www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Jesu-Kristo, eta Birjiņa txit santaren misterioen, eta beste zenbait gauzen gaņean erakusaldiak
Juan Bautista Agirre
1817, 1850

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Eracusaldiac, Juan Bautista Agirre (faksimilea). Hordago, 1978

 

 

aurrekoa hurrengoa

LENENGO DOTRINA

 

Bekatariak bere Jaungoikoagana
biurtzeko duan, eginbidearen gañean.

 

        Anziñatik ipiñia dauka Eliz Ama Santak Abendua esaten diogun denbora Santu au. Batzuek dioe S. Pedroren, besteak S. Gregorioren denboran asi zala, baña dana dala asiera onezaz, guk dakiguna da, Eliz Ama Santak ipiñi zuala Abendua, Jaunaren itza adituaz esna ditezen bekatariak bekatuaren lo pisutik, eta biur ditezen lenbait len ain gaizki utzi zuen Jaun Jaungoikoagana. Izan bedi bada gaurko dotrina, bekatariak Jainkoagana biurtzeko duan, egin-bide, edo obligazioaren gañean.

        Utzi dezu, Kristaua, zure Jaun Jaungoikoa? Erori zera bekatuan? Beartua zaude beraz lenbait len, edo beintzat asko luzatu gabe beragana biurtzera, edo konfesatzen zerala, edo egiaz, eta biotzetik damutzen zerala onezko damuarekin, edo berbera dana kontrizioarekin: betiko utzitzen dituzula bekatua, ta bekatuaren bideak, etxeak, adiskidetasunak. Ala erakusten dizu dotrinak. Bekatu mortalean erortzen dan guzian, bereala konfesatu bear du (bekatariak) barka dakion? galdetzen du dotrinak, eta erantzuten du: On lizake baña premiazkoa ezta. Galdetzen du berriz: Zer egin bear du bada? Eranzuten du: Bere bekatuen egiazko damua emendatzeko proposituarekin iduki, eta Eliz Ama Santak agintzen duanean konfesatu. Beartua zaude beraz, bekataria, utzi zenduan zere Jaun Jaungoikoagana biurtzera lenbait len, edo beintzat asko luzatu gabe: eta onetan asko zabartzea da bekatu berria.

        Beartua zaude, Jaunak bere Profeten autik esaten digunari begiratzen badiogu. Ar ezazue begitan gaiztakeria, ta bekatua: Odite malum; amatu ezazue bizitza ona, dio Amos Profetak. Diligite bonum. Garbi zaitezte, eta zaute sendoro zeren garbitasunean: Lavamini, mundi estote; ken itzatzue gogorazio gaizto oriek, gera zaitezte gaizkiz gaizki, ta bekatuz bekatu ibiltzetik, esaten digu Isaias Profetak. Auferte malum cogitationum vestrarum, quiescite agere perverse. Ken itzatzue, eta zerengandik bota egin dituzuen bekatu oriek guziak: Projicite a vobis omnes praevaricationes vestras, in quibus praecarivati estis: eta egizue biotz, eta espiritu berri bat, deadar egiten du Ezekiel Profetak: Et facile vobis cor novum, et spiritum movum. Ona, bekataria, nola Profeta oen autik agintzen dizun Jaunak, biur zaitezela beragana.

        Beartua zaude gañera zere Jaunagana biurtzera bera biotz osoz amatzeko Aginte andiari begiratzen badiogu. Amatuko dezu dio Jaunak; amatuko dezu zure Jaun Jaungoikoa zure biotz guziaz, zure anima guziaz, eta zure indar, ta alegin guziaz. «Nere Aginte onen itzak gordeko dituzu kontuz zure biotzean; kontatuko dieztezu zure umeai, gogoan erabilliko dituzu etxean eserita zaudenean, bidean zabiltzanean, oian zaudenean, eta oietik jaikitzen zeranean». Itz oetan aditzera ematen digu Jaunak, zein egin-bide andia dan bera amatzeko degun egin-bidea; eta zeiñ arreta andia izna bear degun beraganonz biotza jasotzeko, ta onginai, ta amoriozko afektoak egiteko. Eta, bekatari ainbeste denbora onetan bekatuan oatua bezala bizi zerana, nola Jaungoikoa amatzeko Aginte andi oni erantzungo diozu, zeregandik aienatzen ezpadezu bekatua, eta biurtzen ezpazera Jaun beragana? Eztakizu, eziñ amatu dezakezula zure Jaungoikoa begitan artzen ez dezula bekatua? Eziñ serbi ditzakezula bi nagusi, bekatua, ta Jaungoikoa?

