www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Olerki galduak
Antonio Arruti
1913-1919, 1998

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Olerki galduak, Antonio Arruti (J. Etxeberriaren, K. Zubizarretaren eta J. Letonaren edizioa). Elkar, 1998

 

 

aurrekoa hurrengoa

GURE UZTARGIA

 

Odei beltz eta bildurgarriaz

Estalita inguru dana,

Indarrik gabe zerutar argi

Motelduten dijuana,

Goian oñazkar eta zemaiak,

Bean larria ta lana...

Ama, norgana jaso begiak

Ez baldin bada zugana?

 

Gure begiko negar anpulu

Guztien zapi biguna,

Itun daudenen atsegiña ta

Gaixo danen osasuna;

Urraturikan atsekabeak

Demaigun illuntasuna,

Jai eguneko soñeko zuriz

Sarri jazten gaituzuna.

 

Zu gabe nola bizi gindezke?

Gure kutuna, zu gabe

Berealaxe sasi t'arantzak

Lirake lurraren jabe;

Aldenduta zu, gure pozkida,

Zenbat zotin ta naigabe

Zorigabea bizitza eta

Gizona zein zorigabe!

 

Zure lumatxo legun azpian

Dago kabirik onena

Miru zapelaitz erpedunaren

Bildurrikan ez duena;

Ugin artean, o gure kaia!,

Izarretan ederrena

Guri gau t'egun erakusteko

Zeruko bide zuzena.

 

Obenduriak irainten badu

Gure Jaun ta Jabia

Gorroto laiñoz estaltzeraño

Goitik datorren argia,

Ez dedin jausi zigor gogorra

Baizikan eskar berria,

Ama maitea, zu zera gure

Itxaropen —uztargia—.

 

Zure leinuru maitagarriaz,

Zeruko uztargia zera-

Ta, agertu zaite, zabaldu zaite

Guztiok atsegintzera;

Gizon burruka dabiltzan oiek

Ekarri itzazu bakera,

Diz-diz lenbailen, arren, egizu

Bazter batetik bestera.

 

Odol errekak! Uraren ordez

Odola daukate ibaiak,

Buzoka talde bildurgarriak

Dakarzki gorputz usaiak,

Erriak ume zurtzez beteta,

Illez beteta zelaiak...

Ama, dirade zure semeak,

dirade gure anaiak!

 

Arrokeria zapaldu zazu,

Oinperatu kutizia,

gorrotuaren ordez ipiñi

Biotz erdian bakia;

Ez bear danen kaltez agertu

Zazu laster arpegia.

Atoz ekaitzen azkena zeran

Gure zeruko uztargia!

 

Etsai amorruz dagoanaren

Erpetatikan atera

Ta ardi galduak biurtu itzazu

Artzai onaren mendera;

Maitasunaren lokarri deunaz

Lotu gaitzazu batera,

Zure Jesusen odolez danok

Erositakoak gera.

 

Zure mantupe gozoan beintzat

Nai ditugu gure egunak

Igaro, zure menpean bizi

Izan geran euskaldunak;

Euskal-errira zabaldu beti

Zure ego bigun-bigunak

Lurra kiskaltzen dagon artean

Kerizpe txit gozodunak.

 

Zeruko uztargi Jaunak jarria

Gure begien aurrean

Atsegiñaren ate guztiak

Itxita dauzkagunean,

Arren, kutuna, lagundu guri

Bizi geraden artean,

Baita betiko zeu ikustera

eraman, arren, iltzean.

 

aurrekoa hurrengoa