta aphezetarik eta lebitarretarik ez da ene aitzinean eskasturen gizona, holokaustak eskainiko, sakrifizioa erreko eta bitimak hilen dituena menderen mendetan.

        19. Eta Jeremiasi mintzatu zitzaioen Jauna, zioelarik:

        20. Hau dio Jaunak: Alfer bilhakaraz balin badaite egunarekilako ene patua, eta gauarekilako ene patua, eguna eta gaua ez ditezentzat izan, zein bere orduan;

        21. Dabid ene zerbitzariarekilako patua ere alfer izanen ahal da, haren ganik ez dadien ilkhi seme bat, haren tronuan erreginatuko dena, ez-eta lebitar eta aphezik ni zerbitzatuko nautenik izan ez dadien.

        22. Nola ez baititazke khonda zeruko izarrak, ez-eta neur itsasoko legarra; hala berhaturen ditut Dabid ene zerbitzariaren ganikako iraulgia, eta lebitarrak, eta aphezak ene ministroak.

        23. Eta Jeremiasi mintzatu zitzaioen Jauna, zioelarik:

        24. Ez othe duzu ikhusi zer zerasan populu horrek, erraten zuenean: Jaunak hautatu zituen bi ahaidegoak hastanduak dire, eta erdeinatu dute ene populua, etzelakoan gehiago jendaia bat hekien begira?

        25. Hau dio Jaunak: Ene patua egunarekin eta gauarekin, eta zeruari eta lurrari eman daroeztedan legeak ez badaude sendo;

        26. Orduan hastanduren dut Jakoben eta Dabid ene zerbitzariaren odola, ez hartzeko hunen odoletik Abrahamen, Isaaken eta Jakoben errotikako buruzagirik; ezen bihurraraziren ditut hekien desherrituak eta urrikalduren natzaiote.

XXXIV. KAP.

        1. Nabukodonosor, Babilonako errege, eta haren armada guzia, eta lurreko erresuma haren eskupeko ziren guziak, eta populuak oro gerlan hari zirenean Jerusalemeren kontra eta haren hiri guzien kontra, Jeremiasi ilkhi zitzaioen Jaunaren hitza, zerrana:

        2. Hau dio Israelgo Jainko Jaunak: Zoaz eta mintza zakizkio Sedeziasi, Judako erregeri, eta erranen diozu: Hau dio Jaunak: Huna non hiri hunen ematera nohan Babilonako erregeren eskuetara, eta suz erreko du.

        3. Eta herori ez haiz itzuriko haren eskuari; bainan atzemanik eta harturik, haren eskuetara emanen haute; eta bekhoz bekho ikhusiren duk Babilonako errege, eta ahotik ahora mintzaturen hatzaio, eta Babilonan sarthuko haiz.

        4. Guzia gatik adi zazu Jaunaren hitza, Sedezias, Judako errege: Hau derrazu Jaunak: Ez haiz ezpatatik hilen,

        5. Bainan bakean hilen haiz, eta hire arbaso hire aitzinean errege izatu direntzat egin diren errepenen arabera, orobat eginen dute hiretzat; eta deithoraturen haute, ai Jaunka hariz; nik erran baitut hori, dio Jaunak.

        6. Eta Jeremias profetak hitz horiek guziak erran ziozkan Sedezias, Judako erregeri, Jerusalemen.

        7. Eta Babilonako erregeren armada gudukatzen zen Jerusalemeren kontra, eta Judako hiri gelditzen ziren guzien kontra, Lakisen eta Azekaren kontra; ezen Judako hirietarik, haukiek ziren, hiri hazkar gelditzen zirenak.

        8. Jaunaren ganik Jeremiasi ethorri hitza, Sedezias erregeak Jerusalemen populu guziarekin patu jo ondoan, oihu eginarazten zuelarik,

        9. Batbederak bere sehiak, Hebrear muthil eta neskatoak, librorik igor zetzan; eta etzezaten behinere hekien gainean jauntasunik erabil, erran nahi da gainean jauntasunik eta bere anaiaren gainean.

        10. Beraz aitzindariek orok eta populu guziak entzun zuten eta patu bat egin, batbederak librorik igortzeko bere muthila eta bere neskatoa, eta gehiago hekien gainean ez erabiltzeko nausitasunik: aditu zuten beraz eta sehiak librorik igorri.

        11. Bainan bihurtu ziren gero; libro utzi zituzten muthil, neskatoak, berriz hartu eta sehitasunera bortxatu zituzten.

        12. Eta Jeremiasi mintzatu zitzaioen Jauna, zioelarik:

        13. Hau dio Israelgo Jainko Jaunak: Nik zuen arbasoekin batasun egin izan dut, Egiptoko lurretik, gathibutasuneko etxetik atheratu zaituztedan egunean, nioelarik:

        14. Zazpi urthe betheko direnean, batbederak utz beza bere anaia Hebrearra, saldua izan zaioena; eta sei urthez zerbitzaturen zaitu, eta gero zure ganik igorriren duzu libro; eta zuen arbasoek ez naute entzun, eta ez dute makhurtu beren beharria.

        15. Eta zuek bihurtu zineten egun, eta egin zinduten ene begietan zuzen dena, bakhotxak libertate oihu eginez bere adiskidearentzat; eta ene aitzinean egin zinduten patua, ene izenaz deithua den etxean.

        16. Eta gibelerat egin, eta ene izena laidatu duzue; eta bihurrarazi ditutzue, zeinek zuen muthila, zeinek zuen neskatoa, libro eta beren buruen nausi igorri zintuzten ondoan; eta azpikotu ditutzue, zuen muthil eta neskato izan ditezen.

        17. Aria hortaz hau dio Jaunak: Ez nauzue entzun, zeinek bere anaiari, zeinek bere adiskideari libertatearen emateko; huna non ematen darotzuedan nik zuen libertatea ezpataren, izurrite eta gosetearen azpian erortzekoa, dio Jaunak; eta lurreko erresuma guziei emanen zaituztet, asaldutan biziaraz zaitzazteten.

        18. Eta emanen ditut gizonak, enekilako batasuna hautsi dutenak, eta begiratu ez dituztenak patuko hitzak, zeinetaz hitzartuak baitziren ene aitzinean, hala-nola bi erdi egin duten ergia eta zeinaren zathien artetik iragan baitire;

        19. Judako buruzagiak eta Jerusalemgoak, ebakiak eta aphezak eta lurreko populu guzia, ergiaren bi erdien artetik iragan direnak;

        20. Eta arthikiren ditut beren etsaien eskuetara, bizia khendu nahiz bilhatzen dituztenen eskuetara; eta hekien gorphutzak izanen dire zeruko hegastinen eta lurreko basabereen hazkurri.

        21. Eta Sedezias, Judako errege, eta haren azpiko aitzindariak emanen ditut beren etsaien eskuetara, bizia khendu nahiz bilhatzen dituztenen eskuetara, eta Babilonako erregeren armaden eskuetara, zeinek zuen ganik gibelerat egin baitzuten.

        22. Huna nik manatzen dudala, dio Jaunak; eta nik bihurraraziren ditut armada hekiek hiri huntara, hunen kontra dire gudukaturen; hartuko dute eta suz erreko; eta Judako hiriak mortu eginen ditut, ez baita nihor egonen horietan.

XXXV. KAP.

        1. Joakin, Josiasen seme, Judako erregeren egunetan Jeremiasi ethorri zitzaioen hitza Jauna ganik, erranez:

        2. Zoaz Errekabarren etxera; mintza zakiozkite, eta sarraraz zatzu Jaunaren etxean, khutxategiko salha batera, eta emanen diozute arnoa edatera.

        3. Eta hartu nituen Jezonias, Jeremiasen seme, Habsaniasen arresemea, eta haren anaiak, eta haren seme guziak, eta Errekabarren etxea oro;

        4. Eta sarrarazi nituen Jaunaren etxean, Hananen semeen khutxategira, (Nanan baitzen Jeiedebasen, Jainkoaren gizonaren semea); eta salha hura zen buruzagien khutxategiaren aldean, eta Selumen seme Maasiasen khutxategiaren gainean; Maasias baitzen ezkaratzaina.

        5. Eta Errekabarren etxeko umeen aitzinean ezarri nituen xatak eta basoak arnoz betherik, eta erran nioten: Edan zazue arnoa.

        6. Ihardetsi zuten: Ez dugu arnorik edanen, zeren Jonadabek, Errekaben semeak, gure aitak, manatu baikaitu, zioelarik: Ez zuek, ez zuen umeek ez duzue arnorik edanen egun-eta-iguzki;

        7. Ez duzue, ez etxerik eginen, ez hazirik erainen, ez mahastirik landatuko, ez-eta izanen; bainan zuen bizi guzian olhetan izanen duzue zuen egoitza, luzez bizi zaitezten zuen erromeria daramazuen lurrean.

        8. Gure aita Jonadab Errekaben semearen hitzari ethordun izatu gare beraz manatu darozkigun gauza guzietan, haletan non ez baitugu arnorik edan gure bizi guzian, ez guk, ez gure emazteek, ez gure seme-alabek.

        9. Eta etxerik ez dugu egin egoteko; eta ez dugu izatu ez mahasti, ez landa, ez eraintzarik;

        10. Bainan egotu gare olhetan, eta gure aita Jonadabek manatu darozkigun guzietan ethordun izan gare.

        11. Nabukodonosor, Babilonako errege, igan denean ordean gure lurrera, erran izan dugu: Zatozte, sar gaitezen Jerusalemen, Kaldearren armadaren eta Siriako armadaren ihes; eta Jerusalemen gaudezi.

        12. Eta Jaunaren hitza Jeremiasi ilkhi zitzaioen, zioelarik:

        13. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Zoaz eta errozute Judako gizonei eta Jerusalemdarrei. Ez othe duzue behinere kridantza onhetsiren, ene hitzei ethordun izateko? dio Jaunak.

        14. Jonadab, Errekaben semearen solasak garai atheratu dire: bere semeei manatu zioten etzezaten arnorik edan; eta orai arteo ez dute edan, zeren ethordun izan baitire beren aitaren manuari; ni berriz, mintzatu natzaitzue, goizetik jaikiz eta mintzatuz, eta etzaizkidate ethordun izatu.

        15. Eta igorri darozkitzuet ene zerbitzari guziak, profetak, goizetik jaikiz, bidaliz eta erranez: Bihur zaitezte, zein zuen bide tzarretik; ont zatzue zuen lehiak, ez jarraik jainko arrotzei, eta ez bezatzue zerbitza; eta egonen zarete, zuei eta zuen arbasoei eman darotzuedan lurrean; eta ez duzue eman beharria, eta ez nauzue entzun.

        16. Jonadaben, Errekabaden semearen umeek gothorki begiratu dute beraz beren aitak manatu ziotena; aldiz populu hori etzait ethordun izatu.

        17. Aria hortaz dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Huna non Judaren eta Jerusalemdar guzien gainera erakharriren dudan, hekien kontra erran dudan atsekabe guzia; zeren mintzatu bainatzaiote, eta ez baitute entzun; deithu baititut, eta ez baitute ihardetsi.

        18. Errekabarren etxeari berriz, erran zaroen Jeremiasek: Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo erregek: Zuen aita Jonadaben manamenduari ethordun izatu zaretelakotz, eta haren manu guzia begiratu, eta harek manatu guziak egin ditutzuelakotz;

        19. Aria hortaz hau dio Jaunak, armadetako Jainkoak: Errekaben seme Jonadaben errotik ez da nihoizko egunetan eskasturen gizona, ene aitzinean egonen dena.

XXXVI. KAP.

        1. Eta Joakin, Josiasen seme, Judako erregeren laugarren urthean, gerthatu zen Jeremiasi ilkhi zitzaioela Jauna ganik hitza hau, zioelarik:

        2. Har zazu liburu bat, eta hartan iskriba zatzu nik zuri Israelen kontra, Judaren kontra eta jendaki guzien kontra erran izan darozkitzudan hitz guziak, ni mintzatu natzaitzun egunetik, Josiasen egunetarik eta egungo eguna arteo;

        3. Hean, Judako etxeak aditurik hekiei egin gogo diozkatedan gaizki guziak, norbera itzuliko den bere bide guziz tzarretik, eta ene begithartea ont diozotedan hekien gaixtakeriari eta bekhatuari.

        4. Jeremiasek deithu zuen beraz Baruk, Neriasen semea; eta Barukek liburu batean iskribatu zituen Jeremiasen ahotik, Jaunak hari erran solas guziak.

        5. Eta Jeremiasek manatu zuen Baruk, erraten zioelarik: Ni hertsia naiz eta ez naiteke sar Jaunaren etxean.

        6. Sar zaite zu beraz eta liburutik irakur zatzu ene ahotik iskribatu ditutzun Jaunaren hitzak, populuak aditzen duelarik Jaunaren etxean, barur egun batez; bertzalde, Juda guziak aditzen duelarik, irakur zatzu hango hirietarik ethorriko direnei;

        7. Hean othoitz bat hekien ahotik eroriko den Jaunaren aitzinean, eta batbedera itzuliko den bere bide guziz tzarretik; zeren gaitzak baitira irakidura eta sepha, zeinekin Jauna mintzatu baita populu horren kontra.

        8. Eta Barukek, Neriasen semeak, egin zuen Jeremias profetak manatu guzien arabera, Jaunaren etxean liburutik irakurtuz Jaunaren hitzak.

        9. Bada, Joakin, Josiasen semea, Judako erregeren bortzgarren urthean, bederatzigarren hilabethean, gerthatu zen barur bat oihu egin zutela Jaunaren aitzinean Jerusalemen populu guziari, eta Judako hirietarik Jerusalemera murruka ethorri zen oste guziari.

        10. Eta Barukek liburutik irakurtu zituen Jeremiasen hitzak Jaunaren etxean, Saphanen seme Gamarias iskribauaren khutxategian, gaineko ezkaratzean, Jaunaren etxeko athe berriko sartzean, populu guziak aditzen zuelarik.

