Zenbait damaren esker txarra

          1

Atzo, probetxu gabe,

etxeko auzuan,

egondu nitzan zure

zai egun osuan;

gaur suertez ikusitzen

zaitutan kasuan,

itz egiñ biar dizut

izketa gozuan.

          2

Zeiñ-ta politak diran

arrosa, jazmiña,

azuzena, liriyo

eta klabeliña,

danak bat egiñta're

ez dirade diña

igualatzeko nere

maite atsegiña.

          3

Nai det jakiñ dezazun

oraiñ beriala

txit asko nai dizutan

neskatxa zerala;

gaur zu ikusitziak

poztutzen nau ala,

nun iruritzen zaitan

jai aundi bat dala.

          4

Au da mundu guziyak

ongi dakiyena:

zu zerala dama bat

grazi utsa dena;

bat oietan badezu

erotzen naubena,

artan arkitzen dizut

grazirik geiena.

          5

Izan ere gorputza

dezu aproposa,

ikusi utsarekiñ

ematen du poza;

beste iñor ez dala

zu beziñ airosa,

erri guziyan dago

banatuba boza.

          6

Patxaran ibiltzia

dago gaur bolaran,

pausaje fiña oraiñ

zergatik moda dan;

eta zu ikustia

modako patxaran,

ez dakizu neretzat

nolako ditxa dan!

          7

Nik esan ta zuk jakiñ

biazu ezikan

lau andregai dakazkit

artu nai ezikan;

ezkonduko nitzake

gaur bertan kasikan,

besterekiñ ez bañan

zurekiñ pozikan!

          8

Amoriyorik gabe

pasatu eziñez,

nik damak maite ditut,

aitortzen det ziñez:

begiyakiñ guziyak,

milla bai mingañez,

bañan biyotzarekiñ

zu besterikan ez!

          9

Zu zera, bai, zu zera,

damatxo maitia,

nere desiuaren

zeruko atia;

biyotz onez nerekiñ

bat egiñ zaitia,

eta biziko zera

kontentuz betia.

          10

Ortarako aguro

genuke eguna,

nik nai detana balitz

biyok nai deguna;

bañan zure asmua

da txit ezaguna

ez dezu estimatzen

nere naitasuna.

          11

Ditxa bat ez dit opa

fortuna zekenak,

negarrez daramazkit

ordurik geienak;

eziñ aundiyagoko

oñaze ta penak,

sufritutzen bizi naiz

zuregatik denak.

          12

Miñ abetaz kupitzen

ez baldiñ bazera,

nere buruba nua

betiko galtzera

Matxo'ra iyoko naiz

andik botatzera,

duben altubenetik

Gaztelu atzera.