Izazu nitzaz kupira
 

          1

Loriak udan intza bezela

maite det dama gazte bat,

ari ainbeste nai diyotanik

ez da munduban beste bat;

iñoiz edo bein pasatzen badet

ikusi gabe aste bat,

biyotz guztira banatutzen zait

alako gauza triste bat.

          2

Neskatxa gazte pare gabia,

Apirilleko arrosa,

izarra beziñ dizdizariya,

txoriya beziñ airosa;

oraintxen baño gusto geiago

nik eziñ nezake goza:

zori onian ikusten zaitut,

nere biyotzak au poza!

          3

Ez al dirazu antzik ematen

nik zaitutala naiago,

ai, mariñelak gau illunian

izarra baño geiago?

Nere onduan zauzkatalako

pozez zoraturik nago,

zu ikustiak alegratu nau,

triste neguen lenago.

          4

Nik ainbat iñork nai dizunikan

arren ez zazula uste,

nere begiyak beren aurrian

beti desio zaituzte;

eguzkirikan ikusi gabe

txoriya egoten da triste,

ni ez nau ezerk alegratutzen

zu ikustiak ainbeste.

          5

Arpegi fiña, gorputza berriz

ez dago zer esanikan,

izketan ere grazi ederra,

ezer ez dezu txarrikan;

mundu guztira miratuta're

zu bezelako damikan

agiyan izan liteke baño

ez det sinisten danikan.

          6

Nere betiko pentsamentuba,

nere konsolagarriya,

zu gabetanik ezin bizi naiz,

esaten dizut egiya;

zu baziñake arbola eta

ni baldin banitz txoriya,

nik zu ziñaken arbol artantxen

egingo nuke kabiya.

          7

Amoriyuak nere biyotza

zureganuntza darama,

erri guztiyan zeren dakazun

neskatx bikañaren fama

beste fortunik mundu onetan

ez det desiatzen, dama:

aur batek berak izan gaitzala

ni aita eta zu ama.

          8

Falta dubenak logratutzeko

itz egitia txit on du,

eta nik ere saiatu biat

ote gintezken konpondu;

gaur nagon bezin atrebituba

sekulan ez naiz egondu,

argatik golpez galdetzen dizut

nerekin naizun ezkondu.

          9

«Ezkondutziak izan biar du

preziso gauza txarren bat!»

Ala esaten ari zait beti

nere konsejatzalle bat;

alaxen ere aren esanak

oso utzirik alde bat,

ongi pozikan artuko nuke

zu bezelako andre bat.

          10

Zerorrek ere ongi dakizu

aspaldi ontan nagola

zuregatikan penak sufritzen,

bañan ordia au nola!

Alaxen ere nigana eziñ

bigundu zaitut iñola,

ni zuretzako argizaia naiz,

zu neretzako marmola!

          11

Nere biyotza urtzen dijua

eta ez da misteriyo

penaren kargak estutu eta

zumua kendutzen diyo;

begiyak dauzkat gau eta egun

egiñikan bi erriyo,

beti negarra dariyotela

zu zerarela meriyo.

          12

Zu zeralako meriyo baldiñ

juaten banaiz lur azpira,

gero damuba eta malkuak

alperrik izango dira;

beiñ juan ezkero oien birtutez

berriz ez niteke jira,

ori gertatu baño lenago

izazu nitzaz kupira!