        11. Eta Mikeasek, Gamariasen seme Saphanen arresemeak, aditu zituenean liburutik Jaunaren hitz guziak,

        12. Jautsi zen errege-etxera, iskribauaren khutxategira; eta hara buruzagi guziak han zaudela jarriak: Elisama iskribaua; Dalaias, Semeiasen semea; Elnathan, Akoborren semea; Gamarias, Saphanen semea; Sedezias, Hananiasen semea, eta aitzindari guziak.

        13. Eta Mikeasek erran zaroezten aditu zituen solas guziak, Barukek liburutik irakurtzen zituenean populuaren beharrietara.

        14. Hargatik buruzagi guziek Baruki igorri zioten Judi, Nathaniasen semea, (Nathanias baitzen Selemiasen semea, eta Selemias Kusirena), ziotelarik: Har zazu eskuan liburua, zeintarik irakurtzen haritu baitzare populuaren aitzinean, eta zato. Barukek, Neriasen semeak, liburua hartu zuen beraz eskuan, eta goan zen hekien gana.

        15. Eta hekiek erran zaroten: Jar zaite, eta irakur zatzu horiek gure aitzinean. Eta Barukek irakurtu ziozkaten.

        16. Aditu zituztenean beraz hitz guziak, harrituak elkharri gelditu ziren, eta erran zioten Baruki: Erregeri ezagutarazi behar diozkagu solas horiek oro.

        17. Eta galdeka haritu zitzaizkoten, ziotelarik: Erraguzu nola iskribatu ditutzun haren ahotik solas horiek oro.

        18. Barukek aldiz ihardetsi zioten: Ahoz, irakurtzen balitu bezala, erraten zarozkidan hitz horiek guziak, eta nik thinduz iskribatzen nituen.

        19. Eta aitzindariek erran zioten Baruki: Zoaz, eta gorde zaitezte zu eta Jeremias, eta nihork ez beza jakin non zareten.

        20. Eta loriora sarthu ziren erregeren gana. Bada, liburua phausatu zuten Elisama iskribauaren khutxategian; eta erregeren aitzinera ekharri zuten solas horien berria.

        21. Erregek igorri zuen Judi liburuaren hartzera. Hunek hura ekharririk Elisama iskribauaren khutxategitik, irakurtu zuen erregeren eta haren inguruan xutik zauden aitzindari guzien aitzinean.

        22. Errege berriz, jarria zen bere negu-etxean, bederatzigarren hilabethean; eta su-untzi bat ikhatzez bethea phausatua zen haren aitzinean.

        23. Eta Judik irakurtu zituenean hirur edo laur plama, erregek ebaki zuen liburua iskribauaren kanisaz eta su-untziko sura arthiki zuen, untzian zen suan erre arteo liburu guzia.

        24. Eta errege eta haren zerbitzari guziak, solas hekiek oro aditu zituztenak, etziren lotsatu eta etzituzten beren soinekoak phorroskatu.

        25. Guzia gatik Elnathanek, Dalaiasek eta Gamariasek zeiher egin zioten erregeri, liburua etzezan erre; eta harek etzituen entzun.

        26. Eta erregek manatu zituen Jeremiel, Ameleken semea; Saraias, Ezrielen semea, eta Selemias, Abdeelen semea, har zetzazten Baruk iskribaua eta Jeremias profeta; bainan Jaunak gorde zituen.

        27. Eta erregek erre zuen ondoan liburua eta Barukek Jeremiasen ahotik iskribatu solasak, Jaunak hitz egin zaroen Jeremias profetari, zioelarik:

        28. Har zazu berriz bertze liburu bat, eta iskriba zatzu hartan aitzineko solas guziak, Joakinek, Judako erregek erre duen lehenbiziko liburuan zirenak.

        29. Eta Joakini, Judako erregeri, erranen diozu: Hau dio Jaunak: Hik erre duk liburu hura, hinioelarik Zertako iskribatu duzu hortan berri hau: Babilonako errege zalhuki ethorriren da, eta lur hau xahuturen du, eta huntarik geldiaraziren ditu gizona eta azienda?

        30. Aria hortaz, hau dio Jaunak Judako errege Joakinen kontra: Dabiden tronuaren gainean ez da izanen horren ganik ilkhiko denik, eta horren hilikia arthikia egonen da egunaz beroari eta gabaz hormari.

        31. Horren gaixtakeriak bilhaturen ditut horren kontra, horren ganikako umeen kontra eta horren zerbitzarien kontra; eta hekien gainera, eta Jerusalemdarren gainera, eta Judako gizonen gainera erakharriren ditut, entzun nahi ez nindutelarik agindu diozkatedan gaitz guziak.

        32. Jeremiasek hartu zuen beraz bertze liburu bat, eta eman zaroen Baruki, Neriasen seme iskribauari, zeinak hartan Jeremiasen ahotik iskribatu baitzituen, Joakinek, Judako erregek, suan erre zuen liburuko hitz guziak; eta bertzalde berhatuak izan ziren bertze asko solas lehenago iskribatuak izan etzirenak.

XXXVII. KAP.

        1. Sedezias erregea, Josiasen semea, erreginatu zen, Jekonias, Joakinen semearen orde; Nabukodonosorrek, Babilonako erregek, hura ezarri baitzuen Judako lurrean errege.

        2. Eta, ez hura, ez haren zerbitzariak, ez lurreko populua, etziren ethordun izatu, Jaunak, Jeremias profetaren arartekoz, erran ziozkaten solasei.

        3. Eta Sedezias erregeak bidali zituen Jukal, Selemiasen semea, eta Sophonias, apheza, Maasiasen semea, Jeremias profeta gana, zioelarik: Guretzat othoitzazu gure Jainko Jauna.

        4. Bada, Jeremias libroki zabilan populuaren erdian, ezik etzuten oraino preso ezarri. Beraz, Faraonen armada ilkhi zen Egiptotik; eta holako berria aditzearekin, Jerusaleme sethiatzen zuten Kaldearrak goan ziren Jerusalemetik.

        5. Eta Jaunaren hitza Jeremias profetari ilkhi zitzaioen, zioelarik:

        6. Hau dio Israelgo Jainko Jaunak Hau erranen diozue Judako erregeri, zeinak niri galdeka igorri baitzaituztete: Huna Faraonen armada, zuei laguntza egitera ilkhi dena, Egiptora bere lurrera bihurtuko dela.

        7. Eta Kaldearrak itzuliko eta gudukatuko dira hiri hunen kontra, eta hartuko eta suz erreko dute.

        8. Hau dio Jaunak: Ez betzatzue zuen buruak engana, erranez: Kaldearrak goanen dira eta gutarik gibelerat eginen dute; ezen ez dira goanen.

        9. Bainan jo bazinezate ere zuen kontra gudukatzen den Kaldearren armada guzia, eta hekietarik ez baleitez geldi ere sarraskiz estalirikako bakhar batzu baizen; batbedera ilkhi laiteke bere olhatik, eta hiri hau suz erre lezakete.

        10. Kaldearren armadak Jerusalemetik gibelerat egin zuenean beraz, Faraonen armadaren ariaz,

        11. Jeremias ilkhi zen Jerusalemetik, Benjamingo lurrera goateko, han bere ontasunaren zathitzera hiriko gizonen aitzinean.

        12. Eta Benjamingo athera heldu izan zenean, han bere aldian athe-zain zagoena deitzen zen Jerias, Selemiasen semea, Hananiasen arresemea, eta hartu zuen Jeremias profeta, erraten zioelarik: Kaldearren gana hoa ihes.

        13. Eta Jeremiasek ihardetsi zuen: Ez da hala; ez noha Kaldearren gana ihes. Eta Jeriasek etzuen entzun bainan Jeremias hartu eta aitzindarietara eraman zuen.

        14. Aria hortaz aitzindariek, samurrean Jeremiasen kontra, jorik igorri zuten Jonathan iskribauaren etxean zen presondegira; ezen Jonathanek zuen presondegiko kargua.

        15. Jeremias sarthua izan zen beraz zupu-zilhoan eta burdinetan; eta Jeremias han egotu zen asko egun.

        16. Bada, Sedezias erregeak igorririk, ilkhiarazi zuen, eta ixilik bere etxean galdeka haritu zitzaioen, zioelarik: Uste duzu baden Jauna ganikako solasik? Eta Jeremiasek ihardetsi zuen: Bai bada. Eta erran zioen: Babilonako erregeren eskuetara arthikia izanen zare.

        17. Eta Jeremiasek erran zioen Sedezias erregeari: Zer hoben egin darotzuet zuri, zure zerbitzariei eta zure populuari, preso ene ezartzeko?

        18. Non dira zuen profeta, profetisatzen zarotzuetenak, eta erraten zutenak: Ez da ethorriko Babilonako errege gure kontra eta lur hunen kontra?

        19. Orai beraz entzun zazu, othoi, errege ene Jauna: Balia bedi ene othoitza zure aitzinean, eta ez benezazu bihurraraz Jonathan iskribauaren etxera, han hil nadien beldurrez.

        20. Sedezias erregeak manatu zuen beraz ezar zezaten Jeremias ezkaratzeko presondegian, eta egun oroz eman ziozoten ogi ophil bat eta jakia bertzalde, hiriko ogi guziak akhaba zitezen arteo; eta Jeremias gelditu zen ezkaratzeko presondegian.

XXXVIII. KAP.

        1. Bada, Saphatiasek, Mathanen semeak, eta Jedeliasek, Phasurren semeak, eta Jukalek, Selemiasen semeak, eta Phasurrek, Melkiasen semeak, aditu zituzten Jeremiasek populu guziari erran ziozkan solasak, zioenean:

        2. Hau dio Jaunak: Nor-ere hiri huntan egonen baita, hilen da ezpatatik, gosete edo izurritetik; aldiz Kaldearren gana ihes eginen duena biziko da eta bere burua izanen du oso eta bizirik.

        3. Hau dio Jaunak: Hiri hau arthikia izanen da Babilonako erregeren eskuetara, eta hartuko du.

        4. Eta buruzagiek erran zioten erregeri: Othoizten zaitugu hilaraz dezazun gizon hori; ezen berariaz hari da besoen haustera, hiri huntan gelditu diren perla-gizonei eta populu guziari, horrelako solasak horiei erranez: Gizon horrek egiazki ez du bilhatzen populu hunen ona, bainan hunen gaitza.

        5. Eta Sedezias erregeak ihardetsi zuen: Horra zuen eskuetan da; ez da zuzen erregek zerbaitetan ezik eman dezazuen.

        6. Hartu zuten beraz Jeremias, eta arthiki zuten, Melkias, Ameleken semearen putzura, zeina baitzen presondegiko ezkaratzean; eta sokhaz lothu zuten Jeremias putzuan, zeintan urik ez baitzen, bainan lohia: aria hortaz Jeremias jautsi zen ixtilera.

        7. Bada, Abdemelek, ebaki Ethiopiar, erregeren etxean zenak, aditu zuen Jeremias ezarri zutela putzuan; arren, errege Benjamingo athean jarria zagoen.

        8. Eta Abdemelek ilkhi zen erregeetxetik, eta erregeri mintzatu zen, zioelarik:

        9. Errege, ene jauna, gizon horiek Jeremias profetaren kontra egin dituzten guziak, hura putzu batean ezarriz, han gosez hil dadientzat, hainitz gaizki egin dituzte; ez da ezen gehiago hirian ogirik.

        10. Hargatik erregek manatu zuen Abdemelek Ethiopiarra, zioelarik: Har zatzik hirekin hemendik hogoi eta hamar gizon, eta putzutik athera zak Jeremias profeta, hil dadien baino lehen.

        11. Berekin gizonak harturik beraz, Abdemelek sarthu zen errege-etxean, khutxategiaren azpiko aldean zen toki batean; hartu zituen handik philda zahar ustelduak ziren batzu, eta sokhaz putzura jautsi ziozkan Jeremiasi.

        12. Eta Abdemelek Ethiopiarrak Jeremiasi erran zioen: Ezar zatzu philda zahar, eta puska hautsi, ustel horiek galtzar-azpietan eta sokhen gainean. Jeremiasek hala egin zuen beraz.

        13. Eta sokhetan goititu zuten Jeremias ere putzutik atheratu zuten: bada, Jeremias presondegiko ezkaratzean egotu zen.

        14. Eta errege Sedeziasek norbait igorri zuen, eta ekharrarazi zuen Jeremias profeta Jaunaren etxeko hirugarren athera; eta erregek erran zioen Jeremiasi: Gauza bat galdegiten darotzut; ez biazazu deusere gorde.

        15. Jeremiasek berriz, erregeri ihardetsi zioen: Baldin erraten badarotzut, ez nauzu hilen? eta kontseilu bat eman banezazu, ez nindezakezu entzun.

        16. Sedezias erregeak Jeremiasi zin egin zaroen beraz ixilik, erranez: Ala Jauna, arma hau gutan egin duena, hiltzen bazaitut, eta zure bizia bilhatzen duten gizon horien eskuetan ezartzen bazaitut!

        17. Eta Jeremiasek erran zioen Sedeziasi: Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Baldin jaikirik ilkhitzen bazare Babilonako erregeren aitzindarietara, zure arima biziko da, eta hiri hau ez da suz errea izanen; eta zu, eta zure etxea, salbatuak izanen zarete.

        18. Ez bazare ordean Babilonako erregeren aitzindarietara ilkhitzen, hiri hau emana izanen da Kaldearren eskuetara, eta suz erreko dute; eta zu, etzare hekien eskuei itzuriko.

        19. Eta Sedezias erregeak Jeremiasi erran zaroen: Kaldearren alderat iragan diren Juduen gatik naiz gogoan behar; ez nadien bedere emana izan hekien eskuetara, eta nitaz dosta ez ditezen.