        Beartua zaude, bekataria, Jaunagana biurtzera, norena zeran, kontuz begiratzen badezu. Atozea, etzera Kristaua? Eta eztakizu, Kristauak esan nai duala Kristoren gizona? Ala erakusten zaku dotrinan. Etzerate ez zerenak, esaten digu S. Paulok: Non estis vestri; baizik Jesu-Kristorenak: Vos autem Cristi. Beraz zu, Kristaua, etzera zerea, baizik Jesu-Kristorena, zeren Jesu-Kristok Jainkoa dan bezanbat ezerezetik egin zinduan; zeren gañera bere odol preziotsuarekin erosi zinduan. Emendik atera ezazu, etsaiari eman diozunean zure anima, kendu diozula Jabe egiazkoari eskergabekeria itsusi batekin, eta beragatik beartua zaudela kalte ori desegitera, ta zere Jabe onagana biurtzera. Ala egiñ zuan Ebanjelioko Seme ondatzalleak. Ezagutu zuan bere gaizkia, ta esan zuan: joango naiz nere Aitagana. Ibo ad Patrem meum. Artu zuan Aitak onginai, ta amorio andi batekin; barkatu ziozkan bere bekatu guziak; biurtu, edo berriro eman ziozkan Aita Zerukoaren Seme bati zegozkan doai, ondasun, eta deretxo guziak. Zergatik ez dezu zuk-ere au bera egiñ bear, bekataria?

        Beartua zaude onetara, begiratzen badiozu bekatu barkatu gabeak, bekatu berrietarako dakarren perillari. Damuz desegiten eztan bekatuak bere kargarekin bekatu berrietara darama, dio S. Gregoriok. Peccatum, quod mox per paenitentiam non deletur, suo pondere ad aliud trahit. Eta Santo Tomasek dio, Jaunaren grazian arkitzen ez danak ezin luzaro iraun dezaleala berriro bekatuan erori gabe. Au da egia bat, Kristaua, egun oro ekusten, eta gertatzen danak argiro erakusten dizuna. Errazago arkituko dezu bekatu larrietan beñere erori ez dana beñ bakarrik erori dana baño. Ta zer izango da, baldiñ bekatuan erorita arretarik ezpadu bekatariak Jaunagana biurtzeko? Zer, mendiaren erpiñetik amiltzen asi dan arriarekin gertatzen dana baizik? Atzenean beartua zaude, bekataria, zere Jaun Jaungoikoagana biurtzera, ez nolanai, baizik lenbait len, edo asko luzatu gabe; zeren bestela betiko su, eta garren artera amiltzeko perillean egongo zeran. Ill bear dezu, bekataria, ta eztakizu noiz. Eztakizu aurten, edo urrengo urtean, aste onetan, edo urrengoan, gaur, edo bigar etorriko zatzun erioa; baña badakizu ez diola iñori-ere barkatzen, ta lapurraren eran, usterik gutxiena danean datorrela. Ta etortzen bazatzu bat batetan bekatuan zaudela, zer izango da zuzaz? Argatik esaten digu Jaunak: Ez luzatu egunetik egunera zure Jaun Jaungoikoagana biurtzea: Non tardes converti ad Dominum Deum tuum, et ne differas de die in diem; zeren bat batean zure gañean izango dan beraren aserrea. Subito enim veniet ira illius. Eta Jesu-Kristok berak beiñ, ta berriz, eta askotan agintzen digu, gaudela ernai, zeren eztakigun noiz etorri bear duan Jaunak kontuak artzera. Vigilate ergo, quia nescitis, qua hora Dominus vester venturus sit. Zenbat gaur infernuan arkitzen ote dira Jesu-Kristoren esan au ezertan artu gabez? Pensa ezazu, bekataria nolako perillean zauden eta biur zaite lenbait len zure Aita onagana; eta egitzu berarekin pakeak. Bizi zaite Kristauari dagokan eran, onela iristeko betiko bizitza doatsua. Amen.

 

aurrekoa hurrengoa