BIGARREN MEDITAZIONEA
KOMUNIONEAZ

I

        Handiak dire maiz komuniatzeko ditutzun arrazoinak. Helas! zure burua maite baduzu, maiz Jesus zure baithan errezibituko duzu. Zer zorion ez da zuretzat zure Jainkoaz husuki haztea, zure Jainkoa maiz zure bihotzean ostatatzea! Ohoratua zintezke zure Erregeren mahainean maiz jartzeko libertatea bazindu, eta beraz zer gloria, zer zorion ez da zuretzat errege guzien Erregeaz zure buruaren bazkatzea! Nolako onak eta ontasunak ez othe darraizko komunione saindu bati? Zer izanen da komunione husuaz? Komunione on batek phazegatzen eta flakatzen du gure pasione gaixtoen bizitasuna, ematen daroku Deabruaren tentazioneen kontra indarra, kontserbatzen eta berretzen du gure baithan graziaren bizia, finkatzen du fedea, borthizten esperantza, sustatzen eta hedatzen karitatea; hura da pena eta nahigabetan gure kontsolamendua, eta phizte glorios baten bahi preziatua. Zer ez du beraz Jesusek eginen gure arimetan fede bizi batekin, konfidentzia oso batekin, amodio khartsu batekin, humilitate egiazko batekin, saindutasun eta garbitasunekin maiz errezibitzen dugunean. Egizu experientzia, eta ikhasiko duzu zein on den maiz eta sainduki komuniatzea: kostuma dohatsu huntan behin ematen bazare lehenbiziko giristinoak bezala, zure dolore bakharra izanen da komuniatu gabe egun bat iragatea. Zure intentzionea da, o ene Salbatzaile maitea! maiz gure ganat ethortzea, eta arimako intresek ere hertxatzen naute husuki zure ganat joaterat; ethorriko naiz beraz maiz, eta aldi guziez bihotz xahu batekin; berthute guziez ene ahalaz berreginduko dut ene arima, gai izan dadintzat zu ostatatzeko, o Jesus ene amodioa, ene bizia, ene guzia! Zure graziaz efetuzko errenda zatzu oraiko ene deliberazione hauk.

II

        Funsgabekoak dire komunione husutik gibelatu nahi zintuzketen atzekiak. Ez da konbeni, diote batzuek, mundupean bizi behar dena hain maiz mahain saindurat hurbiltzea. Zergatik ez? Zer bada komentuetan bizi direnak baizen ez dire Jesusez gonbidatuak? Mundupean dagoenak ez dezake bada higuin bekhatua, eta maita Jainkoa? Mundupean dagoenak ez dezake garbi kontserba bere arima? Lan, okupazione eta egiteko handiak ditut, dio bertze batek; eta nik diot, beraz maiz komuniatu behar duzu. Zertako? Zure egitekoetan ongi joateko, zure lanak balios Zerukotz errendatzeko. Ez naiz, diozu finean, ez naiz asko perfeta hain maiz komuniatzeko, eta bada maiz eta sainduki komuniatuz ardietsiko duzu desiratzen duzun perfekzionea; mahain saindutik urrunduz ez zare perfetako bihurtuko; nor borthizten eta gizentzen da jan eta edan gabe egonez? Nahi badut gauza guziez balia naiteke, o ene Jesus maitea, zu errezibitzerat preparatzeko; bekhatu xoila da zure ganik urrun nazakena, ukho egiten diot orai beretik eta bihotzez, eta hasten naiz zuri jarraikitzen; garbi nazazu bekhatuaren notha guzietarik, indazu guzien gaineko higuintzarik handiena, eta zure ganako amodiorik khartsuena.

III

        Maiz komuniatzeko ukho egin behar diozu bekhatu mortalari; ezen nihoiz ere ezin komunia dezakeguke bekhatu mortalean gure kondenazionetan baizen; ordean maiz, hala nola astean behin, komuniatu nahi duena izan behar da, ez ustegabeko, edo flakeziazko falta xumerik gabe, bainan bai bekhatu benialaren ganako afekzionerik gabe, erran nahi da, gaitzetsi higuindu eta aborritu behar dituela bekhatu benial guziak; ezen maiz Jesusen mahainean jartzeko, haren adiskide min eta maite-maitea izan behar da; beraz hari damu egiten dioten bekhatuen amodioa eta afekzionea gabe kausitu behar da: horra maiz komuniatzeko behar den disposizionea; eta nork gibela nazake hunen izatetik? Oraino desira khartsu bat izan behar dut Jesusen errebizitzeko, gose eta egartsu handi bat ene arima hartaz neurritzeko, gutizia handi bat hartaz bizitzeko, lehia handi bat haren ohoratzeko eta berthutean aitzinatzeko. Sobra galdetzen othe zait? Ez othe du bada merezi Jesusek niri eskatzen zaitan desira, egartsu, gutizia eta lehia saindu hura?

        Ah! Jauna, lazo izatu naiz eta antsikabe orai artean, ez dut ezagutu ene burua, gutiago ezagutu dut zure ontasuna, bainan orai argitzen, orai atzartzen nauzu; nahi naiz baliatu zure samurtasunaz eta miserikordiaz, zu errezibitzeko maiz ene bihotzean, zu kontserbatzeko maiteki ene ariman.