        20. Jeremiasek berriz, ihardetsi zuen: Etzare emana izanen: adi zazu, othoi, Jaunaren hitza, nik erraten darotzudana, eta ongi helduko zaitzu, eta biziko da zure arima.

        21. Baldin ez baduzu ilkhi nahi, huna zer erakhutsi darotan Jaunak:

        22. Huna, Judako erregeren etxean gelditu diren emazteki guziak eramanak izanen dire Babilonako erregeren aitzindarietara, eta erranen dute: Tutulikatu zaituzte, eta zure kontra nausitu dire zure gizon bake-agintzaile hekiek; lohian eta ixtilean sarthu dituzte zure zangoak, eta gero zure ganik gibelerat egin dute.

        23. Eta zure emazteak, eta zure haurrak Kaldearretara eramanak izanen dire; eta zeroni etzare hekien eskuei itzuriko; bainan Babilonako erregeren eskuak harrapatuko zaitu, eta suz erreko du hiri hau.

        24. Sedeziasek erran zioen beraz Jeremiasi: Nihork ez betza jakin solas haukiek, eta etzare hilen.

        25. Aitzindariek ordean adi balezate zurekin mintzatu naizela, eta ethor baleitez zure gana, eta erran balezazute: Erraguzu zer erran diozun erregeri eta zer erran darotzun erregek; ez gorde guri, eta etzaitugu hilen;

        26. Erranen daroezu: Ene othoitzak ezarri ditut erregeren oinetan, etzezan mana bihurtua izan nindadien Jonathanen etxera, eta han hil ez nadien.

        27. Aitzindari guziak ethorri ziren beraz Jeremiasen gana, eta galdeka haritu zitzaizkon; eta Jeremias mintzatu zitzaioten erregek manatu solas guzien arabera; eta baratu ziren haren ganik; ezen etzen deusere izan aditurik.

        28. Jeremias berriz, presondegiko ezkaratzean egotu zen, Jerusaleme hartu izan zen eguneraino; eta gerthatu zen Jerusaleme hartua izan zela.

XXXIX. KAP.

        1. Sedezias, Judako erregeren bederatzigarren urthean, hamargarren hilabethean, Nabukodonosor, Babilonako errege, eta haren armada guzia ethorri ziren Jerusalemera, eta sethiatu zuten.

        2. Berriz, Sedeziasen hamekagarren urthean, laugarren hilabethean, hilabethearen bortzean, hiria idekia izan zen.

        3. Eta sarthu eta arteko athean jarri ziren Babilonako erregeren aitzindariak oro, Nereiel, Sereser, Semegarnabu, Sarsakim, Errabsares, Nereiel, Sereser, Errebmag, eta Babilonako erregeren bene aitzindari guziak.

        4. Sedezias, Judako erregek, eta gerlako gizon guziek ikhusi zituztenean, ihesari eman zuten; ilkhi ziren gabaz erregeren baratzeko bideaz, bi harrasien arteko athetik, eta jo zuten mortuko bidera.

        5. Kaldearren armada berriz, goan zitzaioten ondotik; atzeman zuten Sedezias Jerikoko mortuko zelhaian, eta harturik erakharri zioten Nabukodonosorri, Babilonako erregeri, Erreblathara, zeina Ematheko lurrean baita; eta Nabukodonosorrek eman zioen bere erabakia.

        6. Babilonako erregek Erreblathan hil zituen Sedeziasen semeak haren begien aitzinean; eta Babilonako erregek hil zituen Judako handi-mandi guziak.

        7. Sedeziasi halaber iragazi ziozkan begiak; eta burdinaz lotharazi zuen Babilonara eramana izan zadientzat.

        8. Kaldearrek erre zituzten halaber erregeren jauregia eta populuaren etxeak, eta eragotzi zuten Jerusalemgo harrasia.

        9. Nabuzardan, soldadoen buruzagiak, Babilonara eraman zituen hirian gelditu populu ondarrak, eta ihes, haren gana iragan zirenak, eta gainerako gelditu zen jende xehea.

        10. Eta populuko erromesetarik, deusere etzutenak, Judako lurrean utzi zituen Nabuzardanek, soldadoen buruzagiak; eta egun hartan eman zaroezten hekiei mahastiak eta urtegiak.

        11. Bada, Nabukodonosor, Babilonako erregek, Jeremiasez manatu zuen Nabuzardan, soldadoen buruzagia, zioelarik:

        12. Har zazu, begiak ezar zatzu haren gainean, eta ez hari egin gaizkirik den-gutiena; bainan egiozu berak nahi duen bezala.

        13. Beraz Nabuzardanek, soldadoen buruzagiak, eta Nabusezbanek, Errabsaresek, Nereielek, Sereserrek, Errebmagek eta Babilonako erregeren handi guziek

        14. Igorririk gizonak, atheratu zuten Jeremias presondegiko ezkaratzetik, eta eman zioten Godoliasi, Ahikamen seme, Saphanen arresemeari, sarraraz zezan Jeremias etxe batean, populuaren erdian egoteko.

        15. Bada, presondegiko ezkaratzean hertsia zenean oraino, Jeremiasi ilkhi zitzaioen Jaunaren hitza, zerralarik:

        16. Zoaz, eta mintza zazu Abdemelek Ethiopiarra, diozularik: Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Huna beraz non bethetzera daramatzadan ene hitzak hiri hunen gainera, gaitzetan eta ez onetan; eta egun huntan gerthaturen dire zure begien azpian.

        17. Eta egun libraturen zaitut, dio Jaunak, eta lazten zaituzten gizonen eskuetara etzare emana izanen.

        18. Bainan itzurraraziz libraturen zaitut, eta etzare ezpataren azpira eroriko; bainan segurean izanen da zure bizia, zeren ene baithan izan duzun sinheste, dio Jaunak.

XL. KAP.

        1. Jauna ganik Jeremiasi ethorri zitzaioen solasa, Erramatik libro igorria izan zen ondoan Nabuzardanez, soldadoen buruzagiaz, burdinaz lothua hartu zuenean, Jerusalemdik eta Judatik herraldatzen eta Babilonara eramaten zirenen guzien erdian.

        2. Soldadoen buruzagiak harturik beraz Jeremias, erran zioen: Lekhu hunen kontra zure Jainko Jaunak zorigaitz hau erran du.

        3. Eta erakharri, eta Jaunak erran zuen bezala egin du, zeren Jaunaren kontra egin duzuen bekhatu, eta ez duzuen entzun haren solasa; eta bethe da haren hitza zuen gainean.

        4. Orai beraz libratu zaitut eskuetan zintuen burdinetarik; eta zure gogoko balin bada enekin Babilonara ethortzea, zato, eta ezarriko ditut ene begiak zure gainean; ordean zure desgogara bada enekin Babilonara ethortzea, zaude: huna, zure aitzinean da lurra oro: zer-ere hautatuko baituzu, eta norat-ere goateko gogoa baituzu, zoaz harat.

        5. Ez ethor enekin; bainan, zaude Godoliasekin, Ahikamen seme, Saphanen arresemearekin, zeina Judako hirien buruzagi ezarri baitu Babilonako erregek; zaude beraz harekin populuaren erdian, edo zoaz goateko gogoa dukezun edozein tokitara. Soldadoetako buruzagiak eman ziozkan halaber jatekoak eta emaitzak, eta igorri zuen.

        6. Jeremias berriz, Godoliasen gana, Ahikamen semearen gana, ethorri zen Masphathera, eta lekhuaren gainean utzia izan zen populuaren erdian egotu zen.

        7. Eta bazterretan barraiatuak izan ziren armadako aitzindari guziek, berek eta beren lagunek aditu zutenean, Babilonako erregek lekhuko buruzagi egin zuela Godolias, Ahikamen semea, eta haren gomendioko utzi zituela gizon, emazteki, haur eta tokiko erromesetarik Babilonara eramanak izan etzirenak;

        8. Godoliasen gana ethorri ziren Masphathera, eta Ismahel, Nathaniasen semea, eta Johanan, eta Jonathan, Kareeren semeak, eta Sareas Thanehumethen semea, eta Ophiren semeak, zeinak Netophathiko baitziren, eta Jezonias, Maakathiren semea, berak eta beren gizonak.

        9. Eta Godoliasek, Ahikamen semeak, Saphanen arresemeak, zin egin zioten hekiei eta hekien lagunei, zioelarik: Ez izan Kaldearren zerbitzatzeko lotsa; zaudezte tokiaren gainean, zerbitza zazue Babilonako errege, eta ongi helduko zaitzue.

        10. Huna ni Masphathen nagoela Kaldearrek gure gana igortzen dituzten manuei ihardesteko: zuek aldiz, bil zatzue mahatsak, bihiak, olioa; ezar zatzue zuen untzietan, eta zaudezte daduzkatzuen zuen hirietan.

        11. Eta Moaben, eta Amonen semeetan, eta Idumean, eta toki guzietan ziren Juduek ere aditurik Babilonako erregek Judean eman zituela populu ondarrak, eta hekien gaineko buruzagi ezarri zuela Godolias, Ahikamen semea, Saphanen arresemea;

        12. Itzuli ziren, diot, Judu guziak, ihes egin zuten bazter guzietarik, eta ethorri ziren Judako lurrera Godoliasen gana Masphathera; eta bildu zuten arno eta bihi hainitz.

        13. Johanan, Kareeren semea, eta armadako aitzindari, bazterretan barraiatuak ziren guziak, Masphathera ethorri ziren beraz Godoliasen gana.

        14. Eta erran zaroten: Jakizu Baalisek, Amontarren erregek, igorri duela Ismahel, Nathaniasen semea, zure hiltzera. Eta Godoliasek, Ahikamen semeak, etzituen sinhetsi.

        15. Berriz, Johananek, Kareeren semeak Godoliasi ixilik erran zioen: Goanen naiz, eta joko dut Ismahel, Nathaniasen semea, nihork jakin gabe, beldurrezeta khen dezazun bizia, eta barraiatuak izan ditezen zure gana bilduak diren Judu guziak, eta gal ditezen Judako ondarrak.

        16. Eta Godoliasek, Ahikamen semeak ihardetsi zioen Johanani, Kareeren semeari: Berautzu holakorik egin; ezen zuk Ismahelez diozuna ez da egia.

XLI. KAP.

        1. Eta zazpigarren hilabethean, gerthatu zen Ismahel, Nathaniasen semea, Elisamaren arresemea, errege odoletikakoa, eta harekin erregerekilako handiak eta hamar gizon Masphathera ethorri zirela Godolias, Ahikamen semea gana; eta Masphathen elkharrekin jan zuten.

        2. Bada, Ismahel, Nathaniasen semea, eta harekin ziren hamar gizonak xutitu ziren, eta ezpataz jo zuten Godolias, Ahikamen semea, Saphanen arresemea, eta hil zuten Babilonako erregek lurreko buruzagi ezarri zuena.

        3. Ismahelek jo zituen halaber Godoliasekin Masphathen ziren Judu guziak, han khausitu ziren Kaldearrak eta gerlako gizonak.

        4. Berriz, Godolias hil zuenetik biharamunagoan, nihork etzakielarik oraino,

        5. Sikemdik, Silotik eta Samariatik ethorri ziren laur hogoi gizon, bizarrak moztuak, soinekoak phorroskatuak, hautsez estaliak; eta eskuan bazituzten emaitzak eta isentsua Jaunaren etxean eskaintzeko.

        6. Ismahel, Nathaniasen semea, ilkhi zitzaioten beraz aitzinera, eta bidean zihoan nigarrez; eta buruz buru egin zituenean, erran zioeten: Zatozte Godolias, Ahikamen semea gana.

        7. Haukiek hiriaren erdira heldu izan zirenean, Ismahelek, Nathaniasen semeak, eta harekin ziren hamar gizonek hil zituzten erreka baten erditik hurbil.

        8. Bada, hekien artean khausitu ziren hamar gizon Ismaheli erran ziotenak: Ez gaitzatzula hil, zeren gure lurretan baititugu ogizko, garagarrezko, oliozko eta eztizko ontasuntzeak. Eta Ismahel gelditu zen eta etzituen hil beren anaiekin.

        9. Erreka berriz, zeinetara Ismahelek arthiki baitzituen Godoliasen gatik jo zituen gizonen gorphutzak, hura zen Asa erregeak egin zuen bera, Baasa, Israelgo erregeren ariaz: Ismahel, Nathaniasen semeak hilez bethe zuen hura.

        10. Eta Ismahelek preso eraman zituen Masphathen ziren populuko ondar guziak, erregeren alabak eta Masphathen gelditu populua oro; zeinak Godoliasen, Ahikamen semearen gomendioko ezarri baitzituen Nabuzardanek, soldadoen buruzagiak. Eta Ismahelek, Nathaniasen semeak, hartu zituen eta goan zen, Amonen semeetara iragaiteko.

        11. Bada, Johananek, Kareeren semeak, eta harekin ziren soldado aitzindari guziek, aditu zuten Ismahel, Nathaniasen semeak egin gaixtakeria guzia.

        12. Eta harturik gizon guziak, goan ziren gudu ematera Ismaheli, Nathaniasen semeari; eta atzeman zuten Gabaongo ur handien aldean.

        13. Ismahelekin zen populuak ikhusi zituenean Johanan, Kareeren semea, eta harekin ziren soldado aitzindari guziak, bozkariotan sarthu zen.

        14. Eta Ismahelek Masphathen hartu populua oro itzuli zen; eta bihurturik goan zen Johanan, Kareeren semea gana.

        15. Ismahelek berriz, Nathaniasen semeak, Johananen aitzinetik ihes egin zuen zortzi gizonekin, eta Amontarretara goan zen.

        16. Johananek beraz, Kareeren semeak, eta harekin ziren soldado aitzindari guziek hartu zituzten populu ondarrak oro, Ismahel Nathaniasen semearen eskuetarik atheratu zituztenak, hunek Masphathik zaramatzalarik, hil zuen ondoan Godolias, Ahikamen semea; hartu zituzten gerlako on ziren gizonak, emaztekiak, haurrak, ebakiak, eta bihurrarazi zituzten Gabaondik.

        17. Eta goan ziren, eta bidean trikatu ziren Kamaamen, zeina Bethlehemgo ondoan baita, aitzina goateko, eta Egipton sartzeko gogoz,

        18. Kaldearren ihes; ezen hekien beldur ziren, Ismahelek, Nathaniasen semeak, hil zuelakoz Godolias, Ahikamen semea, Babilonako erregek Judako lurrean buruzagi ezarri zuena.

XLII. KAP.

        1. Eta soldado aitzindari guziak, eta Johanan Kareeren semea, eta Jezonias, Osaiasen semea, eta gainerako jende xehea, ttipi-handiak, hurbildu ziren,

        2. Eta erran zioten Jeremias profetari: Gure othoitza zure aitzinera eror bedi: zure Jainko Jaunari guretzat othoitz egiozu, ondar haukientzat guzientzat; ezen hainitzetarik guti gare gelditu, zure begiek ikhusten gaituzten bezala;

        3. Zure Jainko Jaunak ezagutaraz diazagun zer bidez ibili behar garen, eta zer egin behar dugun.

        4. Aldiz, Jeremias profetak ihardetsi zioten: Aditu dut; huna non zuen Jainko Jaunari othoitz egiten diodan zuen erranaren arabera; edozein gauza ihardets diazadan, erranen darotzuet, eta ez darotzuet deusere gordeko.

        5. Eta Jeremiasi erran zioten: Gure artean Jauna izan bedi egiaren eta zintasunaren lekhuko, zure Jainko Jaunak zure arartekoz igorriko darokun nolanahiko hitzaren arabera ez badugu egiten.

        6. Izan dadien ona, izan dadien txarra, ethordun izanen gare igortzen zaitugun gure Jainko Jaunaren hitzari; ongi hel dakigun, gure Jainko Jaunaren hitza entzunik.

        7. Bada, hamar egun bethe zirenean, Jaunaren hitza ilkhi zitzaioen Jeremiasi.

        8. Eta Jeremiasek deithu zituen Johanan, Kareeren semea, eta harekin ziren soldado aitzindariak, eta ttipi eta handi, populu guzia.

        9. Eta erran zaroeten: Hau dio Israelgo Jainko Jaunak, zeinaren gana igorri bainauzu, haren oinetan zuen othoitzen ezartzera:

        10. Baldin soseguz gelditzen bazarete lur huntan, altxaturen zaituztet, eta ez eragotziko; landaturen zaituztet, eta ez errotik atherako; ezen jadanik egin darotzuedan gaizkiaz jabaldua naiz.

        11. Ez izan beldur zuek ikharan ezartzen zaituzten Babilonako erregeren begithartearentzat; ez izan haren lotsa, dio Jaunak; zeren zuekin bainaiz, zuen salbatzeko; eta haren eskuetarik atheratuko zaituztet.

        12. Ene urrikalmendua ixuriko dut zuen gainera; urrikalduko natzaitzue, eta lur huntan egonaraziko zaituztet.

        13. Erran balin bazinezate ordean: Ez gure lur huntan egonen, ez dugu entzunen gure Jainko Jaunaren hitza,

        14. Diozuelarik: Ez holakorik, bainan Egiptoko lurrera eginen dugu; han ez dugu gerlarik ikhusiko, ez turuta durrundarrik adituko, ez-eta goseterik jasanen; eta han egonen gare:

        15. Aria hortaz, adi zazue orai Jaunaren hitza, Judako ondarrak: Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Baldin itzultzen baduzue zuen begithartea Egiptoan sartzeko, eta sartzen bazarete, han egoteko;

        16. Zuek izitzen zaituzteten ezpatak, han, Egiptoko lurrean atzemanen zaituztete; eta gosetea, zeinaren grina baituzue, Egipton lothuko zaitzue, eta han hilen zarete.

        17. Eta beren begitharteak itzuliko dituzten guziak Egiptoan sartzeko, han egoteko gogoz, hilen dira ezpatatik, gosete eta izurritetik; hekietarik bat ez da geldituko, ez-eta nik hekien gainera erakharriren dudan gaitzari itzuriko.

        18. Alabainan hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Nola ene hasarrea eta gaitzidura biztu baitira Jerusalemdarren kontra, orobat biztuko da ene gaitzidura zuen kontra, Egipton sarthu zaitezketenean, eta izanen zarete burhoztagarri eta lotsagarri, madarizionetan eta laidotan; eta ez duzue gehiago ikhusiren lur hau.

        19. Huna Jaunaren hitza zuen gainean, Judako ondarrak: Egiptorat ez sar; jakizue ongi, egun lekhukotasun egin darotzuedala,

        20. Zuen buruak ditutzuela enganatu; ezen bidali nauzue gure Jainko Jauna gana diozuelarik: Guretzat othoitz egiozu gure Jainko Jaunari, eta edozein gauza erran dezazun gure Jainko Jaunak, hala-hala erraguzu guzia, eta eginen dugu.

        21. Eta erran darotzuet egun, eta ez duzue entzun zuen Jainko Jaunaren mintzoa, zuen gana igorri nauen gauza guzien gainean.

        22. Orai beraz jakinen duzue ongi, ezpatatik, gosete eta izurritik hilen zaretela, egoteko gogoz sarthu nahi izan duzuen tokian.

XLIII. KAP.

        1. Bada, hau gerthatu zen, Jeremiasek akhabatu zituenean Jainko Jaunaren solas guziak, zeinen ariaz hekien gana bidali baitzuen hekien Jainko Jaunak:

        2. Azarias, Osaiasen semeak, eta Johanan Kareeren semeak, eta gizon hantustedun guziek erran zuten, Jeremiasi mintzatuz: Gezurra diok; ez hau gure Jainko Jaunak bidali erratera: Egipton ez sar han egoteko gogoz.

        3. Bainan Barukek, Neriasen semek, herabilka gure kontra, gu Kaldearren eskuetara arthiki beharrez, hil gaitzaten, eta gu Babilonara desherriarazi nahiz.

        4. Eta Johananek, Kareeren semeak, eta soldado aitzindari guziek, eta populu guziak etzuten entzun Jaunaren hitza, Judako lurrean egoteko.

        5. Bainan Johananek, Kareeren semeak, eta soldado aitzindariek harturik Judako ondar guziak, jendaia guzietarik, zeinetan barraiatuak baitziren, itzuli zirenak, Judako lurrean egoteko;

        6. Gizonak, emaztekiak, haurrak, erregeren alabak, eta Nabuzardanek soldadoen buruzagiak Godoliasekin, Ahikamen seme Saphanen arresemearekin, utzi zituenak, eta Jeremias profeta, eta Baruk Neriasen semea;

        7. Sarthu ziren Egiptoko lurrean, ez baitziren Jaunaren hitzari ethordun izatu; eta heldu izan ziren Taphniseraino.

        8. Eta Taphnisen Jeremiasi ilkhi zitzaioen Jaunaren hitza, zerralarik:

        9. Eskuan har zatzu harri handi batzu eta gorde zatzu adrailuzko harrasiaren azpian den bobedan, Faraonen jauregiko athean, Taphnisen, Judu-gizonek ikhusten dutelarik;

        10. Eta erranen daroezu: Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Huna non hartuko dudan Nabukodonosor, Babilonako errege, ene zerbitzaria; eta igorriko dut; eta gorde ditudan harri horien gainean ezarriko dut haren tronua, eta harek harri horien gainean ezarriko du bere jarlekhua.

        11. Eta ethorririk joko du Egiptoko lurra; hiltzeko direnak hilez, gathibu eramatekoak gathibu eramanez, ezpatarentzatekoak ezpatan iraganez.

        12. Sua biztuko du Egiptoko jainkoen tenploetan, eta erreko ditu, eta jainkoak eramanen ditu gathibu; eta Egiptoko lurra erabiliko du, artzainak bere kapa soinean bezala; eta bakean ilkhiko da hemendik.

        13. Eta xehakatuko ditu iguzkiaren tenploko jainkomolde Egiptoko lurrean direnak; eta Egiptoko jainkoen tenploak suz erreko ditu.

XLIV. KAP.

        1. Jeremiasek egin solasa Egiptoko lurrean egoten ziren Judu guziei; Magdalon, Taphnisen, Menphisen eta Phaturesgo lurrean zaudezenei, zerralarik:

        2. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Ikhusten duzue zuek Jerusalemeren gainera eta Judako hiri guzien gainera jautsarazi dudan zorigaitz hau guzia; eta hara egun non dauden mortu, eta egoiliar bat ez da hekietan;

        3. Egin duten tzarkeriaren ariaz, ni hasarrearazteko, eta ez hekiek, ez zuek, ez zuen arbasoek ezagutzen etzintuzten jainko arrotzei sakrifikatzeko eta hekien adoratzeko.

        4. Eta zuen gana bidali ditut profeta ene zerbitzari guziak, gauaz jaikiz, igorriz, eta erranez: Hastio dudan horrelako izigarrikeriarik ez egin.

        5. Eta ez dute entzun, ez dute beharria makhurtu, beren gaizkietarik bihurtzeko, eta jainko arrotzei ez sakrifikatzeko.

        6. Eta biztu dira ene gaitzidura eta ene irakidura; eta gartu dira Judako hirietan eta Jerusalemeko karriketan; eta haukiek bihurtu dira mortu eta desmasietara, egun ageri den bezala.

        7. Eta orai dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Zertako egiten duzue gaizki handi hau zuen buruen kontra, xahuarazteko Judaren erditik zuetarikako gizon, emazteki, haur eta bulharrean dena, eta zuetarik ez dadien geldi ondar bat ere;

        8. Tarritatzen nauzuelarik zuen eskuetako eginkariez, jainko arrotzei sakrifikatuz Egiptoko lurrean, zeintara sarthu baitzarete hemen egoteko, eta galtzeko, eta lurreko jendaia guzien madarikagarri eta laidakizun izateko?

        9. Ahantzi othe ditutzue zuen arbasoen gaizkiak, eta Judako erregeen gaizkiak, eta hekien emazteen gaizkiak; eta zeronen gaizkiak, eta zuen emazteen gaizkiak, Judako lurrean eta Jerusalemeko eremuetan eginak?

        10. Egun huntaraino nihor ez da garbiturik; eta ez dire beldurtu, eta ez dire ibili Jaunaren legean, eta zuen aitzinean eta zuen arbasoen aitzinean eman ditudan ene manamenduetan.

        11. Hargatik hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Huna non zuetara itzuliko dudana ene begithartea aldegaitzez, eta xahutuko dut Juda guzia.

        12. Eta hartuko ditut Judako ondarrak, beren begitharteak itzuli dituztenak Egiptoko lurrean sartzeko eta han egoteko, eta oro Egiptoko lurrean xahutuak izanen dire; ezpataren eta gosetearen azpian eroriko dire, eta ttipienetik handieneraino xahutuak; ezpatatik eta gosetetik hilen dire, eta izanen dire burhotan, eta sendagailetan, eta madarizionetan, eta laidotan.

        13. Eta Egiptoarren ikhustera goanen naiz, Jerusalemeren ikhusten izatu naizen bezala, ezpataz, gosete eta izurriteaz.

        14. Eta Egiptoko lurrera egotera dihoazinetarik nihor ez da itzuriko, eta Judu-ondarretarik bat ez da geldituko, ez-eta itzuliko Judako lurrera, zeinaren alderat altxatzen baitire hekien arimak, han egoteko irritsez: ez da itzuliko ihes egiten duena baizik.

        15. Bada, gizonek, zeinek baitzakiten hekien emazteek sakrifikatzen zutela jainko arrotzei, eta emazteki guziek, zeinetarik han moltzo handi bat baitzen, eta Phaturesen Egiptoko lurrean egoten zirenen populuak, orok ihardetsi zaroten Jeremias, ziotelarik:

        16. Ez dugu zure ganik entzunen Jaunaren izenean erasi darokuzun solasa;

        17. Bainan betheko dugu gure ahotik ilkhiko den hitza, zeruko erreginari sakrifizioen eta libazioneen egiteko, guk eta gure aitek, gure erregeek eta buruzagiek Judako hirietan eta Jerusalemeko plazetan egin izan dugun bezala; eta orduan asetzen ginen ogiz, eta oro ongi heltzen zitaizkigun, eta ez ginduen ikhusi zorigaitza.

        18. Aldiz gelditu garen ordutik sakrifizioen eta libazioneen egitetik zeruko erreginari, orotaz eskasia dugu; ezpatak eta goseak xahutzen hari gaitu.

        19. Eta baldin sakrifizioak eta libazioneak zeruko erreginari eskaintzen badiozkagu, gure senharren nahia gabe egiten othe ditugu ophilak haren ohoratzeko, eta libazioneak hari eskaintzeko?

        20. Eta Jeremiasek ihardetsi zioen populu guziari, gizonen kontra, eta emaztekien kontra, eta populu guziaren kontra, zeinek solas hori ihardetsi baitzioten, zerralarik:

        21. Judako hirietan eta Jerusalemeko plazetan, zuek, eta zuen aitek, zuen errege eta buruzagiek, eta lurreko populuak eskaini sakrifizioez ez othe da orhoitu Jauna, eta ez othe zaizkio bihotzaren gainera igan?

        22. Eta Jaunak etzezakeen gehiago iharduk zuen lehien tzartasuna gatik, eta egiten zintuzten hatsgarrikerien gatik; eta zuen lurra arthikia izan da desmasietara, guzien lazgarri eta madarikagarri, holetan non ez baita han nihor egoten, egun huntan den bezala.

        23. Zeren jainkomoldeei duzuen sakrifikatu, Jaunaren kontra bekhatu egin; Jaunaren mintzoa ez entzun, eta etzareten haren lege, manamendu eta erabakietan ibili; horien gatik gerthatu zaizkitzue ondiko haukiek, egun huntan den bezala.

        24. Bada, Jeremiasek erran zioten populu guziari eta emazteki guziei: Adi zazue Jaunaren hitza, Judatik Egiptoko lurrean zareten guziek:

        25. Hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Zuek eta zuen emazteak mintzatu zarete zuen ahoz, eta zuen eskuz obratu ditutzue zuen hitzak, zinerratelarik: Zeruko erreginari sakriskatzeko eta libazioneen eskaintzeko egin ditugun botuak bethe detzagun. Bethe ditutzue zuen botuak, eta obraz ditutzue obratu.

        26. Horren gatik adi zazue Jaunaren hitza, Judatik Egiptoko lurrean zareten guziek: Huna non zin egin dudan nik ene izen handiaz, dio Jaunak, Egiptoko lur guzian ene izena ez dela gehiago deithua izanen zein-nahi gizon Juduren ahotik, erranez: Bizi bedi Jainko Jauna!

        27. Huna non hekien gainera atzarria egonen naizen ni gaizkiko eta ez oneko; eta Egiptoko lurrean diren Judu-gizonak oro xahutuak izanen dire ezpataz eta goseteaz, arras xahu ditezen arteo.

        28. Eta ezpatari itzuriko diren gizon bakharrak, Egiptoko lurretik bihurturen dire Judako lurrera; eta Egiptoko lurrera, han egoteko gogoz sarthu diren Judako ondar guziek jakinen dute noren hitza den betheko, ala enea, ala hekiena.

        29. Eta hau izanen duzue ezagutkari, dio Jaunak, zuen gainean ikharturen naizela toki huntan, jakin dezazuen ene hitzak egiazki betheko direla zuen zorigaitzetan.

        30. Hau dio Jaunak: Huna non arthikiko dudan Faraon Efree, Egiptoko errege bere etsaien eskuetara, eta haren biziaren ondoan dabiltzanen eskura; Sedezias, Judako errege, arthiki dudan bezala bere etsai Nabukodonosor, Babilonako erregeren eskura, zeinak bilhatzen baitzuen haren bizia.

XLV. KAP.

        1. Baruki, Neriasen semeari, Jeremias profetak erran zioen hitza, Jeremiasen ahotik solas horiek liburu batean iskribatu zituenean, Judako errege Joakin, Josiasen semearen laugarren urthean. Jeremiasek erran zioen:

        2. Israelgo Jainko Jaunak hau derrazu, Baruk:

        3. Erran duzu: Ene dohakabea! Zeren Jaunak oinhazea berhatu baitu ene oinhazearen gainera; ethendu naiz auhenez, eta phausua ez dut aurkhitu.

        4. Hau dio Jaunak: Hunela erranen diozu: Huna non altxatu ditudanen eragoztera nohan; landatu ditudanen, errotik atheratzera, eta lur hunen guziaren xahutzera.

        5. Eta zu, gauza handiketa zabiltza zuretzat? Ez bilha; ezen huna non gaitza erakarriren dudan nik haragidun ororen gainera, dio Jaunak; eta zuri begiraturen darotzut bizia, goanen zaren toki guzietan.

XLVI. KAP.

        1. Zer solas iduki zaroen Jaunak Jeremias profetari jendaien kontra,

        2. Egiptoaren gainean, Faraon Nekao Egiptoko erregeren armadaren kontra, Nekao baitzen Ufratako ur-hegian, Karkamisen, eta Nabukodonosorrek, Babilonako erregek jo baitzuen, Judako errege, Joakin, Josiasen semearen laugarren urthean:

        3. Xuxent zatzue harmak eta erredolak, eta abia zaitezte gerlara.

        4. Zaldizkoak, uztar zatzue zaldiak, eta igan zaitezte; jauntzatzue kaskak, dirdiraraz lantzak, soinera gerruntzeak.

        5. Bainan zer! Ikhusten ditut ikharatuak, eta gibelaz itzultzean, hekietarik hazkarrenak hilak; herresakan ihes egin dute eta ez dute gibelerat begiratu; alde orotarik izialdura, dio Jaunak.

        6. Zalhuak ez beza ihesari jo, eta hazkarrak ez beza izan itzurtzeko usterik; ipharraldean, Ufratako ur-hegian izan dire garhaituak eta jo dute lurra.

        7. Zein da, ibaia bezala eta ibaietako turrustak hantzen diren bezala, igaiten den hori?

        8. Egiptoa igaiten da ibaia iduri; ibaiek bezala daramazki bere uhinak, eta erraten du: Iganez estaliren dut lurra, galduko ditut hiria eta hiritarrak.

        9. Igan zaitezte zaldietara, jauz orga-lasterretara; aitzina, hazkarrak, Ethiopiarrak, Libiar erredoladunak, eta Lidiar, gezi hartzen eta arthikitzen dakizuenak.

        10. Egun hau ordean armadetako Jainko Jaunaren eguna da, asperkundeko eguna, bere etsaietarik asperkunde hartzekoa; ezpatak iretsiko ditu, aseko eta hordituko da hekien odolez; ezen armadetako Jainko Jaunaren bitima ipharraldeko lurrean da, Ufratako ur-hegian.

        11. Galaadera igan hadi eta har zan baltsamua, Egiptoar neskatxa gaztea; alferretan erabiliren ditun asko sendakari; sendatzerik hiretzat ez dun.

        12. Jendaiek entzun dine hire laidoa, eta hire orrobiek bethe dine lurra; zeren hazkarrak hazkarrari jazarri baitio eta biek batean jo baitute lurra.

        13. Jaunak Jeremias profetari erran solasa, noletan Nabukodonosor, Babilonako errege, ethortzekoa zen eta jo behar zuen Egiptoko lurra.

        14. Eremozue Egiptoari berria, adiaraz zazue Magdalon, eta entzunaraz Menphisen eta Faphnisen eta errazue: Ilkhi hadi eta buruz jar, zeren ezpatak iretsi baititu hire inguruan oro.

        15. Zergatik usteldu da hire hazkarra? ezin ihardetsi du, Jaunak eragotzi baitu.

        16. Murruka eragotzi ditu; gizona erori da bere lagunaren aldean, eta erran dute: Jaiki, eta bihur gaitezen gure herritarretara, gure sort-lekhura, usoaren ezpataren aitzinetik.

        17. Izen hau emozue Faraoni, Egiptoko erregeri: Denborak-asaldu.

        18. Ala ni! (Dio erregek, armadetako Jauna baita haren izena), Nabukodonosor ethorriren dela Thabor iduri mendien artean, Karmel itsasoaren aitzinean bezala.

        19. Egiptoan hagoen neskatxa, xuxent zatzin herraldatzeko puskak; ezen Menphis mortu eginen dun, utzia eta ezin-egonezko toki bat bilhakaturen dun.

        20. Egiptoak iduri du miga propi, lerdena; akhulatzailea ipharretik ethorriren zaio.

        21. Haren sarizaleak ere, haren erdian zatzanak, aratxe gizenduak bezala bilhakatu dira; batean ihes egin dute; buru ezin egin dute; zeren ethorri baita hekien hiltzeko, hekien ikharpeneko eguna.

        22. Etsaien oihuak durrundatzen du hala-nola kobrezko turutak; ezen harmetan laster eginen dute, eta haizkorekin ethorriko dira, egur-ephaileak iduri.

        23. Ezin-khondatuzkoak dire, dio Jaunak; ebakiren dute haren oihana; xartalak bezala dire berhatu, eta nihork ez derrake zenbat diren.

        24. Ahalkez urthua da Egiptoko alaba, eta ipharreko populuaren eskuetara arthikia da.

        25. Armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak erran du: Nik ikharturen ditut Alexandriako biahorea, eta Faraon, eta Egiptoa, eta haren jainkoak, eta haren erregeak, Faraon eta haren gainean sinheste dadukatenak.

        26. Eta arthikiren ditut hekien bizien ondotik dabiltzanen eskuetara, Babilonako errege Nabukodonosorren eta haren zerbitzarien eskuetara; eta gero Egiptoa egoiliarrez betheko da beihalako egunetan bezala, dio Jaunak.

        27. Eta zu, Jakob, ene zerbitzaria, ez izi; eta zu, Israel, ez lotsa; ezen huna non atheratuko zaitudan urrungo tokitarik, eta erakharriren ditudan zure umeak beren gathibutasuneko lurretik; eta Jakob itzuliko da, eta phausatuko, eta onduz goanen da; eta nihor ez da izanen hura izituko duenik.

        28. Eta zu, Jakob, ene zerbitzaria, ez izi, dio Jaunak; zeren zurekin bainaiz ni, zeren nik xahutuko baititut populu guziak, zeinetara iraizi baitzaitut: zu aldiz, etzaitut xahutuko, bainan zuzenki azurriaturen zaitut, eta garbi bazine bezala guphidetsi gabe.

XLVII. KAP.

        1. Jaunak zer solas iduki zioen Jeremias profetari Palestindarren kontra, Faraonek Gaza hartu aitzinean:

        2. Hau dio Jaunak: Huna non ipharretik igaiten diren urak, eta orotara hedatzen diren uharrak bezala izanen dire, eta estaliren dituzte lurra eta haren zabaltasuna, hiria eta hiritarrak. Gizonek oihu eginen dute; orrobiaka egonen dire lurrean daudezenak oro;

        3. Harmen eta etsaiaren gerlarien harramantz ozenaren ariaz, haren orga-lasterren ariaz, haren arroden elemeniaren ariaz. Aitek beren haurrei ez diote begiratu, besoak ethenduak izanez,

        4. Ethorri baita eguna, zeintan larrutuak izanen baitira Filistindar guziak, eta xahutuak Tir eta Sidon, beren laguntza ondar guziekin; ezen Jaunak xahutu ditu Palestindarrak eta Kapadoziako irlako ondarrak.

        5. Gaza khartzoildu, Askalon eta haren haraneko ondarrak ixildu dire. Noiz arteo hariko haiz hire buruaren sarraskitzen?

        6. Oi Jaunaren marrauza, noiz arteo etzare geldituren? Bihur zaite zure maginara; hotz eta geldi zaite.

        7. Nola dagoke geldirik, Jaunak manatu duenaz geroztik Askalonen kontra, eta haren aurkhirtza itsas-bazterrekoen kontra, eta han eman dioenaz geroztik bere lana?

XLVIII. KAP.

        1. Moabi hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Zorigaitz Naboren gainean, zeren larrutua eta ahalketara arthikia baita! Hartua da Kariathaim; ahalketan da hiri hazkarra, eta ikharatu da.

        2. Hefebonez ez da gehiago Moaben kherik izanen. Etsaiek asmu egin dute haren gaitzetan: Zatozte, zioten, xahu dezagun populuen erditik. Ixilik beharko zare beraz gelditu, eta ezpata jarraikiren zaitzu ondotik.

        3. Deihadar-otsak Oronaimdik: xahutze eta hiltzeketa handiak!

        4. Herrautsia da Moab; marraska egiten irakhats diozozuete haren haurrei;

        5. Ezen Luitheko patarra gora, nigarrez eta marraskaz igan da, zeren etsaiek Oronaimgo jaustean aditu baitituzte xahupeneko orrobiak.

        6. Ihes! Salba zuen biziak! Tamariskak mortuan bezala izanen zarete.

        7. Zeren zure sinhestea duzun iduki zure hazkargailu eta aberastasunetan, zu ere hartua izanen zare; eta Kamos goanen da atze-herrira; eta batean haren aphezak eta aitzindariak.

        8. Eta harrapakaria hiri orotara da ethorriren, eta hiri bat bakharra ez da itzuriren; eta haranak galduko eta zelhaiak xahutuko dire; ezen Jaunak erran du.

        9. Loreak emotzue Moabi, lorez estalirik goan dadien; eta haren hiriak mortu eta nihor ezin-egonezkoak izanen dire.

        10. Madarikatua, Jaunaren lana zimarkhuka daramana! Madarikatua, bere ezpata odoletik gibelatzen duena

        11. Gaztedanik gori izan da Moab, eta bere laparen gainean phausatu da; ez da untzi batetik bertzera aldaratua izan, eta ez da goan gathibu; hargatik gelditu zaio bere gozoa, eta etzaio aldatu bere usaina.

        12. Aria hortaz, huna non dathortzen egunak, dio Jaunak; eta igorriko diozkat gorgoila xuxentzaileak eta antolatzaileak; eta lurrerat arthikiko dute, eta hustuko dituzte haren untziak, eta gorgoilak xehakatuko.

        13. Eta Kamosek ahalkea emanen dio Moabi, hala-nola Israelgo etxeari eman izan baitio Bethelek, zeintan baitzuen bere sinhestea.

        14. Nolaz diozue: Hazkarrak gare eta gudukatzeko gizon sendoak?

        15. Moab xahutua, eta haren hiriak erreak, eta haren gizon-gazte hautak heriotzearen azpira jautsiak dire, dio erregek, armadetako Jauna deitzen denak.

        16. Heldu da, hurbil da Moaben xahupena; laster handitan dathor haren desmasia.

        17. Gozakari emozue, haren ingurutan zareten guziek; eta haren izena dakizuen guziek errazue: Nola haute da horren zigor hazkarra, horren makhila lelo handikoa?

        18. Jauts hadi hire ospetik, eta egarrian jar hadi, Dibongo alabaren egoitza; ezen Moaben xahutzailea igaiten hari dun hire gana eta urratuko ditu hire hazkargailuak.

        19. Aroertarra, jar hadi bidean eta begira zak; ihes dihoanari galdegiok eta itzurtzen denari errok: Zer gerthatu da?

        20. Ahalkearen azpian da Moab, zeren garhaitua izan baita: egizue orrobia eta heiagora; Arnongo bazterretan heda zazue berria, xahutua dela Moab.

        21. Erabakia jautsi da lur zelhaierat Helonen, Jafaren eta Mephaathen gainera;

        22. Dibonen, Naboren eta Deblathaimgo etxearen gainera;

        23. Kariathaimen, Bethgamulen eta Bethmaonen gainera;

        24. Kariothen, Bofraren eta Moaben lurreko hiri, urrungo edo hurbileko guzien gainera.

        25. Hautsia izan da Moaben adarra, eta trenkatua haren besoa, dio Jaunak.

        26. Hordiaraz zazue hura, zeren Jaunaren kontra jaiki den; eta Moabek zainhartaturen du eskua bere goiti eginaren gainean, eta bere guzien irrigarri izanen da.

        27. Ezen hire irrigarri erabili duk Israel, ohoinen artean atzeman bahu bezala; eta haren kontra atheratu ditukan elheen ariaz, gathibu izanen haiz eramana.

        28. Utzatzue hiriak; harkadiak izan betzatzue egoitza, Moabitarrak; eta izan zaitezte usoa iduri, zeinak bere ohantzea egiten baitu zilho goretako ahoan.

        29. Adituak gare Moaben hanpuruskeria; hainitz da hanpurutsu; ezagutzen ditugu haren burgoitasuna eta bihotzeko ausartzia, hanpurustasun eta harrokeriak.

        30. Nik badakizkit haren kheak, dio Jaunak; eta haren indarra ez dela hekien araberakoa, eta haren ahala xit-tzen zuten gauzak egin beharrez erabili dituela asko borroka.

        31. Hargatik auhendatuko naiz Moaben gainean, oihuz egonen natzaiote Moab guziari, adrailuzko harrasietako gizon deithoretan daudezenei.

        32. Sabamako mahastia, deithoratuko zaitut, Jazer deithoratu dudan bezala; zure gandoek iragan dute itsasoa; Jazerreko itsasoraino heldu izan dire; ohoina jauzi da zure uzta eta mahatsen gainera.

        33. Jauzi, bozkarioak khenduak dire Karmeldik eta Moaben lurretik, eta lakoetarik geldiarazi dut arnoa; mahats-lehertzaileak ez du kantatuko ohiko kantua.

        34. Hefebondik deihadarra aditu da Elealera eta Jafaraino; beren marraska entzunarazi dute Segordik Oronaimera, hirur urthetako migak bezala; Nemrimgo urak ere tzartuko dire.

        35. Eta Moabetik, dio Jaunak, khenduko ditut lekhu goretan eskaintzen duena, eta bere jainkoei sakrifikatzen hari dena.

        36. Horren gatik ene bihotza kuintaz egonen da Moaben gainean, xirola bat iduri; ene bihotzak xirolaren ots minak emanen ditu adrailuzko harrasiko gizonen gainera: zeren egin duten ahal zuten baino gehiago, hargatik dire galdu.

        37. Izanen dire buru guziak khartzoil, bizar guziak murritz, esku guzietan lokharriak, bizkar orotan zurdatzak.

        38. Moaben hegaztegi guzietan eta haren karriketan ez da deithorerik baizik, zeren deusetako ez den untzi bat bezala phorroskatu baitut Moab, dio Jaunak.

        39. Nola izan da garhaitua Moaben hiria, eta orrobiaka dire egotu? Moabek nola du burua aphaldu, eta ahalketan da gelditu? eta Moab izanen da irrigarri eta ikhusgarri guzientzat bere inguruan.

        40. Hau dio Jaunak: Etsaia, arranoa iduri, hegaldaturen da, eta bere hegalak Moaben gainera hedaturen ditu.

        41. Karioth hartua da, hartuak dire haren hazkargailuak; eta egun hartan Moabeko hazkarren bihotza izanen da erditzen hari den emaztekiaren bihotza iduri.

        42. Eta Moab ez da gehiago izanen populu bat, zeren Jaunaren kontra den handitu.

        43. Ikhara, zilhoa eta artea daude hire gainean, oi Moabitarra, dio Jaunak.

        44. Beldurrak ihes igorriko duena, zilhora da eroriko; eta zilhotik ilkhiko dena, artean izanen da atzemana; ezen Moaben gainera erakharriko dut haren ikharpeneko urthea, dio Jaunak.

        45. Artetik ihes zihoazenak, Hefebonen itzalean dire baratu; bainan sua da ilkhi Hefebondik, eta garra Sehonen erditik; eta iretsi ditu Moaben zathi bat eta haren ume harramantz egileetarik lehenbizikoak.

        46. Zorigaitz hiri, Moab! Galdua haiz, Kamosen populua; ezen hire seme-alabak gathibu dituk eramanak.

        47. Eta azken egunetan, dio Jaunak, bihurraraziren ditut horren gathibuak. Hunaraino dire Moaben gainera erabakiak.

XLIX. KAP.

        1. Amonen semeentzat. Hau dio Jaunak: Israelek ez othe du haurrik? ez othe du ondorerik? Zergatik beraz Melkom jabetu da Gadez, ondorego batez bezala, eta jarri da haren populua Gaden hirietan?

        2. Aria hortaz, dio Jaunak, ethorriko dire egunak, eta Amonen semeen Errabathen gainera adiaraziko dut guduetako harramantza, eta tarrapata hartan urratua izanen da, eta haren alabak suan erreak izanen dire, eta Israel nausituko da oraiko bere nausiei, dio Jaunak.

        3. Hefebon, egizan orrobia, zeren Hai xahutua baita; Errabatheko alabak, egizue marraska, jauntzatzue zurdatzak, deithora zaitezte, zoazte inguruka berroak gaindi; zeren Melkom gathibu izanen baita eramana, eta harekin batean haren aphez eta buruzagiak.

        4. Zertako hindabilan handirik hire haranetan? Urthu dun hire harana, neskatxa minbera, hire aberastasunetan fida hintzena, erraten huelarik: Nor niri hurbil?

        5. Huna non izialdura jautsaraziren dudan hire gainera, hire inguruan dioen guzien ganik, dio armadetako Jainko Jaunak; eta bat bertzearen ganik oro barraiatuak izanen zarete, eta ez da izanen ihesliarren bilarazteko nihor.

        6. Eta horien ondoan, gibelerat itzularaziren ditut Amonen umeetarikako gathibuak, dio Jaunak.

        7. Idumearentzat. Hau dio armadetako Jaunak: Zuhurtziarik Themanen ez othe da gehiago? Kontseilua galdu da hango semeetarik, alfer bilhakatu da hekien zuhurtzia.

        8. Ihes, Dedandarrak! Itzul gibelaz, eta lezera jauts zaitezte; ezen Esauren gainera erakharri ditut haren galpena, haren ikhartzeko eguna.

        9. Mahats-ebasleak ethorri balire hire gainera, ez othe lezakete utz zenbait molkho? Ohoinak ethorri balire gabaz, beren doia eraman zuketen.

        10. Nik ordean agerian ezarri dut Esau; gordeak zituenak agertu ditut, eta ezin itzaliren ditu; larrutuak dire haren umeak, haren anaiak eta hauzoak, eta bera ez da gehiago izanen.

        11. Utzatzik hire umezurtzak, nik biziaraziko ditut; eta hire alhargunek ene baithan izanen dute beren pheskiza.

        12. Ezen hau dio Jaunak: Huna non uhertasuneko untzitik edatera juiatuak etzirenek, hartarik edanen duten nasai; eta hi, garbi bahintz bezala, utzia izanen othe haiz? ez haiz hobengabea bezala geldituko, bainan edanen dun hazkarki;

        13. Ezen ene buruaz zin egin dut, dio Jaunak, Bofra mortu eta eremu izanen dela, laidotan eta madarizionetan; eta behin-bethiko mortu izanen dire hango hiri guziak.

        14. Aditu dut Jauna mintzatzen, eta jendaiei igorria izan zaiote bidalkin bat erratera: Bil zaitezte, eta zatozte haren kontra, eta goazen gudura.

        15. Ezen huna non ttipi egin hautan jendaien artean eta nardagarri gizonen erdian.

        16. Hire burgoikeria eta hanpurustasunak zoratu haute, har-zilhoetan hagoena, eta eginahalak badabilzkak munho gainaren ardiesteko; altxa baheza ere arranoak bezala hire ohantzea, khen nezakek handik, dio Jaunak.

        17. Eta mortu izanen da Idumea; hartan gaindi iraganen direnak harrituko dire, eta xixtu eginen dute haren zauriez.

        18. Eragotzia izanen da Sodoma, Gomorha eta hekien inguruko hiriak bezala, dio Jaunak; ez du gizonak han eginen bere egoitza, eta ez da gizasemerik han egonen denik.

        19. Huna non etsaia izanen den lehoina iduri, Jordane-muthiritik lekhu eder eta hazkarraren kontra; ezen batbatean jauzaraziko dut haren gainera; eta zein da gerlari hauta buruz igorriko diodana? Ezik zein da ene idurikorik? eta nork jasanen du ene oldarra? eta zein da ene begitharteari ihardetsiko dioen artzain hura?

        20. Aria hortaz adi zatzue Jaunak Edomen kontra atheratu duen asmua, eta Themandarren kontra egin dituen gogoetak: Ala! Osteko xumeenek ihes igorriko, eta xahuko dituztela berak eta beren egoitzak.

        21. Hekien eragozpeneko harrabotsak ikharatu du lurra, hekien orroak entzun dire itsaso Gorrian.

        22. Huna non etsaia igaitera dohan arranoa iduri, hegaldatuko da eta bere hegalak Bofraren gainean hedatuko ditu; eta egun hartan Idumeako hazkarren bihotza izanen da erditzen hari den emaztekiarena iduri.

        23. Damasentzat. Asaldutan dira Emath eta Arphad, zeren berri gaixto bat aditu baitute: itsasoan, nahasiak dire, grinaren ariaz ezin izan dute phausurik.

        24. Damas erkhitu da, ihesari jo du, ikhara lothu zaio; hesturak eta oinhazeek dadukate erdi-minetan dena bezala.

        25. Nola utzi dute hiri ederresgarri, hiri bozkariozkoa?

        26. Hango gizon-gazteak eroriko dire hango plazetan, eta gudutako gizon guziak ixilduko dire egun hartan, dio armadetako Jaunak:

        27. Eta Damasko harrasiari su emanen diot eta Benadadeko harrasiak iretsiko ditu.

        28. Zedarrentzat eta Asorgo erresumentzat, zeinak jo baititu Nabukodonosorrek, Babilonako erregek. Hau dio Jaunak: Jaiki eta igan zaitezte Zedarrera, eta larru zatzue iguzki-aldeko umeak.

        29. Harturen diozkate beren olhak eta arthaldeak; eramanen dituzte berentzat hekien larru-olhak, eta puska guziak, eta kameluak, eta inguruan hekien gainera deithuko dute izialdura.

        30. Ihes! Laster egizue, lezeetan gorde zaitezte, Asortarrak, dio Jaunak; ezen Nabukodonosorrek, Babilonako erregek, zuen kontra asmu egin du, zuen kontrako xedeak burutan hartuak ditu.

        31. Jaiki zaitezte, dio Jaunak; deskantsu gozo eta zabalean bizi den populu horren kontra igan zaitezte; ez dute ez atherik, ez hagarik; bakharrik daude.

        32. Hurapariaren puska izanen dire hekien kamelu eta abere-elemeniak; eta haize guzietara barraiaturen ditut buru murritz horiek, eta beren muga guzietarik jauzaraziren diotet herioa gainera, dio Jaunak.

        33. Eta Asor izanen da erainsugeen egoitza, mortu izanen da bethi guziko; han ez da gizonik geldituren, eta gizasemerik ez da han egotera ethorriko denik.

        34. Zer solas iduki zioen Jaunak Jeremias profetari Elamen kontra, Sedezias, Judako errege, hasi zenean erreginatzen.

        35. Hau dio armadetako Jaunak: Huna non hautsiko ditudan Elamen arranbela eta haren indar handia.

        36. Lau haizeak zeruko lau izkinetarik erakharriko ditut Elamen kontra, eta haizatuko ditut haize guzietara, eta jendaiarik ez da izanen zeinetara helduko ez baitire Elamgo ihesliarrak.

        37. Ikharan ezarriko dut Elam bere etsaien aitzinean eta Elamdarren biziak bilhatzen dituztenen aitzinean; eta hekien gainera jautsaraziko dut zorigaitza, ene hasarrearen hatsa, dio Jaunak, eta hekien ondotik igorriko dut ezpata, oro xahu detzadan arteo.

        38. Eta ene tronua jarriko dut Elamen; eta handik xahutuko ditut erregeak eta buruzagiak, dio Jaunak.

        39. Azken egunetan berriz, dio Jaunak, gibelerat itzularaziko ditut Elamgo gathibuak.

L. KAP.

        1. Babilonaz eta Kaldearren lurraz, Jeremias profetaren arartekoz Jaunak erran solasa.

        2. Jendaietan berria heda eta adiaraz zazue; altxa zazue bandera; goraki errazue, eta ez gorde; errazue: Hartua da Babilona; Bel ahalkearen azpian da, garhaitua da Merodak; hekien itxura zizelatuak ahalketan dire, hekien idolak garhaituak.

        3. Ezen ipharretik Babilonaren kontra igaiten da jendaki bat, haren lurra mortu eginen duena; eta gizonetik aziendaraino ez da izanen hartan egonen denik; izitu eta goan dire.

        4. Egun hekietan eta ordu hartan, dio Jaunak, ethorriko dire Israelgo semeak, berak eta hekiekin batean Judako umeak; eta bidean nigarrez higituko dire, eta bilhatuko dute beren Jainko Jauna.

        5. Siongo bidea galdatuko dute; harat egonen dire hekien begitharteak. Ethorriko dire eta Jaunari iratxikiko bethirainoko batasun batez, ahanzpenik ez baita izanen hura ezeztatuko duenik.

        6. Ene populua arthalde galdu bat egina da; beren artzainek errebelarazi dituzte; erabili dituzte mendiz mendi; menditik munhora jautsi dire, ahantzi dute beren etzan-lekhua.

        7. Atzeman dituzten guziak iretsi dituzte, eta hekien etsaiek erran dute: Ez gare hobendun bilhakatu, zeren bekhatu egin baitute Jaunaren alderat, zeina baita zuzenbidearen edertasuna, hekien arbasoen igurikimena.

        8. Ilkhi zaitezte Babilonaren erditik, ilkhi Kaldearren lurretarik, eta zoazte pittikak arthaldearen aitzinean bezala.

        9. Ezen huna non ipharreko lurretik eraikhitzen dudan eta Babilonaren gainera erakharriko dudan populu handizko bilkhu bat; eta haren kontra eginbidetan jarriko dire, eta horreletan hartua izanen da; hekien geziak izanen dire gizon hazkarren eskutik dihoan eta huts egiten ez duen gezia bezala.

        10. Eta Kaldea nork larru egonen da; haren larrutzaile guziak buluzkinez betheko dire, dio Jaunak.

        11. Zeren bozez etzinauzketen eta hanpurutsuki zareten mintzatu ene primantzaren larrutzean; zeren ergiak sorhoan bezala zareten barraiatu, eta zezenak bezala orroaz egon zareten;

        12. Zuen ama ahalke handitara eroriko da, eta herrautsarekin bardin ezarria izanen da zuei bizia eman izan darotzuena; huna non jendaietan azkena izanen den, mortu, biderik gabe eta agor.

        13. Jaunaren hasarreak egoiliarrez gabeturen, eta guzia mortu eraginen du: nor-nahi iragan dadien Babilonatik, harrituko da eta xixtu eginen du horren zaurien gainean.

        14. Arranbela hedatzen duzuen guziak, Babilonaren kontra jar zaitezte inguruan; guduka zazue, ez guphidets geziak, zeren Jaunaren kontra egin baitu bekhatu.

        15. Marruma egizue haren kontra: alde orotara hedatzen ditu eskuak; haren asentuak lurrera dihoazi, urratuak dire haren harrasiak, ezen Jaunaren asperkundea dabila; asperkunde har zazue Babilonaz; nola egin baitu berak, hala egiozue.

        16. Babilonatik xahu zatzue erailea eta uztaroan ihitegia idukitzen duena; usoaren ezpataren aitzinean bakhotxa bere populura bihurturen da, bakhotxak bere lurrera ihes eginen du.

        17. Arthalde barraiatu bat da Israel; lehoinek iraizi dute; Asurgo erregek iretsi du lehenbizikorik; azken horrek, Nabukodonosor Babilonako erregek hautsi diozka hezurrak.

        18. Aria hortaz, dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak, huna non ikhuskaturen ditudan Babilonako errege eta haren lurra, hala-nola egin baitut Asurgo errege;

        19. Eta bihurraraziren dut Israel bere egoitzara; eta alhaturen da Karmelen eta Basanen; eta Efraimgo mendian eta Galaaden aseko da haren arima.

        20. Egun hekietan eta ordu hartan, dio Jaunak, bilhatuko da Israelen gaizkia, eta ez da ageriko; bilhatuko da Judaren bekhatua, eta ez da atzemanen; zeren begithartez jarriko bainatzaiote utzi ditukedanei.

        21. Igan zaite nausien lurrera eta ikhar zatzu hango egoiliarrak; haiza eta hil zatzu hekiei jarraikitzen direnak, dio Jaunak; eta egizu manatu darozkitzudan guzien arabera.

        22. Gerla-harrabotsak lurrean eta xahutze handiak

        23. Nola izatu da zathikatua eta herrautsia lur guziko mailua? nola jendaien artean mortu egina izan da Babilona?

        24. Artean sarthu eta atzeman haut, Babilona, eta ez hintzen ohartzen; atzemana eta harrapatua izan haiz, tarritatu dunalakotz Jauna.

        25. Jaunak ideki du bere harmategia eta atheratu ditu bere hasarrearen harmak, zeren armadetako Jainko Jaunak hekien beharra baitu Kaldearren lurraren kontra.

        26. Zatozte haren kontra lurraren bazterretarik; idek, ilkhi ditezen hura oinpean lehertu behar dutenak; khen zatzue bidetik harriak eta metaka ezar zatzue; hil zatzue guziak han, ez dadien bat geldi bizirik.

        27. Xahu zatzue hango gizon hazkarrak oro, jauts beitez herioaren azpira; zorigaitz hekiei Zeren ethorri baita hekien eguna, hekien ikharpeneko ordua.

        28. Ihesliarren oihuak, eta Babilonako lurretik itzuri direnenak, Sioni ekhartzeko gure Jainko Jaunaren asperkundearen berria, tenploaren ariazko asperkundearena.

        29. Arranbela hedatzen duten guziei albiste emozuete moltzo handitan ethor ditezen Babilonara; haren kontra jar zaitezte inguruan; eta nihor ez, bedi itzur: bihur diozozue bere egintzen arabera; egin dituen guzien arabera egiozue, zeren Jaunaren kontra den jaiki, Israelgo sainduaren kontra.

        30. Horren gatik hango gizon-gazteak hango plazetan eroriko dire; eta gerlari guziak ixilduren dire egun hartan, dio Jaunak.

        31. Huna non heldu natzaian, hanpurutsua, dio Jaunak, armadetako Jainkoak; zeren ethorri baita hire eguna, hire ikharpeneko ordua.

        32. Eta eroriko da hanpurutsua, eta joko du lurra, eta nihor ez da izanen haren altxatzeko, eta haren hirietan biztuko dut sua eta erreko ditu haren inguruko gauza guziak.

        33. Hau dio armadetako Jaunak: Bidegabea jasaiten dute Israelgo semeek eta Judako umeek batean: hartu dituzten guziek idukitzen dituzte, eta ez dituzte utzi nahi.

        34. Indarduna da hekien berreroslea; haren izena da armadetako Jauna; juiatzean jabeturen da hekien zuzenaz, lurraren ikharatzeko eta Babilondarren arthikitzeko asaldura.

        35. Ezpata Kaldearrentzat, dio Jaunak, eta Babilondarrentzat, eta hekien buruzagi eta zuhurrentzat;

        36. Ezpata haren aztientzat, zeinak zoro agertuko baitire; ezpata haren gizon hazkarrentzat, zeinak ikharan egonen baitire;

        37. Ezpata haren zaldi eta orga-lasterrentzat, eta haren erdian den jende xehe guziarentzat, eta emaztekiak bezala izanen dire, ezpata haren aberastasunentzat, eta harrapaka eramanak izanen dire.

        38. Agortea jautsiko da haren uren gainera, eta agortuko dire; zeren den lur hura jainkomoldeena, eta izigarrikerietan lakhet diren.

        39. Hargatik han eginen dute beren egoitza erainsugeek fauno piko-jaleekin, eta han egonen dire ostrukak; eta ez da gehiago han nihor egonen bethi guziraino, eta ez da berritua izanen menderen mendetan.

        40. Herrautsiren dut, dio Jaunak, hala-nola Jaunak herrautsi baititu Sodoma eta Gomorha eta hekien hauzo hiriak; ez da han gizonik egonen, eta gizasemerik ez da han egoitza eginen duenik.

        41. Huna non ipharretik heldu den populu bat, eta jendaia handi bat, eta errege asko jaikiko dire lurraren buruetarik.

        42. Hartuko dituzte arranbela eta erredola; odolkoiak dire eta urrikalmendugabeak; hekien mintzoak iduriko du itsasoaren orroa, eta zaldietara iganen dire, hala-nola hire kontra gudurat abian den gizona, oi Babilonako alaba.

        43. Babilonako erregek aditu du hekien omena, eta erkhitu dire haren besoak; hesturak hartu du, eta oinhazeak erditzen hari dena bezala.

        44. Huna non lehoina iduri etsaia iganen den Jordane-muthiritik lekhu eder eta hazkarraren kontra; ezen bat-batean jauzaraziko dut haren gainera; eta zein da gerlari hauta buruz igorriko diodana? Ezen nor da ni bezalakorik? eta nork jasan ene oldarra? eta zein da ene begitharteari ihardetsiko dioen artzaina?

        45. Aria hortaz, adi zazue Jaunaren asmua, Babilonaren kontra gogoan hartu duena; adi zatzue Kaldearren lurraren kontra buruan hartu dituen xedeak: Ala! Osteko ttipienek ihes igorriko dituztela, eta hekiekin hekien hiria xahutuko dutela.

        46. Babilonaren gathibutasunaren berriak ikharatu du lurra, eta heiagora entzun da jendaien artean.

LI. KAP.

        1. Hau dio Jaunak: Huna non Babilona eta Babilondar, ene kontra altxatu direnen gainera jauzaraziko dudan izurrizko haize bat bezala.

        2. Eta Babilonara igorriko ditut bahatzaileak; eta bahatuko dute hura eta xahutuko dute haren lurra, zeren alde orotarik gainera ethorriko baitzaizko bere atsekabetako egunean.

        3. Arranbela hedatzen duenak ez beza heda, eta gerruntzeduna ez bedi igan: ez guphidets hango gazteak; hil zatzue hango gerlari guziak.

        4. Eta hilak eroriko dire Kaldearren lurrean, eta sakhituak hango ephaitzetan;

        5. Zeren Israel eta Juda ez baitire alhargundu beren Jainkoaz, armadetako Jaunaz, eta hekien lurra bethea izan baita Israelgo sainduaren kontrako bekhatuz.

        6. Ihes egizue Babilonaren erditik, eta bakhotxak bere biziaren salbatzera egin beza; ez utz ixilean haren gaixtakeria; zeren Jaunaren asperkundeko ordua baita, eta berak bihurturen dio ordaina.

        7. Babilona Jaunaren eskuan da urhezko untzi bat, lurra oro horditzen duena; haren arnotik edan dute jendaiek, eta hargatik khordokan dabiltza.

        8. Tupustean erori da Babilona, eta xehakatu da; orrobia egizue haren gainean; har zazue baltsamua haren oinhazearentzat, hean senda daitekeen.

        9. Lothu dugu Babilona, eta ez da sendatu; utz dezagun eta goazen zein gure lurrera; zeren haren gaineko erabakia heldu baita zeruetaraino, eta igan baita hedoietaraino.

        10. Jaunak altxatu ditu gure zuzenak: zatozte, eta Sionen erdian erran detzagun gure Jainko Jaunaren egintzak.

        11. Zorrotz geziak, bethe gezi-untziak: Jaunak eraiki du Mediarren erregeen izpiritua; haren gogoa Babilonaren kontra jarri da, haren galtzeko; ezen Jaunaren asperkundea dabila, tenploaren gatikako asperkundea.

        12. Bandera goiti zazue Babilonako harrasien gainean; berha zatzue zainak, ezar begiratzaileak, heda zelatak; zeren Jaunak gogo bat hartu baitu, eta eginen baititu Babilondarren kontra erran dituen guziak.

        13. Hi, ur handien gainean hagoena, aberastasunez okhatua, ethorri dun hire akhabantza, errotik ebakia izanen haizen ordua.

        14. Armadetako Jaunak bere buruaren gainean egin du zin hau: Ala Gizonez estaliren haudala brukoz bezala, eta guduko kantua kantatua izanen dela hire gainean.

        15. Jaunak bere ahalaz egin du lurra, bere zuhurtziaz xuxendu du mundua, eta bere antzeaz hedatu ditu zeruak.

        16. Haren hitz batera, urak biltzen dira zerura; harek altxarazten ditu hedoiak lurraren bertze burutik, ximistetarik egiten du uria, eta haizea atheratzen du bere khutxetarik.

        17. Jakitateak zoro bilhakatu du gizona; idolak bere urtzailea ahalketara arthiki du, zeren gezurrezkoa baita haren lana, eta bizia ez baita halakoetan.

        18. Lan hutsal eta irrigarriak dira; ikharpeneko egunean galduko dira.

        19. Jakoben zathia ez da hekien iduriko; ezen hura da gauza guzien egilea, eta Israel da haren primantzako makhila; armadetako Jauna da haren izena.

        20. Gerlako tresnak hausten daroztatzu, eta nik zutaz hautsiko ditut jendaiak, zutaz xahutuko ditut erresumak;

        21. Eta zutaz phorroskatuko ditut zaldia eta zaldi gainekoa; eta zutaz phorroskatuko ditut orga-lasterra eta haren gainekoa:

        22. Eta zutaz zathikatuko ditut gizona eta emaztekia; eta zutaz zathikatuko ditut gizon-zaharra eta haurra; eta zutaz zathikatuko ditut muthila eta neskatxa;

        23. Eta zutaz xehakatuko ditut artzaina eta haren arthaldea; eta zutaz xehakatuko ditut laboraria eta haren uztarriko idiak; eta zutaz xehakatuko ditut buruzagiak eta kargudunak.

        24. Eta zuen begien aitzinean bihurtuko diotet Babilonari eta Kaldear guziei berek Sionen egin duten gaizkia oro, dio Jaunak.

        25. Huna heldu natzaikala mendi izurri-emailea, lur guzia izurriztatzen dukana, dio Jaunak; eta hedatuko diat hire gainera ene eskua, eta jauzaraziko haut harkadien artetik, eta hitarik eginen diat erretzen hari den mendi bat.

        26. Eta hitarik ez die altxatuko ez izkina-harririk, ez asentu-harririk; bainan behin-bethiko izanen haiz galdua, dio Jaunak.

        27. Lurraren gainean heda zazue bandera, jendaietan durrundaraz zazue turuta; Babilonaren kontra sainduets zatzue populuak; deith zatzue haren kontra Ararateko, Meniko eta Aszenezeko erregeak; haren kontra bil zazue Taphsar, erakhar zatzue zaldiak, bruko eztendunak bezala.

        28. Haren kontra sainduets zatzue jendaiak, Mediako erregeak, aitzindariak eta kargudun guziak, eta harenpeko lur guzia.

        29. Eta lurra laztuko eta ikharatuko da, zeren Jaunaren gogoa atzarria baita Babilonaren kontra, ezartzekotzat Babilonako lurra mortu eta ezin-egonezko lekhu bat.

        30. Babilonako hazkarrek utzi dute gudua, hazkargailuetan daude; ahuldua da hekien indarra, eta emaztekien iduriko egin dire; erreak dire hekien olhak; hekien habeak kraskatuak dira.

        31. Lasterkaria lasterkariari, berriketaria berriketariari bidera goanen zaio, Babilonako erregeri berriaren eramateko, haren hiria alderen-bertze hartua dela;

        32. Hubiak hartuak direla, aintzirak suz erreak, eta gerlako gizonak asaldu gorrian.

        33. Ezen hau dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak: Babilonako alaba larrain bat bezala da; huna haren oinkatzeko ordua; oraino aphur bat, eta haren uztatzeko eguna heldu da.

        34. Jan, iretsi nau Nabukodonosorrek, Babilonako erregek; untzi huts bat bezala egin nau; erainsugeak bezala iretsi nau; ene haragi samurrenetik bethe du bere sabela, eta iraizi nau.

        35. Ene gainean egin gaizkia eta sarraskia Babilonaren gain! Dio Siongo alabak; ene odola Kaldearren gain! Dio Jerusalemek.

        36. Hargatik hau dio Jaunak: Huna nik emanen diodala zure zuzenari bere bidea, nik atheratuko dut asperkunde zuretzat; eta mortu eginen dut haren itsasoa eta agortuko ditut haren urak.

        37. Eta Babilona harri-murru bat izanen da, erainsugeen egoitzi, guzien harrigarri eta trufagarri, ez duetakotz egoiliar bat gehiago.

        38. Batean orroa eginen dute lehoinek bezala, lehoinkumeek bezala ihanusiren dituzte ilaiak.

        39. Beren khaldan emanen diotet edatekoa, eta hordituren ditut, khumara eror eta bethiko loan sar ditezen, eta gehiago ez iratzar, dio Jaunak.

        40. Eramanen ditut bildotsak bitimatzat bezala, ahariak pittikekin bezala.

        41. Nola hartua izan da Sesak? nola izan da hartua lur guziko hiririk ederrena? nola Babilona bilhakatu da jendaien artean guzien harrigarri?

        42. Babilonaren gainera igan da itsasoa, uharka estali dute haren uhinek.

        43. Lazgarri egin dira hango hiriak, nihor ezin-egonezko toki eta mortu hango lurra, lur-egoiliarrik gabe egonen dena, eta zeintan gaindi gizasemerik ez baita iraganen.

        44. Eta Babilonan ikharturen dut Bel, eta iretsi zuena atheratuko diot ahotik, eta ez dire gehiago alde orotarik haren gana jendaiak ethorriko, ezen lehertuko dire Babilonako harrasiak.

        45. Ene populua, ilkhi zaite haren erditik; bakhotxak bere bizia salba dezan Jaunaren hasarrearen hatsetik.

        46. Eta zuen bihotzak amorrik egin ez beza, eta ez lotsa lurrean adituko den haroaz; urthe batez izanen da haro bat, bertze urthean bertze haro bat; gaixtakeria lurraren gainean izanen da, nausia nausiaren gainean.

        47. Hargatik huna non heldu diren egunak, eta ikharturen ditut Babilonako jainkomoldeak; eta hango lur guzia nahasturan izanen da, eta hango umeak hilak eroriko dire haren erdian.

        48. Eta zeru-lurrek, eta hekietan diren guziek laudoriozko kantuak atheratuko dituzte Babilonaren gainean, zeren ipharretik ethorriko zaizkon larrutzaileak, dio Jaunak.

        49. Eta nola Babilonak hilak erorrarazi baititu Israelen, hala Babilonatik hilak eroriko dire lur guzian.

        50. Ezpataren ihes zihoaztenak, zatozte, ez geldi; urrundik orhoit zaitezte Jaunaz, eta Jerusalem igan bekizue bihotzera.

        51. Ahalkearen azpian gare, entzun dugulakoz laidoa; hidoiak estali ditu, zeren arrotza igan baita jaunaren etxeko saindutegiaren gainera.

        52. Aria hortaz huna non heldu diren egunak, dio Jaunak, eta ikharturen ditut Babilonako jainkomoldeak, eta hango lur guzian marrumaz egonen dire gizon sakhituak.

        53. Babilona igan balitz ere zeruraino, eta gain gainean gogortu balu bere indarra; ene ganik jautsiko dire haren xahutzaileak, dio Jaunak.

        54. Babilonatik deihadar-otsak! Kaldearren lurretik lehertze handi bateko harrabotsa!

        55. Ezen Jaunak xahutu du Babilona, eta handik ixilarazi du jendeen haro handia. Etsaien builek harramantz egiten dute ur handiek bezala; adiarazi dute beren mintzoa;

        56. Ezen haren gainera, Babilonaren gainera heldu da xahutzailea; hango hazkarrak hartuak dire; ethendu da hekien arranbela, zeren Jaunak, aspertzaile hazkarrak bihurturen baitio merezitu saria.

        57. Eta hordituren ditut hartako buruzagi, zuhur, aitzindari, kargudun eta hazkarrak, eta lokharturen dire bethiko loaz, eta ez dire iratzariren dio erregek, armadetako Jauna baita haren izena.

        58. Hau dio armadetako Jaunak: Babilonako harrasi zabal hori azpitik eragotzia, eta horgo athe gorak suz erreak, eta populuen eta jendaien lanak ezdeusetara ekharriak izanen dire, eta suntsituren dire.

        59. Jeremias profetak eman manua Saraiasi, Neriasen semeari, Maasiasen arresemeari, Sedezias erregearekin Babilonara zihoalarik, Sedeziasen erregetasuneko laugarren urthean. Bada, Saraias zen profetetan lehenbizikoetarik.

        60. Jeremiasek liburu batean iskribatu zituen Babilonaren gainera ethortzekoak ziren zorigaitz guziak, Babilonaren kontra iskribatuak diren solas haukiek oro.

        61. Eta Jeremiasek erran zioen Saraiasi: Heldu zaretekeenean Babilonara, eta ikhusi, eta irakurtu dituzketzunean solas haukiek guziak,

        62. Erranen duzu: Jauna, zu zare mintzatu toki hunen kontra, hunen xahutzeko, izan ez dadien ez gizon ez azienda huntan egonen denik, eta hau behin-bethiko izan dadien mortu.

        63. Eta liburu hau irakurtzen akhabatu dukezunean, estekatuko diozu harri bat, eta Ufrataren erdira arthikiko duzu;

        64. Eta erranen duzu: Horrela ithoko da Babilona, eta nik horren gainera jautsaraziko dudan desmasiatik ez da ilkhiko. Hunaraino dire Jeremiasen hitzak.

LII. KAP.

        1. Hogoi eta bat urthetako gizon-gaztea zen Sedezias, erreginatzen hasi zenean; eta hameka urthez erreginatu zen Jerusalemen. Haren ama, Jeremias Lobnakoaren alaba, deitzen zen Amital.

        2. Eta gaizkia egin zuen Jaunaren aitzinean, Joakinek egin izan zituen guzien arara.

        3. Hargatik zen Jaunaren hasarrea Jerusalemeren eta Judaren gainean, iraizi zituen arteo bere aitzinetik; eta Sedezias gibelatu zen Babilonako erregeren ganik.

        4. Bada, haren erregetasuneko bederatzigarren urthean, hamargarren hilabethean, hilabethearen hamarrean, Nabukodonosor, Babilonako errege, bera eta bere armada guzia, ethorri ziren Jerusalemeren kontra; sethiatu zuten, eta inguruan hazkargailuak altxatu zituzten haren kontra.

        5. Hiria sethiatua egon zen Sedezias erregearen hamekagarren urthea arteo.

        6. Bainan laugarren hilabethean, hilabethearen bederatzian, gosetea jabetu zen hiriaz, eta hango populuak etzuen jatekorik.

        7. Hiriko harrasia urratua izan zen; gerlako gizon guziek ihes egin zuten; hiritik ilkhi ziren gabaz bi harrasien artean zen atheko bideaz, zeinak baiterama erregeren baratzera; eta goan ziren mortura daraman bideaz, Kaldearrek hiria inguruan sethiatzen zutelarik.

        8. Kaldearren armada berriz, erregeri ondotik jarraiki zitzaion; eta Jerikoko ondoan den mortuan atzeman zuten Sedezias; eta haren lagun guziek ihes egin zuten haren ganik.

        9. Eta errege atzeman zutenean, eraman zuten Babilonako erregeren aitzinera, Erreblathara, zeina Ematheko lurrean baita; eta Nabukodonosorrek eman zioen bere erabakia.

        10. Babilonako erregek hilarazi zituen Sedeziasen semeak haren begien aitzinean; Judako aitzindariak ere, oro hilarazi zituen Erreblathan.

        11. Sedeziasi atheratu ziozkien begiak, eta burdinaztaturik Babilonako erregek Babilonara eraman zuen, eta presondegiko etxean ezarri zuen bere heriotzeko eguna arteo.

        12. Aldiz, bortzgarren hilabethean, hilabethearen hamarrean, hura baitzen Nabukodonosor, Babilonako erregeren hemeretzigarren urthea; Nabuzardan, armadako buruzagia, zeina egoten baitzen Babilonako erregeren aitzinean, ethorri zen Jerusalemera.

        13. Su eman zioten Jaunaren tenploari eta erregeren jauregiari, eta erre zituen Jerusalemeko etxe guziak, eta sua ezarri zuen etxe handi guzietan.

        14. Eta buruzagiarekin zen Kaldear armada guziak inguruan eragotzi zuen Jerusalemeko harrasia oro.

        15. Nabuzardanek, armadako buruzagiak, eraman zituen berekin populuko beharretarik eta gainerako jende xeheetarik hirian gelditu zirenak; eta ihesliarretarik Babilonako erregeren gana iragan zirenak, eta gainerako populua.

        16. Beharretarik aldiz, Nabuzardanek, armadako buruzagiak, utzi zituen mahastizainak eta laborariak.

        17. Kaldearrek halaber haute zituzten Jaunaren etxean ziren kobrezko habeak eta oinak, eta kobrezko itsasoa, Jaunaren etxean zena, eta Babilonara eraman zuten hekietarikako kobre guzia.

        18. Eta eraman zituzten bertz, zartagina, maniurra, xata, xurrutto eta Jaunaren zerbitzuko untzi kobrezko guziak; eta

        19. Armadako buruzagiak eraman zituen pegarrak, isentsuntziak, gorgoilak, azpilak, gainderailuak, xurruak eta xatak; urhezkoak baziren, urhezkoak; zilharrezkoak baziren, zilharrezkoak.

        20. Eta hartu zituen bi habeak, itsasoa eta haren azpiko hamabi idi kobrezkoak, Salomon erregeak Jaunaren etxean eginarazi zituenak: ezin jo zitakeen untzi hekietarik orotarikako kobrearen hazta.

        21. Habeetarik bakharrak bazituen bada, hemezortzi beso gora, eta inguratua zen hamabi besoko sokha batez; lodi zen, berriz, lau erhiz, eta barnez hutsa zen.

        22. Bi habeen gainean baziren kobrezko buruak; buru bakharraren goratasuna bortz besokoa zen; eta sareak eta mingranak inguruan khoroaren gainean, oro kobrezkoak ziren. Bigarren habearenak eta mingranak orobat ziren.

        23. Laur hogoi eta hamasei mingrana zauden dilindaka; eta mingranak, sarez inguratuak, ehun ziren.

        24. Armadako buruzagiak hartu zituen Saraias, lehenbiziko apheza, Sophonias, bigarren apheza, eta tenplo-sartzeko hirur zainak.

        25. Eta hiritik eraman zituen, gerlako gizonak manatzen zituen ebaki bat; eta zazpi gizon, erregeren begithartea ikhusten zutenetarik, zeinak hirian atzemanak izan baitziren; eta soldadoetako aitzindari iskribaua, soldado berriak frogatzen zituena; eta hango populutikako hirur hogoi gizon, hiriaren erdian atzemanak izan zirenak.

        26. Bada, Nabuzardanek, armadako buruzagiak, hartu eta eraman zituen Babilonako erregeren aitzinera, Erreblathara.

        27. Eta Babilonako erregek jo eta hilarazi zituen Erreblathan, Ematheko lurrean; eta Juda eramana izan zen bere lurretik.

        28. Hau da Nabukodonosorrek desherritu zuen populutzea: Zazpigarren urthean hirur mila hogoi eta hirur Judu

        29. Hemezortzigarren urthean, Nabukodonosorrek eraman zituen Jerusalemdik zortzi ehun hogoi eta hamabi arima.

        30. Nabukodonosorren hogoi eta hirugarren urthean, Nabuzardanek, armadako buruzagiak eraman zituen zazpi ehun berrogoi eta bortz Judu. Beraz eramanak izan ziren guziak heltzen ziren lau mila eta sei ehun arimetara.

        31. Eta gerthatu zen, Joakin, Judako errege, herraldatua izan zenetik hogoi eta hamazazpigarren urthean, hamabigarren hilabethean, hilabethearen hogoi eta bortzean, Babilonako errege Ebilmerodakek, erregetu zen urthe berean, burua altxarazi zioela Joakini, Judako erregeri, eta ilkhiarazi zuela presondegiko etxetik.

        32. Eta eman ziozkan solas gozoak, eta ezarrarazi zuen haren tronua, Babilonan bere ondotik zituen erregeen tronuen gaineko aldean.

        33. Aldarazi ziozkan presondegiko soinekoak eta bere aitzinean janarazi zioen bethi bizi izan zeno.

        34. Babilonako erregek ematen ziozkan bethi jatekoak egun bakhotxekotzat esleituak, haren hiltzeko eguneraino haren biziko egun oroz.